Lesbók Morgunblaðsins - 05.02.1978, Blaðsíða 15

Ég seldi
landið þitt
barnið mitt
Eitt þeirra litriku dægurþrasmála skammdeg-
isins að þessu sinni hefur verið spurningin um
það hvort við íslendingar eigum að selja banda-
ríska varnarmálaráðuneytinu aðstöðu fyrir her
sinn á Miðnesheiði dýru dollaraverði eða ekki.
Kenningin um að selja Bandaríkjamönnum af-
not af landinu er nefnd af andstæðingum
Krossgáta
Lesbókar
Morgunblaðsins
Lausn
á síðustu krossgátu
hennar annað hvort „aronska" eða „landsölu-
mál", en af stuðningsmönnunum eru þessi
ósköp talin vera „skynsöm fjármálapólitík".
Við íslendingar höfum verið sjálfstæð þjóð í
rétt rúman mannsaldur og erum ófeimnir við að
telja okkur einhverja sjálfstæðustu þjóð verald-
ar. Það eru senn liðin tvö ár frá því að við
unnum síðasta áfanga sjálfstæðisbaráttunnar,
en hann er óskoraður réttur okkar yfir 200
milna fiskveiðilögsögunni. Á því stutta tímabili.
sem liðið er frá þvi að danska nýlendustjórnin
féllst á sjálfstæði landsins, hefur okkur tekist,
með nokkuð sameiginlegu átaki. að steypa
okkur út í botnlaust skulda- og verðbólgufen og
nú er svo komið, að fæstir sjá nokkra glætu
framundan.
Mitt í þessum ósköpum hefur hópur manna
ruðst fram á völlinn með „patentlausn" upp á
vasann, en hún er sú, að bjarga megi þjóðinni
upp úr öldudal verðbólgunnar með þvi að tjá
ráðamönnum vestur i Washington, að þeir geti
fengið landið keypt eða leigt fyrir álitlega fúlgu
af dölum. Það má geta þess, að hinir síðar-
nefndu hafa, hvorki fyrr né siðar, gefið til
kynna að þeir hafi minnsta áhuga á þessu
lóðabraski. Þessar islensku frelsishetjur segja
fullum fetum, að það sé engin ástæða fyrir
islensku þjóðina að herða mittisólina, hætta
veizluhöldunum og reyna að lifa á eigin fram-
leiðslu, meðan hægt sé að fá dollara vestur i
Washington i metravis með því að skrifa undir
eitt ræfils afsal.
Það fylgir ekki málflutningi jarðabraskaranna
hvernig okkur ber að haga okkur eftir að
jarðarkaupin hafa farið fram. Það verður erfitt
fyrir okkur að halda áfram að gorta af þvi á
alþjóðlegum vettvangi að við séum lýðræðis-
legasta og lýðfrjálsasta þjóð heimsbyggðarinn-
ar. Hvert verður framlag okkar til vestrænnar
samvinnu? Eigum við að vera áfram i NATO
sem sjálfstætt riki eða hjáleiga? Hvað gerum
við þegar þeir i Vesturheimi neita að hækka
afnotagjöldin? Eigum við þá að leigja Bretum
landhelglna?
Við sem um árabil höfum stutt aðild íslands
að varnarbandalagi vestrænna rikja höfum oft
varað við öfgakenndum málflutningi andstæð-
inga Atlantshafsbandalagsins i varnarmálum. í
hópi þeirra sem stutt hafa vestræna samvinnu
er nú fjöldi manna sem eygir þann möguleika
að halda áfram verðbólguveizlunni með þvi að
komast i dollarahirzlur Bandarikjahers. Mál-
flutningur þessara manna kann að hljóma vel í
fyrstu, en ef grannt er skoðað kemur i Ijós að
hann er hættulegur sjálfstæði okkar, fyrir utan
það að vera einhver mesti fengur sem rekið
hefur á fjörur herstöðvaandstæðinga um ára-
bil.
Eg man eftir þvi sem ungur sveinn i Hliða-
hverfinu hér á árum áður, að þá tóku nokkrir
hernámsandstæðingar sig til og tjörguðu að
næturlagi á heitavatnsgeymana á Öskjuhlið
slagorðin „Dollar vors lands". Þetta þótti þá
hin mesta goðgá. en nú hljómar þetta eflaust
ágætlega sem kjörorð þeirra sem vilja skipta á
sjálfstæði okkarog Bandaríkjadölum.
Það verður athyglisvert að sjá framan i þess-
ar hetjur morgundagsins, þegar þær lita framan
i börnin sina og segja: „Fyrirgefðu, ég seldi
landið þitt barnið mitt".
JÓN HÁKON MAGNÚSSON.
EKKI Mé'ík Leor d-VK- i £> 4-ri||| RRF- í>TbFfO Fum í\ Oft HUT.| W Klif- IA Pi HEIB- URlþtl DRHKT- KTU-
^ ^ W
fíKfiFl L’lKffMÍ Huuri
- FV/«'R irufrd
HflFÐI UpP A NftFN
J?IF- KRlP- PEILO- /NNl
Siae- ! KAMN- l R $?\L VflTN 00. SNTÓR
Klíflu- MERK- 'fi FISK- Ki/ft£> 4U-Ð
TPJ'óK ua. \IERuC-
HflW' INM KewuD foR dP'
FliK- uft- 1 N fJ Fv R- SKl5'(T| VG«VC- doRTfl DýR KíiFN- NHFnI
Kv/eiJ- HöFuÐ- FU0.LSH
Íl’r r j HféZ-
IÐNH£>- SQ.- „ i\mw T-sHN -n/e/íí ei/Js Sfoft- o R© L'iK- flM5- HLUT|
Kv/eitc- IA fc. Ft-ýnR ÍUT/Jft
KfíLfí
ÉTTftfc- NPi FN |LL\/!í?k 1 M U.
Sud’ *£/MS
15 þRiP-
y' + 1 -