Lesbók Morgunblaðsins - 03.12.1983, Blaðsíða 9

eins og ég sagði: Sieglinde Kah-
mann hefur verið kennari minn
þar og ég hef komið til hennar
vikulega. Auk þess hafa verið
æfingar með undirleikara viku-
lega og samsöngstímar, þar sem
sagt er til sameiginlega. Á
sumrin hef ég reynt að æfa mig
heima til að halda forminu, þótt
kærkomið sé að vera frjáls og
laus við skólann."
Þar að auki hefur þú verið úti-
vinnandi húsmóðir.
„Það er rétt. í öll þessi ár hef
ég verið í fullri vinnu; fyrst á
skrifstofu hjá Rafveitu Hafnar-
fjarðar og síðar í Landssmiðj-
unni, þar sem ég er bókari. Og
ég hef verið húsmóðir, þó ekki sé
heimilið stórt. En við höfum
staðið í þessu stríði, sem flestir
lenda í; keyptum íbúð í gömlu
húsi í Hafnarfirði og bjuggum
þar þangað til í fyrra, að við
seldum hana og keyptum í stað-
inn íbúð í Kópavogi og fluttum
þangað. Meðal annars var það
til þess að búa nær skólanum.
Við höfum lent í þessari skulda-,
afborgana- og okurvaxtasúpu,
sem alltof margir þekkja. Það er
kannski ekki hægt að kalla það
basl hjá okkur, því við höfum
bæði unnið fyrir sæmilegum
launum."
Píanó verftur víst að hafa viö
höndina í söngnámi og við æf-
ingar heima. Spilar þú sjálf á
píanó?
„Já, annað væri vonlaust. Ég
byrjaði að læra á píanó 10 ára
gömul hjá Hönnu Guðjónsdótt-
ur, sem kenndi lengi í Tónlist-
arskóla Kópavogs — reyndar
fékk ég forsmekkinn að söng-
námi hjá Elísabetu Erlingsdótt-
ur þegar ég var 15 og 16 ára.
Síðan hef ég haldið áfram að
fara í píanótíma jafnframt
söngnum og það er fleira, sem
við verðum að læra í þessu sam-
bandi: hljómfræði, tónfræði,
tónlistarsögu og tónheyrn."
r Þetta er sennilega voniítið nám
x fyrir þann sem ekki er músík-
alskur?
„Ég held að það hljóti að vera.
En það virðist samt oft fara
saman, að góðri söngrödd fylgja
músíkalskir hæfileikar."
En kemur ekki yfir þig að
verða leið og þreytt á öllu sam-
an og að þú spyrjir sjálfa þig:
Til hvers í ósköpunum er verið
að ieggja allt þetta á sig?
„Jú, svo sannarlega og ég
hygg, að þetta eigi við um flesta.
En ég reyni umfram allt að hafa
gaman af þessu. Þú mátt ekki
misskilja það, mér finnst alls
ekki í aðra röndina, að ég sé að
leika mér. En svo sannarlega
syng ég sjálfri mér til ánægju.
Ég er ekki svo alvarleg söng-
kona, að ég geti ekki tekið lagið
óhátíðlega þegar svo ber undir
— og kannski gutlað á gítar með
eins og á unglingsárunum. Ég
vona að ég verði aldrei svo al-
varleg söngkona að ég hætti
því.“
En það er ekki fyrr en á síð-
astliðnum vetri, að þú sérð
þína sæng upp reidda, ef svo
mætti segja.
„Já, við getum kallað það
tímamót. í fyrsta lagi bauðst
mér hlutverk í Töfraflautunni
sem „Erster knabe“ og Sieglinde
samþykkti að ég tæki því boði.
Ég naut þess framí fingurgóma
að vera með; allt þetta bras með
smink og búninga og æfingar —
þá fór ég í rauninni að spá í
einhverja framtíð á þessu sviði.
Sigurinn í söngvakeppni sjón-
varpsins var líka geysilega upp-
örvandi."
Sástu sjálfa þig þá eitthvað í
nýju ljósi?
„Kannski má segja það. Ég
komst að þeirri niðurstöðu að ég
yrði að læra meira. Fram til
þess tíma hafði ég hugsað mér
að taka bara mitt burtfararpróf
og láta þar við sitja. Það fylgdi
svo þessum sjónvarpssigri að
fara til Cardiff og taka þátt í
keppni þar.“
Já, við sáum síðar í sjónvarp-
inu hvernig þú stóðst þig þar
og ég held að við höfum yfir-
leitt verið stolt af þér. Mér
fannst þú standa þig mjög vel
og vera til sóma. Var þetta erf-
ið raun?
„Það var í rauninni í fyrsta
sinn, sem ég stóð virkilega á
sviði. Ég fór í þessa ferð með því
hugarfari, að útilokað væri að
ég fengi nokkur verðlaun og
hugsaði um það fyrst og fremst
að hafa ánægju af öllu saman.
En allt var þetta nokkuð öðru-
vísi í pottinn búið en ég hafði
búizt við. Ég held satt að segja
— og mér finnst að allir hafi
talið svo hér — að þetta væri
byrjendakeppni; sumsé ungt
fólk í söngnámi.
En það reyndist allt öðruvísi
þegar til kastanna kom. í fyrsta
lagi höfðu allir nema íslend-
ingar svikizt um að láta fara
fram sjónvarpskeppni, heldur
var leitað til ungra söngvara,
fullmótaðs atvinnufólks. Allt
Landsmenn kynntust Sigríði
fyrst, þegar hún vann sigur í
söngvakeppni sjónvarpsins.
