Alþýðublaðið - 19.02.1987, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 19. febrúar 1987
3
Jón Sigurðsson,
efsti maöur á lista Alþýöuflokksins í Reykjavík:
LÍNURNAR SKÝRAST
Við höfum nú séð og heyrt A-list-
ann í Reykjavík kynntan. Það er
engum blöðum um það að fletta, að
hann er vel skipaður. Þar fylkir sér
saman fólk af mörgum sviðum
þjóðlífsins til þess að vinna að
framgangi jafnaðarstefnunnar. Ég
er stoltur af því að vera í þessum
hópi.
Á listanum eru öflugir baráttu-
menn fyrir velferð og jafnrétti.
Hlutur kvenna er þar góður. Þar
eru einnig frumkvöðlar nýjunga og
nýsköpunar i islensku atvinnulífi
og talsmenn nýrrar efnahags- og at-
vinnustefnu. Verkalýðshreyfingin á
sterka málsvara á listanum, bæði úr
röðum forystumanna og almennra
félaga; það eiga líka þeir, sem starfa
að mennta- og heilbrigðismálum.
Æskufólk og íþróttahreyfing á
framúrskarandi fulltrúa á þessum
lista og það sama gildir um menn-
ingu og listir. Loks er það einkenni
þessa fjölbreytta og öfluga fram-
boðslista, að þar eru saman komnir
reyndir baráttumenn flokksins og
nýir liðsmenn. Þetta er til marks um
einingu í röðum jafnaðarmanna og
aðdráttarafl Alþýðuflokksins. Síð-
ast en ekki síst er það listanum mik-
ill styrkur — og um leið sérstakt
ánægjuefni — að Gylfi Þ. Gíslason
fyrrverandi formaður flokksins,
Imyndunarafl og framtak manna,
vekja þeim drauma og framtíðar-
sýn.
En auðvitað verður viljinn að
hafa stefnu og breytingarnar mark-
mið.
Markmið Alþýðuflokksins er að
auka áhrif jafnaðarstefnunnar í
stjórn landsins meðal annars til
þess að gera nauðsynlegar breyting-
ar í efnahags- og atvinnumálum til
þess að hér á landi eflist þróttmikið
atvinnulíf. Því öflugir atvinnuvegir
eru undirstaða velferðarríkisins og
þar með réttláts þjóðfélags. Hér ber
nú hæst kröfuna um nýtt, sann-
gjarnt og skynsamlegt skattakerfi;
að dregið verði úr miðstýringu, rík-
isafskiptum af atvinnuvegunum og
meira verði treyst á frjálsan mark-
aðsbúskap með aðhaldi frá opin-
beru eftiríiti gegn hringamyndun og
samkeppnistálmum.
Jafnmikilvægt er að treysta und-
irstöður og innviði velferðarkerfis-
ins. Á því sviði hafa mörg mikilvæg
verkefni verið vanrækt á undan-
förnum árum. Ég nefni lífeyrissjóð
fyrir alla landsmenn, endurskoðun
almannatrygginga og aukið val-
frelsi í húsnæðismálum. Skipulag
heilbrigðisþjónustu þarf einnig að
bæta. Eg nefni líka þörfina á því að
móta skólastefnu fyrir framtíðina
Ræða flutt á
kynningarfundi
A-listans í
Reykjavík á
Hótel Sögu
8. febrúar s.l.
igiir.1 0:|M IL.. j J ' í^i
» J}. J\ |J .
Kynning framboðslista Alþýðuflokksins íReykjavík á HótelSögu. Jón Sigurðsson, efstimaður listans, við hljóð-
nemann.
tekur nú á ný sæti á framboðslistan-
um í Reykjavík og skipar þar heið-
urssætið.
* * *
Meðal margra góðra verka Gylfa
er fallegt sönglag við kvæði Tómas-
ar Guðmundssonar: Ég leitaði
blárra blóma. Við höfum öll notið
þessa lags og leitað blárra blóma
með þeim Tómasi og Gylfa. Nú er
ég mjög vongóður um að það, að
fram að kosningum í vor finnum
við mikið af blómum af ýmsum lit-
brigðum til að bæta í okkar rauða
rósavönd. Því maður getur alltaf á
sig blómum bætt eins og segir í
öðru kvæði.
* * *
Að vilja breytingar
Það sem safneinar okkur til at-
hafna í stjórnmálum er sameigin-
legt lífsviðhorf. Pólitík. Það er að
vilja eitthvað, 'sagði Olof Palme í
frægri ræðu, og hann hélt áfram:
Pólitík jafnaðarmanna er að vilja
breytingar, því breytingar gefa fyr-
irheit um framfarir, þœr örva
og efla íslenska menningu. ísland á
fyrst og síðast að vera samfélag um
mannúð og menningu. Til þess að
treysta undirstöður þessa samfélags
er nauðsynlegt að líta lengra fram
við stefnumótun í stjórnmálum en
tíðkast hefur hér á landi. Við verð-
um að búa betur í haginn fyrir
framtíðina.
Skammgóður vermir
Á liðnu ári hafa hagstæð ytri
skilyrði fært þjóðarbúskapinn nær
jafnvægi en verið hefur um langt
árabil, þetta er auðvitað ánægju-
efni. En það verður skammgóður
vermir, ef menn taka ekki til hönd-
um við þær umbætur á grundvelli
efnahagslífsins sem ég vék að áðan.
