Lesbók Morgunblaðsins - 26.09.1998, Blaðsíða 19

f
PÍMEN ræðir við Boris og Schuiskij í Boris Godunow. Bjarni Thor, Egil Silins og Kurt Schreibmayer í hlutverkum sínum,
WIENER Volksoper,
annað stærsta óp-
eruhúsið í höfuð-
borg tónhstarinnar,
Vínarborg, verður
aldargamalt í vetur.
Af því tilefni verður
ráðist í uppfærslu á
Meistarasöngvurunum frá Numberg eftir Ric-
hard Wagner og meðal aðalsöngvara verður
ungur íslenskur bassasöngvari, Bjarni Thor
Kristinsson. Frumsýning er fyrirhuguð í des-
ember.
Bjarni segir Wiener Volksoper sjaldan ráð-
ast í sýningar af þessari stærðargráðu en húsið
er einkum þekkt fyrir að færa upp óperettur og
óperur í léttari kantinum. ,Ástæðan fyrir því er
sú að Wiener Volksoper er fyrst og fremst
hugsuð fyrir íbúa Austurríkis meðan Vínar-
óperan hefur alþjóðlegra yfirbragð. Einstaka
sinnum fæst húsið þó við stærri verk, eins og
Boris Godunow eftir Mussorgsky og Fást eftir
Gounod, sem bæði hafa verið á fjölunum ný-
lega. Meistarasöngvai'arnir eru hins vegar
óneitanlega bitastæðasta verkið sem það tekur
upp á sína arma í langan tíma.“
Sýningin á Meistarasöngvurunum verður um
margt frábrugðin hefðbundnum uppfærslum í
Wiener Volksoper. Þannig verða allir aðal-
söngvai-ar, að Bjama undanskildum, aðkeyptir
en fyrir því eru fá dæmi í starfsemi hússins.
„Wiener Volksoper er sennilega eitt stærsta
óperuhús í Evrópu sem setur nær eingöngu
upp sýningar með söngvumm sem em fast>
ráðnir við húsið. Algengast er að hús fái utan-
aðkomandi stjömur til að syngja aðalhlutverkin
og þannig er því til dæmis yflrleitt háttað í Vín-
aróperunni. Nú ætlar Wiener Volksoper sem
sagt að hafa þennan háttinn á - í tilefni aldaraf-
mælisins."
Bjarni segir það mikla upphefð fyrir sig að fá
úthlutað einu af aðalhlutverkunum í sýning-
unni, hlutverki Veits Pogners, ekki síst þar sem
hann sé eini fastráðni söngvari hússins sem
komi til með að verða svo framarlega í flokki. „í
þessari sýningu eru kallaðir til menn á heims-
mælikvarða, nefni ég þar bassabarítonsöngvar-
ann Falk Struckmann, einn helsta Wagner-
söngvarann í þessum raddflokki í heiminum í
dag, og tenórsöngvarann Johan Botha. Húsið
veitir sér sjaldan svona söngvara, þannig að
mér er mikið traust sýnt með því að fá að
syngja á móti þeim.“
Sveltur niður i 130 kg
Bjarni hlakkar mikið til að vinna með þessum
mönnum. Struckmann þekkir hann ekki en hef-
ur séð Botha syngja á sviði. „Það er tilkomu-
mikil sjón! Ég sá hann syngja í Fidelio eftir
Beethoven og gat reyndar ekki varist brosi í
upphafi sýningar. Astæðan er sú að Botha fer
með hlutverk manns sem hefur verið sveltur í
fangelsi svo mánuðum skiptir, sem er í sjálfu
sér ekkert svo merkilegt, nema hvað Botha er í
breiðari kantinum, að minnsta kosti 130 kg að
þyngd. Einhverra hluta vegna átti maður erfitt
með að trúa því að hann hefði verið í svelti!
Þegar hann byrjaði að syngja gleymdist það
aftur á móti fljótt.“
Svo vill til að óperuunnendur í Vínarborg
hafa sumfr hverjir tekið feil á Bjarna og Botha
á götu. „Það er í sjálfu sér ekkert að því nema
MEÐ WAGNER
Á VÖRUM
Bjarni Thor Kristinsson; bassasöngvari við Wiener
Volksoper, mun syngja eitt af burðarhlutverkunum í sýn-
ingu á óperu Wagners, Meistarasöngvurunum frá Nurn-
berg, sem færð verður upp í tilefni af 100 ára afmæli
hússins í vetur. ORRI PÁLL ORMARSSON sló á þráðinn til
Bjarna sem hefur fengið góða dóma fy rir söng sinn ytra.
BJARNI Thor Kristlnsson í hlutverki Bartólós í Brúðkaupi Fígarós
eftir Mozart f Wiener Volksoper á liðnu leikári.
kannski að ég tel mig vera allavega þremur
þyngdarflokkum léttari en hann!“
I sýningunni mun Bjami leika tilvonandi
tengdaföður Bothas og kveðst ekki geta annað
en brosað við tilhugsunina. „Það er frekar
sjaldgæft að bassasöngvarar takist hlutverk
Veits Pogners á hendur svona ungir og það er
óneitanlega sérkennileg tilfinning að leika föð--*
ur sópransöngkonunnar og tengdaföður tenór-
söngvarans, sem eru bæði nokkuð eldri en ég.
Það kemur þó vonandi ekki að sök.“
Leikstjóri sýningarinnar, Þjóðveijinn
Christine Miehtz, er þekkt fyrir allt annað en
fai'a hefðbundnar leiðir í uppfærslum sínum.
Bjarni á því von á sterkum viðbrögðum.
