Tíminn - 28.05.1968, Side 11

ÞWÐJUDAGTTR 28. maí 1968
11
H-DAGURINN
Pratruhald atf bls. 1.
Valgarð Briem fór í skjól til
hliðar við innganginn inn í hús-
næði ríkisútvarpsins, og flutti þar
stutt ávarp og tilkynnti, að hægri
umferð væri hafin. Sagði hann, að
það hetfði þótt til heyra að breyt
ingin yfir í hægri umferð færi
formlega fram fyrir framan rikis
útvarpið vegna mjög góðrar sam-
vinnu þess við Framkvæmdanefnd
ina og aðra aðila, er um mál þessi
fjalla.
Síðan sagði Valgarð: — „Nú er
hinn margumræddi H-dagur runn-
inn upp, og sjaldan hefur verið á
íslandi ríkari ástæða en nú til
áð bjóða góðan daginn. Þegar frá
liður verður okkur sennilega ýms
um minnistæð þessi síðustu andar
tök vinstri umferðar, en í augna-
blikinu liggur við að á hugann
seeki söknuður, eða eftirsjá, eins
og verið sé að kveðja gamlan vin,
og flestir erum við nú að segja
skilið við ákveðinn, þýðingarmik-
inn þátt í hegðun okkar.
í dag munum við eignast nýjan
vin, og taka upp nýjan sið, sem
að við vonum að taki hinum eldri
fram. Við skulum heilsa honum
með vinsemd, en taka honum með
varúð.
Við teljum okkur, íslendingar,
fyrir ýmsa hluta sakir sérstæða
þjóð, og í andlegum efnum í
margvíslegu tilliti standa fram-
ar öðrum. Á þessu sviði höfum við
nú bætt við einum þætti. Umferð
arþekking okkar er í dag að
minnsta kosti jaín mikil og gerizt
bezt með öðrum þjóðum. —
AHt veltnr nú á að við nýtum
þann fróðleik sem bezt. Menn
skyldn ekki kvíða um of afleiðing
œn breytingarinnar, en hollt er
að hafa í huga, að frá þessari
standu rfkir nm tíma meira hættu-
ástand en nokkru sinni fyrr í ís-
lénzkri umferð.
Vmsir ala ugg í brjósti um að
löggæzlan í landinu verði ekki
nægilega mikiL Nútíma löggæzla
er hins vegar ekki fyrst og fremst
fóígin í ógn um refsingu, kylfum
eða handjárnum. Löggæzlan er
mikið fremur fólgin í vinsamlegum
ábendingum til borgaranna um
éðli og efni laga og réttar, leið-
beiningum og aðstoð. Til þess að
rækja >á tegund löggæzlu þarf
ekki nauðsynlega aragrúa einkenn
isbúinna manna. Þá löggæzlu get-
um við að verulegu leyti látið
okkur í té sjálf, og hvert öðru. í
þeim efnum munum við njóta að-
stoðar útvarps og blaða.
Næstu daga verða allir íslend
ingar að vera að öðrum þrseði lög
gæzlumenn.
Þolinmæði er ef til vill ekki
meðal sterkustu einkenna Is-
lénzku þjóðarinnar, en þeim mun
meir mun á næstu vikum og mán-
uðum reyna á sjálfsaga hennar,
löghlýðni, virðingu fyrir settum
reglum og tillitssemi við samferða
mennina. Hámarkshraða er ein-
ungis hægt að auka þegar mikill
meirihluti vegfarenda hetfur náð
töbum á hinum nýju reglum til
fullnustu. Því má engin miða við
sjálfan sig í þeim efnum. Hinum
ströngu ákvæðum um hámarks-
hraða verður aflétt strax og talið
er, að það verði mögulegt með
öryggi allra vegfarenda í huga.
Við vonum að sú bið verði ekki
ofraun fyrir' þolgæði ökumanna.
Ég geri nú ráð fyrir að flestir
ökumenn hafi flutt ökutæki sín
ýfir á byrjunarstöðu hægri um-
ferðar.
Klukkan er nú sex, og fyrir
hönd Framkvæmdanefndar hægri
umferðar í umboði dómsmálaráð-
herra, lýsi ég því yfir, að hægri
umferð er gengin í gildi á íslandi!
Framkvæmdanefndin sendir öll
um landsmönnum beztu kveðjur i
fttllu trausti þess að breytingin
verði þjóðinni til farsældar.“
Er Valgarð hafði lokið máli sánu
var bifreiðunum ekið af stað, hægt
og af gætni, hægri umferð var
hafin í framkvæmd.
