Alþýðublaðið - 10.06.1988, Síða 2

2
Föstudagur 10. júní1988
MÞYMBLM9
Utgefandi:
Framkvæmdastjóri:
Ritstjóri:
Fréttastjóri:
Umsjónarmaður
helgarblaös:
Blaðamenn:
Blað hf.
Hákon Hákonarson
Ingólfur Margeirsson
Kristján Þorvaldsson
Dreifingarstjóri:
Setning og umbrot:
Prentun:
Þorlákur Helgason
Haukur Holm, Ingibjörg Árnadóttir og Ómar
Friðriksson.
Þórdís Þórisdóttir
Filmur og prent, Ármúla 38.
Blaðaprent hf., Slðumúla 12.
Áskriftarslminn er 681866.
Dreifingarsími um helgar: 18490.
Áskriftargjald 700 kr. á mánuði. í lausasölu 50 kr. eintakið virka daga, 60
kr. um helgar.
FLÓTTI UNDAN FRAMSÓKN
Landbúnaðarmál eru enn til umræðu. Leiðarahöfundur
Tímans kemst að þeirri merkilegu niðurstöðu í gær, að
landbúnaðarstefnan hrjái ekki efnahag þjóðarinnar.
„Þettaerfjarri öllu lagi. Landbúnaðarstefnan áengan þátt
í þeirri stöðu sem efnahagskerfið hefur lent í undanfarna
mánuði og misseri."
Niðurstað Tímans er því miðurekki í samræmi við raun-
veruleikann. Og það bætir ekki úr skák, þó að fjármálaráð-
herra sé af Tímanum talinn haldinn „bókhaldaraþröng-
sýni“. Viðbrögðin eru dæmigerð fyrir þá sem hafa siglt í
strand. Allt í kringum okkur blasir við strand framsóknar-
stefnunnar. Flóttinn af landsbyggð í þéttbýlið við Faxaflóa
úrvígjum Framsóknarflokksins eru talandi dæmi.Sjálfur
formaður flokksins sá þetta fyrir og flutti sig í kjölfarið í
kjördæmið stærsta við Faxaflóa fyrir kosningar í fyrra.
Framsóknarstefnan er gjaldþrota í landbúnaði og í þeim
undirstöðum sem fólk á landsbyggðinni hefur búið við.
Sama dag og uppgötvun Tímans um að landbúnaðurinn
tilheyrði ekki efnahagslífinu birtist á leiðarasíðu, hófst
aðalfundur Sambands íslenskra Samvinnufélaga. Þar er
fyrsta mál á dagskrá að taka fyrir gjaldþrot verslunarinnar
á landsbyggðinni. Þar blasir víðast við uppgjöf framsókn-
arverslunar við að aðlagast breyttum lífsskilyrðum til
sveita. Tap á rekstri kaupfélaganna á landsbyggðinni nem-
ur yfir 200 milljónum króna á síðasta ári. Á sama tíma
mjólka önnur fyrirtæki Sambandsins landsbyggðina m.a.
með því að draga til sín óeðlilegt hlutfall af þeim tekjum
sem falla landbúnaði til. Framsóknarmaddaman hefur
góðan hagnað út úr því að geyma óselt kjöt í frystihúsum
víða um land — og stjórnar útsölu á kjöti ofan í útlend-
inga.
LeiðarahöfundurTfmans telur þettaekki hlutaefnahags-
vandans. Vandinn liggur að mati blaðsins í of háum vöxt-
um og lágu verði á helstu útflutningsafurðum okkar. Vand-
inn liggur ekki f því sem marg oft hefur verið bent á í Al-
þýðublaöinu, að rfkisstjórn Steingríms Hermannssonar
skildi þjóðinaeftir f skuldasúpu eftirgóðæri rfkisstjórnar-
árannaFramsóknar-og Sjálfstæðisflokksins. Skuldirhafa
verið að hlaðast upp og ógreiddir reikningar góðærisins
liggja á skrifborði núverandi fjármálaráðherra. Bent hefur
verið á að með vaxtalækkun megi rétta úr kútnum. Hætt
er við að sú lækning yrði f meira lagi skammær. Við lækn-
um ekki mein efnahagskerfisins með þvf að ákveða að
draga úr hita sjúklingsins með einu pennastriki. Við
misstum sannanlega af lestinni við síðustu gengisfell-
ingu. í stað þess að verðbólgan var á niðurleið sem hefði
leitt til vaxtalækkunarríkurverðbólgan nú upp í skjöli mis-
skilinnar gengisfellingar, sem ríkisreknir bankar og spá-
kaupmenn framkölluðu fyrirvaralaust. Vissulega verða
vextirað lækka — og verðbólgan sömuleiðis. En bati efna-
hagskerfisins kemur ekki af sjálfu sér og alls ekki þó að
allir helstu hagsmunagæslustjórar þessa lands kalli á
aðgerðir til hjálpar nauðstöddum atvinnugreinum. Þær
eru skottulækningar, ef farið er að boðum framsóknar-
stjóranna.
