Alþýðublaðið - 02.03.1984, Qupperneq 4

alþýðu-
■ H RT.Tf.M
Föstudagur 2. mars 1984
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Stjórnmálaritstjóri og ábm. Guðmundur Árni Stefánsson.
Blaðamaður: Friðrik Þór Guðmundsson.
Gjaldkeri: Halldóra Jónsdóttir.
Ritstjórn og auglýsingar eru að Ármúla 38, Reykjavík, sími 81866.
Setning og umbrot: Alprent hf. Ármúla 38.
Prentun: Blaðaprent, Síðumúla 12.
Áskriftarsíminn
er 81866
Sighvatur Björgvinsson, Svavar Gestsson og Guömundur H. Garöarson:
Vinnumiðlun
fyrir öryrkja,
unglinga og
eldra fólk
Sighvatur Björgvinsson, Svavar
Gestsson og Guðmundur H. Garð-
arsson iögðu nú í vikunni frant
frumvarp til laga, þar sem gerl er
ráð fyrir því að inn í lög um vinnu-
miðlun komi ákvæði um að veita
öryrkjum, unglingum og eldra fólki
aðstoð við að finna vinnu við þeirra
hæfi.
í greinargerð með frumvarpinu
segir:
„Frumvarp þetta lýtur að því að
sú einfalda breyting verði gerð á
lögum nr. 52/1956, um vinnumiðl-
un, að meðal hlutverka vinnumiðl-
unar verði að útvega eldra fólki,
sem er starfsvant og hefur starfs-
heilsu, aðstoð til þess að afla sér at-
vinnu við hæfi. í gildandi lögum er
gert ráð fyrir því að vinnumiðlun,
sem starfrækja ber í hverjum kaup-
stað eða kauptúni með 300 íbúa eða
fleiri, hafi slíkum skyldum að
gegna gagnvart ölium öðrum,
Allar tillögur Alþýðuflokks,
Alþýðubandalags og Framsóknar-
flokks, sem skipa minnihluta
bæjarstjórnar Hafnarfjarðar, voru
felldar af meirihluta bæjarstjórn-
arinnar, SjálfstæðisfSokki og
Óháðum borgurum, við afgreiðslu
fjárhagsáætlunar Hafnarfjarðar-
bæjar fyrir árið 1984, en bæjar-
stjórnin hafði hana til endanlegrar
afgreiðslu sl. þriðjudag.
Eins og fram kom í Alþýðublað-
inu á fimmtudag, greiddu minni-
þ.á m. gagnvart unglingum og ör-
yrkjum. Eini hópurinn, sem af ein-
hverjum ástæðum hefur orðið út-
undan, er eldra fólkið. Þó er at-
vinnuvandi þess oft einna mestur,
t.d. fólks sem Iátið hefur af störfum
sökum langs starfsaldurs en heldur
enn starfsþreki og vill fá að halda
áfram að vinna sér og öðrum til
gagns. Það er ekki aðeins til hags-
bóta fyrir heildina að starfskraftar
þessa fólks, sem aflað hefur sér
mikillar reynsluþekkingar, fái að
njóta sín heldur er það einnig
heilsufræðilegt atriði að fólk, sem
vill vinna, fái að vinna. Fátt er
meira niðurdrepandi fyrir andlega
og líkamlega heilbrigði karls eða
konu, sem vanist hefur vinnu og
skilað miklu ævistarfi, en að upp-
götva einn góðan veðurdag að ekk-
ert viðfangsefni sé lengur fyrir
hendi þótt hvorki vinnuvilja né
starfsheilsu bresti. Skapar þetta oft
hlutaflokkarnir í bæjarstjórn at-
kvæði gegn fjárhagsáætlun þeirri
er meirihlutinn Iagði fram við
endanlega afgreiðslu. Sagði í bók-
un sem bæjarfulltrúar minnihlut-
ans, Hörður Zóphaníasson og Guð-
mundar Árni Stefánsson (A),
Rannveig Traustadóttir (G) og
Markús Á. Einarsson (D) lögðu
fram við lokaafgreiðsluna, að ekki
hefði náðst samstaða milli meiri- og
minnihluta, þótt tilraunir þar að
lútandi hefðu verið reyndar. Segir
síðan orðrétt í bókun minnihlutans:
„Ber talsvert á milli aðila að þessu
sinni. Meginorsök ágreiningsins má
rekja til þess að bæjarstjórnar-
meirihlutinn sem að frumvarpinu
stendur vill ekki hvika frá þeirri
ákvörðun sinni að hækka rekstrar-
liði áætlunar, aðra en laun, um
40% milli ára. Staðreynd er að
Þjóðhagsstofnun telur þessa hækk-
un til muna of mikla, og ekkert
hinna stærri sveitarfélaga, sem eðli-
legt er að samanburður sé gerður
við, hækkar sín rekstrargjöld í nánd
við þetta. Einnig byggja fjárlög á
mun lægri tölu. Til marks um
óraunhæfa hækkun meirihlutans,
er að tillaga okkar bæjarfulltrúa
minnihlutans um 34% hækkun
rekstrarliða milli ára er algerlega í
efri mörkum þess sem gerist annars
staðar/
Sparsemi í rekstri
Eins og fram kemur í framan-
greindri bókun, þá stóð bæjar-
stjórnarmeirihlutinn fasturá því að
hækka rekstrarliði, önnur en laun,
á milli ára um heil 40%. Það er 10%
meira en Þjóðhagsstofnun byggir á
og fjárlög sömuleiðis. Bentu bæjar-
fulltrúar minnihlutans á, að lítið
mikinn og sáran vanda sem iðulega
er mætavel unnt að leysa ef einhver
vill veita sitt lið. Margt eldra fólk,
sem vanist hefur því um ævina að
líta á sjálft sig sem fullgilt til verka,
veigrar sér við og forðast að ganga
væri það traust sem bæjarfulltrúar
Sjálfstæðisflokksins' bæru til
flokksbræðra sinna í ríkisstjórn,
fyrst þeir teldu framreiknitölu fjár-
laga hjá fjármálaráðherra og ríkis-
stjórninni algerlega óraunhæfa og
langt undir eðlilegri viðmiðun.
