Tíminn - 26.05.1968, Blaðsíða 9

SUNNUI>A«JR 26. maí 1968.
TIMINN
21
Með
morgun
kaffinu
Maður nokkur hitti kunn-
ingjakonu sina, sem var komin
á fertugsaldur. Þau höfðu ekki
sézt lengi.
— Mér sýnist þú hafir fit.nað
á seinni árum, sagði maðurinn.
— Þetta mátt þú ekki segja,
sagði konan. — Veiztu þú ekki,
að það er móðgandi?
Það er ekki móðgandi fyr
ir konu, sem komin er á þinn
aldur, svaraði maðurinn.
Herra GuSmundur, ætti ég ekkl að ná i glas handa yður.
• Kona nokkur undir Eyjafjöll-
um kom í heimsókn til hjóna,
er bji^ggu þar eystra.
Hún virðir börn hjónanna fyr
ir sér og segir:
„Mikið eru börnin myndar-
leg. Þau eru ekkert lík ykkur.
Þau eru líka heppin með það.“
Maður einn sagði frá matar
vist, þar sem hann hafði dval
izt við sjó, og var lýsing hans
á þessa leið:
— Það var brytjuð mygluð
harðgrásleppa ofan í vatris-
grautinn, og svo var þetta kall-
að rauðmagasúpa,
Vantrúaður maður spurði
prest nokkum, hvernig stæði
á því, að menn hefðu enga
þekkingu á öðru lífi, ef það
væri tiL
— Hafðir þú nokkra þekk-
ingu á þessum heimi, þegar
þú komst í hann? spurði
prestur á móti.
í Nesi við Seltjörn var kona
ein í vetrarvist, og þótti hún
frekar grönn, hvað greind
snerti.
Á sama heimili var karlmað
t . og þótti að sumu leyti jafn
ræði með þeim, enda fór svo,
að mannfjölgun varð hjá þeim
eftir veturinn.
Eitt sinn fór húsbóndinn að
spyrja„, .stúlkuna, hvar þau
hefðu ^érið, er þau komu sér
saman ’um þetts, én hún vildi
ekkert segja og varðist allra
frétta.
Bóndi segir þá:
— Þú þarft ekki að segja
mér það. Ég veit, að þið vor
uð í hlöðugeilinni.
Þetta varaðist stúlkan
ekki og sagði:
— Þetta hélt ég alltaf, að
einhver væri uppi á stabban-
um.
Nei, hann er ekkert að geral
krossgáfa
Nr. 30
Lóðrétt: 1 Tuskur 2 Skáld
(lesið upp) 3 Erl. skáld 4
Mjöður 5 Klagar 8 Kýs 9
Framkoma 13 Keyri 14 Öf-
ugt nafnháttarmerki.
Ráðning á gátu nr. 29.
Lárétt: 1 Brandur 6 Sæl 7
KJ 9 TU 10 Sólbráð 11
Skýringar: VI 12 Rá 13 Jór 15 Pakkana.
Lárétt: 1 Land 6 Eldiviður 7 Röð
9 Tónn 10 Selveiði 11 Tveir eins Lóðrétt: 1 Baksvip 2 As 3
12 Samstæðir 13 Svardaga 15 Nærbrók 4 DL 5 Rauðáta
Skófst. S Jói 9 Tár 13 JK 14 Öl.
/ % 3
IÉ 6 m
7 s m WW/ É| 7
/O
// m |11 /Z
n /3 /y
/r
64
Það var tilbreytimig frá þvi, sem
verið hafði undanfarið, að þurfa
sjálf að ná í bifreið og sjá u.a
farangurinn. Ma'ður býst ekki sér
staklega við, að ástfangnir mem
séu umhuigsunarsamir. En — hinn
var iþó kurteis og hjálpsamur v:ð
mig, þrátt fyrir Odette og hanzka
hennar. Sidney virðist vera einn
þeirra, sem sýnir hinni útvöldu
hollustu sína, með þvi að vera
ókurteis við aðrar stúlkur. Hann
lét ekki sjá sig fyrr en hann sá
mig í bilglugganum, og þá spurði
hann kæruleysislega:
— Á ég að segja honum að
a'ka þér til Marconi Mansions.
—. Þakka fyrir, en ég er búin
að því. En hve hér er heitt og
loftlítið — þegar maður er ný-
fcominn utan úr sveit.
—• Já, er ekki svo? — Ég hugga
mig við, að hún er komin í góða,
milda, hreina loftið í Ballycool.
Góða nótt.
Góða nótt. Það mun víst verða
sú síðasta. En þegar ég var hátt-
uð i rúmið mitt í Mareoni Mans
ions. vafin inn í baðmullarkáp-
una, þar eð engar rekkjuvoðir
voru, þá féll ég samstundis í
fasta svefn, og svaf draumlaust
fram á morgun, þú að óg var
úrvinda af þreytu.