VANDI FLOKKS
Samkvæmt skoðanakönnun um fylgi flokka um þessar
mundirhefur Alþýðuflokkurinn Iftinn byr. Jafnaðarmanna-
flokkur getur ekki setið undir slíku án þess að reynt sé að
kryfja málið til mergjar. Því er þess óskað að hið fyrsta ver-
ið kallað á samkomu Alþýðuflokksfólks um allt land til
skrafsog ráöagerðaum flokkinn og stefnuna. Það erof Ift-
il umræða um Alþýðuflokkinn meðal velunnara hans, og
ráðherrum væri hollt að heyrahvað félagarviljaum þessar
mundir.
ÖNNUR SJÖNARMIÐ
HELGA Sigurjónsdóttir,
kennari og námsráögjafi ritar
fróölega grein i Tímann í gær
um breytingar á skólakerfinu.
í dag eru tíu sinnum fleiri
unglingar í framhaldsskólum
landsins en fyrir rúmum ára-
tug. Hvaö breyttist og hvers
vegna?
„Mér viröist svo sem þaö
sé einkum þrennt sem kaii-
aði á umrædda skóiabyltingu
í vestrænni menningu: geim-
ferðakapphlaup stórveldanna,
aukin fjárráð almennings að
lokinni síðari heimsstyrjöld-
inni (þetta á einkum við um
ísland) og margvíslegar kröf-
ur um mannúð og frelsi í
stofnunum þjóðfélagsins þar
á meðal skólum.
Flestir sem komnir eru vel
af barnsaldri muna þann gíf-
urlega taugatitring sem varð
á Vesturlöndum þegar Gagar-
ín hinum rússneska var skot-
ið út i geiminn 1961. Þetta var
nokkuð sem ekki átti að geta
gerst. Menn töldu að Vestur-
lönd hefðu nú dregist aftur
úr í tækninni og umsvifalaust
var farið að leita að söku-
dóigi. Beindust spjótin eðli-
lega fyrst að skólunum. Þeir
höfðu brugðist, sögðu vísir
menn og nú þyrfti að taka til
hendinni í skólakerfinu. Og
ekki var látið sitja við orðin
tóm. Áætlanir voru gerðar
sem miðuðu að því að auka
menntun ungra barna, nám
sé fyrst til hinna gáfuðustu,
kenna þeim sérstaklega
stæröfræði og raungreinar
og bæta þess utan almennt
kennslu i þeim greinum.
I kjölfar þess kom krafan
um bættar kennsluaðferðir i
fleiri greinum. Uppgötvunar-
aðferðinni var haldið mjög á
loft og ítroðslan dæmd og
léttvæg fundin. Börnin áttu
fyrst og fremst að skilja,
hugsa rökrétt og draga álykt-
anir.
Þessar hugmyndir bárust
brátt til íslands og skutu
rótum. Yfirvöld menntamála
brugðust fremur fljótt við
kalli timans og skólamenn
voru gerðir út af örkinni til að
kynna sér nýjungar í einstök-
um greinum, einkum þó
stærðfræði. Mengjakennsia
varð ráðandi i stærðfræði-
námi í grunnskólum upp úr
1970 og um svipað leyti var
samfélagsfræðiáætlunin
skipulögð og ýtt úr vör. Áætl-
un sem að vísu varð aldrei
framkvæmd að fullu en það
er önnur saga. Fleiri náms-
greinar voru endurskoðaðar
s.s. islenska og erlend tungu-
mál.
