Lesbók Morgunblaðsins - 23.12.1974, Side 13

KRISTJAN
DAVÍÐS-
SON
listmálari
Sennilega er þaS lltil ollumynd
máluð 1941 eða 42. Ástæðan gæti
að verulegu leyti verið sú, að ég á
ekki Ijósmynd af henni. Á þessum
árum hafði ég komizt I kynni við
skóla I Bandarlkjunum sem starfaði I
tengslum við Barnes-safnið fræga I
Merion. Einhver bréfaskipti hafði ég
haft við stofnunina, en þar kom fram
að nemendur voru þvl aðeins teknir I
skólann, að þeir mættu þar til viðtals
og þættu að þvl loknu hæfir til að
stunda þar nám.
Þar sem þetta var heldur óhag-
stætt fyrir mann, sem átti heima á
íslandi, sendi ég þeim áðurnefnda
mynd, en hefði hvort eð er ekki haft
aðstöðu til að komast utan þá strax.
Sú ferð var ekki farin fyrr en 1 945,
eftir að ég hafði tryggt mér að verða
ekki sendur heim að loknu viðtalinu.
Viðtalið snerist slðan að nokkru um
það, hvort ég vildi selja safninu
myndina og fyrir hvaða verð. Til þess
að hægt sé að birta mynd með þessu
svari, sendi ég litfilmu af vatnslita-
mynd eftir mig, sem einnig er I eigu
safnsins. Hún er máluð að mig minn-
ir 1945.
Annars er það nú svo að verkið
sem unnið er að hverju sinni er
manni sjálfsagt hugstæðast. Þar er
að verki ýmislegt sem manni hefur
áður lánast að gera, en þó kannski
einkum það sem ekki hefur séð
dagsins Ijós I mynd.
BENEDIKT
GUNNARS-
SON
listmálari
Spurningin setur mann I vissan
vanda þvl hún er mjög persónuleg,
lúmsk og reyndar illsvaranleg. Ég
mun samt reyna I stuttu máli að gera
grein fyrir afstöðu minni og hrista
þar með af mér spurningu blaðsins
sem hljóðar svo: „Hvað af verkum
þlnum er þér hugstæðast?"
Ég vil taka það fram að ég geri
sjaldan upp á milli verka minna.
Ákveðinn llfsþráður tengir þau
Hlutí af veggmynd Benedikts
Gunnarssonar I barnaskólanum á
Hofsósi; lágmynd úr steinsteypu og
steindu gleri. Skólann teiknuðu Geir-
harður Þorsteinsson og Hróbjartur
Hróbjartsson, arkitektar.
saman I heild sem óviturlegt er að
raska um of. Að vlsu er alltaf tölu-
verður gæðamunur á verkum allra
manna, en þau sem hæst rlsa eiga
oft llf sitt undir mörgum smærri sem
lifa áfram I huga höfunda sem afger-
andi tlmamótandi tilraunir og verða
þar með hugstæðari og langllfari en
margan grunar.
Ég skal nefna nokkur viðfangsefni
sem eru mér um þessar mundir hug-
stæðari en önnur.
Fyrst skal nefna myndaflokk sem
ég hef reyndar unnið að I tæp tlu ár
og fjallar um eldsumbrot á fslandi og
afleiðingar þeirra og er hlutur eld-
gossins á Heimaey á slðastliðnu ári
þar einna mestur.
í öðru lagi vil ég nefna margskipt-
an myndaflokk um styrjaldir, afar
vlðfeðmt og ögrandi viðfangsefni.
í þriðja lagi skal nefndur mynda-
flokkur um landið og Ijósið og I
fjórða lagi myndaröð með trúfræði-
legu Ivafi.
Stóra veggmyndin mln (um 25 fm)
I barna- og unglingaskólanum á
Hofsósi, sem ég hef nýlokið við, er ef
til vill ágætt dæmi um nokkuð hag-
stætt verk þótt ekki sé það neinn
hátindur I myndgerð minni. Myndin
er svo ofarlega I huga mér einfald-
lega vegna þess, að þróunarsaga
hennar á sér enga hliðstæðu I mynd-
listarstörfum mlnum. Hún lifði mörg
reynslustig I þúsundum eininga hér I
Kópavoginum, var ferjuð I áföngum
að vetrarlagi flugleiðis yfir hálendi
landsins og slðan eftir svelluðum
fjallvegum norðanlands gegnum
svartnættis stórhriðarbylji og
draugagildrur uns komið var á
áfangastað þar sem einingarnar
runnu saman I þá heild sem jarðföst
er orðin I einu helsta menningar-
musteri Skagfirðinga.
Vegna þeirrar sérstæðu reynslu,
óhóflegu tlmasóunar og hættuspils
sem sköpun þessarar myndar hafði I
för með sér, hefur fyrirferð hennar I
huga mlnum orðið heldur meiri en ég
hugði I upphafi.
Annars mega menn vita að
flestum listamönnum finnst að bestu
og stórbrotnustu listaverk þeirra séu
óunnin.