Lesbók Morgunblaðsins - 04.01.1992, Blaðsíða 11

KRISTJÁN HREINSSON
Áramót
Nú snjónum kyngir niður í valdamiklum vindi
og vökul augu tímans stíga dans,
um lífsins farveg stundin áfram streymir.
Á milli tungls og sólar nú leikur allt í lyndi
og lokadagur ársins hnýtir krans
um kistil þann er gamla árið geymir.
Nú Jörðin fær sér snúning á Mjólkurvegi miðjum
og máninn skín í gegnum kalda hríð.
A himni finna norðurljósin næði.
Á morgun fyllist loftið af glöðum sólargyðjum
þær gefa mönnum von um betri tíð.
Og sólin getur brosað útí bæði.
Nú þykir gott og blessað að eiga stund með álfum,
og andi þess sem lengi mátti þjást
er spegilmynd í tímans hreina tári.
Nú dansa tröll og álfar og sýría Guði sjálfum
að sá sem lifir getur fundið ást.
Á Jörðu fagna allir nýju ári.
Höfundur er skáld í Reykjavík, Ijóðið er úr nýrri Ijóðabók hans, sem
heitir „Mannhaf", og er 7. bók hans.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 4. JANÚAR 1992 1 '