Ailt þetta hafði í för með
sér feikimiklar breytingar í
yngri bekkjum grunnskóla
(sem þá hét barnaskóli). í
samræmi við nytsemissjón-
armiðið og hugmyndirnar um
að hagnýta sem fyrst gáfur
barna og andlegt atgervi
þeirra þótti bera nauðsyn til
að færa niður á það skólastig
margar námsgreinar sem
fram til þessa höfðu aðeins
verið kenndar í framhalds-
skóla eða a.m.k. ekki fyrr en i
efri bekkjum grunnskóla (7.-9.
bekk). Má þar nefna dönsku,
ensku, eðlisfræði og líf-
fræöi.“
Helga leggur fram tillögur f
5 liðum um úrbætur í ís-
lenskum skólum.
1. Það þarf að þjálfa kenn-
ara og skólastjóra markvisst í
fordómaleysi gagnvart nem-
endum.
2. Það þarf að endurskoða
námskrá fyrir yngri bekki
grunnskóla og taka burt
greinar sem eiga þar ekki
heima. Það liggur ekkert á að
kenna kornungum börnum
háskólagreinar s.s. eðlis-
fræði og líffræði og allra síst
séu bækurnar á tyrfnu vís-
indamáli eins og hefur viijað
brenna við i þessum grein-
um.
3. Það þarf að endurskoða
kennslu í 7.-9. bekk grunn-
skóla og athuga hvort ekki sé
unnt að koma þar við hrað-
ferð og hægferð, þannig að
nemendur geti lokið síðasta
áfanga ýmist á þremur eða
fjórum árum. Það hlýtur að
vera betra fyrir alla aðila að
taka á vandanum sem fyrst
en bíða ekki eftir fallinu í 9.
bekk. Margir unglingar þrosk-
ast mikið andlega einmitt um
15-16 ára aldur og þeim eru
áreiðanlega hollara að fá að
þroskast í friði og að vinna
með námsefni við hæfi held-
ur en að skreiðast upp á
grunnskólapróf og kolfalla á
fyrstu önn í framhaldsskóla.
Þessi tillaga miðar að sparn-
aði.
4. Falli tillaga nr. 3 ekki í
góðan jarðveg þarf að koma
á fót vel skipulögðum undir-
búningsdeildum við fram-
haldsskóla fyrir þá nemendur
sem eru illa á vegi staddir viö
lok grunnskólans.
5. Síðast en ekki sist þarf
að auka aðhald og festu í
framhaidsskólunum, einkum
í fjölbrautaskólunum þar sem
nemendur koma og standa
oft stutt við. Þetta aðhald
þarf að koma bæði frá skól-
um og heimilum en skólar
verða og hafa þar frumkvæði.
Eins og ég hef sagt er það á
misskilningi byggt að ung-
lingar upp til hópa séu færir
um að standa á eigin fótum i
námi og það er hvorki nýtt í
sögunni né barnalegt að
þurfa stuðning, hjálp og upp-
örvun þó að maður sé
orðin(n) 19 ára.
Helga gerir betur grein
fyrri punktunum 5 í greininni.
ALLABALLINN geturek
ki veriö i sömu jakkafötunum
á Alþingi og sjálf-
stæðismaðurinn. Þetta er
niðurstaða búðareiganda
sem selur fleiri jakkaföt en
áður. „19. júní“ blaðið segir
frá þessu í grein um jafnrétt-
isbaráttuna. Og Hjörleifur
Guttormsson er „áberandi
best klæddi maðurinn á Al-
þingi“.
„Núna er mjög algengt að
menn kaupi sér tvenn jakka-
föt á ári, ekki endilega af því
þá vanti ný, heldur vegna
þess að þálangarí þau. Ég
flyt yfirleitt ekki inn nema ein
föt í númeri, þannig að aldrei
eru margir í sömu fötunum.
Þetta finnst mörgum skipta
miklu máli t.d. á opinberum
vinnustöðum eins og Alþingi.
Þar gengur ekki að maður
t.d. úr Alþýðubandalaginu sé
í nákvæmlega eins fötum og
annar úr Sjálfstæðis-
flokknum. Og til þess að ko-
ma i veg fyrir þetta höldum
við bókhald hér yfir hvaða föt
hver kaupir og á hvaða tíma.
Annars finnst mér Hjörleifur
Guttormsson áberandi best
klæddi maðurinn á Alþingi."
Einn
með
Storm P. sá danski er góður:
„Ó, góði herra, ég hef verð á flakki f fjóra daga matar-
laus,“ segir flækingurinn.
„Haltu því áfram, metið eru 9 dagar.“
kaffinu