Um sama leyti kom löng röð
leigubifreiða vestur Skúlagötuna,
en leigubílstjórarnir notuðu
þetta fyrsta tækifæri til þess að
æfa sig í hægri umferðinni. Munu
þeir hafa búið sig vel undir um-
ferðabreytinguna og voru sam-
mála um, að gerast svo fljótt sem
auðið væri jafn góðir bifreiðastjór
ar í hægri umferð og þeir voru
í vinstri umferð. Þótt þeir hafi
ekki verið sammála um breyting
una, þá eru þeir þó alljr sammála
um að gera sit bezta þar sem hún
er komin til framkvæmda. Og á
meðan allir eru að læra hina nýju
umferðahgetti, skal bent á, að
leigubifreiðastjórar eru „atvinnu
menn í umferðinni“, og þeir, sem
ætfa sig þessa dagana, geta verið
vissir um að leigufoilstjórarnir
geri rétt í hægri umferð, og því
farið eftir þeim, ef þeir eru sjálf
ir í einhverjum vaía.
AÐ 3 STUNDUR LIÐNUM
Framhald af bls. 3.
og fari hraðar en leyfilegt er,
og skapi þannig hættu.
— En hvað með þig sjálfan,
hvað heldur þú að þú þarfir
að aka mikið til þess að hægri
akstur verði þér eðlilegur?
— Ég held, að ég verði brð
inm vanur, þegar óg hef ckið
um það bil eina viku hér \
borginni, og hef farið 2—3 ferð
ir út á lamd. Þá fer þetta að
vénjast nokkuð vel.
— Verður þetta þá orðið
ósjálfrátt, eins og vinstri um
ferðin var?
— Já, nokkuð. En ég held þó
að það tattri mig fram á
næsta vetur að venjast þessu
fullkomlega, þ. e. að þurfa ekki
að hugsa sérstaklega utn
hægri umferðina annað slagið.
— Telur þú, að sum gatna-
mót hér í borginni séu erfið
í hægri akstri?
— Já, og jafnvel einnig sum
ar þröngar, stuttar akgreinar.
Þess vegna vil ég leggja á-
herzlu á það, jafnvel þótt veg
urinn sé mjór, að vera a'ð-
eins meira hægra megin en
vinstra meginn í akgreininn
og á hægri akrein að öðru
jöfnu. Þetta er höfuð'atriði.
ÚTVARPIÐ
Framhald af bls. 5
fólks var svo Jón Múli, þulurinn,
sem allir þekkja. Allar skiptingar
milli staða gengu svo snurðulaust
að einna helzt hefðu áheyrendur
getað ímyndað sér, að allt hefði
þetta fólk setið í sömu stofunni,
og þar að auki verið búið að læra
utanbókar hlutverk sín, og vitað
fullkomlega, hvenær hver átti að
grípa inn í. Það hefur oft verið
talað um að íslenzka útvarpið
væri stift og stirðbusalegt, og þul
ir mættu ekki segja neitt frá eig-
in brjósti. H-sólarhringurinm var
að þessu leyti gjöróUkur þvi, sem
við höfum átt að venjast. Þulur
og fróttamenn sögðu það <en
þeim dafct í hug, þegar þeim datt
það í hug, og allir höfðu gamaa
af.
Með þvi fyrsta, sem bar fyrir
augu Tryggva Gislasonar, og
hann sagði hlustendum frá, var
stokkandarsteggur, „sem stóð á
öndinni". Fengu hlustendur að
fylgjast með þvi, þegar steggur
þessi tók þátt í umferðarbreyt-
ingunni, og fór af vinstri végar
brún yfir á þá hægri, og höfðu
allir gaman af. Það hittist nú svo
vel á, að stokkandarsteggurinn
varð á vegi blað^ ’nnns Tímans
Þá var hann reyncur kominn af
Sóleyjargötu og upp á Njarðar
götu, klukkan var langt gengin
fimm, og steggurinm „hættur að
____TÍMINN__________
standa á öndínni" en hann og
önd hans hvíldust á hægra götu-
helmingi, þ.e.a.s. ef horft var upp
eftir götunni. Væri litið á þau
frá ö'ðru sjónarhorni voru þau
enn vinstra megin, og verðum við
að vona að svo hafi líka verið,
iþvtf ólöglegt var að skipta yfir
fyrr en á slagimu sex.
SJÓMANNADAGUR
Framhald ai bls. ö
steinsvegi 41. Af Vélstjérafélagi
Vestmannaeyja Ögmundur Ólatfs-
son frá Litla-landi. Frá Sjómanna
félaginu Jötni Sigurjón Ingvars-
son.
Einnig var Ólafur Ólafsson á
Létti, sem var hafnsögufoáturinm,
heiðraður fyrir vel unnin sbörf
fyrir Vestmannaeyjafoöfn, en
hann lét af störfum á s.l. ári.
Þá voru heiðraðir menn fyrir
björgun. Það voru þeir Stefán
Runólfsson O'g Adolí Óskarsson er
björguðu bami frá drukknun í
böfndnni. Þá var einnig skipshöfn
og skipstjóri á Andra KE heiðr-
uð fyrir björgun, en þeir björg
uðu þremur unglingum, sem
höfðu hvolft undan sér bátkænu
á ytri höínimni í Eyjum í vetur.