En hve mér fannst fbúðin hafa
minnkað. í þvílíku ástandi hafði
Cieely skilið hana eftir. Hún
hefir umrótað öllum húsgögnur,-
um frá iþvi að ég kom síðast. Ekk:
var borðið áður haft á miðju
gólfi, svo að maður gæti snúið
sér við. Hvar er koparstung'a
myndin af „Kitty Fisher", sem
mér þótti svo vænt um. Hún
hékk alltaf þarna, sem hún hef
ir nú sett innrammaða teikningu
af — já, hvað á það eiginlega
að vera? Það gæti verið teikning
af blómi — eða hálsbindinu hans
Sidneys — og á því er lítill miði,
,,seld“. Hann hefir líklega keypr
það á sýningunni í Grafton Gall-
ery. í legubekkinn sést ekki fyr-
ir bókum: Marinetti, Schnitzler,
Tagore, Strindberg — og því um
likt, „Hin eil'ífa miskunnsemi“
með áletruninni: til Cicely frá
hennar einlæga S.V. j
Já, sumar ökkar eru kannski
eins deigar og vax og láta móta
sig í hvaða form sem karlmönn-
unum þóknast. Ef til vill hefði
óg.verið eins, ef----
En ég vildi aðeins óska, að hún
hefði, áður en hún fór, kastað
burtu þessum hálfvisnuðu blónv
um, þessum dýru rósum og nell-
ikum, sem eru í hverri krukku.
Ég verð að láta það vera mitt
fyrsta verk.
Þvínæst verð ég að þvo upp
áhöldin fyrir morgunverðinn,
Cicely hefir skilið þau eftir í
hrúgu, óhrein á eldhúsborðinu.
Á lítilli smjörsköku liggur kám
ugur miði:
— Kjæra úngfrú! Ég gjet ekki
komið í dag, því að litlu stúlk
unni minni er ílt í mag’anu.n.
iðar Skinner.
Jæja, þá þarf að þvo upp.
Skemmtilegt það tarna. Það sauð
alltaf svo seint á þessum kat.li
— við ættum að fá okkur fla -
botnaðan tetil, cins og þann, seir j
hitað er í vatnið hja Watersirol
skyldunni, Það er gott að ég
skuli geta hugsað svo rólega ain
þau. Sýnir það ekki. er allt kem-
ur til alls. að það, sem ég sagði
móður hans, það. sem ég bótt-
ist vera að berjast við að bæaia
frá mér getur ekkí verið saú
— getur ekki verið sá varanlegi
sannleikur, er ég hafði haldið?
Aðeins ímyndun, hverfandi hrifn
inig.
Það hlýtúr —það ska'. vera
iþannig. Það gerir ekkert til þó
ég hugsi um hann og þau.
Sjáum til. í dag ætíuðu þau til
Red Wharf. Ég sé fyrir mér all
an hópinn, glaðlég, sólbrennd and-
litin. Odelte Charrier likist ókunn
um fugli innam umtgul þymiblöð-
in í Wales — þvaðrandi klaufa-
lega ensku.
Þau verða saman allán daginn
— engin varaskeifa kemur til að
gera cninnstu kröfu. ....
Þau taka upp matarkörfuna í
félagi, leita að tappatogaranum
og tína saman sólheita steina til
að leggja á hornin á dúknum,
svo að hann fjúki ekki í sjóinn.
Hin verða. . . . .já, einhvers
staðar. . . . .
Að máltíðinni lokinni munu
þau líklega ganga um saman
Skyldu þau fá sér sjóbað? Hann
hefir víst taugar'-til þess, eftir
sundferðina ‘ í ‘ gœr. . . . Ekki
lengra síðan en í gær. Þau baða
sig líklega við klettana. Og ég
hefði getað verið þar. ...
Það var hringt. Hver gat það
yerið?. - Mjólkurpósturinn, frú
Skinner eða. . . .?
Kalrmenn segja, að konur séu
óútreiknanlegar, þeir viti aldrei,
hvað þær kuni .að- gera.
En hvað á að segja um þá
sjálfa.
Ekki er lengra liðið en frá í
gærk\!,öldi, að ég sá hann standa
sem þrumu lostinn á stöð\'arpall
inum í Holyhead. Og nú er hann
kominn hingað, fyllir út í litlu
dyrnar að íbúðinni okkar. Willi-
am Waters.
27. KAPÍTULI.
Kominn til að kveðja.
Guði sé lof að ég kæfði ósjálf-
rátt gleðióp á vörum mér. Ég
var nærri búin að hrópa fagn-
andi „Billy“. Og hamingjunni sé
lof, að ég gat sagt eins kæruleys
islega og það hefði verið píanó-
viðgerðarmaður, sem ég opnaði
fyrir, „Góðan dag“.
— Góðan daginn. Þér eruð
hissa á að sjá mig, býst ég við?
— Já. ég get ekki neitað þvi.
— Þér bjuiggust ekki við mér?
— Nei, Okkur varð báðum lit-
ið á ermarnar, sem ég hafði brett
upp vegna U'ppþvottarins.
— Ég verð að tala við j’ður,
hélt hann áfram í sama raddblæ.
— Þess vegna er ég kominn.
— Jæja.