Bæjarfulltrúar minnihlutans
lögðu einnig ríka áherslu á það, að
með þvi að hækka rekstrargjöldin
jafnmikið og raun bæri vitni, væri
meirihluti bæjarstjórnar hreinlega
að afneitá öllum tilraunum til að-
halds og sparnaðar í rekstri bæjar-
félagsins.
í breytingartillögum Alþýðu-
flokks, Alþýðubandalags og Fram-
sóknarflokks var reiknað með
hækkuðum tekjum frá hinu upp-
haflega frumvarpi meirihlutans.
Hækkunin nam um það bil 8,4
milljónum króna og stærsti hluti
þessa aukna ráðstöfunarfjármagns
kom til vegna þess að minnihlutinn
vildi ekki stuðla að bruðli og sóun
í rekstri sveitarfélagsins, heldur
sparnaði og aðhaldi, þannig að
aukið svigrúm gæfist til félagslegr-
bónarveg milli vinnustaða í at-
vinnuleit eftir að hafa skilað full-
gildu ævistarfi. Öðru máli gegndi ef
það gæti leitað milligöngu vinnu-
miðlunar á vegum sveitarfélags sem
með lögum hefði verið falið að veita
ar aðstoðar af ýmsu tagi og fram-
kvæmda á fjölmörgum sviðum.
Átak á félagsmálasviði
Hér verða aðeins nefndar
nokkrar tillögur minnihlutans sem
hafnað var. Það skal tekið fram að
hækkunartillögur minnihlutans
voru í engu yfirboð, raunverulegar
tekjur voru til staðar tekjumegin í
breyttu frumvarpi minnihluta-
fiokkanna.
Lagt var til að fjármagni
yrði veitt til aukinnar kennslu
sex ára barna, þannig að
skólatími þeirra yrði lengdur um
eina klukkustund á degi hverjum og
yrði þar með samfelldur. Slikt er til
mikilla hagsbóta fyrir útivinnandi
foreldra.
Minnihlutinn lagði til að
framlag bæjarins til verka-
mannabústaða yrði hækk-
að um eina og hálfa milljón króna.
Ríkisstjórnin hefur ákveðið að
Framhald á bls. 2
eldri þjóðfélagsþegnum sömu fyrir-
greiðslu og þjónustu og öllum öðr-
um. Með sama hætti er það algengt
að fólk, sem látið hefur af störfum
vegna starfsaldurs, flytjist í nýtt
umhverfi þar sem það þekkir lítið
til. Segir það sig sjálft hversu miklu
auðveldara væri fyrir það fólk að
geta eins og allir aðrir þegnar þjóð-
félagsins snúið sér til vinnumiðlun-
ar í viðkomandi sveitarfélagi með
fyrirspurnir um vinnumál en að
Ieita á náðir ókunnugs fólks í fram-
andi umhverfi.
Þetta eldra fólk, sem öðlast hefur
mikla reynslu og þekkingu á langri
vegferð, er oft á tíðum vinnukraftur
sem nýtist ekki síður, jafnvel betur,
en þeir sem rneiri starfsorku hafa.
Sé vinnan þessu fólki ekki um megn
er trúrri, samviskusamari og dygg-
ari vinnukraft vart hægt að fá. Yms-
ir atvinnurekendur myndu því án
efa hafa hag af því og jafnvel leita
eftir því að vinnumiðlanir í sveitar-
félögum hefðu miliigöngu um
starfsútvegun fyrir eidra fólkið.
Ekki verður í fljótu bragði séð
nein haldbær ástæða fyrir því að
eldra fólk skuli sérstaklega undan-
þegið þeirri þjónustu sem vinnu-'
miðlanir veita — einu þjóðfélags-
þegnarnir sem það eru að börnum
undanteknum. Verður þvi að líta
svo á að hér sé frekar um vangá að
ræða en meðvitaðan ásetning lög-
gjafans. Er þá fyllilega orðið tíma-
bært að úr þeirri vangá sé
bætt.“
Spurt um
rannsókn
á Hafnamálastofnun
Jón Baldvin Hannibalsson hef-
ur lagl fram á Alþingi fyrirspurn
tii samgönguráðlierra um rann-
sókn á stjórn og starfsháttum
Hafnamálastofnunar.
Fyrirspurnin er svohljóðandi:
Er þess að vænta, nteð hliðsjón
af endurskoðun hafnalaga, að
samgönguráðherra birti Alþingi
skýrslu um stjórn og starfshætti
Hafnamálastofnunar ríkisins sem
unnin hefur verið af sérfræðing-
um RíkisendurskoÓunar og Hag-
sýslustofnunar?
Meirihluti bœjarstjórnar Hafnarfjarðar hafnar tillögum minnihlutans:
Neitar sparnaði og aðhaldi
og samhliða auknum fjárveitingum til félagsmála

Mis