Tíminn - 04.01.1967, Blaðsíða 3

:<• ' ' •

MIÐVIKUDAGUR 4. janúar 1967
TÍMINN
í SPEGLITÍMANS
Leikkonan Pippa Steel stend
ur hér við hlið Cliff Richards.
Myndin er tekin við frumsýn-
ingu myndarinnar „Finders
Keepers“, sem frumsýnd var í
London fyrir skömmu. Kvik-
myndin er byggð á atburði
þeim, þegar bandarísk herflug-
vél tapaðist fyrir Spánarströnd
um ásamt kjarnorkusprengju,
sem þar var innanborðs.
Faðir rokksins kom til Lond
on fyrir skömmu frá Ameríku
og sagði: — Eg er ennþá bezti
þeldökki listamaður í heimi,
maðurinn, sem dregur að sér
flesta áhorfendur. ,
Hann heitir Little Richard
30 ára gamall, en segist sjálfur
aðeins vera 25 ára. Hár hans
var allt í krullum. — Þetta er
mitt eigið hár, ég set rúllur i
það daglega. Hann segist sjálf-
ur hafa haft mikil áhrif á The
Beatles, þegar þeir byrjuðu.
Nú eru þeir þeir beztu.
Garðvörðurinn Tom Zwaag
er í þann veginn að ganga í ;að
heilaga. En það hefur komið
smábabb í bátinn, því að Hl-
vonandi eiginkona hans. sem er
18 ára að aldri, hefur sett eitr
skilyrði fyrir giftingunni. Tom
verður að gera svo vel og hætta
við aukastarf sitt, sem gaf þó
nokkuð í aðra hönd, en það var
kennsla í kossum.
Tom hefur rekið „skóla“ sinn
í þó nokkurn tíma. Hann tók
20 krónur fyrir sex mínútna
kennslu í „hagnýtum kossum'*
og 180 krónur fyrir 10 slík nám
skeið. Tom, sem er 22 ára að
aldri, hóf kennslu fyrir 4 árum
í Amsterdam, og á þeim (íma
hefur hann unnið sér inn 85 000
krónur. í lok námskeiðsins
fengu þáttakendurnir, og á með
al þeirra voru nokkrar giftar
konur, viðurkenningarskjal.
Hin verðandi brúður komst að
þessu í gegnum vinkonu sína,
sem fékk sér tíma hjá Tom.
Hún (unnustan) hefur nú al-
gerlega sett honum stólinn fyr
ir dyrnar, enda var viðskipta-
vinahópurinn kominn upp í 600
en hún hefur þó leyft honum
að halda áfram með annað á-
hugamál. sem er, að hann svar
ar bréfum fólks, sem á i ástar
vandræðum og reynir að leysa
úr vandræðum þeirra. Hann tek
ur aðeins 50 krónur fyrir það.
Hé kemur ein gömul saga
um Mafíuna. Það var árið 1957
á stað einum, sem heitir Apal-
rhin nálægt Binghampton ein
hversstaðar í Bandaríkjunum,
á heimili Guiseppe Maria Bar-
bera, sem þekktur er meðal
vina undir nafninu Joe the
Barber. Þarna voru staddir 56
menn úr Mafíunni, þegar lög-
reglan og FBI-menn réðust iil
inngönga. Hafði hún snör hand
tök og tók alla til fanga. Þegar
farið var að glugga i starfsfer
il mannanna, kom í ijós, að þeir
höfðu verið handteknir saman
lagt 275 sinnum. og í hundrað
þessara skipta hafði verið ura
alvarlega glæpi að ræða svo
sem morð, vopnaða árás, líkams
árás, skipulagningu á vændi
og sala eiturlyfja. Þegar hand
takan átti sér stað. var leitað
í vösum mannanna. og lögreg’
an taldi síðan peningana, sem
þar var að finna. Smámyntin,
sem þeir höfðu á sér. nam að
eins 21.500.000 eða tólf og
hálfri milljón íslenzkra króna.
Bretar gera nú mikið grín að
flótta þeim, sem átl hefur sér
stað úr brezkum fangelsum að
undanförnu. í einu blaði stóð:
Verið viðbúin enn meiri flócía
úr fangelsum landsins sem
mun stafa af því, sem brezku
járnbrautirnar auglysa nú: Þið
fáið afslátt, ef þið ferðizt 10 í
hóp.
★
Julie Andrews. sem nú er
35 ára að aldri, er ein af 10
tekjuhæstu kvikmyndaleikur
um heimsins, en hin eru: Sran
Connery, Elizabeth Taylor, Jack
Lemmon, Richard Burton, Cary
Grant. Jo<hn Wayne, Paul New
man og Elvis Pre.sley.
it
Hegðun danskra túrista á
Spáni er nú undfr •"Sffiásjánni.
