Lesbók Morgunblaðsins - 09.04.1978, Síða 2

Nú á tímum, þegar menn keppa hver
viö annan um að handsama og innbyrða
sem mest og flost af framboðnum alls-
nægtum, þegar stórmarkaðs-sjónarmiðið
er hið eina sem gildir f viðskiptum,
þjónustu, framleiðslu, ferðalögum og
hverju því er nútímamanneskjur álfta
lífsnauðsyn, þá má telja það til tíðinda
að fyrirhitta fólk sem hefur allt önnur
lífsviðhorf, fólk sem lætur sér nægja sitt
daglega brauð, hversdagslegt strit og
ánægju en nýtur þó lífsins engu sfður en
þeir sem stefna að stórmarkaðslffi á
heimsmælikvarða.
Ekki þarf að leita lengra frá höfuð-
borginni en vestur í Miklaholtshrepp til
að kynnast þessum, svo gott sem „horfnu
sjónarmiðum". Á bænum Litlu Þúfu þar
í sveit búa tvær konur, Ingveldur
Jóhannsdóttir og Abelfna Kristjánsdótt-
ir. Eftir því sem best verður séð, hafa
þær náð eftirsóknarverðu markmiði með
þvf einu að una glaðar við umhverfi sitt
og aðstæður í samræmi við „hin horfnu
sjónarmið". Fræði þeirrar Iffsstefnu, lítt
skiljanleg nútfmafólki, eru ekki auð-
lærð enda verður hver og einn að taka
þann vfsdóm hjá sjálfum sér fyrst og
fremst. En ekki er úr vegi í því sam-
bandi að huga nánar að búskapar- og
lífsháttum á Þúfu.
Bóndi á Þúfu
Ingveldur Jóhannsdóttir er bóndi á
Þúfu, en saman vinna þær Abelína að
bú- og heimilisverkum. Það hafa þær
gert síðustu 16—17 árin. Áður bjuggu
foreldrar Ingveldar á Þúfu, en eftir að
móðir hennar lést árið 1944 bjó Ingveld-
ur þar með föður sínum, Jóhanni Lárus-
syni.
„Móðir mín var ættuð úr Borgarfirði
en faðir minn úr Dalasýslu. Þau bjuggu
á nokkrum stöðum á Snæfellsnesi áður
en þau settust að á Þúfu, m.a. bjuggu
þau á Eiðshúsum hér í hreppnum og þar
er ég fædd,“ segir Ingveldur. „Móðir
mín var ljósmóðir á meðan hún hafði
heilsu til. Ég var alltaf heima hjá for-
©
Ingveldur telst bóndi á Litlu Þúfu og hún hefur alla ævi átt þar heima. Abelína er
aðflutt þangað.
eldrum minum. Þegar faðir minn lést
1961 tók ég við búinu og hef haldið því
áfram siðan.“
Kom fyrst
kaupakona að Þúfu
Abelína eða Lína, eins og kunnugir
kalla hana, er ættuð úr Borgarfirði. For-
eldrar hennar voru Ingiríður Þorsteins-
dóttir og Kristján Sæmundsson, en hann
var frá Vatnshorni í Skorradal, af ætt
Bjarna Hermannssonzr sem frá er
kominn mikill ættleggur.
„Foreldrar mínir bjuggu á Litlu Drag-
eyri. Ég var yngst þriggja systkina. En
faðir minn missti snemma heilsuna og
þau urðu að leysa upp heimilið. Móðir
mín fór þá í vist sem vinnukona en gat
ekki haft neitt af börnunum á framfæri
sínu. Vinnukonukaupið hrökk ekki til
þess. Það var þá 30 krónur á ári en
barnsmeðalgið 80 krónur. En ég ólst upp
hjá góðu fólki á Vilmundarstöðum í
Reykholtsdal. Ég hafði nóg af öllu og
hafði ekki yfir neinu að kvarta,“ segir
Abelína.
Fyrir meira en 20 árum réðist Abelína
kaupakona að Þúfu og skömmu síðar
gerðist hún þar heimilisföst. Þannig at-
vikaðist það, að ævistarf þessara tveggja
kvenna tengdist á föðurleifð Ingveldar.
Á Litlu Þúfu í Mikla-
holtshreppi bua þær tvær
saman Ingveldur
Jóhannsdóttir og Abelína
Kristjánsdóttir. Þuríður J.
Árnadóttir var þar á ferð-
inni og ræddi við þær.