Tíminn - 13.06.1968, Blaðsíða 11

FIMMTUDAGUR 13. júní 1968.
TÍMINN
ll
Með
Sæmundur í Garðsauka var
stundiun kerskinn í svörum.
Þegar símstöðin var opnuð í
Garðsauka, var nágranni Sæm-
undar kallaður þangað til við-
tals. Hann liafði aldrei talað
í síma áður.
— Gerðu svo vel, sagði Sæm
undur, og rétti manninum
heyrnartólið.
— Hvað á ég að segja? Á
ég ekki að segja „Bravó“, seg
ir maðurinn.
— Jú, þú getur reynt það,
svaraði Sæmundur.
SLKMMUR
OG PÖSS
Hér á eftir fer diæmi, þar
sem nákvæm tímaákávörðun er
nauðsynleg:
A G754
V 765
4 Á63
* Á63
A D63 A K10982
V 1043 V 92
4 KDG 4 10954
* DG98 * 104
A Á
V ÁKDG8
4 872
4i K752
Suður spilar fjö'gur hjörtu
og Vestur spilar út tígulkóng,
sem er tekin á ásinn. Laufið
gefur mesta möguleika á 10.
slaginum og vandamálið er,
hivemig á að spila litnum á
þann hiátt, að fá sömu mögu-
leika og í dæminu og birtist
hér nýlega.
Útgerðarmaður nokkur var
áhugamaður mikill og ákafur
Þegar honum var mikið í
hug, varð hann óðamála og
mismælti sig þá oft herfilega.
Einu sinni var hann að láta
aka mykju á tún sitt í hest-
vagni. Þegar verkinu var lokið,
sagði hann við ökumanninn:
— Farðu með kerruna og
láttu hana á beit á túnið, en
klárinn niður á bryggju og
skolaðu innan úr honum.
Eiginmaðurmn hafði verið
hálftíma inni í baðherberginu
að bursta tennurnar. Þegar
konu hans var farið að lengja
eftir honum, kallaðii hún:
„Ætlarðu að vera í allt bvöld
að þessu?“
„ Nei, ég er alveg að verða
búinn“, anzaði maðurinn, „en
mér fannst bara rétt að bursta
þínar tennur líka, úr því ég
var að þessu hvort eð var“.
Segjum að spilað sé tveim
ur hæstu trompunum og því
næst ás og kóng og litlu laufi.
Vestur kemst inn og spilar
trompi. Ef laufi er spilað
þrisvar áður en trompið er
hreyft, getur Austur yfirtromp
að blindan í fjórðu umferð-
inni.
Rét'tur spilamáti er, að liáta lít
ið lauf af báðum höndum fyrst.
Þegar sagnhafi kemst aftur inn
er trompi tvívegis spilað, og
síðan ás og kóng í laufi. Og
ef sú hendin, sem átti tvö
lauf, átti einnig aðeins tvö
tromp vinnst samningurinn.
Hægt er að trompa laufið í
blindum. Lykillinn að þessari
spilamennsku er, að þegar
trompið er tekið sé hægt að
spila hliðarlitnum án taps.
Andstæðingarnir mega ekki
komast inn til þess, að ná út
síðasta trompinu, eða trompa
yfir.
Krossgáta j
Nr. 43
i
Lóðrétt: 1 90 gráðu horn 2
Öfug röð 3 Land 4 Kusk 5
Hindi-ána 8 Gubbi 9 For
13 Fornafn 14 Guðdómur.
Ráðning á krossgötu no. 42 j
Lárétt: 1 Prammar 6 Nei 7 í
CI 9 At 10 Kjóanna 11 Kk
12 Að 13 Tin 15 Dauðrar
Lárétt: 1 Vandfýsin 6 Kínverji
7 Kemst 9 Bor 10 Klípum 11 Lóðrétt: 2 An 3 Meðalið 4
Tveir eins 12 Guð 13 Bókstafur 5 Ritaðir 8 IJK 9 Ana
15 Kaffibrauð. 13 TU 14 Nr.
/ % 3 y T
m i> *////'
7 vy////, H sX'///,,. s-
/O
// m m. /Z
/3 /V m
/r
Barbara McCorquedale
nokkrum öðrum aðalsmönnum til
að búa í Canada. Hann var að
sjiálfsögðu titil og ég hef alltaf
haídið þvií flram, afS maðurinn
minn hafi haft rétt til að kalla
sig greifa, en hann vildi ekki
heyra á það minnzt.
