Tíminn - 13.04.1967, Síða 12

12
TÍMINN
FBIMTUDAGUR 13. apríl 1967.
EFNAHAGSMÁLANEFND
Framhald aí bls 9.
segja, að um ’langt skeið hafi
viðskiptanefnd ECE raunveru-
lega verið sá eini alþjóða vett-
vangur þar sem fulltrúar „Aust-
urs!‘ og „Vesturs“ hittust til
viðræðna um viðskiptamiál. Þýð-
ing þessa samstarfs kemur nú
með ári hverju betur í Ijós og
lýsir sér í auknum viðskiptum
og frjálsari viðskiptaháttum
þessara svæða, sem búa við ólík
hagkerfi. Ástæðan fyrir því, að
ísland hafði sérstaka ástæðu til
að fylgjast með þessum þætti í
starfsemi viðskiptanefndar ECE
er auðsæ. Lengst af þeim tíma,
sem nefndin hefur starfað, hefur
fsland haft þýðingarmikil við-
skipti við löndin í Austur-Evr-
ópu. Um tima námu þessi við-
skipti einum þriðja hluta af allri
utanríkisverzlun okkar eða
stærri hluta að tiltölu en nokk-
urt annað vestrænt land.
Einn er sá þáttur í starfi við-
skiptanefndar ECD, sem vert er
að geta hér í þessu sambandi,
en það eru hinar svokölluðu
tvíhliða viðræður, sem stofnað
er til meðan fundir standa yfir.
Er þar átt við, að einstakar
sendinefndir „Austurs“ og „Vest
urs“ ræðast við um vandamál
sín. Þannig hfefur íslenzka
sendinefndin (að vísu oft aðeins
einn maður) jafnan rætt við
nefndir frá Sovétríkjunum, Pól-
landi, Tékkóslóvakíu, Ungverja-
landi, Rúmeníu og stundum
fleiri aðila. Hafa viðræður þess
ar oftlega komið að verulegu
gagni, enda eðli þeirra að skýra
í fullri hreinskilni frá þeim
vandamálum, sem skapazt hafa
í viðskiptum við viðkomandi
land og bera fram óskir eða kröf
ur um leiðréttingu eða breyt-
ingu.
hagfræðingur, sem mikið hefur
bomið við sögu í alþjóða sam-
starfi.
Éins og áður segir er í dag
minnst 20 ára starfs ECE. Mikið
hefur ’áunnizt — en fjöldi vgxk-
efna bíða enn úrlausnar. Er
'þess að vænta, að gifta fylgi
starfi samtakanna enn um ókom
in ár.
Oddur Guðjónsson.
ÁBENDINGAR
Framhald af bls. 8.
gera það að einhverju leyti, er
mér ekki Ijóst. En ef svo væri,
að ríkið ætti að eiga þar hlut að
máli, er það vinsamleg ábending
mín til nefndarinnar, að hún beiti
sér fyrir því, að útgáfu þeirra
heimildarrita, sem enn eru í deigl-
unni og áður eru nefnd, verði
látin sitja í fyrirrúmi. Ennfrem-
ur reyni hún að hafa áhrif í þá
átt, að þjóðskjalaverði og lands-
bókaverði verði gert kleift að koma
í kring fullkominni skráningu
skjaiasafna landsins. Hvort tveggja
þetta mundi auðvelda það, að
ekki þyrfti að dragast óheyrilega
á langinn, að unnt verði að semja
Íslandssögu, sem söguþjóðinni |
væri sam'boðin og hún mætti vera ,
stolt af að hafa látið rita og gefið
út. Ég vona, að þjóðhátíðanefnd
taki til góðviljaðrar athugunar á-
bendingar mínar, því að minni
hyggju miða þær að því að auka
á reisn þess minningarhalds, sem
fyrirhugað er í sambandi við
ellefu hundrað ára búsetu hér á
landi. En jafnframt vii ég, að hún
gefi því fyllsta gaum, hvað unnið
er /ið það að gefa út 58 binda !
ritverk með þeim hætti, sem það
virðist hugsað.
