Alþýðublaðið - 06.01.1988, Blaðsíða 3

Miövikudagur 6. janúar 1988
3
FRÉTTIR
Pétur Sigurðsson formaður Alþýðusambands Vestfjarða:
ÞRÍDHLIDA SANININGAR
EKKERT TÖFRAORD
Eðlilegra að hver fyrir sig geri sjálfstæða og ábyrga samninga.
Pétur Sigurðsson formaður
Alþýðusambands Vestfjarða
segir að þríhliða samningar
með þátttöku ríkisvaldsins sé
ekkert töfraorð sem leysi þá
stöðu sem orðin er í kjara-
málunum. „Á að fara að
semja um það eina ferðina
enn að greiða niður bíla fyrir
forstjóra og telja það til
kauphækkunar hjá verka-
fólki?“ sagði Pétur í samtali
við Alþýðublaðið i gær. Hann
sagðist telja mun eðiilegra
að hver fyrir sig reyndi að
gera sjálfstæða og ábyrga
samninga.
í dag veröa, að sögn Pét-
urs, lokaþreyfingar um það
hvort sjálfstætt framhald
veröi í viöræöum um kjara-
samninga á Vestfjöröum. En
klukkan tvö í dag hittast full-
trúar Alþýðusambands Vest-
fjarða og vinnuveitendafé-
lagsins aö máli á ísafirði. „Ég
vil meina aö þetta sé úrslita-
fundur um það hvort viö eygj-
um einhverja möguleika á
samningsfleti." Pétursagöi
að þótt ekki yrði framhald
viðræðna sæti eftir sá góöi
árangur sem náöst hefur
meö nýju bónusfyrirkomu-
lagi. „Hópbónusinn hefur
raunar þegar fært mörgum
Pétur Sigurösson: Eölilegra aö
hver reyni fyrir sig.
mun meira en náöst hefur í
alvöru kjarasamningum,"
sagði Pétur.
Fyrir áramót var ætlunin
aö halda samningafund á
Vestfjörðum strax annan
janúar. Af því gat ekki orðið
vegna þess að formaður
vinnuveitendafélagsins bað
um ótlmabundna frestun.
Pétur var spurður hvort hann
héldi að um þrýsting væri að
ræða frá aðalstöðvum vinnu-
veitenda í Reykjavfk:
„Ég vil ekki gera því skóna,
en við höfum reyndar heyrt
yfirlýsingu Þórarins V. Þórar-
inssonar um að menn skuli
vera góðu börnin annars
hljóti þeir verra af. Þannig
sagði hann t.d. að þreyfingar
manna á Vesturlandi væri al-
gjörlega á þeirra ábyrgð. Ég
hefði haldið að menn gerðu
yfirleitt kjarasamninga á sína
ábyrgð,“ sagði Pétur.
Þá sagði Pétur að menn
yrðu að átta sig á því að tím-
inn liði. Þannig væri verka-
fólk i dag að tapa með hverj-
um deginum sem liði án
þess að það fengi leiðrétt-
ingu sinna launa. Hann sagö-
ist ennfremur vera óhræddur
við það. Við erum byrjuð að
tapa og það er verið að telja
á okkur,“ sagði Pétur.
Benedikt Davlðsson segiraö skattlagning ferða-og verkfæragjaldaþýöi kjararýrnun fyrirbyggingarmenn, þar
sem þeir greiöi nú skatta fyrir vinnuveitendur.
Ferða- verkfæra- og fæðisgjald til skatts:
TÖKUM UP.P
HART STRID
„Viö tökum upp mjög hart
stríð gegn þessari breytingu,
sem er ein vitleysan enn hjá
Jóni Baldvin til þess að espa
upp verðbólgu,“ sagði Bene-
dikt Davíðsson formaður
Sambands byggingarmanna í
samtali við Alþýðublaðið.
Benedikt sagði að samband-
ið hefði eindregið varað við
þvi að fella niður frádráttar-
liði vegna ferða-, og verk-
færa- og fæðisgjalds. Að
mati Benedikts þýðir skatt-
lagning þessa kostnaðar, að
tekið verði upp sérstakt gjald
sem leiði til hærri byggingar-
kostnaðar og aukinnar verð-
bólgu.
Benedikt sagði að þessi
ráðstöfun i skattamálum mis-
munaði fólki. Þannig væru
sumir meö ákvæði í kjara-
samaningum um að vinnu-
veitandi sjái um akstur til og
frá vinnustað og legði til
verkfæri. Félagar í Sambandi
byggingarmanna hefðu hins
vegar samning fyrir nokkrum
árum um að þeir tækju þessa
liði að sér gegn ákveðnu
gjaldi. Að þessu var talið mik-
ið hagræði og skattayfirvöld
hafa ekki litið á þessi gjöld
sem skattstofn.
„Eins og nú er komið hlýt-
ur þetta að þýða kjararýrnun,
þar sem við tökum beinlínis
að okkur að greiða skatt fyrir
atvinnurekendur," sagði
Benedikt. í þeim tiifellum
sem vinnuveitendur sjá sjálfir
um akstur og útvega verk-
færi, er það gagnvart skatta-
lögum talinn kostnaður og
kemur því vinnuveitendum til
frádráttar.
