Lesbók Morgunblaðsins - 29.10.1988, Síða 9

INORÐANMENN
i KJ ARVALSST ÖÐUM
Guðmundur Ármann Sigurjónsson til vinstri og Kristinn G. Jóhannsson, sem
báðir búa og starfa á Akureyri og sýna nú á Kjarvalsstöðum.
ósköp en staðreynd engu að
ir myndlistarmenn búa vart
í Reykjavík. Undantekning-
nenn á Akureyri, þar á með-
eru tilefni þessa pistils, svo
og Gunnar Öm, sem hefur flutzt austur í
Holt og Páll Guðmundsson, sem kýs að búa
og starfa í Húsafelli, þar sem hann er alinn
upp. Elías er ekki lengur á Króknum og
annarsstaðar utan Reykjavíkur veit ég ekki
um neina, aðra en einstaka áhugamenn, sem
hafa myndlist fyrir hobby. Jafnvel á Suður-
nesjum og í bæjunum fyrir austan Fjall eða
uppá Skaga búa ekki neinir atvinnumenn í
myndlist og er þó ekki fjarlægðinni fyrir
að fara fá höfuðstaðnum.
Einhver kynni að álykta sem svo, að þetta
hljóti að helgast af því, að myndlistarmenn
vilji búa sem næst sýningarstöðunum til
þess að geta sem gerst fylgst með því sem
upp er hengt. Þetta gæti virzt eðlileg
ástæða, en er líklega út í hött. Þótt undar-
legt megi virðast, má segja að fjölmargir
myndlistarmenn sæki sáralítið sýningar.
Þeir sjást þar hvorki við opnanir né í annan
tíma. Þegar svo hefur borið við, að framúr-
skarandi athyglisverðar erlendar sýningar
hafa ratað hingað, hef ég orðið var við, að
myndlistarmenn sáu þær ekki og koma oft
af fjöllum, þegar slíkar sýningar eru gerðar
að umtalsefni. Og stundum er viðkvæðið:
„Æjá, ég ætlaði reyndar að sjá hana, en...“
Akureyri er sumsé eini staðurinn utan
Reykjavíkur, þar sem hópur myndlistar-
manna býr og starfar; þar er ágætur mynd-
listarskóli undir stjóm listamannsins Helga
Vilbergs og er ómetanlegt fyrir framþróun
myndlistar á Akureyri. Hinsvegar hefur
genrið í brösum með sýningarhúsnæði frá
því Oli G. Jóhannsson hætti með Háhól og
það er afleitt; ekki má minna vera en til
sé einn staður utan Reykjavíkur, þar sem
hægt er að sýna;
Akureyrarmálarar hafa hinsvegar stund-
um kvartað yfir því að hafa ekki fengið
rettlátar og sanngjamar viðtökur hér syðra.
Ég held, að sú umkvörtun sé ástæðulaus
og að enginn sé í gagnrýni eða kynningum
flölmiðla settur skör lægra, vegna þess að
hann býr við Eyjafjörð fremur en á Seltjam-
amesi.
Nú koma tveir norðanmenn færandi
hendi: Kristinn G. Jóhannsson og Guðmund-
ur Ármann Siguijónsson; báðir sjóaðir
myndlistarmenn og reyndir í sýningabrans-
anum. Þeir skipta á milli sín austursal Kjarv-
alsstaða og opna sýningu sína í dag. Það
ber annars furðu sjaldan við, að menn skipti
á milli sín þessum stóm sölum, sem em
vitaskuld alltof stórir fyrir sýningar aðrar
en til yfirlits.
Kristinn er þeirra eldri, f. 1936 og eftir
listnám hér heima var hann í Edinburgh
College of Art. Einkasýningar hans em 15
orðnar og 13 samsýningum hefur hann tek-
ið þátt í hér og erlendis. Kristinn hefur á
sínum ferli gengið í gegnum ýmis breytinga-
skeið eins og eðlilegt er. Nýlega sýndi hann
á athyglisverðan hátt, hvernig hægt er að
nota gömul íslenzk munstur og sveigja und-
ir þarfir nútíma myndlistar. Núna hefur
hann horfið frá því, en hverfur aftur á
móti til náttúmnnar og málar „Haustkvíða-
kvæði“ og „Frostnæturljóð", eða með öðmm
orðum árstíðabundnar stemmningar úr ríki
náttúmnnar, en eins og myndin sýnir, ná-
lega abstakt. Ljóðræni þátturinn í myndlist
hefur alltaf staðið Kristni hjarta nærrri.
Guðmundur Ármann stundaði framhalds-
nám við Valand-listaskólann í Gautaborg á
þeim tíma þegar listaskólar urðu pólitísk
tæki í höndum þeirra, sem vildu virkja nyt-
sama sakleysingja. Strax að námi loknu
réðist Guðmundur til myndlistarkennslu á
Akureyri og hefur búið þar síðan. Það er
nú ár og dagur síðan pólitískrar innræting-
ar úr Svíaríki hætti að gæta í verkum hans;
sú breyting gat einungis orðið til bóta. Eins
og margir nútíma málarar, fjallar Guðmund-
ur nú um manneskjuna og ýmislegt annað
úr náttúmnnar ríki. Hann hefur jafnframt
unnið í grafík um langt skeið og er í félag-
inu íslenzk grafík. Guðmundur Ármann
hefur tekið þáttí fjölmörgum sýningum,
bæði fyrir norðan og sunnan, svo og erlend-
is.
GÍSLI SIGURÐSSON.
eði“, olia á striga, 150x120 sm.
Guðmundur Ármann Siguzjónsson: Til minningar um drukknaðan sjómann, olia á striga, 1984.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 29. OKTÓBER 198P
9