Það má geta >þess hér, að ein-
mitt í þessum tvíhliða viðræð-
um, árið 1953, var stofnað til
viðskipta okkar við Sovétríkin í
þeirri mynd, sem þau eru nú.
Þess má ennfremur geta, að í
sambandi við þessar tvíhliða við
ræður í Genf og í framhaldi af
þeim hefur einnig verið gengið
frá viðskiptasamningum við
önnur Iþnd. Má þar t.d. nefna j
samninga íslands við Búlgaríu og i
við fsrael, sem. að vísu sótti I
fundi viðskiptanefndarinnar sem I
áheymarfulltrúi.
Hér hefur verið stiklað á stóru
í sambandi við tuttugu ára starf i
ECE og undirnefnda þeirrar,
stofnunar. Mörgu hefur verið j
sleppt, eins og t.d. þeim skerf,
er ECE hefur lagt fram í sam-
bandi við málefni þróunarland-
anna og þeirra samtaka, sem
komið hefur verið á'fót (TDB :
og UNCTAD) til að helga sig,
þeim málum sérstaklega. En bet
ur má í þeim efnum, ef duga
skal. Þátttökuriki ECE gera sér
þó i vaxandi mæli grein fyrir
því, að friðsamleg þróun milli-
ríkjaviðskipta 1 heiminum er
lítt hugsanleg án sanngjams
skilnings hinna efnameiri þjóða
á vandamálum og aðstöðu hinna
sem skammt eru á veg komin
í efnahagslegu tilliti.
Að lokum skal þess getið, að
hið mikla starf, sem unnið hefur
verið á vegum ECE og undir-
nefnda þeirrar stofnunar, er
borið uppi af skrifstofu eða
„sekretariati“ samtakanna. Eru
í hópi starfsliðs hennar færustu
starfskraftar, sem völ er á. Til
forystu hafa og valizt menn, er
mikils álits hafa notið á alþjóða
vettvangi. Af aðalframkvæmda-
stjómm ECE má t.d. nefna Sví-
ann Gunnar Myrdal, fyrrverandi
ráðherra, og Finnann Sakare S.
Tuomioja, fyrrum ráðherra, og
aðalbankastjóra Finnlandsbanka.
Núverandi aðalframkvæmda-
stjóri samtakanna er Vladimir
Velebit, þekktur júgóslavneskur
BÓNDINN OG LANDIÐ
Frámhald af bls. 3
„seiði í eldi. Á þessu vori verða
ca. 120—130 þús. seiði tilbúin
til að sleppa í árnar. Á tveirn
næstu árum ættu þá að skila
sér 10—12 þúsund laxar af
þeim seiðum. En öll laxveiðin
hefur verið ca. 25 þús. laxar á
ári. Það gefur því auga leið
hvílíkir möguleikar eru hér á
ferðinni. Ekki þurfum við að
óttast svo mjög samkeppni íj
þessari framleiðslu, því þó að ;
ýmsar þjóðir leggi mikla'
• áherzlu á fiskrækt, þá er það j
staðreynd, að góðum laxveiði ■
ám fækkar stórlega í heimin;
um, og að þetta „sport“ verð
ur æ eftirsóttara, eftir því sem ■
rímar liða. Pátt er þVi örugg- j
ara til að draga að ferðamenn,1
og með því að selja þeim hér
alla þjónustu, má fá margfaldar
heildartekjur af laxinum. Vakn
ar þá spurningin um það, hvort
við séum við því búnir að taka
á móti þeim stórlöxum, sem
hingað mundu svo gjarnan vilja
koma til að veiða þá laxa, sem
við örugglega gætum ^æktað
handa þeim. Til þess þarf þó
nokkurn undirbúning með bygg
ingu veiðihúsa og svo almennr
ar ferðaþjónustu o- fl.