Jafnframt því að syngja Veit Pogner mun
Bjai'ni fara með tvö önnur hlutverk í Wiener
Volksoper í vetur, Leporello í Don Giovanni eft-
ir Mozart og John Falstaff í Kátu konunum frá
Windsor eftir Nicolai. Báðar sýningarnar eru
teknai- upp frá fyiTa leikái-i.
Bjami kom fyrst að Wiener Volksoper sem
gestasöngvai-i vorið 1997, meðan hann vai- enn í*
framhaldsnámi, en frá og með síðasta hausti
hefur hann verið fastráðinn við húsið. Samning-
urinn gildir til vors 1999. Unir hann hag sínum
vel í Vínarborg.
„Hér er fínt að vera. Ég hef líka verið hepp-
inn. Ungir söngvarai' við hús sem þetta eru
margir hverjir áþekkir að gæðum, þannig að
það þarf heppni til að lenda réttum megin við
línuna. Það hef ég gert - verkefnin sem mér
hefur verið úthlutað era þau sömu og ég hefði
valið sjálfur. Það er ég virkilega ánægðui- með.“
Bjai-ni segir Wiener Volksoper aukinheldur
henta ungum söngvurum ákaflega vel - við hús-
ið pjóti þeir hins besta úr báðum heimum.
„Fyrir unga söngvai-a eru tvær leiðir færar.
Annars vegar að krækja í aukahlutverk í stóra
húsunum og reyna að vinna sig upp og hins
vegar að komast að hjá litlu húsi, þar sem þeir<
fá tækifæri til að spreyta sig í stórum hlutverk-
um. Wiener Volksoper sameinai' eiginlega báða
kosti. í fyrsta lagi er húsið stórt, tekur um
1.400 áhorfendur í sæti og telst til stærri húsa í
Evrópu, og í annan stað fá ungir söngvarar
tækifæri til að syngja aðaihlutverk, þar sem
húsið veitir sér sjaldan gestasöngvara.“
Raddgæði
á heimsmæiikvarða
Bjami tók þátt í tveimur frumsýningum í Wi-
ener Volksoper á liðnu leikári, annars vegar
söng hann hlutverk Zettels í Draumi á Jóns-
messunótt eftir Britten og hins vegar hlutverk *
Pímins í Boris Godunow eftir Mussorgsky.
Fékk hann lofsamlega dóma í blöðum fyrir
hvort tveggja. „Ungur íslendingur, Bjarni
Thor Kristinsson, fer á kostum sem Zettel,“
sagði í einum dómi um Draum á Jónsmessunótt
og „raddgæði hans era á heimsmælikvarða og
túlkunin vekur miklar vonir,“ sagði í öðram.
Um frammistöðu Bjarna í hlutverki Pímens
sagði á einum stað: „Enn og aftur skarar Bjarni
Thor Kristinsson framúr öðram einsöngvur-
um.“ Og í öðram dómi sagði: „Bjarni Thor
Kristinsson söng Pímen með sinni sérstaklega
fögru og hljómmiklu bassarödd.“
Af öðram hlutverkum sem Bjarni söng í
fyrra má nefna Sarastó i Töfraflautunni,
Bartóló í Brúðkaupi Fígarós, höfuðsmanninn í
Don Giovanni, en allar eru þessar óperur eftir
Mozart, og van Bett í óperettunni Zar und<
Zimmermann eftir Lorzig, sem er eitt stærsta
hlutverkið á hans raddsviði.
Síðastnefnda hlutverkið söng Bjami líka einu
sinni í Staatsoper unter den Linden í Berlín -
við nokkuð sérstæðar aðstæður. „Þannig var að
bassasöngvarinn þeirra veiktist og ég var beð-
inn um að hlaupa í skarðið á einni sýningu.
Þetta var á laugardegi en sýningin átti að vera
á sunnudegi. Ekkert mál, sagði ég, enda heiður
að fá að syngja í þessu húsi, og bað þá um að
senda mér símbréf með samtalssenunum í sýn-
ingunni sem þeir og gerðu. Þegar ég fékk bréf-
ið í hendur rannu hins vegar á mig tvær grímur
- þetta var greinilega allt önnur uppfærsla en í
Wiener Volksoper, allt annar texti. Það var hins
vegar ekki aftur snúið og morguninn eftir flaug
ég til Berlínar. Tveimur tímum fyrir sýningu
kom ég svo í óperuna, þar sem ég fékk stutta^
æfingu með aðstoðarleikstjóranum, var kynnt:
ur fyrir samsöngvurunum og mátaður á mig
búningur og skalli. Síðan hófst sýningin.“
Bjami segir sýninguna hafa gengið vonum
framar - miðað við aðstæður. „Nokkrum sinn-
um komst ég þó í hann krappann, sérstaklega í
mannmargri senu þar sem ég átti að ganga að
franska sendiherranum og saka hann um að
vera annar en hann er. Vandamálið var neftii-
lega að ég hafði ekki hugmynd um hvaða
söngvari vai' franski sendiheiTann! Til allrar
hamingju gat ég snúið mér að konu í kómum,
svo lítið bar á, og beðið hana að upplýsa mig.
Þetta var mikið ævintýri - en ekki vildi ég gera
þetta um hverja helgi!“ ,
Húsbændur í Staatsoper unter den Linden
hafa greinilega kunnað að meta framlag Bjama
þvi í framhaldi af þessari óvenjulegu sýningu
buðu þeir honum að syngja annað hlutverk við
húsið, í uppfærslu á Salome í febrúar og mars
1999. Áhættan getur því borgað sig!
4
LESBÓK MORGUNBIAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 26. SEPTEMBER 1998 19