Hann var vanur að segja: — Ég
er Ameríkumaður, Susie og ég er
á móti titlum. Venjulegt lýðræði
er nóg fyrir mig.
— En nú, þegar við erum í
æpandi fagurrauðum lit, sem sbar
í augun. — Ég vildi vera her-
togaynja, þó mér finnist nú ensk-
ur titill betri en franskur. Hvað
finnst þér?
—• Ég býst við, að mér finn-
ist það líka, vegna þess að ég er
brezk, sagði Alloa. — En Frökk-
um finnst meira til síns hertoga
koma heldur en ensks og ég býst
við, að sama máli gegni um
4
Hvers vegna í ósköpunum
skyldi hann hafa tekið nokkurt
mark á því, sem hún sagði? Hún
var viss um, að hún liti út fyrir
að vera svo hlægilega ung. Hún
var tvítug, næstum tuttugu og
eins, en henni fannst hún ebkert
0 hafa breytzt síðan hún var lít!l
skólasteipa.
H!ár hennar féll slétt niður
með vöngunum og sneri upp á
sig rétt fyrir oían axlirnar. Hún
var með dökkblá augu, og þó hún
væri með dökk augnhár og reitti
á sér augábrýrnar til að sýnast
virðulegri í útliti, hraus henni
hugur við því, hve bamaleg hún
var.
Hverjum dytti í hug að taka
bana alvarlega? Hvað þá maður
á þessum aldri, sem áreiðanlega
hafði þekkt margar og ólíkar
konur.
— Ó, Guð, hjáipaðu honum!
Gerðu það, hjálpaðu honum.
Hún baðst fyrir, en sneri sér
frá spegilmynd sinni.
Dix, það var einkennilegt nafn,
sem þýddi 10 á frönsku. Hún
bjóst við, að hann væri Frakki,
en samt var erfitt að segja til
um það. Hann talaði gallalausa
ensku með örlitlum hreim. E.t.v.
var hann Spánverji eða ftali. Hún
gat ekki vitað það og nú óskaði
hún, að hún hefði spurt hann.
Alloa reif sig upp úr hugsun-
um sinum. Hvers vegna var hún
að hugsa um þennan mann? Hún
hafði leyft honum að fara. Hún
hafði sagzt skyldu biðja fyrir hon-
um. Einu sinni á dag, á kvöldiin,
þegar hún færi að sofa mundi
nægja. Hún bað fyrir mörgum og
hún gæti bætt honum við án þess
að hugsa um hann öðrum stund-
um. Ákveðin gekk hún yfir her-
bergisgólfið og byrjaði að ganga
frá þessum dásamlega fallegu silki
og blúnduundirfötum, sem hún
hafði straujáð vandlega í her-
berginu sínu. Þegar hún var ráð-
in í starfið, var ekkert minnzt
á að hún ætti að vera herbergis
berna Lou Derangi.
— Mig vantar einkaritara, hafði
frú Derangi sagt, — á meðan ég
er í Evróp.u Ég varð að skilja
minn einkaritara eftir heima til
að sjá um húsið, svara bréfum
og þess háttar. Ég hélt, að það
yrði auðvelt að fá einkaritara,
en vinnumiðlarinn segir mér, að
það sé mjög erfitt að fá þá.
