Alþýðublaðið - 07.02.1989, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 7. febrúar 1989
3
Sameinast ÚS og Skjöldur?
TÖLVUFARGANIÐ
ER KRABBAMEIN
FYRIRTÆKJANNA
r
— segir Arni Guðmundsson framkvœmda-
stjóri Skjaldar hf
Forráöamenn Útgerðarfé-
lags Skagfirðinga og Skjaldar
hf á Sauðárkróki hafa að und-
anförnu átt í sameiningarvið-
ræðum. ÚS er í eigu þriggja
fiskvinnslufyrirtækja, Skjald-
ar og Fiskiðjunnar á Sauðár-
króki og Hraðfrystihússins á
Hofsósi og hefur oft áður
komið til tals aö sameina út-
gerðina og fiskvinnsluna, en
almennar umræður i þjóðfé-
laginu um sameiningu fyrir-
tækja, flugfélaga, trygginga-
félaga og banka hafa fært
aukinn kraft í viðræðurnar að
þessu sinni.
í blaðinu Feyki er talað um
að sameining ÚS og Skjaldar
kynni að liðka fyrir umsókn-
um þeirratil Atvinnutrygg-
ingasjóðs um fyrirgreiðslu. í
samtali við Alþýðublaðið sagði
Árni Guðmundsson fram-
kvæmdastjóri Skjaldar að ekki
væri mikið að frétta af við-
ræðum þessum sem stendur.
I Feyki er haft eftir Árna að
hagræði væri í því að minnka
yfirbygginguna ‘eftir að tölvu-
farganið kom“ og var Árni
inntur frekar eftir skýringum
á þessu, enda er almennt
gengið út frá þvi að tölvu-
væðing sé hugsuð til þess
að hagræða.
„I dag eru tölvurnar
krabbamein atvinnurekstrar-
ins, þeirra fyrirtækja sem
þurfa að hlýta rikjandi mark-
aðsaðstæðum erlendis. Ég
myndi áætla að hjá fyrirtæki
með um 150 milljón króna
veltu auki tölvurnar kostnað-
inn um 2 milljónir króna á ári.
Þær færa með sér aukinn
mannskap sem er á helmingi
hærri launum en annað
starfsfólk. Þessi umfram-
kostnaður étur á 10 árum upþ
eigið fé sæmilega rekinna
fyrirtækja. Ég er af gamla
skólanum og ég geri mér
grein fyrir því að það þarf aö
borga alla hluti. Ef tekjurnar
duga ekki fyrir kostnaðinum
endar það með því að fyrir-
tækin fara á hausinn" saqði
Árni.
Hjá ÚS starfa að meðaltali
um 75-80 manns, en um
50-60 manns hjá Skildi.
Að ávaxta eina milljón:
LANDSBANKANUM BEST TBEYST
Landsbankinn er það fjár-
málafyrirtæki sem flestir
landsmenn virðast treysta til
að ávaxta stórar upphæðir
fyrir sig. I könnun Gallups á
íslandi fyrir tímaritið Frjálsa
verslun reyndust 23,3% að-
spurðra velja Landsbankann
ef til stæði að ávaxta ein-
hvers staðar 1 milljón króna.
í könnuninni, þar sem úr-
takið var 1000 manns, sögð-
ust 14,8% ekki vita hvar þeir
myndu ávaxta féð. Lands-
bankinn var lang efstur fjár-
málafyrirtækja með 23,3%,
en I öðru sæti kom annar rík
isbanki, Búnaðarbankinn
með 10,6%. í þriðja sæti
lenti Fjárfestingafélag Is-
lands með 8,4% en næst
kom fyrsti einkabankinn, Iðn-
aðarbankinn, með 7,9%. í
næstu sætum komu Sam-
vinnubankinn og Útvegsbank-
inn. Fjárfestingafélagið,
Kaupþing og Verðbréfamark-
aður Iðnaðarbankans fengu
til samans 12,1%. Alls 40,7%
töldu besta kostinn að leggja
féð inn í banka eða sþarisjóð,
30% vildu kaupa spariskír-
teini eða skuldabréf Ríkis-
sjóðs en 23,2% nefndu til
skjalanna verðbréfafyrirtæki.
í úrtakinu reyndust 83% að-
spurðra vera með 100 þúsund
krónur á mánuði eða minna
og um fjórðungur tilheyrði
ekki vinnumarkaðinum.
Hugmyndasamkeppni um nafn á nýju tryggingarfélagi
Vátryggingarfélag íslands hf.
varð fyrir valinu
Alls bárust 5900 tillögur i
hugmyndasamkeppni sem
forsvarsmenn Brunabótafé-
lags íslands hf. og Samvinnu-
tryggingar g.t. efndu til
vegna stofnunar nýs vátrygg-
ingarfélags. Fyrir valinu varö
nafnið „Vátryggingarfélag ís-
lands h.f.“. Um 70 manns áttu
tillögu að þessu nafni og
veröur dregið á milli þeirra
um 200 þúsund króna verð-
launaféð.
