Tíminn - 16.08.1967, Side 11

Tíminn - 16.08.1967, Side 11
TÍMINN 11 MIÐVIKUDAGUK 16. ágóst 1967. Hjónaband 8. i-úlí voru gefin saman í hjónaband af séra Þorsteiini Björns syni, ungfrú Marta Sigurgeirsdótt ir og Bent Sigurðsson, Miklubraut 68. 15. júlí voru gefin saman í hjóna band af séra Ólafi Skúlasyni, ung- frú Björg Elíasdóttlr, MelgerSi 30 og Jóhannes L. Guðmundsson, Ás- garði 55. (Ljósmyndastofa Þóris) GENGISSKRÁNING Nr. 61 — 9. égúst 1967. Kaup Sala Sterlingspund 119,70 120,00 Bandar. dollar 42,95 43,06 Kanadadoilar . 39,90 40,01 Danskar krónur 618,60 620,20 Norskar krónur 600,50 602,04 Sænskar krónur 833,05 835,20 Flnnsk mörk 1.335,30 1.338,72 Fr. frankar 875,76 878,00 Belg. frankar 86,53 86,75 Svissn. frankar 991,45 994,00 Gyllini • 1.192,84 1.195,90 Tékkn. kr. 596,40 598,00 V-þýzk mörik 1.072,86 1.075,62 Lírur 6,88 6,90 Austurr. sch. 166,18 166,60 Pesetar 71,60 71,80 Reikningskrónur- Vörusikiptalönd 99,86 100,14 Reikningspund- Vöruskiptalönd 120,25 120,55 Tekið á móti tilkynningum *■ dagbókina kl. 10—12 SJONVARP Miðvikudagur 16. ágúst 1967 20.00 Fréttir. 20.30 Steinaldarmennirnir. Teiknimynd gerð af Hanna og Barbara. íslenzkur texti: Pétur H. Snæ- land. 20.55 Konungshallir á Bretiandi. Mynd um sögufrægar, brezk- ar konungshallir. Þýðandi og þulur: Eyvindur Eiríksson. 21.45 „Ennþá brennur mér í muna . . ." Jón Örn Marinósson ræðir við Tómas Guðmundsson um nokkur Ijóð hans, sem flutt eru { söng, máli og myndum aí Heimi Sindrasyni, Jónasi Tómassyr.i, Vllborgu Árnadótt ur, Páli Einarssyni og Ragn- heiði Heiireksdóttur Áður flutt 2. nóvember 1966 22.30 Oagskrárlok. 38 opnar. Það er enn ekki svo álið- ið vorsins. Það er ekið með jöfnum hraða, því að ekki iþarf að draga úr ferð- inni, nema á einstaka beygjum. Þeim hallar flestum inn á við og því er hægt að fara þær á mikilli ferð. Á einstaka stað eru þétt hættiumerki, — svört haus- kúpa á hvítuim grunni. Það verð- ur að hafa öll ráð til þess að bílstjórarnir fari varlega, þar sem hættan er. Það gera ekki allir, um það bera hinir mörgu krossar vott sem standa í röðum við sumar beygjumar. Þeir eru settir upp, þar sem dauðaslys hafa orðið. Síðan þau settust í/bílinn, hef- ir Miirjam alltaf verið að hugsa um Ben. Örlög >hans nísta hjarta henn ar. „Laiun syndarinnar er dauð- inn“, hljómar stöðugt í huga henn ar. Það fór fyrir Ben. eins og bílstjórunum , sem aka út á beygj- urnar I kappakstri við dauðann — og tapa. Hiún bdður guð að benda sér á einhverja leið til þess að hjálpa honum. Hún veit, að hún verðUr að reyna að ná fundi hans áður en þetba hræðilega skeður. Hlún þolir ekki að hiugsa um þetta og það fer hrolfur um hana. r— ET'þér.katt.Mirjam? — Frú Buttler vefur' ferðaábreiðunnu þéttar ;að henni, ■* m 't' ’ls ökki viti.nd kalt. — Mirjam vonar, að frú Buttler segi ekki meira að sinni. H!ún vitt helzt fá að vera ein með sorg sína enn um stund. Hjón in skilja þetta bæði og trufla hana ekkL Hlún reynir að dreifa hugsun sinni með því að horfa á það, sem fyrir augun ber. Þau fara framihjá stórum og vel hýstum bóndabæjum. Vetrarrúgurinn er að koma upp og setur grænan, mjúkan blæ á umhverfið. Hún sér að hér er fagurt, þótt hún geti ekki notið fegurðarinnar til fulls. UTIHIIRDIR SVALAHURÐIR BÍLSKÚRSHURÐIR S. ANKER-GOLI Það er vor og bændurnir hvíl- ast og bíða eftir því að kornið þroskiist. Heima á búgarði Buttlers bdðUr fólkið með eftirvæntingu komu húsbændanna. Vinnufólkið hlakk ar alltaf til þegar hjónin og Georg eru væntanleg — og sýndr það líka í verkinu. Allir á bænum hafa verið önn- um kafnir síðan símskeytið kom um hádegisbilið. Iílestasveinninn kembir vandlegar en venja hans er. Hiver veit nema Georg taki upp á því að fara á hestbak í tunglsljósinu. Hlann er oft vanur þvd. Ráðskonan