ÍÞRÓTTIR
Framhald af bis. 13.
búningunum sé keppnisför til Syí-
þjóðar, Austur-Þýzkalands og ís-
lands í ágúst. Englendingar leika
8. ágúst í Svíþjóð gegn sænska
unglingalandsliðinu. 10. ágúst,
munu þeir leika gegn austur-
þýzka landsliðinu, og 14. ágúst
munu þeir mæta íslc izka lands-
liðinu í Reykjavík.
Eins og kunnugt er, leikur ís-
land gegn Spánverjum í fyrstu um-
ferð Olympíuleikanna (undanrás-
ir) og þegar þ. sar línur eru rit-
jaðar, hafa leikdagar ekki enn þá
verið ákveðnir.
Á VÍÐAVANGt
hann sæti ekki lengur sem
hefði tekizt betur, einmitt
vegna þess veðs, eða þá að
verðbólguþjónn í ráðherrastóln
um, og nýtt viðnám hefði ver-
ið reynt. Kjósendur ættu ein-
mitt að bera þetta saman.
Laadhelgismál
ÍÞRÓTTIR
Fram'hald af bls. 13.
og KR og á Njarðvíkurvellinum
Keflaví'k og Akureyri. Keppnin í
2. deild á að hefjast 29. maí með
leik Þróttar og Breiðabliks (sjá
frétt annars staðar á síðunni um
riðlaskiptinguna í 2. de'ild). Auk
þessara leikja fyrst á keppnis-
tímabilinu, má geta um bæja-
keppni Reykjavíkur og Akraness
4. maí og keppni Reykjavíkur og
Keflavíkur skömmu síðar.
ÍÞRÓTTIR
Framhald af bls. 13.
það af eigin raun hvernig þeir
taka tilsögn. Þess óskaði ég,
að sonarsynir mínir, gætu ver-
ið í 'hópi glímudrengja, en því
er ekki að heilsa. Þeir búa og
nema á skólasetrinu á Laugar-
vatni. Áður fyrr var þaf ..ennd
og æfð glíma og kappglímur
voru þar háðar, en nú er þjóð-
aríþrótt okkar, íslenzka glíman
með öllu vanrækt á Laugar-
vatni. Bikarglíma Víkverja
þessa árs, var háð 18. marz
s.l. í í'þróttahúsinu við Lindar-
götu, sú þriðja í röðinni. Slátur
fé'lag Suðurlands gáf þann
fagra bikar, sem keppt var um.
Árin tvö fyrstu vann sami mað-
ur bikarinn, Gunnar R. Ingv-
arsson, sem er ágætur glímu-
maður. í þessari þriðju glímu
vann Hjálmur Sigurðsson, Sig-
urjónssonar, sem fyrr var nefnd
ur'bikarinn, Hjálmur er aðeins
17 ára og þegar skæður glímu-
maður. Eftir að þetta gerðist
sigraði hann í Landsflokkaglím
unni í sínum aldursflokki —
Unglingaflokki.
f bikarglímunni féll Hjálrn-
lur aðeins fyrir Ingva
iGuðmundssyni, en Ingvi varð
annar í Skjaldarglímu Ár-
manns í vetur. Næstir Hjálmi
og jafnir ao vinningum, í fyrri
umferð, urðu þeir Gunnar R.
Ingvarsson, hann vann bikar-
inn eins og fyrr segir 1965 og
1966, Hannes Þorkelsson vel
þekktur glímumaður og Ingvi
Guðmundsson höfðu þeir sex
vinninga hver, þessir vel vöxnu
ágætu glímumenn urðu því að
glíma til úrslita. Sá leikur end-
aði með sigri Gunnars, annar
varð Ingvi, þriðji Hannes. Loka
úrslit urðu því þessi:
vinn.
1. Hjálmur Sigurðsson 7
2. Gunnar R. Ingvarsson 6
3. Ingvi Guðmundsson 6
4. Hannes Þorkelsson 6
5. Ágúst Bjarnason 4
6. Helgi Árnason 3
7. Gunnar Tómasson 3
8. Barði Þórhallsson 1
9. Magnús Ólafsson 0
Gunnar Ingvarson hlaut svo
2 vinninga í aukaglímu og Ingvi
Guðmundsson 1.
