Tíminn - 24.11.1967, Blaðsíða 7

FÖSTUDAGUR 24. nóvember 1967.
7
Kristinn Hallsson á miSri mynd ásamt kórnum. — Magnús Jónsson er lengst til hægri
Astardrykkurinn
Ópera eftir Gaetano María Donezetti
ir alilítarleg skýriii'g á gangi
mála. Eitt er það sem réttlætk
val þessarar óperu og þa'ð er að
hún ætti hvergi að yifirstíga getu
og hæf.ni sön'gvara og flytjenda,
og ætti jafnframt að g.efa þeim
tæikiifæri tij að „b,rilliera“ "ð
viis.su marki.
Aðaiihlutverk, bóndann Nemor-
ino (tenor) flytur Magnús Jóns-
so>n. IJann er þaulvanur á sviði
og ætti því að hafa yfirburði á
þeirn vettvangi, en það var oins
og ýmislegt væri honum and-
stætt þetta kvöld. í síðari þætti
átti Magnús samt marga vel gerða
hluti, svo sem dúettinn með Bel-
eore, og aríuna „Una furtiva la
grima“, að undanski'linni smá
brotalöm þar í. Textaframburður
var oft ógreinilegur og ætti jafn
þjáilía'ður söngvari að geta bælt
úr slí ku. —
Adinu hans útvöldu, vegna
hverrar Nemorini gileypti „ástar
elex'írinn" góða fór Ilanna
Bjarnadóttir (sópran) með. Hún
heifir til að be.ra mýkt og oft
smekiklega raddbeitingu á hærra
raddsviði, an vantar hins vegar
stuðning og vald í röddina, til að
geta sungið beint og sannfærandi
til áheyrenda. Það reynir i þol
rifin að sameina söng og leik svo
hvort tveggja verði óþvinguð
heild, og reyndiist það söngkon
unni ofraun á köf lum. —
Dr. Dulcamara, prangara og
skrumara túillkaði Jón Sigurbjörns
son (bassi) á afburða góðan hátt.
Rödd'in féll ve'l að hlutverikinu
og er skemmtilega óháð leik
söng'Varans, svo þar fól.l saman
leikur og söngiur svo sem bczt
verður á kosið. Dulcamara, sem
iæiknar allt frá ást til gigtar er
skop-persóna leiksins, sem mikiö
velt’Ur á og jók Jón veruilega við
hlutverkið án þess þó að ýkja.
Liðsforingjann (Beleore (bari
ton) söng Kristinn Hallsson. Ilann
*aefir séristæða hæfileilka, að
geta brugðið sér í ótalgervi, og
geta staðið við sitt, bæði bvað
snertif söng og hreyfingar á.
sviði.
Gianettu sTOitastúiliku (sópran)
fór Eygló Viiktorsdóttir með.
Bossini — Bellini oig Donizetti
voru samtímamenn, sem settu
svip á ítalsika óperu á sínum tíma.
— Ailir áttu þeir sameiiginiegt
aið slkrifa létta múisilk, siem féll
að smeikk fjöldanis, enda magn-
ið mikið sem þeir fram'leiddu.
— Rossini var að no'kkru fyrir-
mynd Donizettis, þótt hann næði
hionum aldrei hvað snerti hil.jóm-
sveitarútfærslu og samræmingu
leiks og söngs. Donizetti átti lengi
keppinaut í Bellini, sem íengst
af gekk með sigur af hólmi, en
eiftir dauða hans sa,t Donnizetti
einn að krásúnum. — Af þeim
sjötíu óperum sem hann kom frá
sér um öagana, eru aðeins fjórar
nefndar og uppfærðar af og „il.
— Þáð gefur því auga leið að
magni'ð hefir borið gæði ofurliðá
Eiginilega verður ekiki annað sagt
en að t'ónlist Donnizettis sé létt
fenigin, uppblásin og oft næfur
jþunn. IJann féll fyrir sömu
freistingunnd og þá var svo al-
geng byggðd þær aríur, sem áttu
að ihalda. veigamestu hlutunum
saman, fyrir „stjörr|ur“ síns
tíma. —
Upþfærsla Ástardryikksins á því
mikið undir frammistöðu sinna
„stjanna.“ Efni óperunnar er
hreint ekki iakara, en annarra í
þessum flokki mangs konar vafst
ur, og fil'ækjur sem auðvitað fá
sinn góða enda. Efnið skal ekíki
raikið hér, þar eð efiniisskrá fylg
Atriði ur operunni.
— Jon Sigurbjornsson lengst til haegri.