Stofnfundur Vátryggingar-
félags íslands H.F. var hald-
inn á sunnudag og var félag-
inu þar kjörin stjórn. í stjórn-
inni eru: Ingi R. Helgason,
formaður, Guðjón B. Ólafs-
son varaformaður og Hall-
grímur Sigurðsson ritari.
Meðstjórnendur eru: Björgvin
Bjarnason, Friðjón Þórðar-
son, Guðmundur Oddsson,
Magnús Gauti Gautason og
Þorsteinn Sveinsson.
Varamenn eru: Andrés
Valdirmarsson, Geir A. Gunn-
laugsson, Hreinn Pálsson,
Ingólfur Ólafsson, Jónas
Hallgrímsson og Sigurður
Kristjánsson.
Endurskoðendur félagsins
voru kjörnir þeir Ólafur Níls-
son og Kolbeinn Jóhanns-
son.
í framhaldi af stofnfundi
hélt hin nýkjörna stjórn fund
og var ákveðið að ráða Axel
Gísla sem forstjóra félagsins.
Vátryggingarfélag íslands
H.F. mun á næstunni sækja
um starfsleyfi til Trygginga-
eftirlitsins og tryggingaráð-
herra, en fram að þeim tíma
munu Brunabótafélag íslands
og Samvinnutryggingar ann-
ast hefðbundna starfsemi og
þjónustu við viðskiptavini fé-
laganna.
FRÉTTIN BAK VIÐ FBÉTTINA
AF ÓFÆRÐ Á LANDI OG
í ÚTVARPSLOFTI
Það hefur snjóað svo mikiö
að undanförnu hér á suðvest-
urhorninu að Norðlendingar
hafa fyllst öfund, enda allt
stærst og mest i þeim lands-
fjórðungi eins og allir vita.
Því var það að ritstjóri Víkur-
frétta, sem er nokkurs konar
Washington Post þeirra Hús-
vikinga, las höfuðborgarbú-
um pistilinn á Rás 2 á dögun-
um og gerði að umtalsefni
sjónvarpsfannfergi á Suður-
landi. Þótti Húsvíkingum litið
fyrir Sunnlendinga leggjast
þegar þeir kæmust ekki með
góðu móti akandi miili húsa í
snjó sem næði „uppá miðja
strigaskó fjögurra ára barns“
eins og mig minnir að hann
kæmist að orði. Já, það má
nú segja að þau eru fótstór
þingeysku börnin eins og
annað þar í sýslu.
Hvað sem líður þingeysk-
um glósum þá er það stað-
reynd að nokkurt vetrarríki
hefur verið að undanförnu
jafnt á Suðurlandi sem f öðr-
um landshlutum. í Reykjavík
hefurverið illfært f úthverfum
dag eftir dag og hundruðir
, eða þúsundir manna lent í
erfiðleikum með að komast
leiðar sinnar af þessum sök-
um. Auðvitað eiga fjölmiðlar
að aðstoða þetta fólk með
því að gefa sem gleggstar
upplýsingar um færð og
gatnahreinsun. íbúar í hliðar-
götum vilja gjarnan fá að vita
hvort von er á moksturstæki
á næstunni eða hvort þeir
verði sjálfir að gripa skóflu í
hönd og moka götuna svo
hún verði ökufær. En það fer
lítiö fyrir upplýsingum um
áætlanir gatnahreinsara
borgarinnar.
NÝJU STÖÐVARNAR BREYTTU
ENGU
Nú er vart hægt að ætlast
til þess að dagblöð geti verið
með fullnægjandi uþþlýsing-
ar um síbreytilega færð í hin-
um ýmsu hverfum borgarinn-
ar né heldur sjónvarpsstöðv-
arnar sem senda bara út
fréttir einu sinni á dag. En út-
varpsstöðvarnar gætu sinnt
þessu ef vilji væri fyrir hendi.
Og ég man raunar ekki betur
en þegar útvarpsfrelsið var á
dagskrá hafi margir talsmenn
þess gert mikið úr því hvað
litlar og frjálsar útvarpsstöðv-
ar gætu þjónað fólkinu betur
að þesu leyti en rikisrisinn
gerði.
Það er hins vegar deginum
Ijósara að þessar stjörnu-
bylgjur þjóna höfuðborgar-
svæðinu engu betur í þessu
tilliti en Ríkisútvarpið hefur
gert og gerir. í Breiðholts-
hverfinu búa yfir 20 þúsund
manns svo dæmi sé tekið.