En þessi efnilega söngkona
telur ekki atvinnuhorfur á
íslandi og ákvörðunin um
framhaidsnám er í raun út-
legðardómur.
þetta fólk hafði lokið sínu námi
og var meira að segja komið
með umboðsmenn.
Ég skal játa, að ég fékk dálítið
sjokk, þegar ég sá hvers kyns
var, en það var ekkert annað að
gera en syngja með sinu nefi og
láta slag standa.
Mér þóttu þetta hálfgerð
hefndarlaun — en þetta var ein-
ungis vegna þess að enginn vissi
nákvæmlega hér í hvað var ver-
ið að senda mig.
í annan stað reyndist þessi
för dýr. Ég þurfti að kosta tölu-
verðu til fatnaðar til að vera
sómasamleg við hvert tækifæri
og styrkurinn sem ég fékk dugði
engan veginn fyrir kostnaði.
Söngvarar og tónlistarmenn
hafa alltaf verið öskubuskur hér
í sambandi við styrki og lista-
mannalaun, svo þetta var ekkert
nýtt.“
Var þetta þá hálfgerð martröð?
„Nei, alls ekki. Viðtökurnar
Voru frábærar; mjög vel um
okkur hugsað, allir kepptust við
að gera okkur til geðs. Við feng-
um ekkert fyrir að koma fram,
en BBC greiddi fyrir mig flug-
farið og hótelkostnað. íslenzka
sjónvarpið lagði ekki krónu til
þessarar farar og greiddi þátt-
takendum í söngvakeppninni
ekki neitt heldur. En eitthvað
hefur sjónvarpið þurft að greiða
fyrir þættina frá Cardiff, sem
síðar voru sýndir.
Eftir á að hyggja finnst mér
að þetta hafi verið góð reynsla
og ég hefði ekki viljað missa af
henni. Sú reynsla var mér alveg
ný og ég var hrædd í fyrstu, en
það fór fljótlega af og háði mér
ekki neitt. Reyndar var ég í
stuði og naut þess virkilega að
syngja. Þótt undarlegt megi
virðast, reyndist auðveldara að
koma fram þarna úti en hér
heima."
Ég hlustaði á þig syngja með
miklum glæsibrag á burtfarar-
prófi úr Tónlistarskólanum í
vor. Hvað er nú framundan hjá
þér?
„Ef við byrjum á allra næstu
framtíð, þá er þess að geta að 8.
desember mun ég syngja með
Sinfóníuhljómsveit Islands mót-
ettu eftir Mozart: Exsultate
Jubilate. Það er verk í þremur
köflum og tekur hálftíma í
flutningi. Eg fór strax í haust að
kíkja á það og byrja að læra það.
Þessi flutningur er hluti af ein-
söngvaraprófi frá Tónlistarskól-
anum, það er annað en burtfar-
arprófið — og ég mun taka það í
janúar. Munurinn á þessum
prófum er einkum sá, að ein-
söngvaraprófið fer ekki fram í
skólanum, heldur í sal úti í bæ.“
Og eitthvað mun fleira á döf-
inni?
„Já, ég hef tekið ákvörðun um
framhaldsnám og ætla til Hol-
lands í febrúar. Eg er búin að fá
ágætan kennara í Haag; það er
kona, Lucie Frateur; var hún
kennari Elly Ameling og virðist
að minnsta kosti hafa reynzt
henni vel. Um tímalengd í slíku
námi er víst aldrei hægt að
segja fyrirfram; það er svo mis-
jafnt hvað söngvarar þurfa að
vera lengi í námi. Sumir eru í
nokkra mánuði, aðrir í nokkur
ár.“
Þarftu að læra hollenzku?
„Nei, ég vona að til þess komi
ekki. Ég tala bæði ensku og
þýzku; ætli það dugi ekki.“
Gleymdu ekki færeyskunni.
„Satt segirðu. Hún kemur
áreiðanlega að góðu gagni ekki
síður en íslenzkan."
Ertu farin að hugsa svo langt,
hvað taki viö þegar framhalds-
náminu lýkur?
„Lítillega. Ég sé ekki fyrir
mér atvinnumöguleika hér
heima og er því með sigtið á út-
lendum óperuhúsum að þessu
loknu. Það ætla ég að reyna, ef
mögulegt er og það kostar
óhjákvæmilega að flytjast
utan.“
Lízt þér ekki bara vel á að
koma heim og syngja við jarð-
arfarir?
„Nei, þakka þér fyrir gott boð.
Þar að auki nenni ég ekki að
bíða — kannski í áraraðir —
eftir einhverju tækifæri."
í þessu ljósi hefur það verið
stór ákvörðun að fara í fram-
haldsnám, þú hefur verið að
dæma þig burt af landinu um
leið.
„Einmitt. Það má líta svo á,
að þetta hafi verið útlegðardóm-
ur um leið. Það var heldur ekki
átakalaust að komast að þessari
niðurstöðu, sem snertir bæði
lífsbraut og lífsstíl. Annars er
ég ekki bundin órjúfandi bönd-
um neinum stað eða landi; get
vel hugsað mér að búa erlendis
og hef raunar langað til þess.
Það er heilmikil flökkukind í
mér. Ég á ekki von á því, að það
verði mér alltof erfitt að yfir-
gefá landið að sinni, ef sjálft
ætlunarverkið gengur vel.“
Er einhver uppáhaldssöngvari
ofarlega í huga; einhver söng-
kona, sem þú vildir alveg sér-
staklega taka þér til fyrirmynd-
ar?
Framhald á bls. 10
9