Lesbók Morgunblaðsins - 30.06.1979, Blaðsíða 13
Elín Guðjónsdóttir — Tízkan
HUNDA-
LÍFÁ
TÍZKU-
SÝNINGU
frá
París
Hérna á dögunum las óg um Það í
blöðunum, að hópur fólks á ialandi aem
vildi hafa pað tómatundaatarf að aýna
föt, heföi komið aór upp ýmau t.d. akóm
hönskum og hundum.
Alveg varð óg hissa. Margar tíaku-
aýningar hef ég aóð, aldrei hefur mór
dottiö annaö í hug er sð akór, hanakar
og pví um líkt vœri hluti tískunar aem
verið væri að sína hverju sinni, enda oft
tekið fram hverjir aóu framleiðendur
peirra hluta.
En hundar?
Það ætti nú bara aö fara aö innprenta
fólki að paö aó fínt aö ganga með hunda
á islandi, pótt pað só bannað.
Það er nú ekki alltaf eins auðvelt aö
fást við hunda og fólk heldur og ætla óg
að aegja amásögu pví til sönnunar.
Hór í París sýndi ítalskur maöur föt.
Sýningin hófst á pví að maður klæddur
sportfatnaöi kom inn á reiðhjóli, og
hjólaöi hann eftir upphækkuðum hring-
laga palli ætluöu sýningarfólkinu. Hon-
um gekk Það bara vel, Því er ekki að
leyna að hugur áhorfenda beindist
meira að pví, hvort honum tækist að
halda sór á pallinum, en fatnaðinum
aem hann klæddist.
Síðan kom aýningarstúlka, og teymdi
hún hund hrokkinhærðan og á stærð
viö kálf, sjálfsagt hreinkynja dýr. Því
næst kom önnur sýningarstúlka með
pínulítinn hund. Þá skeði Það sem fókk
viöstadda til Þess að hlæja meira en óg
man eftir að hafa heyrt hlegið annar-
staðar, pessi smáhundur uppgötvaði
sem aó, aö sá stóri var tík, og lóða í
pokkabót. Greyið varð alveg ótt, gerði
hann ítrekaöar tilraunir til Þess að
gagnast tíkinni, en það gekk ekki sem
best, Þar sem hann náði ekki upp á
hana hvernig sem hann reyndi, enda
var hún fjórum eöa fimm ainnum stærri
en hann. Þá tók hann undir sig stökk,
en heldur hátt og hafnaöi hann uppi á
bakinu á henni, en gat að sjálfsögöu
ekki athafnað sig Þaöan heldur, Þrátt
fyrir mikinn vilja. Þar tók hálfrugluö
sýningarstúlkan seppagreyið og bar
hann spriklandi út.
Þarna uðru hundarnir senupjófar, og (
pað ríkum mæli að óg gæti ekki meö
nokkru móti sagt frá pví hverju fólkið
klæddist, jafnvel pótt óg ætti að vinna
mór Það til lífs.