Tíminn - 27.09.1967, Qupperneq 3

MfÐVlKUÐAGUR 27. september 1967
TIMINN
STORF SEXMA NNA NEFNDA R
DRAGAST ENN Á LANGINN
Fulltrúar neytenda fá vikufrest til að skila tillögum
EJ-Reykjavík, þriðjudag.
Stör^ sexmannanefndarinn-
ar dragast nú enn á langinn.
Sáttasemjari hefur veitt full-
trúum einnar viku frest til að
skila tillögum sínum um verð
lagninguna, en fulltrúar fram
leiðenda skiluðu sínum tillög
um strax 5. september.
Frá því sexmannanefndin fékk
tillögin framieiðenda í hendur hef
ur hún setið að störfum en lítið
miðað í samkemulagsátt. Málinu
hefur nú verði vísað til sátta-
semjara að kröfu fulltrúa fram-
leiðenda, og hefur hann nú veitt
þennan vikufrest fyrir fulltrúa
neyteuda og ganga frá tillögum af
sinni hálfu.
Munr stört sexmannanefndar-
ínnar því enn dragast um eina
viku.
Héraðsmót að
Höfn Hornafirði
AgústPetersen
sýnir í Fyjum
Hcraðsmót Framsóknarmanna í
Austur-Skaftafellssýslu verður
haldið að Sindrabæ laugardaginn
30. september n. k. og hefst kl. 9
síðdegis.
Ræður og ávörp flytja: Páll Þor
steinsson alþingismaður og Tóm
as Árnason, hæstarréttarlögmaður.
Óperusöngvararnir Sigurveig
Hjaltested og Guðmundur Guð-
jónsson syngja. Jón Gunnlaugsson
gamanleikari skemmtir. Hljóm-
sveit leikur fyrir dansi.
Páll
Tómas
BT-Reykj avík, miðvikudag.
Ágúst Petersen listmálari opn-
ar málverkasýningu í Vest-
mannaeyjnm n.k. laugardag, 30.
sept. Á sýningunni verða 20 mynd
ir, íog þær verða allar til sölu.
Meðal myndanna verða nokkrar
landslagsmyndir frá Vestmanna-
eyjum.
Ágóst Petersen sýndi í fyrra-
haust í Bogasalnum og 1958 sýndi
hann í sýningarsalnum sem þá
var í Alþýðuhúsinu við Hverfis-
götu. Auk þess hefur hanr tekið
þátt í samsýningum og átt mynd-
ir í sýningarglugga Morgunlblaðs-
ins og á veitingahúsinu Tröð í
Reykjavík.
Undanfarin ár hefur Ágúst ferð
azt mikið um landið til að leita
sér fyrirmynda. Myndirnar, sem
hann sýnir í Vestmannaeyjum,
eru málaðar á síðustu þremur ár-
um, allar fígúratúvar en ekki
ahstrakt.
Ágúst er Vestmannaeyingur að
uppruna. Hann segist lengi hafa
fengizt við að mála, og aðspurð-
ur kvaðst hann hafa byrjað að
fara með olíuliti 14 ára að aldri.
Með myndum sínum segist hann
leitast við að skapa eitthvert traust
sem beri í sér sígilt lífsmagnið,
eitthvað sem spegli vitund manns
ins, æðstu tilfinningar og hugsan-
ir hans. Hann hefur fengið góða
dómg listgagnrýnenda fyrir mynd
irnai' á fyrri sýningum sínum.
Ágúst segir í sambandi við för
ina með myndirnar til Vestmanna
Framhald á bls. 15.
Listamaðurinn við eina mynd sína.
(Tímamynd: Gunnar)
FÆREYINGAR HÉR AD
KYNNA SÉR SLÁTRUN
OG ÍSL. SLÁTURHUS
Að lokinni heimsókn á hrútasýningu að Bergshyl. Lengst til vlnstri er Danjal Pauli Danielsen, formaður
Jarðaráðs Færeyja, Halldór Pálsson, búnaðarmálastjóri, Joannes Paturson, kóngsbóndi í Kirkjubæ og
Karsten Rasmunssen, skrifstofustjóri í Jarðaráði.
(Timamynd Gunnar).
OÓ®eykjiaivík, mánudag.
Sjö Færeyingar, sem allir
eru framámenn í landbúnaðar-
málnm, í Færeyjum hafa dval-
ið hér á landi í vikutíma og
kynnt sér slátrun og sliturhús
á fslandi. Hefur Sláturfélag
Suðurlands aðaUega greitt
götu Færeyinganna og hafa
þeir ferðazt talsvert um land-
ið og skoðað sláturhús og fyr-
irkomulag þeirra. Einnig hafa
þeir kynnt sér samvinnu ís-
lenzkra bænda um réttun sauð
f jár og sölu afurðanna.