— Þetta er annatími^ ársins,
hafði Alloa svarað. — Ég hætti
í lok bessarar viku aðeins vegna
þess að fyrirtækið, sem ég hef
unnið hjá, flytur til Manehester
— Og yður langar ekki til að
Sfara með þeim, ég skil það, sagði
frú Derange. Kún leit niður á
blaðið, sem hún var með i hönd-
unum. — Það virðist eins og yð-
ur bafi jerið ætlað að koma til
okkar. Ég ætlaði ekki að trúa
mínum eigin augum, þegar ég sá
nafnið ýðar. — Sjáðu Lou, sagði
ég við dóttur mína. — þessi stúlka
ber sama nafn og við. Heldurðu
að það sé misskilningur eða að
það sé^ rétt.
— Ég get skilið, að yður hafi
fundizt það ainkennilegt, sagði
Alloa.
— Einkennilegt er rétta orð-
ið, sambykkti frú Derange. — Það
er ekki eins og þetta sé algengt
nafn. Eins og eiginmaður minn
útskýrði fyrir mér hvað eftir ann-
að áður en hann dó, eru allir
af Derangé ættinni komnir af hin
um upprunalega de Rangé, sem
var sendur af Loðvík XIV, ásamt
Evrópu, ætla ég að heimsækja
manninn, sem er höfuð ættarinn-
ar. Lou þarf að kynnast ættingj-
um sínum í Frakklandi.
— Og hver er höfuð ættarinn-
ar? spurði Lou.
— Vóiztu það ekki? spurði frú
Derange. 1— Hefur faðir þinn ekki
áhugaú áéttfræði?
— Ég er hrædd um, að svo
sé e,kki, svaraði Alloa. — Hann
lítur á sjálfan sig sem Skota
Hiann er kominn aftur til Suther-
Land núna, þar sem faðir hans
og afi bjuggu og það eru hans
ætthagar.
—• Jæjo, en ég hef lagt þáð á
mig að rekja ættina alveg til
fyrsta liðs, sagði frú Derange á-
nægð. — Og höfuð ættarinnar er
hertoginn de Rangé-Pougy. Þú
skilur auðvitað, hvernig „de“ "ar
bætt framan við nafnið af þeirn,
sem settust að í Ameríku, og varð
þannig Derange. Það er skiljan-
legt, en það er enginn vafi á
því, að við erum beinir afkorn-
endur de Rangé ættarinnar, sein
rekur ætt sína beint til Karls-
magnúsar. Ég hef haft samband
við hertogaynjuna, móður her-
togans, og hún gengst ekki að-
eins við þessari grein fjölskyld
unnar, heldur er hún líka þess
alfús að bjóða okkur velkomnar.
Það varð áhrifamikið þögn. All-
oa fann, að einhverra viðbragða
var vænzt af henni, svo hún sagði:
— En stórkostlegt fyrir ykkur.
— Það er einmitt það, sem mér
finnst. Þetta er gullið tækifæri
fyrir Lou. Þú verður að koma
henni í skilning um, hversu lán-
söm hún er. Vdltu muna að gera
það? Hún hlustar e.t.v. á þig,
vegna þess að þú ert ung og
ungt fólk hefur venjulega engan
áhuga á forfeðrum sínum. En ég
held, að stíkir hlutir séu mjög
þýðingarmiklir.
Alloa átti eftir að komast áð
því, að þetta var aðeins einn
hlutur af mörgum, sem frú De-
range ætlaðist til að hún segði
við Lou, en Lou hélit áfram að
vera algjörlega áhugalaus. -
— O, hvaða vitleysa, sagði hún,
þegar Alloa af eintómri hlýðni
fór að tala um Derange fjölskyld-
una við hana. — Ég trúi ekki,
að þú hafir ekki séð : gegnum
þetta bull í mömmu. Hún gróf
þetta allt upp til bess eins að
láta mig giftast hertoganum.
— Giftast honum? sagði Alloa
furðu lostin.
Henni hafði ekki til hugar kom-
ið. að það lægi neitt á bak við
áhuga frú Derange á fjölskyld-
unni.