Auglýsing
varðandi gin- og klaufaveiki
Vegna þess að gin- og Jtlaufaveiki hefur náð
mikilli útbreiðslu á Stóra Bretlandi, er samkvæmt
heimild í lögum nr. 11/1928 um varnir gegn
giri- og klaufaveiki bannaður innflutningur á fóður
vörum þaðan.
Ennfremur er fyrst um sinn lagt bann við þvi
að nota matarleifar og sláturafurðir hvers konar
til gripafóðurs, sbr. lög nr 124/1947.
Brot gegn banni þessu varðar sektum-
Landbúnaðarráðuneytið 22 nóv. 1967.
Yfirljósmóðurstaða
Staða yfirljósmóður við Fæðingardeild Land-
spítalans er laus til umsóknar Laun samkvæmt
18. flokki Kjaradóms. Staðan veitist frá 1. marz
1968. Umsóknir ásamt upplýsingum um aldur,
námsferil og fyrri störf, sendist til stjórnarnefnd-
ar ríkisspítalanna, Klapparstíg 29, fjTir
1. febrúar 1968.
Reykjaví'k, 22. nóvember 1967
Skrifstofa ríkisspítalanna.
NAUÐUNGARUPPBOÐ
Eftir kröfu skiptaráðancia í Snæfellsness- og
Hnappadalssýslu verða 2. utanborðsmótorar af
Evenrud — gerð 28 hó. bvor taldir eign þrota-
bús Hótel Víkings n. t Koibeinsstaðahreppi,
Hnappadalssýslu, seldir a opinberu uppboði, sem
haldið verður við skrifstofu mína að Digranes-
vegi 10, í dag föstudaginn 24. nóvember
1967, kl. 15,00.
Bæjarfógetinn i Kópavogi-
Hlún leynir á sér, með óþvinguð
um leik og liðlegum söng. —
Kórinn samanstóð af seytján
röddum o.g stóðu karlaraddir þar
óvenju föstum og örugguim fót-
uim og er ávcnjúilegt að dömurn
ar séu þar eftirbátar. Heildar-
svipur kórsins var yíirleitt góð-
ur og söngiáferð víða falleg. —
Smænri hlutvcrik, svo scm her
menm fógcta og boðbera, voru
í höndum Hclga ívarssonar, Ó1
afs Einanssonar, Ingimars Sig-
urðssonar oig Hákonar Oddgeirs
sonar. Ungur piltur Sigurður
Kristinsson, fór með lítið hlut-
vcrk, og stóð vel fyrdr sínu.
Stjúrmandi Ragnar Björnsson
er framkvæmida- og hvatamaður
óperunnar og cr þessi viðleitni
hans mjög virðingarverð því
kannske rcnnir þessi tilraun stoð
um undir annað og mcira í fram
tíðimni. Undirbúningiur og æfing
ar eiga sér langa sögu og bar
þessi fyrsta sýnimg það með sér
að aililir voru vcl undirbúnir,
enda bæði gott tcmpo — og rútína
á hlutunum. Leikstjóri sýningar
innar var Gísli Alfreðsson. Það
hlýtur að vera hverjum leik-
stjóra tvöifaldur vamdi, að blása
lífi í mynd, sem söngvarar, þar
af margir hverjir lítt sviðsvamr,
eiga svo að gera að trúverðug
I um söng-leik. Á þröngu sviði í
Tjarnarbæ (gamla ishúsinu) setti
Bailtasar upp lciktjöld, suðræn
og sj’óðheit, sem áttu mikinn þátt
í hilýlegri ytri umigjörð. Gísla
! tókst aftur vel að nýta sviðið og
samræma hópsenur og gera mjög
drjúgt úr ólíkum efnivið.
í stað h’ljómsveitar sem hjá
Donnizetti er oft ekkert feitmeti.
fóru þau Guðrún Kristinsd'óttir
og Ólafur Vignir Albertsson með
píanóundirleiik.
Unddrrituð .saknaði í fyrstu
hljómsveitarundirleiks og aðal-
lega forlieiks, en ótrúlegt var
hvað filyglarmir tveir fylltu upp
í húsaikynnin sem e:kki voru stór
en vistleg og reyndust ágætur
rammi um þcssa sýningu.
Um ýms sviðsatriði sá Þór-
hildur Þorleif’sdióttir en sýning
arstjóri var Þórir Steingrímsson
Ljó'samaður var Kriistjám Bjarna
son en framkvæmdastjóri Gunn
ar Egiilisson. fsl. texta gerði Guð
mundur Sigurðsson. Listafólkinu
var mjög vel tekið og verðskuldar
þessi sýning fyllilega að henm
sé gaumur gefimn, og að menn
sannfærist með eigin eyrum og
augum, hvers ísl. söngvarar eru
lí'k'legir ti'l í framtíðinni.
Unnur Arnórsdóttir.