Hvað gat hafa rekið hann út
i margra klukkutíma ferð til að
elta mig? Ekki gat bað verið til
að þakka mér fyrir, að ég hafði
bjargað lífi hans? Það hlaut að
vera alveg ónauðsyniegt og ég
vildi helzt vera án þess.
— Viljið þér hlusta á það, sem
ég ætla að segja?
— Ja-á, eðlilega, svaraði ég
heldur þurrlega. — En ég get
ekki boðið yður ' inm. Vinstúika
mín er nefnilega ekki heima —
— Jæja. E'kki heirna? Það gleð-
ur mig að heyra. að hún er nógu
frísk til að fara ut. Ég hélt, að
hún væri veik?
Ég vissi ekki. hverju ég átti
að svara.
— Uven getum við farið til
að tala saman, spurði .hann.
—; Er það — er bað mjög á
ríðandi?
— Nógu áríðandi til að koma
á eftir yður með næturlestinni.
Ég fékk mér bað og árdegisverð
á gistihúsi og kom svo strax
hingað. Þá------
Það var sýnilega ©nigim leið til
að losna undan. þessu.
ÚTVARPIÐ
Sunnudagur 26. maí.
3.00 Frá vinstri til hægri í um-
ferðinni.
8 30 Almenn-
ar fréttir
9.00 Viðtöl og fréttir frá hæ-gri
umferð svo og tónleiikar. 10.10
Veðurfregnir. Umferðarfréttir og
tónleikar. 11.00 HátíSarmessa sjó
manna i Hrafnistu. Prestur: Séra
Grímur Girímsson. Organleikari:
Kristján Sigtryggsson. Kirkju
kór Ásprestakalis syngur. 12.00
Hádegisútvarp. 14.00 Frá útisam
komu sjómannadagsins við Hrafn
istu. a. Minnzt drufcknaðra sjó
manna. Biskup fslands herra
Sigurbjörn Einarsson talar, Krist
inn Hallsson syngur; Lúðrasveit
Reykjavíkur leikur. b. Ávörp
flytja; Eggert G. Þorsteinsson
sjávarútvegsmálaráðherra, Bald-
ur Guðmundsson útgerðarmaður
og Gunnar Friðriksson forseti
Slysavarnafélags íslands. c. Af
hending heiðursmerkja og verð-
launa: Pétur Sigurðsson formað
ur Sjómaninadagsráðs kynnir þá,
sem hljóta heiðursmerki sjó-
mannadagsins. d, Einsöngur
Kristinn Hallsson syngur við und
irleik Lúðrasveitar Reykjavfkur.
Stjórnandi sveitarirmar er PáR
P. Pálsson. 15.30 Umferðarfrétt
ir. 16.55 Veðurfregnir. 17.00
Barnatimi: Einar Logd Einarsson
stjórnar. 18.00 Umferðarmál.
18.45 Veðurfregnir. 19.00 Fréttir
20.00 Sjómannavaka. 21.30 Um-
ferðin með nýjum svip. 22.00
Fréttir og veðurfregnir. 22.15
Kveðjulög skipshafna og danslög.
01.00 Dagskrárlok.
Mánudagur 27. maí.
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Hádeg
isútvarp.
13.15 Bún-
aðarþáttur.
13.30 Skólaútvarp vegna hægri
umferðar. 14.25 Við vinnuna:
Tónleikar. 14.40 Við, sem heima
sitjum. Jón Aðils les „Valdimar
munk“. 15,00 Miðdegisútvarp. 16.
15 Veðurfregnir. fsl. tónlist. 17.
00 Fréttir. 17,45 Lestrarstund fyr
ir litlu börnin. 18.00 Óperettutón
list. 18.45 Veðurfregnir. 19.00
Fréttir. 19.30 Um daginn og
veginn. Bjarki Elíasson yfirlög-
regluþjónn talar. 19.50 „Inn mllli
fjallanra” Gömlu lögin sungin
og leikin. 20.15 Rödd um skóla-
mál. Erindi eftir Haraid Ómar
Vilhelmsson kennara; Höskuldur
Skagfjörð les. 20.35 Chaconna í
d-moll eftir Bach. 20.50 Á rök
stólum. Ásmundur Sigurjónsson
blaðamaður og Þorsteinn Thor
arensen rithöfundur ræða um
ástandið í Frakklandi. Björgvin
Guðmundsson viðskiptafræðingur
stjómar umræðum. 21.35 Kamm
erkonsert fyrir píanó, tréblásturs
hljóðfæri og slaghljóðfæri eftir
Karl-Birger Blomdahl. 21.50
íþróttir. Örn Biðsson segir frá.
22.00 Fréttir og veðurfregnir. 22.
15 Kvöldsagan: „Ævintýri f haf
ísnum‘ eftir Bjöm Rongen.
Stefán Jónsson fyrmm náms-
stjóri les þýðingu sína (4) 22.35
Hljómplötusafnið í umsjá Gunn-
ars Guðmundssonar. 23.30 Frétt
ir í stuttu máli. Dagskrárlok.
morgun