Lesbók Morgunblaðsins - 11.09.1977, Blaðsíða 15

Af hverju flykkist
þriðjungur þjöð-
arinnar ð vöru-
sýningu?
Vörusýningu er nú um það bil að Ijúka í
Laugardalshöll og þegar þetta er ritað hafa um
45 þúsund manns skoðað hana, en þegaröll kurl
verða komin til grafar má ætla að sýningargestir
losi 70 þúsund. Lætur nærri að þar sé um að
ræða þriðjung allrar íslenzku þjóðarinnar.
Það er út af fyrir sig ánægjulegt þegar efnt er
til mannamóta, sem vekja slíkan áhuga, að
þriðjungur þjóðarinnar þyrpist á staðinn, en
engin mannamót hérlendis munu hafa dregið að
sér sllkan mannfjölda. Þjóðhátíðin sæla á Þing-
völlum mun vera sú samkoma, sem næst kemur,
en þar voru 55—60 þúsund manns.
f seinni tíð hefur oft verið haft á orði, að
Reykjavík sé þunglamaleg og leiðinleg borg með
fátt til skemmtunar við hæfi almennings. Að
vísu eru hér kvikmyndahús, leikhús, myndlistar-
salir og vínveitingahús, og geta sumir þessara
staða státað af vinsældum. En staðir þar sem
fjöldinn kemur saman til að hittast og blanda
geði við náungann í stað þess að láta skemmta
sér eru fátíðir. Fjölskyldur og roskið fólk fer til
dæmis ekki í vinveitingahús borgarinnar til að
skemmta sér saman, og ekki eru allir svo
menningarlega innréttaðir að skoða
upphengingar myndlistarhúsanna.
En víkjum enn að vörusýningunni. Þegar ég
kom þangað um síðustu helgi gagngert til að
virða fyrir mér mannlifið, bar mikið á því að þar
væru heilu fjölskyldurnar á ferð, allt frá gamal-
mennum niður i smábörn. Flestir voru i sjald-
hafnarflikunum og enginn þarf að segja mér að
áhugi á varningi þeim, sem komið hafði verið
fyrir í auglýsingaskyni, hafi verið allsráðandi
þegar ferðalög þessara smáhópa voru skipulögð.
Miklu fremur, að þarna var kjörinn vettvangur til
að sýna sig og sjá aðra, hitta kannski einhverja
kunningja til að skiptast á nokkrum orðum við
— í stuttu máli eftirsókn eftir mannlegum
samskiptum.
Um 130 fyrirtæki sýndu vörur sinar á þessum
stað, og fer ekki á milli mála að undirbúningur
hafði kostað bæði ærið fé og tíma. Slík útlát
leggja fyrirtæki ekki í nema nokkurn veginn sé
vist að þau skili sér aftur i aukinni sölu. Ekki skal
ég gagnrýna blómlega verzlun og fjörugt at-
vinnulíf, en nokkuð skýtur skökku við þegar
viðtakendum áhrifanna, sem auglýsendur vilja
koma á framfæri, er i viðbót við það að láta
smala sér saman, gert að greiða aðgangseyri, —
650 krónur fyrir fullorðna og 200 fyrir börn.
Hin dæmalausa aðsókn að auglýsingahátið
eins og þeirri, sem hér er gerð að umræðuefni,
hlýtur að vera Ijóst dæmi um hve, fátt er um
skemmtanir, sem allir aldurshópar geta sótt. Af
„óviðráðanlegum ástæðum" geta slíkar
skemmtanir sjaldnast farið fram undir beru lofti,
en einmitt af þvi hvað höfuðskepnurnar gera
okkur erfitt fyrir, er ástæða til að gera sérstakar
ráðstafanir. Við þurfum að eignast fólkvang
undir þaki, sem rúmað getur margt fólk, og þar
sem áherzla væri lögð á dægrastyttingu fyrir alla
aldurshópa með fjölskrúðug áhugamál. Það er
engin þörf á því að „hið opinbera" hafi forgöngu
um að koma á laggirnar slikum stað eða reka
hann — nóg hefur það á sinni könnu. Dag-
draumar af þessu tagi flokkast kannski undir
léttúð, og ábyrgðarleysi, en skjólgóður fólk-
vangur F þéttbýli er áreiðanlega ekki minna
aðkallandi en utivistarsvæðin, sem um þessar
mundir er verið að skipuleggja i borginni og
nágrenni hennar.
Félagsspekingum ber saman um nauðsyn þess
að einstakir aldurshópar einangrist ekki frá
öðrum, heldur eigi sem mest samskipti. Með
tilliti til þess getur vart talist æskilegt að halda
sérstaka dansleiki fyrir roskið fólk, aðra fyrir
Tónabæjaraldurinn, og enn aðra fyriralla þá sem
jafnan sækja vinveitingahús og senda loks
börnin í þrjúbió um helgar.