Drekka danskir karímenn eins
og svampar og hlaupa konurn-
ar hálfnaktar og Kj nhungrað-
ar um göturnar, Þessu hélt
Juan Castillo fram í bréfi 1 il
dansks dagblaðs, og einnig hsld
ur hann því fram. að dansk,
kvenfólk reyni að tæla unga
Spánverja. Danir hafa að sjáif
sögðu borið þessar sögusagnir
harðlega til baka.
Á VÍÐAVANGI
Efnt til kollsteypu
f árainótaávarpi sínu í útvarp
inu sagði Bjarni Benediktsson,
forsætisráðherra, ni. a. er hann
ræddi um „verðstöðvunarlög-
in“:
„Um ásetning okkar, sein að
þcim ráðstöfunum standa sé ég
ekki ástæðu til að fjölyrða. Úr
haidgæði úrræðanna fær reynsl
an ein skorið. En aldrei liefur
það verið talin sönnun fyrir ó-
nýti farartækis, þótt gripið
væri til bremsu, er óvæntur far
artálmi verður“.
Þetta er rétt hjá forsætisráð
herra, en þó aðeins hluti líking
arinnar. Til ökuferðar nægir
farartæki ekki eitt. Til henn-
ar þarf einnig ökumann, og
mestu máli skiptir, hvernig ek-
ið er, og i þcssari ökuferð eru
það handbrögð ökumannsina,
sem meginmáli skipta. Og hætt
er víð, að það yrði einmitt tal-
in sönnun fyrir óhæfni öku.
manns. að knýja farartækið á
ofsaferð, t.d. á íslenzkan verð-
bólguhraða, og bremsa svo
snögglega. Slíkt ökulag liefur
oftast kollsteypu í för með sér
— og ökumaðurinn í stjórnar-
bifreiðinni veit, að hún kemur
eftir kosningar með því ökulagi
sem hann beitir. Og það skipt-
ir harla litlu máli, hvort öku-
tækið er illt eða gott, ef öku-
maðurinn er óhæfur.
Sá meiri
Forustugrein Morgunblaðs-
ins í gær heitir „Ávörp þjóðar
leiðtoga". Er þar átt við forset
ann og forsætisráðh. og síðan
birtar tilvitnanir úr nýársræð
um þeirra. Bjarni fær þó auð
vitað helmingi lengri tilvitnun
en lorsetinn, og sést á því, að
Morgunblaðið vill ekkj aðeins
jafna Bjarna við forsetann,
heldur minna þjóðina á, að
hann eigi að standa þrepi ofar.
Þessi mynd er dálítið seint a
ferðinni, en þar sem þrettánd-
inn er ókóminn, leyfum við
okkur að birta hana Það er
franskur jólasveinn, sem þa; ::.
er á ferðinni ásamt förunaatum
sínum og aðdáanda Okkui virð
ist aðeins eitt vanta a myndina
og það er sleðinn. Annars er
myndin fekih'.a /' ‘inin Fivsés •
og sést sigurboginn sem Napó
leon lét reisa. í baksýn.
Bögglast fyrir brjósti
Það má sjá á Vísi í gær, að
áramótagrein Eysteins Jónsson
ar og hógvær en markviss gagn
rýni hans á stjórnarstefnunni
hefur farið fyrir brjóstið á sum
um stjórnarliðum, t.d. leiðara.
höfundi Vísis. Hann hefur stað
ið a öndinni fyrsta daginn, en
gusar svo út sér - gær, og verð
ur nokkurt fum á manninum
eftii andarteppuna.
Norræn samvinna á
amerísku
Hinn samnorræni skemmtj-
þáttur í sjónvarpinu á gamlárs-
kvöld hefur vakið furðu manna
hér. Hann er gerðui i Finnlandi
en skemmtikraftar frá öllum
Norðurlöndunum lögðu þar
saman. Þar var Ómar Ragnars-
son með ágæta þætti en síðan
komu danska''. norskar og
sænskar dæguUagahljómsveitir
og sungu að mestu ameríska
eða enska slagara lag eftir lag.
Þessi frammistað^ var í senn ó
merkilce og niðrandi, og sjón-
varpsstöðvum Norðurlanda til
háborinnar smánai. Þarna var
norræn samvinna á amerísku
og góðu listafólki á ekki að mjs
bjóða með slíkr: „norrænni"
samvinnu.
Alþýðublaðið segir réttilega
Um þetta > gær
„Margir biðu með nokkurri
forvitni eftir að sjá hið samnor-
ræna skemmtiefni sem sjón-
varpið flutti á gamlárskvöld.
Framhald á bls 15