Alþýðublaðið - 11.02.1922, Blaðsíða 1
Alþýðublaðið
G-eflð flt aí AlþýÖnflokkmun
1922
Laugardaginn 11. íebrúar.
tölublað
E tt helzta vopn auðvaldsins
gegn j ifnaðarstefnunni er að níða
niður þá menn, sem halda henni
fram
Gott dæmi upp á þá aðferð er
íyrri hluti greinarinnar „Æfintýri
ÁlþýðubiaðsinB" sem Mgbl flutti
á fimtudaginn. Eins og aðrar slík-
ar níðgreinar er hún nafnlaus;
höfundurinn skammast sín fyrir
hana eða þorir ekki að láta nafns
síns getið. En það er nú reyndar
óþarfi f þetta sinn, því eins og
getið var um í blaðinu í gær, þá
ber bún greinilega merki ólafs
Thors
í grein þessari er sagt frá manni
einum ættuðum af Akureyri „frem-
ur Ktils megandi*, sem er staddur
i Danmörku, en tekur þá ákvörð
*n að ieggja fyrir sig að útbreiða
jafnaðarstefnuna á íslandi .vegna
þess hvað hæfileikar hans voru
takmarkaðir*.
Þessum .spekúlant" verðurnokk-
uð ágengt með .moldvörpuiðju",
hann kemst í bæjarstjórn, og kem
ur að þar nýjum postulum, .af
sama tagi og hann sjálfur, menn
sem ekki nenna að vinna, en vilja
'heldur lifa á þvf, sem aðrir hafa
aflað með dugnaði sínum".
Það skiftir ekki miklu hvort að
'Ólafur Thors á við m i g með
þessari sögu eða einhvern annan.
Ea þar sem hann segir, að þessi
maður hafi stofnað fyrst vikublað
og síðar dagblað, þá er sennilegt
að lýsingin eigi við mig. Enekki
ifinst mér hún nú vel Iík, þó ekki
væri af öðru en að eg er ekki
ættaður af Akureyri, og hefi aldrei
haft stöðu hjá .Socialdemokraten*’
og finst satt að segja, að það sé
nú ekki sérlega heppilega að orði
komist, að taia um að eg hafi
.moldvörpuidju" með höndum. En
sleppum nú því.
Tilgangur þessarar níðgreinar
Ólafs Thors á að vera, að sýna
fram á það, að við sem berjumst
fyrir jafnaðarstefnunni gerum það
til þesa, að hafa atvinnu af því.
Eg skal nú ekkl um það segja
hve margir þeir reynast, sem-festa
trúnað á slikt. En mér fyrir mitt
leyti finst það ekki ómaksins vert
að fara að rökræða það, hvort
það sé í eigingjörnum tllgangi,
sem eg berst fyrir jafnaðarstefn-
unni eða ekki, þvf eg sé ekki að
það breyti henni að nokkru. Því
setjum nú svo, að eg sé eins og
lýsingin af manninum í Mgbl.
segir og kanske verri.
En ef auðvaldið telur það af-
sökun fyrir sig, þá hlýtur hugsana-
gangur þess að vera eitthvað á
þessa leið:
Ólafur Frlðriksson fremur mold
vörpuiðju, þess vegna er það rétt-
mætt, að mörg þúsund börn séu
klæðlítil.
Ölafur Friðriksson prédikar jafn-
aðarstefnu af því, að hann nennir
ekki að vinna, þess vegna er það
réttmætt, að þúsundir manna hér
i Reykjavfk lifi við atvinnuleysi
og fátækt.
Ólafur Friðriksson er .spekú-
Iant", sem spekúlerar í jafnaðar-
stefnunni, þess vegna er réttmætt
að binda togarana við hafnar-
garðinn um há bjargræðistfmann
og láta fóikið ganga atvinnulaust.
En ætli að það verði aðrir en
útgerðarmenn, sem fallast á þenn-
an hugsunarhátt!
Ólafitr Friðriksaon.
Tit stjSnmnnar.
Þann 5. (ebrúar skrifar ólafur
Thors grein f Mgbl. með fyrir-
sögninni .Fffill". A hún að vera
svar við grein minni, sem birtist
í Alþbl. um mánaðamótin sfðustu.
Manninum ferst það all óhöndug
lega að svara, en hitt tekst hon-
um betur, að lýsa sjállum sér,
þvf grein hans er stráksteg. Þegar
maður tekur tillit til mannsins
sem skrifaði hana, verður hún
reyndar að teljast hógvær, og
jajnaðarmannajélags-
junðnr
Sunnudag 12 febr. kl. 3 e. h.
f Bárubúð uppi.
Dagskrá:
1. Félagsmál.
2. Skilagrein um áskrifendur að
blaðinu .Verkamaðurinn".
3. Þjóðnýting togaranna.
4. Úcbreiðsla jafnaðarstefnunnar i
tslandi.
Formaðurinn.
það virðist helst svo, að eitthvað
hafi dregið úr honum.
Það fyrsta sem mér datt í hug
þegar eg las greinina var þetta:
Eitfc sýnishorn enn af hinni dálag-
legu blaðamensku auðvalds nútfm-
ans, þvf f greininni er hrúgað
saman fúkyrðum.
Ólafur Thors byrjar á því að
telja grein mína, »í álögum auð-
valdsins", öfgakenda og óviturlega.
Hvort hún er óviturleg, mun eg
láta lesendur Alþbl eina dæma
uro. Að hún sé öfgakend, á eg
bágt með að viðurkenna Eg sagði
reyndar á einum stað f henni, að
.öll þeirra barátta, sem auðvalds-
megin standa, gangi út á það, að
halda alþýðunni niðri f gömlum
skorðum andlegrar og Ifkamlegrar
örbyrgðar og kúgunar "
Ekld eru þetta neinar öfgar,
þvf allir þeir, sem fylgjast með f
þeim málum sem almenning varða,
vita það, að auðvaldið stendur
ávalt á móti öllura réttarbótum
almennings, svo sem eins og
rýmkun kosningarréttar. Og ætfð
reyna þeir að þrykkja kaupi
verkalýðsins niður í það minsta
sem hugsast getur að nokkur
maður geti lifað við með fjölskyldu.
Þetta er öllum Ijóst, sem fylgjast
með kaupkröfum verklýðsins.
En svo bætti eg við: .Það eru
reyndar undantekningar frá þessarl
reglu." Ef tii vill telur ólafur