Lesbók Morgunblaðsins - 05.02.1978, Qupperneq 2

Gott er svo langt sem það nær, að erlent
skólafólk geti kynnst íslandi og búið hér í
tjöldum og svefnpokaplássum. En úr þvs
verður enginn atvinnuvegur fyrir lands-
menn og litlar sem engar gjaldeyristekjur
skilur það eftir. Ástæða er til þess að flýta
byggingu ráðstefnuhótels eða hótela, ef
tékjur af ferðamönnum eiga að verða okk-
ur einhver umtalsverð búbót.
ferðamönnum
Hotel du Rhone í Genf. dæmi um vel búið ráðstefnuhótel. Þar eru nokkrir
mismunandi stórir ráðstefnusalir og allur tilheyrandi búnaður.
Akureyri eru frumstæð og það sem
skiptir máli í þeim samanburði, er þó
fyrst og fremst veðráttan. Ömurlegt
er að sjá tjöldin skakast í roki og
rigningu á þessum bersvæðum.
Tjaldstæðin úti i Evrópulöndum eru
næstum alltaf inni í skógi, þar sem
ekki hreyfir vind og muninn á sumar-
hlýindunum þar og hér þarf ekki að
ræða.
Náttúruverndarmenn hafa vakið á
þvi athygli, að viðkvæmur gróður
öræfanna þoli takmarkað átroðning
og nú þegar sé farið að stórsjá á
gróðri iHerðubreiðarlindumog öðrum
ámóta viðkomustöðum um hálendið.
Það telst því hyggilegt að reyna ekki
að auka þann straum, sem hefur hina
mjög svo viðkvæmu hálendisstaði að
markmiði. Að visu er hálendið eitt af
því, sem ísland hefur uppá að bjóða
og því eðlilegt, að við flytjum á ári
hverju einhvern fjölda um þær slóðir.
Þess ber líka að gæta, að það skapar
atvinnu. Það hef ég frá Úlfari Jakob-
sen, sem verið hefur ötull í að flytja
erlenda ferðalanga um hálendið, að
óánægjuraddir heyrist sjaldan, en aft-
ur á móti algengt að gestir minnist
þessara ferða með mikilli hrifningu
enda er allur aðbúnaður góður. Þarna
er líka hægt að hafa skipulag á
hlutunum, beina straumnum á
ákveðna staði og þá kannski hægt að
hlífa öðrum viðkvæmum blettum.
Um mikinn fjölda verður vart að
ræða í þesskonar ferðalögum og eftir-
á að beina hingað?
Þrátt fyrir rysjótt veðurfar á voru
landi, er það staðreynd að til er
slangur af fólki um víða veröld, sem
lítur nokkrum forvitnisaugum á
landið og getur mæta vel hugsað
sér að verja til þess einu sumarleyfi
að sjá það með eigin augum. Meiri
háttar ferðamannaland verður ís-
land trúlega ekki og ástæðulaust að
gráta yfir því. Með nokkurri auglýs-
ingu væri þó hægt að beina hingað
nægum fjölda til þess að tekjurnar
þar af skipti verulegu máli og er
ekki vanþörf á. Þá staðreynd. að
ísland er öðruvísi, er hægt að nota
til að skapa atvinnu, selja ýmiskon-
ar framleiðslu og styrkja með því
efnahagslífið í heild.
Að þessu marki er hægt að fara
ýmsar leiðir. Við getum talsvert ráðið
því sjálf, hverskonar ferðamenn við
fáum og með tilliti til tekjuöflunar,
skiptir það verulegu máli.
Tilefni þessara lína er grein eftir
Jónas Guðmundsson i Tímanum á
síðasta ári, þar sem sú skoðun var
viðruð, að við ættum ekki að vera að
byggja hótel, en beina heldur hingað
því fólki, sem helst vill búa i tjöldum.
í því sambandi var réttilega borið lof
á hina háþróuðu tjaldstaði, sem hvar-
vetna er að finna meðfram þjóðveg-
um Evrópu. Þar er allt til alls: Búðir,
þvottahús og jafnvel varzla, svo óvið-
komandi fólk kemst ekki inn á tjald-
stæðin. Með eigin bil og tjald er h'ægt
að ferðast á ódýran máta um Evrópu-
lönd og hafa islenzkir ferðalangar
sagt ítarlega frá þesskonar ferðalög-
um í Lesbókinni á síðasta ári.
Þeir sem ætla sér að ferðast á þann
hátt um ísland, mæta fullkominni
vanþróun. Tjaldstæðin i Laugardaln-
um i Reykjavik og á túnblettinum á
Tower Hotel í London, — eitt af mörgum ráSstefnuhótelum þar í borg.
Túrismi
Hvers konar