Barnaskemmtun var á etftir
þessu, en ucn kvöldið var sam-
koma í Samkomuhúsinu. Þar voru
aflakóngar Vestmannaeyja heiðr-
aðir, þ.e. aflakóngurinn, sem er
sá sami og í fyrra Rafn Kristjiáms-
son, og fiskikóngurimn, Hilmar
Rósmundisson, en hann var einn-
ig fis’kikóinigur í fyrra.
Að þessu loknu var dansleikur
í Alþýðuhúsinu og samkomuhús-
inu, og stóð hanm til kl. 4 i morg-
un.
Bændur
14 ára drengur óskar eftir
að komast í sveit. Er van-
ur. Upplýsingar í síma
35187.
ÍBÚÐA
BYGGJENDUR
Smíði á
INNIHURÐUM
hefur verið
sérgrein okkar
um árabil
Kynnið yður
VERÐ
GÆÐI
AFGREIÐSLU
FREST
Ut
SIGURÐUR
ELÍASSONh/f
Auðbrekku 52 - 54,
Kópavogi,
sírni 41380 og 41381
Bréfkorn til
karlsins í tunglinu
Sómakarlinn, síungur,
sæll vert þú og blessaður!
Af þvi þú erf einn af vinum
mínum,
séndi ég þér svolitið bréf,
sendiibréf með fáein stef.
Fyrirgefðu frágang á þessum
linum.
Hér er kalt, þvi hafisinn,
hann er nokkuð áleitinn.
En hvað er nú að frétta af þér
og þínum?
Vissulega, vinur minn,
vel er metinn geislinn þinn,
'þegar naum er sól á gjöfum
sínum.
raálifur og fullur oft þú ert,
en aldrei hrjólast, þó að sért
augafullur fyrir sjónum mínum,
iþvi aldrei neytir þú áfengis,
og ekki henda þig nokkur slys.
Engin slys á ökuferðum þínum.
Þegar ég vax ungur einn,
einn á ferli, lítill sveinn,
vel þú lýstir m'ér á milli bæja.
Er yngismenn og ástmeyjar
áttu með sér fundi, var
foirtan frá þér löngum látin nægja.
Sjálfur varstu á svipinn hýr,
er sásta gerast ævintýr.
Á gleðistund er gaman að sjá
^ þig hlæja.
Þegar mér leiðíst langnættið,
lít ég til þín, upp á vi'ð,
og bið um skinið þitt svo skuggar
víki.
Hjó þér er allt í reglu og röð,
ráðsmaður og hjúin glöð.
Af hötfðingjunum enginn er þinn
lákL
Þó syrtir að, mér sýnist rétt
að segja þér hvað ég hef frétt:
Það vofir innrás yfir þínu ríki.
Vita máttu að mennirnir,
margir, erU Viðsjólir.
Verkin þeirra sum eru af því iMia.
Hafa skaltu hollráð mitt
Hleyptu þeim ekki á liandið þitt,
af því slíkt mun reynast versta
villa.
Magnaðu storm á móti þeim,
mikiun, svo þeir snúi heim.
Annars munu þeir öllu hjá þér
snilla.
14. maí 1968.
Skúli Guðmundsson.
ÍÞRÓTTIR
Framhald aí bls. 9.
B. að loknum leik. Hann sagði leik
inn hafa verið skemmtilegan; Vest
mannaeyingar hefðu komið sér á
óvart. Ekki taldi hann að þessi
leikur hefði slæm áhrif á Val held
ur hitt, og hann væri sannfærður
um að þeir ættu eftir að krækja
í mörg stig hvar og hvenær sem
það yrði.
Hreiðar Ársælsson var í sjöunda
himni, og sagði að þetta sýndi og
sannaði að með samvizkusamlegri
þjálfun væri hægt að ná góðum
árangri, en það hefðu drengirnir
einmitt gert í allan vetur. Taldi
Hreiðar þennan leik lofa góðu um
framtíðina.
Dómari í leiknum var Baldur
Þórðarson, og dæmdi hann vel.
Línuverðir voru Óli Ólsen og Þor
varður Árnason.
veuumíslenzkt(H)[slenzkan iðnað
Móðir okkar
Arndís Jónsdóttir
Njálsgötu 9,
andaðlst laugardaginn 25. maí.
Ólafur Tryggvason,
Árni Tryggvason.
Eiglnmaður minn og sonur,
Ágúst Bjarnason,
Njálsgötu 62.
Verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju, miðvlkudaginn 29. þ.
kl. 1,30 e. h.
Helga Guðjónsdóttir,
Stefanía Markúsdóttir.
Vilhjálmur Ólafsson
fyrrverandi bóndi, frá Hvammi á Landi
andaðist í Heilsuverndarstöðinni aðfaranótt 26. maí.
Aðstandendur.