Lesbók Morgunblaðsins - 02.11.1991, Blaðsíða 6

FIAC
Myndlistarmessa - hvað er nú það? Ekki er
nema von að einhver reki upp stór augu,
ekki sízt kirkjunnar menn, sem gætu ímynd-
að sér að þama væri verið að reyna nýtt
messuform. En svo er nú ekki. Þetta er
Á myndlistarmessunni í
París sýndu 157 listhús í
Evrópu og Ameríku það
helzta sem þau hafa á
boðstólum. Þama sést
góður þverskurður af
myndlist samtímans
Ceroli, Italíu: Sjálfsmynd unnin í tré.
hundheiðið fyrirbæri og orðið líklega ættað
frá Þýzkalandi, þar sem gríðarstórar vöru-
sýningar er nefndar messur. Þar var líka
farið að halda risastóra myndlistarmark-
aði, þar sem listhús eða gaílerí sýndu það
merkasta sem þau höfðu á boðstólum.
Nú hefur París gerst vettvangur fyrir
slíkan risamarkað myndlistar. Það eru
samtök sýningarhúsa í Evrópu og Amer-
íku, FIAC, sem að honum standa og blaða-
maður Lesbókar leit þar inn í októberbyij-
un, — messan stóð annars frá 5. - 13.
október. Raunar var það rétt meira en að
líta inn; það tók mig 6 klukkutíma að
komast á skikkanlegum hraða, eftir því
sem hægt er í mannmergð, og þar að
auki að taka myndir. Sýning af þessu tagi
reynir aðallega á fæturna og bakið, því
yfirliett er lítil aðstaða til að tylla sér niður.
Fransmenn byggðu rétt fyrir aldamótin
sýningahöllina Grand Palais við götu, sem
nú heitir Avenue Winston Churchill, á
hægri bakka Signu og skammt frá glæsi-
götunni Champs Elyseés. Þetta var gert
vegna heimssýningarinnar, sem þá var
haldin í París. Grand Palais er einkenni-
legt sambland af gömlu og nýju; annars-
vegar mikið barok-bákn í anda fyrri tíðar
mannvirkja í París, en hinsvegar með gler-
þaki, sem þá var mjög framtíðarlegt.
Öllu hallargólfinu hafði verið skipt niður
í nokuð misstóra sýningarbása og þar
sýndu 157 gallerí. Þar af voru 72 frönsk,
flest starfandi í París, en að auki voru
þama gallerí frá Þýzkalandi, Austurríki,
Belgíu, Kóreu, Danmörku, Spáni, Banda-
ríkjunum, Finnlandi, Bretlandi, Grikk-
landi, Ítalíu, Japan, Svíþjóð og Sviss. í
þetta sinn hafði Belgíu verið boðin heið-
urs-þátttaka og þaðan voru 16 gallerí.
FIAC-messan sýnir hvað myndlistar-
menn á Vesturlöndum eru að fást við þessa
stundina, en einnig og ennþá frekar sýnir
hún hverskonar myndlist er til sölu í list-
húsum Evrópu og Ameríku. Að því leyti
er hún afbragðs aldarspegill. Nýjustu og
skærustu stjörnur á hinum alþjóðlega gall-
ería-himni eru að sjálfsögðu allar þarna.
En þeir sem vilja fjárfesta í Picasso, Mat-
isse, Picabia, Dali, Max Emst og mörgum
öðrum frægðarmönnum frá fyrriparti ald-
arinnar, géta sannarlega fundið dágott
úrval. Verk þeirra koma sjaldnast á óvart
og em svo gamalkunnug, að maður slæst
ekki í hóp Japananna, sem ljósmynda þau
í gríð og erg. Annað vekur athygli í mann-
mergðinni á FIAC: Þar sést varla^ svartur
maður. Jafnmikla athygli vekur hvað þel-
dökkt fólk er geysislega fjölmennt orðið í
París. En getur hugsast, að svarti kyn-
stofninn sé á engan hátt viðriðinn gallería-
bransann, - og ekki kaupendur myndlistar
heldur, né einfaldlega forvitnir áhugamenn
eins og flestir þeirra sem olboga sig áfram
gegnum þvöguna? Spyr sá sem ekki veit.
Nýjabrumið vakti meiri forvitni mína
en það gamalkunna. Ég hefði haldið að
SJÁ NÆSTU SÍÐU
Grand Palais sýningarhöllin var byggð vegna heimssýningar um síðustu alda-
mót. Nú sýndu þarna saman 157 Iisthús frá Evrópu og Ameríku.
Sigmar Polke, Þýzkalandi: Myndir frá sumrinu, 1991, 180x150 sm. Blönduð tækni
á veggfóðursgrunn. Polke hefur verið fulltrúi Þýzkalands á Feneyja-tvíæringi
og er í hópi frægustu myndlistarmanna Þjóðveija.
Judith BartoIani/CIaude CaiIIoI, Frakkls
FIAC

5/13 OCTOBRE
S2 * ; '
3u M
5
Q
alltHJ
MUII
W iiíi
5 2*r
2 Ú
LE GUIDE DU SALON