— Já, auðvitað. Hún vill koma
mér burt frá Steve Weston, af
því að hún heldur, að hann nafi
áhuga á peningunum mínum. og
bezta leiðin til þess er. að henn-
ar áliti, að draga þennan franska
hertoga fram í dagsljósið.
Alloa glápti á hana, án bess
að vita nokkuð hvað hún átti að
segja.
— Það er ekki svo, að ég öatí
neitt ofnæmi fyrir hertogum ssm
slíkum, hélt Lou áfram og lakk-
aði á sér neglurnar með sérlega
spánska og þýzka titla.
— Þú hefur líklega nokkuð
rétt fyrir þér þarna, sagði Lou
og það var ekki laust við hrifn-
ingu í röddinni. — En þar sem
við höfum enga hertoga 1 Amer-
íku, skipta þeir þar töluverðu
miáli.
Hún leit á sjálfa sig í spegl-
inum og hrosti.
ÚTVARPIÐ
Fimmtudagur 13. júní
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
degisútvarp 13.00 Á frívaktinni
14.40 Við, sem heima sitjum.
15.00 Miðdegisútwarp 16.15 Veð
urfregnir 17.
00 Fréttir.
Klassísk
tónlist 17.45 Lestrarstund fyrir
litlu börnin. 18.00 Lög á nikk
una 18.45 Veðurfregnir. 19.00
Fréttir. Tilkynningar. 19.30 Iðn
aður og efnahagsmál 19.55 Tvö
hljómsveitarverk eftir tónskáld
mánaðarins, Skúla Halldórsson
20.15 Dagur í Garðinum Stefán
Jónsson á ferð með hljóðnem
ann. 21.05 „Syngjandi nunna“:
Debbie Reynolds syngur með
hljómsveit lög úr þessari kvik
mynd. 21.30 Ötvarpssagan:
„Sonur minn. Sinfjötli“ eftir
Guðm. Danfelsson. Höfundur
endar flutning sögu sinnar (19)
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.15 Uppruni og þróun lækna
stéttarinnar. Páll Kolka flytur
erindi — þriðja og síðasta
hluta. 22.40 Kvöldhljómleikar:
Dönsk tónlist. 23.25 Fréttir í
stuttu máli. Dagskrárlok.
Föstudagur 14. júnf
7.00 Morgunútvarp 12.00 Hg-
degisútvarp 13.15 Lesin dag-
skrá næstu viku. 13 30 Við vinm
uma: Tón-
leikar. 14.40
Við, sem
heima sitjum. 15.00 Miðdegis
útvarp 16.15 Veðurfregnir. ís-
lenzk tónlist. 17.00 Fréttir.
Klassísk tónlist 17.45 Lestrar-
stund fyrir litlu börniu 18.00
Þjóðlög Tilkynningar. 18.45
Veðurfregnir. 18.45 19.00 Frétt
ir. Tilkynningar. 19.30 Efst á
baugi. Björn Jóhannsson og
Tómas Karlsson fjalla um er-
lend málefni. 20.00 Einsöngur:
Ferruccio Tagliavini syngur.
20.20 Sumarvaka a. Ágústa
Björnsdóttir flytur íerðaþátt:
Dagur á Tungnáröræfum. b. Sig
fríður Jónsdóttir flytur frum-
ort ljóð c Sisurður Skagfield
syngur íslenzk lög. d. Margrét
Jónsdóttir les frásögu úr Grá
skinnu hinni meiri: Andamir f
hjólsöginni. 21.20 Þrjú sænsk
tónskáld: Steinhammar, Sjö-
gren, Lidholm 22.00 Fréttir og
veðurfregnir. 22.15 Kvöldsagan:
„Ævintýri f hafísnum“ eftir
Biörn Rooon ^tefán Jónsson
fyrrverandi namsstjóri lee (11)
22.35 Kvöldhljómleikar. 23.15
Fréttir í stuttu máli. Dagskrár
lok.