Það er einmitt á þessu sviði, sem Al-
þýðuflokkurinn hefur mest til mála
að leggja. Um leið er málefnastaðá
núverandi ríkisstjórnar lökust, þeg-
ar litið er á þessi langtímahags-
munamál þjóðarinnar. Hér nægir
að nefna skattamálin, sem ráðherr-
arnir lýsa nú sjálfir, eftir fjögurra
ára stjórnarsetu, þannig, að skatta-
kerfið sé í molum. Nú á sínum síð-
ustu dögum stefnir stjórnin að því
að keyra afdrifaríkar breytingar á
skattalögum í gegnum þingið í
tímaþröng. Alþýðuflokkurinn hef-
ur lengi barist fyrir staðgreiðslu
skatta. Það má ekki spilla svo góðu
máli með fljótfærnislegum vinnu-
brögðum.
Sama máli gegnir í reynd um
bankamálin. Ríkisstjórnin gafst
upp við að leysa þann skipulags- og
stjórnkerfisvanda, sem birtist í Út-
vegsbankamálinu. Vandi Útvegs-
bankans er ekki aðeins vandi hans
sjálfs heldur teygjastrætur vandans
djúpt og víða í úreltu skipulagi
bankanna. í þessu mikilvæga máli
hefur ríkisstjórnin í besta falli skil-
að auðu, ef hún hefur ekki beinlínis
gert illt verra með því að láta kjörið
tækifæri til að endurskipuleggja
bankana ganga sér úr greipum. Líf-
eyrissjóðsmálið hefur verið að
velkjast í nefndum árum saman og
engin lausn í augsýn af hálfu þess-
arar stjórnar. Þetta eru nokkur
þeirra mála, sem jafnaðarmenn
vilja — og ætla — að fá tækifæri til
að takast á við af meiri myndarskap
en núverandi stjórn hefur haft þor
og þrek til.
* * *
Nýtt landstjórnarafl
Þetta er það, sem komandi kosn-
ingar snúast um. Vilji menn breyt-
ingar sem horfa til varanlegra fram-
fara, er leiðin að kjósa Alþýðu-
flokkinn. Nú þegar flestir fram-
boðslistar eru komnir fram og
kosningabaráttan að hefjast fyrir
alvöru, eru línurnar farnar að skýr-
ast. Bæði Sjálfstæðisflokkur og Al-
þýðubandalag líta greinilega á Al-
þýðuflokkinn, sem skæðasta keppi-
naut sinn um fylgi kjósenda. Það
virðist líka ljóst af ýmsum yfirlýs-
ingum forystumanna núverandi
stjórnarflokka, að haldi þeir nokk-
urn veginn sínu fylgi, muni þeir
stefna að áframhaldandi samstarfi.
Ef svo fer, þýðir það, að ísland
verður áfram i viðjum úreltrar at-
vinnustefnu, og úrtölumenn í vel-
ferðarmálum almennings halda
áhrifum sínum í landsstjórninni.
Eina leiðin til þess að breyta þessu
er að kjósa Alþýðuflokkinn og efla
hann til að vera nýtt landsstjórnar-
afl. Gengi flokksins í Reykjavík
mun ráða hér úrslitum.
Við höfum nú kynnt framboðs-
lista okkar, sem er mikilvægasta>
vopnið í kosningabaráttunni. Okk-
ur er því ekkert að vanbúnaði, að
hefja baráttuna.
Ég vitnaði áðan til hinna fleygu
orða að pólitík væri að vilja. En
pólitík er líka að velja: Velja leiðir
að því marki, sem menn vilja ná og
velja menn til að berjast fyrir mál-
staðnum. Ég er viss um, að við höf-
um valið vel og okkur muni nýtast
sá meðbyr, sem flokkurinn hefur
nú meðal almennings. Þótt fylgið
hafi sveiflast í skoðanakönnunum á
síðustu mánuðum milli 20 og 30 af
hundraði, er meginlínan alveg skýr:
Alþýöuflokkurinn er í mikilli sókn.
* * *
Það er gömul þjóðtrú, að viku-
dagarnir séu misjafnlega heilla-
vænlegir. Allir þekkja orðin laugar-
dagur til lukku, mánudagur til
mæðu o.s.frv. Þetta á sérstaklega
við um það, hvenær ráðlegt sé að
hefja verk, sem nokkuð er undir
komið. Ekki veit ég, hvort það er til
á bókum eða geymt i munnmælum,
en ég er viss um, að í þeirri kosn-
ingabaráttu, sem við jafnaðarmenn
erum nú að byrja, verður sunnu-
dagur til sigurs.
*
AÐALFUNDUR
Hf. Eimskipafélags íslands verður haldinn
í Súlnasal Hótel Sögu,
miðvikudaginn 25. mars 1987,
og hefst kl. 14:00.
-----------DAGSKRÁ---------------
1. Aðalfundarstörf samkvœmt 14. gr.
samþykkta félagsins.
2. Tillögur til breytinga á samþykktum
félagsins.
3. Önnur mál, löglega upp borin.
TiUögur frá hluthöfum, sem bera á fram
á aðalfundi, skulu vera komnar skriflega
í hendur stjórnarinnar eigi síðar
en sjö dögum fyrir aðalfund.
Aðgöngumiðar að fundinum verða afhentir
hluthöfum og umboðsmönnum hluthafa
á skrifstofu félagsins í Reykjavík
frá 17. mars n.k.
Reykjavík, 14. febrúar 1987.
STJÓRNIN
EIMSKIP
*