UR ÞESSUM VANDA“
„ÞAÐ RAKNAR
segir Gunnar Guðbjartsson, sem hefur nú
látið af störfum sem framkvœmdastjóri
Framleiðsluráðs landbúnaðarins
Gunnar Guðbjartsson
hefur látið af störfum sem
framkvæmdastjóri Fram-
leiðsluráös landbúnaðarins
en starfinu hefur hann
gegnt f átta ár. Gunnar er
fæddur 6. júní 1917 og varð
því sjötugur á síðasta ári.
Árið 1942 hóf hann búskap
á fæðingarbæ sínum,
Hjarðarfelli í Miklaholts-
hreppi, Snæfellsnesi en
hafði áður stundað nám á
Laugarvatni og á Hvanneyri.
Snemma hóf Gunnar
störf fyrir bændasamtökin,
fyrst sem formaður
Búnaðarsambands Snæfell-
inga, búnaðarfulltrúi var
hann í 32 ár og fulltrúi á
aðalfundi Stéttarsambands
baenda i 36 ár.
í 18 ár gegndi Gunnar for-
mennsku í Stéttarsambandi
bænda, eða frá 1963 til
1981. Árin 1963 til 1977 var
hann ennfremur formaður
Framleiðsluráðs landbúnað-
arins og var ráðinn fram-
kvæmdastjóri þess árið
1980. Nú þegar Gunnar er
komin á efri ár situr hann
m.a. í stjórn Mjólkursamsöl-
unnar og Áburðarverk-
smiðju rfkisins. Gunnarer
kvæntur Ásthildi Teits-
dóttur.
Við starfi framkvæmda-
stjóra hjá Framleiðsluráði
landbúnaöarins tekur Gfsli
Karlsson. Hann hefurverið
sveitarstjóri í Borgarnesi
síðan í april 1985, en var
áður kennari við Bænda-
skólann á Hvanneyri.
Gunnar Guðbjartsson
þekkir tímana tvenna í land-
búnaði og Alþýðublaðinu
lék því hugur á að vita hvað
honum fyndist mest hafa
breyst síðan hann hóf
búskap og afskipti af land-
búnaðarmálum.
— Það má segja að það
hafi orðið bylting í land-
búnaði á þessum árum sem
ég hóf búskap, 1942. Það
Gunnar Guöbjartsson
sem kannski var stórvægi-
legast og víðtækast var
ræktunar- og tæknibylting
sem varð á árunum eftir
stríð, frá 1945 og fram undir
1960. Þá var farið að nota
stórvirkar ræktunarvélar,
skurðgröfur og jarðýtur sem
höfðu ekki veriö notaðar
áður hér á landi. Svo konu
heimilisdráttarvélar og alls-
konar heyvinnutæki sem
þeim tengdust, búvélar og
súgþurrkun. Þetta olli
atvinnubyltingu. Menn
hættu að nota orf og hrífu
til heyskaparstarfa og
notuðu I stað þess stór-
virkar vélar.
Eitt er það sem skipti
sköpum á þessum ára-
tugum, og þá sérstaklega í
sveitunum, var þegar
almennings rafmagn og
slmi komu á alla bæi. Þetta
þekktist ekki fyrir 40-50
árum, t.d. var bara einn bær
með síma í hverri sveit. En
nú er kominn sjálfvirkur
s(mi allsstaðar. Rafmagnið
breytti einnig öllu. Hægt
var að nota það til upp-
hitunar, heimilisstarfa, suöu
og lýsingarog til geymslu á
matvælum. Síðast en ekki
síst hafa stéttarsamtök
bænda haft mikil áhrif en
þau beittu sér m.a. fyrir
Iífeyrissjóði bænda.
Hver er staöa landbún-
aðar i dag?
Hún er nokkuð óviss,
undanfarin ár hafa verið
erfið en ég held að það séu
batnandi tímar í hönd.
Hver er þróun landbún-
aðar á næstu árum?
Fjölbreytni í framleiðslu
mun vissulega aukast. Það
verður annar blær yfir
byggðunum en verið hefur
en þó verður aðaluppistað-
an þetta hefðbundna, fram-
leiðsla á mjólk og kjöti fyrir
landsmenn.
Veröur hægt að ná tökum
á framleiðslunni?
Já, það er nú búið að því
að mestu leyti. Það hefur
nú sumpart verið of mikið
úr þessu gert og sumpart
verið afleiðing af samdrætti
á sölu á erlendum mörkuð-
um sem við höfum alls ekki
getaö ráðið við og ekki var
hægt að sjá fyrir. Norski
markaðurinn lokaðist, einn
besti markaðurinn sem við
höfðum í mörg ár og það
hefur haft geysileg áhrif.
Líka hefur orðið nokkur
samdráttur á kindakjöts-
neyslu hér innanlands í
nokkur ár, sem ekki heldur
var hægt að sjá fyrir, en
mér sýnist nú vera von á
breytingu á því aftur. Þetta
er einhver sveifla sem hefur
gengið yfir svo ég hef trú á
þvl að það rakni úr þessum
vanda bráðlega.