Þegar rætt er um tómstundir og skemmtanir
fer ekki hjá þvi að hin sérkennilegu áfengismál
íslendinga komi upp í hugann, því hvort sem
mönnum likar betur eða verr er áfengisneyzlan
fylgifiskur daglegs lifs fjölda manna, bæði hér á
landi og annars staðar. Það er vitað mál, að
vandamál í sambandi við áfengisneyzlu fara sizt
minnkandi, og reynsla ætti að vera komin á það
að stig að gildandi áfengislöggjöf er með öllu
misheppnuð nema hvað viðkemur ríkiskassan-
um. Til að fá að selja vínveitingar þarf viðkom-
andi veitingahús að vera búið fullkomnueldhúsi,
og dansgólfi með hljómsveit sem meðal annars
verður til þess að gera reksturinn svo kostnaðar-
saman, að hann er þvi aðeins mögulegur að um
fjöldastaði sé að ræða. Rekstur stórra veitinga-
staða er mikið fyrirtæki og hér í borginni hefur
þróunin i flestum tilfellum orðið sú að ekki er
unnt að hafa slíka staði opna nema um helgar.
Er nú ekki kominn tími til að reyna þá leið að
leyfa sölu á áfengi með ofurlitið látlausari hætti
en hér er lýst? Er endilega víst að íslenzk alþýða
sé svo gjörsamlega heillum horfin að henni sé
ekki treystandi til að fá aðgang að hinum gullnu
veigum, víðar en í ærandi þvögu og tónlistar-
hávaða öldurhúsanna um helgar?
Að mínum dómi gæti afslappaðri og rólegri
áfengisneyzla tvímælalaust samræmzt alþýðu-
skemmtunum i loftkastalaborginni, sem ég lýsti
hér að framan, jafnvel þótt börn og gamalmenni
séu meðal viðstaddra. — Áslaug Ragnars.
Krossgáta
Lesbókar
Morgunblaðsins
Lausn
á síðustu krossgátu
MATiR TT i»RÆe WUM £/f>$ B!!W > ryj.ii
M L o 4 \l E A L A N E3S £ R
S# Cp O R R l SS $6irn A T L ELP' ittei s T O
gR1H AR z.6<4- IRHiR óe.a- 11R. • í 'l A- A R. U R r A N
F X X T fí £ A A N l R H O R fí
A R I óhö- Z/tMCU Æ t> ÍÖWPfl L M«r*i- N \ £> R A -fo l R
Íifí. 1 L A M A T 1 4. N r?«ei Slíóí-i N A M i>V V pvr- uí
Æ R l T 1 ímóúT? K'VíTr N fo <L u ovao Jrinr K A L A
U £uD OCíOK R A httrfl AR K * T A ruu- 2 'A R. A N
R X N k/CI' M 9 Cx A minr CJÍL ur T Æ R. r 1 F A
UmH \Htl1FU 5 I L 1 llMADl P£N- /A'Crt A N a A Ð 1 ** 81 A R
T T ft fA K A R tjium Ktm Æ 5> U n ta'ifí t/NÍ. 7 ó«- !
L Æ. sffiS FAltl N U Ð A R SK.-1 aR K 1 f> L A «
<*■>* fo & A A R KALS- /NM K u L l E 3? pyR IA Ý
zsns fATÓO. E L 1 K- A F. A R. N í> ft" A R
lls m p MToT $i/ALUR 7 UP- T 7u& 511 Bóu/A P SKoWÁ’
=] ■ » « \
m 'ir’
ií MR- é ein s- AR fífí Blói-uð V6MD- 1 p.
|f| ' 0(2- e p- )UR HUNDS \je<vc- FÆKI TÍFii? E/NS
K- 4 T ToR- SK- gVTI Kon- A N N/EU \7eRf- FT)?I FLAN
UF- A f) 1 L 7f-
LÆ k:- Uí?/NN áuv
/Z-XTi-Ð Ú.ENC- IÐ
C?£" íaka KE'ÍRB- UM Á HEirií- /MS ■
^ UlM Kv£ N - Dý R iÐ H£lí>4P- L- £ 4
A N NAMW b í fl Avi 5r/re ie.
áz. Æf>U? SLHfilXfí l<’£VKr«
ÚT HF Ol-O TfioLL- \Ð
PE- eif- H R 3LAS 'OFKÓ'M
hneiÐ- SfíUí fl í /VI V» - O RJ)
ÆÐ T laifR- Fl 5 T FÆf>R
~T~oNN OUH OV Kv£W- HfifN
«—?■ l'i k - fH LKTI VZtVAR- F/ZK \ fAMCfí- Vc V
Kuík 2
Tní" AMox-p UR T
■ REjK1 lírtuRt- ■ ÍLoCOR SKTÓL - *•
(Í5)