er á þönum um allt húsið og hefir augu á hverjum íingri. Mörgu þarf að kippa í lag hér og þar. — Auk þess þarf hún sjáJf að búa til plómubúð- inginn handa gestunum, — trúir engutn öðrum fyrir þvi Þetta er uppáhaldsréttur Buttlers, og hann á það skiilið, að hún leggi sig fram, enda gerir hún það svikalaust, sendir manninn sinn, Ohrist Yáðsmann, til bæjarins eftir beztu matföngum, sem þar eru fáanleg. „Blessaður öðlingur- inn“ verður- að fá það bezta, sem þau geta framreitt. Þegar hún. getur komið því við, hleypur hún að eldavélinni til þess. að líta eftir, kalkúnsteik- inni og öllum krásunum, sem þar bdða tilibúnar. Beta, sem er eina vinniukonan á bænum, stendur við eldavél- ina og eys sjóðandi rakvatninu í boila og könnur handa vinnu- mönnunum. Venjulega raka þeir sig aðeins á laugardögum, en nú brýtur nauðsyn l'Ög. — Þið megið ekki líta út eins og apar, þegar húsbóndinn kemur segir Beta hlæjandi. Hún er stríð- in og hefdr aJItaf gaman af að glettast við karlmennina. Þeir eru komnir inn í eldhúsið tii henn- ar og láta nú halfkveðnar visur og tvírœð orð fjúka. Beta svarar fullum hálsd, þó alJtaf í góðu. En nú verður hún að fá þá út úr eldhúsinu, þar er í s'vo mörgu að snúast í dag. — Svona burt með ykkur, seg- ir hún bæði í gamni og alvöru. — Þið ííklega sjáið það, að ér verð að komast að. Þið flækist bara fyrir mér. Þeir skilja það, en þeir vilja þráast við — hita Betu ögn bet- ur í hamsi. Hún á það skilið fyrir alla bölvaða stríðnina. Þeir taka uppá því að skvetta á hana vatni — til þess að þvo af hanni pipar inn — sögðiu þedr. Þetta þolir Beta verst af öllu. Hún tekur stóra grautarsleif af borðinu og rekur þá alla á dyr — í hálfkæringi þó. Hún vill ekki brenna allar brýr. Alltaf styttist þangað tii þau koma. Og enn er margt ógert. Dyrnar standa opnar svo að milt vorloftið streymir inn. Vinnu- mennirnir hafa lokið við versta erfiði vikunnar — að saga af sér skeggbroddana. Þá logsvíður í kjálkana á eftir — en þeir geta ekki alltaf verið að brýna þessa bölvaða busa, sem aldrei bíta. Karlmennirnir eru komnir í sparifötin og bíða nú tilbúnir. Ráðsmaðurinn lítur á klukkuiu. Hann vonar að þau fcomi áðui en fáninn verður dreginn niður en hann má ekki vera uppi, þeg- ar rökkvar. Það eru lög i landinu og Ohrist er löghlýðinn maður. Edtt er það, sem þau hafa verið að brjóta heilann um í allan dag. Það stóð í skieytinu, að þaiu kœmu fjögur. Hver skyldi sá fjórði vera? — Þessi spurning brennur á vör- um þedrra. — Tíminn leiðir þetta í ljós, segir Ohrist ráðsmaðúr rólega og virðulega. Hann gefur ekki for- vitninni lausan tauminn, enda er hann fyrir þedm hinum og ber að sýna stdllingu. Marfa og Beta eru ekki alveg á því að hætta að hugsa um þetta. Skyldi þetta vera kvenmaður —? Georg er nú kominn á giftingar- aldurinn. Ráðlskonan býr um rúmið 1 „Jómfrúarbúrinu" til þess að vera við öllu búin. Veggfóðrið bar er rósótt og rómantískt, og þess vegna gaf Georg herberginu þetta nafn. Hún veit ekki, h.vers vegna „Jómfrúarbúrið" hefir orðið fyrir valinu. Hún „finnur það á sér“, að það muni koma sér vel. Fólk ið á bænum brosir oft að Maríu þegar hún „finnur á sér“ Ef ill- veður er í nánd eða gestkoma, „finnur hún það á sér“ löngu fyrirfram Hvernig var ekki i morgun, — þá „fann hún það á sér“. að eitthváP sérstakt m nd’ gerast þennan dag. Og hver vildi nú bera á mótj því — ? Maria veit líka af sér, þar sem hún rigsar um önnum kafin — og upp með sér í piltaherbergjunum hafa menn fengið um annað að hugsa Þegar Ohrist fór til bæjarins, keypti hann miðdegisútgáfuna f dagblaðinu. Og úr þvf að þeir hafa ekki annað að gera, les hann úr blaðinu fyrir þá alla sex. Hann les um járnbrautarránið og morð- ið og . ð þai hafi verið Gyðúngar að verki. Hann les líka frásögn