Og allar útvarpsstöðvarnar
japla á sömu tuggunni:
„...margar götur í Breiðholts-
og Árbæjarhverfum eru ill-
færar eða ófærar og líka
húsagötur í ýmsum öðrum
hverfum". Svo ekki meira um
það, nema þessi staðlaða
hvatning lögreglu þess efnis
að fólk sé ekki á ferli nema
nauðsyn beri til. Nú skyldi
maður ætla að hjá gatna-
málastjóra væri gerð einhver
áætlun um ruðning í íbúða-
hverfum eftir hvert áhlauþ og
það væri hægt aö útvarpa
skilaboðum um hvenær áætl-
að væri að ryðja götur á Mel-
dægurmálaútvarp Rásar tvö
hvenær sem færi gefst enda
er þar mjög fagmannlega og
vel að verki staðið. En ég er
stundum að velta því fyrir
mér fyrir hverja allar hinar
stöðvarnar séu. Þaö er best
að taka það skýrt fram, að ég
er hlynntur frelsi á fjölmiðla-
sviðinu og hefi síður en svo á
móti því að fólk reki útvarps-
stöðvar út um hvippinn og
hvappinn. En það fer ekki hjá
öðrum föstum tekjustofnum í
stað þess að seilast sífellt
dýpra í ríkiskassann.
MYNDÁHFRIF ENSKUNNAR
Fyrst þessi tilskrif leiddust
út í þennan farveg get ég
ekki látið hjá líða að minnast
á umræðuna um þá hættu
sem sögð er steðja að ís-
lenskri tungu frá erlendu
sjónvarþsefni. Ég er innilega
sammála þeim sem telja gott
íslenskt efni í sjónvarpi duga
best til að hamla gegn áhrif-
um enskunnar. En mér er fyr-
irmunað að skella allri skuld
á sjónvarpsstöðvarnar í
þessu efni. Útvarpsstöðvarn-
ar keppast við að spila enska
og ameríska texta af grammi-
fónum sínum daginn út og
daginn inn og á næturnar
líka. Ég held að þetta sé ekki
síður skeinuhætt tungunni
en erlent sjónvarpsefni með
íslenskum texta.
í fyrrasumar efndi barnaút-
varp rikisins til einhvers kon-
ar hátíðar við útvarpshúsið
við Efstaleiti. Ég mætti auð-
vitað þar eins og önnur börn
á leikskólaaldri. Uþpá þaki
þessa musteris íslenskrar
tungu stóð hljómsveit og
hneggjaði enska texta fyrir
blessaöa sakleysingjana. Má
ég þá heldur biðja um Sverri
Stormsker.
Að lokum þetta: Kannanir
sýna að fréttir eru vinsælasta
efnið ( útvarpi og sjónvarpi.
En ef efnahagsmál eiga
endalaust að tröllríða öllum
fréttatímum vikum og mán-
uðum saman fer ekki hjá þvi
að æ fleiri biðjast undan
fréttum til að halda sönsum.
„Fjölgun útvarpsstöðva hefur í raun
dregið úr heildarhlustun lands-
manna á útvarp.“
unum, í Seljahverfi eða Árbæ
og svo framvegis. Slík
vitneskja hlýtur að koma
fjölda fólks til góða og auð-
velda starf vinnuvélstjóra. Og
útvarpsstöðvarnar tryggðu
sér þakkláta hlustendur. Hin-
ar svonefndu frjálsu stöðvar
virðast að vísu keppast við
að útrýma tatmáli að mestu
•úr dagskránni, en það tæki
varla langan tíma að ryðja úr
sér svona upplýsingum á hin-
um frjálsa leshraða sem þar
viðgengst.
ÚTVARP FYRIR HVERJA?
Ekki var ætlunin að hætta
sér út í að ræða þá dagskrá
sem er í boði á útvarpsstöðv-
unum. Ég get bara sagt fyrir
mig, að ég er æ meir farinn
aö hallast að gömlu góðu
gufunni mértil skemmtunar
og fróðleiks. Sömuleiðis
reyni ég að leggja eyru við
því að staldrað sé við þegar í
Ijós kemur að þessi fjölgun
útvarpsstöðva hefur í raun
dregið úr heildarhlustun
landsmanna á útvarp. Og það
renna á mig tvær grímur þeg-
ar ég sé haft eftir Þorgeiri
Stjörnustjóra, þeim gamal-
reynda útvarpsmanni, að það
hafi verið alltof mikið um kák
og flaustur í þessum útvarps-
rekstri með þeim afleiðingum
að hlustendum fækki og þá
auglýsingum um leið sem
þýðir svo aftur skerta getu til
að bæta dagskrána. En von-
andi komast útvarpsstöðvarn-
ar yfir þessar langvinnu fæð-
ingarhríðir og finni hinn rétta
tón. Ef ekki þá fara þær á
hausinn og ekkert við því að
segja. Það er hins vegar
löngu timabært að rekstur
Ríkisútvarpsins verði fjár-
magnaður með afnotagjöld-
um og auglýsingatekjum eða