Tfldrög þess að Fær-
eyingamir komu hingað eru
þau, að á s.1. vori fór Jón
Bergs, forstjóri Sláturfélagsins
til Færeyja og hélt þar erindi
um fyrirtækið sem hann veilir
forstöðu, á vegum Búnaðarfé-
lags Færeyja. Skýrði hann þar
frá uppbyggingu fyrirtækisins
og starfstilhögun allri. Vakti
erindi þetta mikla athygli for-
ystumanna í landibúnaði í Fær
eyjum, að hingað er komin
sendinefnd til að kynna sér
slátnun og afurðlasölu íslenzkra
bænda. Fyrir sendinefndinni
er Kristian Djurhuus, varalög-
maður Færeyja. Hann á sæti
í landsstjóminni og fer þar m.
a. með landbúnaðarmál. Aðr-
ir nefndarmenn eru Thomas
Joensen, formaður Búnaðarfé
lags Færeyja, Danjal Pauli Dan
ielsen, formaður Jarðaráðsins,
Joannes Paturson, bóndi í
Kinkjubæ, varaformaður
Bændafélags Færeyja. Vil-
hjálmur Paturson, nefndarmað
ur í Jarðaráði, Oliver Aaberg,
forstjóri og Karsten Rasmus-
sen, skrifstofustjóri í Jarða-
ráði.
S.l. sunnudag, fóru Færey-
ingarnir austur að Bergshyl í
Hrunamannahreppi og skoð
úðu þar hrútasýningu. Leizt
þeim vel á skepnumar og ekki
síður hvernig slíkum sýningum
er hagað og hvílíkt gagn bænd-
ur geta haft af þeim. Þegar Fær
eyingarnir óku um grösúgt
sléttlendið á Suðurlandi gátu
þeir ekki orða bundizt, að
munur væri á landgæðúm til
ræktunar í Færeyjum og á ís-
landi og að mikill væri mun-
urinn á öllu því óræktaða og
grösuga sléttlendi og snarbrött
um hlíðum Færeyja, þar sem
nær allt ræktunarhæft land
væri þegar nýtt og litlir mögu-
leikar til ?ð fá þar meiri hey-
feng en nú er.
: /
Tíminn hafði tal af nokkr-
um Færeyinganna og bar þeim
öllum saman um að færeyskir
bændur og samtök þeirra gætu
mikið af íslendingum lært, sér
staklega i sambandi við slátr-
un á fé og á hvaða hátt þeir
koma afurðum sínum á mark-
að. Kristian Djurhuus sagði að
í þessum málum byggju Fær-
eyingar við ævafornit fyrir-
komulag sem án efa sé orðið
úrelt og kvaðst hann vona að
með því að taka sér íslendinga
til fyrirmyndar gætu færeyskir
bændur komið afurðasölumál-
um sínum í það horf sem nú-
tíminn hlýtur að krefjast. í
margar aldir hafa Færeyingar
stundað fiskveiðar og landbún
að jöfnum höndum, en þró-
unin þar í landi sé sú sama
og annars staðar að sífellt
meiri sórhæfing sé nauðsyn-
leg. Sá tími er liðinn, að menn
geti stundað sjá hluta ársins
og sinnt landbúnaði á milli.
Nú stunda bændur sín störf
allan ársins hring og sjómenn
fást ekki lengur við landbún-
að.
Aðalgrein landbúnaðarins er
sauðfjárrækt. Samt eru Færey-
ingar ekki sjálfum sér nægir
með kindakjöt og verða að
flytja inn talsivert magn frá
Noregi og íslandi. Mjólkur-
framleiðslan er ekki meiri en
svo að flytja verður inn smjör
og ost, aðallega frá Danmörku.
— En, siagði Djurhus, — það
sem edn'kum vakir fyrir okkur
með heimsóknimni til íslands er
að kynna okkur slátunhús og
fyrirkomulag iþeirra. Þótt mikil
sauðfjárrækt sé í Færeyjum er
ekkert sláturhús til á eyjun-
uim. Að langmestu leyti er um
heimaslátrun að ræða og þeir
sem ekki eiga sauðfé kaupa
það af bændum, og þá alltaf
á fæti. Síðan slátrar hvert heim
ili fyrir sig. Kaupa þá menn af
nágrönnum sínum eina eða
fleiri kindur og sér hvert heim
ili um að vindþurrka sínar
kjötbirgðir. Einnig er nokkuð
um að kaupmenn kaupi fé á
fæti og láti slátra og selji síð-
an afurðirnar í verzlunum sín-
um. En sama saga er með þá,
að þeir eiga engin sláturhús
og er aðstaða þeirra til slátr-
unar engu betri en hjá öðr-
um. Ekkert eftirlit er með
slátrun sauðfjár í Færeyjum
enda erfitt að koma því við,
þar sem hver slátrar fyrir sitt
bú.
Djurhuus kvaðst álíta að
flest sláturhúsin sem þeir hafa
skoðað hérlendis séu stærri en
Framhald á bls. 14