blaðsins um óeirðir, sem víða höfðu brotizt út — gluggar hafi verið brotnir í verzlunum Gyðinga og búðirnar rændar. — Hvers vegna eru þeir að ræna Gyðingabúðirnar? spyr ung- ur, ljóshærðLT Sivíi, sem er ný- komdnn vestur og skilur ekki neitt í neinu. Hann skilur ekki. hvers vegna menn eru að kasta grjóti og brjóta rúður í Ohicago, þótt einhverjir þorparar fremji glæp einhvers staðar langt burtu. En hini eldri í hópnum vita betur.. — Gyðingar standa saman um það að ræna hinar kristnu þjóðir, segir Sam gamli, elzti maðurinn á bænum og sá, sem hafði unnið þar lengst. — Þess vegna verða þeir allir að bera ábyrgðina sam eiginlega — og straffið. Ohrist ræskir sig. í>eir finna á sér að hann muni ekki vera sam- mála Sam. Þeir bíða með óþreyju því að þeir bera ailir mjög mikla virðingu fyrir ráðsmanninum sín- um. — Ég er ekki alveg viss um að Sam hafj rétt fyrir sér í því. sem hann sagði síðast, — hann talar hægt og leggur áherzlu á hvert orð. — Við vitum að fjöld inn allur af ítölum stunda ólög- lega vínverzlun um öll Banda ríkin. og bað er opinbert leyndar mál, að Þjóðverjar reka hvíta þrælaverzlun í stórum stfl. Þeir svíkja ungar. saklausar stúlkur í klærnar á samvizkulausum knæpu eigendum, sem leigja þær út cg græða á þeim stórfé, og síðan er þeim komið fyrir kattarnef. Við vitum að þúsundir Kinverja lifa á því að smygla inn í landið ópíum og kókaíni — hvíta eii- rinu — í stórum stíl. Við vituin, að tugþúsundir æskumanna verða þessum eiturlyfjum að bráð og leggja með því líf sitt og framtíð' í rústir. Og það er álit margra, að mikið af þessum tíðu sjálfs- morðum hér í landi, stafi i in- rnitt af þessu beint eða óbeint. ÚTVARPIÐ Miðvikudagur 16. ágúst. 7.00 Morgunútvarp. 12.00 Há- degisútvarp. 13.00 - Við, sem heima sitjum, Atli Ólafsson les fram- haldssöguna „Allt i lagi i Reykja vík“ eftir Ólaf við Faxafen (7). 15.00 Miðdegisútvarp. 16.30 Síð degisútvarp. 17.45 Lög á nikk- una 18.20 Tilkynhingar. 19,00 Fréttir. 19 20 Tilikynningar. 19. 30 Dýr og gróður. Einar Siggetrs son magister talar um krækiber og jaröarber. 19.35 Vísað til veg- ar í Hörgárdal og öxnadal. Stein dór Stelndórsson yfirkennari flyt ur erindi 20 00 tslenzk tónlist. 20.30 Mærin og mávurinn, smá- saga eftir Alexander Ástríður Sigurmundsdóttir þýðir og les. 20.45 Þýzk þjóðlög i útsetningu Brahms 21.00 Fréttir 21.30 W Kempff leikur á píanó. 22.10 „Hlminn og haf“ kaflar úr sjálfsævisögu Sir Francis Chich esters Baldur Pálmason les (17) 22.30 Veðurfregnir Á sum arkvöldi. Margrét Jónsdóttir kynn ir létt klassísk lög og kafla úr tónverkum 23.20 Fréttir f stuttu máli. Dagskrárlok. Há- Fimmtudagur 17. ágúst, 7.00 Morgunútvarp. 12.00 degisútvarp. 13.00 Á frí- vaktinni. Kristín Sveinbjörnsdóttir stjóm- ar óskalagaþætti sjómanna 14. 40 Við, sem heima sitjum AtU Óiafsson les framhaldssöguna ,,AJlt í lagi í Reykjavíík“ eftir Ólaf við Faxafen (8). 15.00 Mið- degisútvarp. 16.30 Síðdegisút- varp. 17 45 A óperusviði. Atriði úr Tosca eftir Puccini, 18.15 Tii kynningar. 18.45 Veðurfregnir. 19.00 Fréttir. 19.20 Tilkynningar. 19 30 Daglegt mál, Árni Böðvars son flytur þáttinn. 19.35 Efst á baugi. Björgvin Guðmundsson og Björn Jóhannsson taia um erlend málefni 20.05 Gamalt og nýtt. Jón Þór Hannesson og Sig fús Guðmundsson kynna þjóð- lög 4 ýmiskonar búningi 20.30 Útvarpssagan: „Sendibréf frá Sandströnd“ eftir Stefán Jóns- son. Gísli Halldórsson les (lf>- 21.00 Fréttir. 21.30 Heyrt og sóð Jónas Jónasson lýkur för sinni urn Suður-Þingeyjarsýslu. 22.10 Einsöngur: Jussi Björling syng- ur óperuaríur með hljómsveit undir stjórn Nils Grevillius 22. 30 Veðurfregnir Diassþáttijr Ól- afur Stephenser kvnnir 23.05 Fréttir ( stuttu málí. Dígskrár- lok.

x

Tíminn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.