Formaður afhenti bikarinn
og þrjá verðlaunapeninga. Svo
sem fyrr var getið glímdu
drengir æfingaglímu milli kapp
glímnanna.
Þeir gengu brosandi og svip
hýrir til leiks.
Drengirnir kunna þegar
mörg brögð og sumir beittu
þeim furðu. vel og virtust skilja
að aldrei mætti glíi.iumaður ýta
eða þrýsta viðfangsmanni sín-
um til falls, aðeins skyldi varpa
honum á hreinu glímubragði.
Aðalkennari félagsins er Iijart-
an Bergmann Guv., jnsson.
Hann kann glímuna allra
manna bezt, enda form. Glímu
Það hefur vakið áthygli almenn-
ings, hvað margir bátar hafa verið
teknir yið ólöglegar togveiðar í
íslenzkri landhelgi undanfarna
mánuði. Aðallega hafa Vestmanna
eyingar orðið þar fyrir barðinu á
Landhelgisgæzlunni, þar sem nún
er búin betri tækjum til gæzlunn
ar, með tilkomu flugvéla. Þeir
sem veiðar þessar stunda, við
Vestmannaeyjar, telja sig verða
fyrir ofsóknum stjórnarvaldanna,
vegna þess að þeir álíta sig vinna
þjóðnytjastarf með togveiðunum.
Fyrst og fremst með aflanum til
aukningar þjóðarframleiðslu og
hins vegar verndun nytjafiska í
landhelgi íslands. En um það mun
almenningi ekki kunnugt og eiga
þessar línur að upplýsa það mál.
Vestmannaeyingar hafa verið
mjög áhugasamir um landhelgis-
varnir. Þeir voru fyrstir til þess að
kaupa skip til landhelgisvarna og
var það b- v. Þór, og ráku þeir
hann fyrstu árin fyrir sinn reikn
ing og fórnuðu til þess miklu fé.
Nú á síðari áruin hafa þeir marg-
endurtekið áskoranir á ríkisstjóm
og Alþingi og ákveða friðun
hrygningarsvæða fyrir nytjafiska
og hafa viljað fórna verulegum
hluta fiskimiða sinna í þeim til-
gangi. En það bar engan árangur,
hið lengsta sem náðist var að málið
væri tékið í athugun, eins og
mörg þjóðþrifamál, sem vísað hef
ur verið til núverandi ríkisstjóm
ar. Fiskifræðingar hafa lengi vit
að, að aðalhrygningarsvæði ís-
lenzku síldarinnar, er við Vest-
mannaeyjar, og allt til Reykja
ness, og hafa þeir varað fiskimenn
með botnvörpuveiðarfærj að fara
yfir hrygningarsvæðið á
hrygningartímanum, þar sem
stóreyðing gæti orðið á af þeim
sökum.
Hins vegar hefur því minni gaum
ur gefinn að í landhelgi fs-
■lands elst upp ránfiskur á síldar-
stofninum. Sá ránfiskur getur
eytt heilum árgöngum af síld, þeg
ar sfldarstofninn er orðinn svo
lítill að aðeins er tímaibundinn
forði fyrir þennan ránfisk, sem
nær eingöngu lifir á síldanhrogn
um um hrygningartíma. Fiskur
iþessi er ýsan, sem heldur sig í
stórum torfum austur í bugtum
og þegar síldartorfurnar koma
austan með landi til að hrygna
vestur að Vestmannaeyjum, elta
ýsutorfurnar hana á hrygningar-
! stöðvarnar! Og þess meira, sem
jgengur á síldarstofninn af ofveiði
! er enn meiri hætta á að ýsunni
i
J ----------------------------- —
j sambands fslands (G.L.f.) og
eitt sinn glímukóngur íslands.
i Hann er þolinmóður og ljúf-
! mannlegur og enginn andmæl-
j ir boði hans né banni. Án efa
aðstoða hinir ágætu meðstjórn-
! endur Kjartans við kennsluna
á kvöldin, svo kunnáttusamir,
sem þeir eru.
Um leið og ég þakka fyrir
góða skemmtun þessa kvöld-
stund og þá hugulsemi að bjóða
mér á glímuna óska ég Vikverja
góðs gengis og heilla.
Að lokum vil ég geta þess,
að þarna hitti ég minn ágæta
kunningja og glímusnilling,
Emil Tómasson.
Hann var þarna með bókina
sína: .íslenzka glíman gamlar
minningar og nýjar.“ Ég hefi
áður minnzt þeirrar bókar í
Tímanum. Enginn mun mis
virða þó að ég noti þetta tæki
færi til að leiðrétta óskiljan-
legar villur, sem voru í grein
minni um bók Emils.
Þarna er æsku'heimfli hans
nefnt 'Jlfsstaðir og síðar Nefs-
staðir, en í bæði skiptin átti
að standa Úlfsbær.
takist að útrýma heilum árgöngum.
Ég álít þar af leiðandi að þeir
útgerðarmenn í Vestmannaeyjum,
sem stunda togveiðar vinni meira
þjóðnytjastarf en flestir aðrir fiski
menn á fslandi.
Og ég nruwdi telja,
að þeim bæri frekar Fálkaorðan
en tugthúsdómar fyrir landhelgis
brot.
Á Fiskiþingi 1962 og 1964, bar
ég fram tillögu um skiptingu veiði
svæða og taldi ég þar eitthvert
mesta nauðsynjamál fyrir flest
byggðarjög þessa lands, sem fisk
veiðar hafa að atvinnu og taldi ég
leyfi fyrir togveiðibáta á ákveðn
um svæðum t. d. við suðurland frá
Ingólfshöfða að Skógasandi, því að
á þvi svæði er lítil sem engin
hrygning vegna sandburðar. Yrði
gerð fiskveiðasamlþykktir fyrir
svæðin með takmörkun bátafjölda
og veiðarfæraskipulags. Tillaga
þessi var felld bæði árin. Og afleið
ingin er komin í ljós og á eftir að
sýna sig að eyðing íslenzka síldar
stofnsins er framundan af ofveiði
síldarskipanna og lögvernduðum
ránfiski í íslenzkri land'helgi.
Síðan um aldamót, hefur síldin
verið örugg og staðbundin hér
við suður- og vesturland vissa
tíma ára. Og áttu útgerðarmenn
vísan afla til beituforða útgerðar
innar og það jafnvel þó að hún
væri stundum mikiL Auk þess hina
síðari áratugi var síld stór hluti
í útflutnin'gsframleiðslu salt —
og frystitoúsa á þessu svæði. Og
þar að auki sú framleiðsla, sem
veitti mikla atvinnu sérstaklega við
frystihúsin. En nú er ofveiði í
þorskstofninum og sfldarstofninum
og er vís tortíming éf ekkert er
að gert. Úrræði á því sviði eru
helzt með því að draga úr eða
hætta alveg að bræða suðurlands
síld nema úrgang frá frystihúsum
eða söltun og veita leyfi til tog
báta til ýsuveiða á ákveðnum svæð
um, þar sem öruggt er að ekki er
hrygningarsvæði nytjafiska.
Helgi Benónýsson.
PIANÓ -
FLYGLAR
Steíinway & Sons
Grotrin-Steinwag
Ibácb
Schimme]
Fiölbreytt. úrval.
5 ára ábyrgö.
PÁLMAR ÍSÓLFSSON
6 PALSSON,
Símar 13214 og 30392.
Pósthólí 136.
JÓN AGNARS
FRlMERKJAVERZLUN
Sími 17-5-61
kl 7,30—8 e,h.
BML
LAUGAVEGI 90-92