Alþýðublaðið - 08.01.1991, Qupperneq 6

Alþýðublaðið - 08.01.1991, Qupperneq 6
6 Þriðjudagur 8. janúar 1991 Ingólfur J. Stefánsson f. 17.12. 1902 d. 2.1. 1991 í dag verður jarðsettur frá Hafn- arfjarðarkirkju föðurbróðir minn, Ingólfur Jón Stefánsson múrara- meistari. Hann bjó alla ævi sína, nema síðasta árið, í húsinu að Suð- urgötu 25 í Hafnarfirði, sem faðir hans byggði árið 1889, og var fram eftir árum kallað Stefánshús. Foreldrar hans voru hjónin Stef- án Sigurðsson trésmiður og kona hans Sólveig Gunnlaugsdóttir. Stefán var fæddur að Saurbæ í Vatnsdal. Faðir hans, Sigurður Gunnarsson, svo og tengdafaðir hins síðarnefnda, Jóel Jóelsson, f. 1798, voru báðir bændur í Saur- bæ. Bróðir Stefáns var Sigurður, faðir Kristínar, móður þeirra systra Kristínar auglýsingateikn- ara, og Salome alþingiskonu. Sig- urður Gunnarsson drukknaði frá börnum sínum mjög ungum, af hákarlaskipi sem gert var út af As- geiri Einarssyni, bónda og alþing- ismanni á Þingeyrum í Húnavatns- sýslu. Tók Ásgeir Stefán í fóstur og dvaldi hann á Þingeyrum, þar til hann hafði slitið barnsskónum, flutti suður og lærði til trésmíði og varð snikkari, eins og trésmiður- inn var kallaður í þá daga. Þegar næstelsti sonur Steáns var skírður var honum gefið nafnið Ásgeir, í höfuðið á Ásgeiri á Þingeyrum. — Sólveig Gunnlaugsdóttir, móðir Ingólfs, var fædd í Reykjavík, en foreldrar hennar bjuggu i Svið- holti og Gerðakoti á Álftanesi. Þeirra foreldrar bjuggu á Álftanesi og í Ási við Hafnarfjörð. Amma Sólveigar hét einnig Sólveig Gunnlaugsdóttir og bjó hún einnig i Sviðholti. Hún var hálfsystir Björns yfirkennara Gunnlaugs- sonar á Bessastöðum. Ingólfur var yngstur 8 systkina sem öll eru látin. Hin voru Sigurður Jóel trésmiður, f. 1887,d. 1914, Ás- geir Guðlaugur, trésmíðameistari og síðar framkvæmdastjóri Bæjar- útgerðar Hafnarfjarðar, f. 1890, d. 1965, Gunnlaugur Stefán, bakara- meistari og síðar kaupmaður, f. 1892, d. 1985, Ingibjörg Helga, tví- burasystir Gunnlaugs, f. 1892, d. 1961, Friðfinnur Valdimar, múr- arameistari og síðar bóndi, f. 1895, d. 1967, Valgerður, sem lést á fjóröa ári, og Þorbergur Tryggvi trésmíðameistari, f. 1900, d. 1980. Stefán, faðir Ingólfs, lést árið 1906, er Ingólfur var aðeins 4ra ára. Eldri bræðurnir urðu þá að snúa sér aö því að vinna fyrir heimilinu, námið var aðeins í lág- marki. Á sama hátt hóf Ingólfur, eins og hinir bræðurnir, að vinna fyrir heimilinu um leið og aldur og geta leyfði. — Gunnlaugur, bróðir hans, hafði numið bakaraiðn hjá Olgeiri Júlíussyni, bakarameist- ara, föður Einars Olgeirssonar, fyrrverandi alþingismanns, í brauðgerð Einars Þorgilssonar í Hafnarfirði, — Ingólfur hóf þá nám hjá bróður sínum, Gunnlaugi, í bakaraiðn og lauk þar sveins- prófi. Þeir bræður báðir sneru frá bakstrinum, Gunnlaugur yfir í út- gerð, iðnað og kaupmennsku, en Ingólfur hóf nám í múrsmíði hjá Friðfinni, bróður sínum, sem orð- inn var múrarameistari. Ásgeir og Tryggvi voru trésmiðir og tóku að sér húsbyggingar, bæði í Hafnar- firði og annars staðar. Ekki fóru þeir Ingólfur og Tryggvi með hin- um bræðrum sínum þegar þeir byggðu Sjúkrahúsið á ísafirði. Þeir töldu útilokað að skilja móður sína og systur einar eftir í Hafnarfirði. Þeir voru hins vegar allir saman við ýmsar stórbyggingar í Hafnar- firði á næstu árum þar á eftir, svo sem katólska sjúkrahúsið, barna- skólann, ráðhúsið og Sólvang, svo einhver dæmi séu nefnd. Ingólfur var múrarameistari á Sólvangi, en þar dvaldi hann síðasta æviár sitt og lést þar. Ingólfur útskrifaði marga nema í múrsmíði. Hann starfaði við múr- verkið fram undir 75 ára aldur. Hann var orðlagður fyrir vand- virkni, dugnað og útsjónarsemi og ósérhlífni. — Eitt sinn var ég vitni að því, er Ingólfur var að leggja í gólf í húsi, að rafvirki hússins, sem jafnframt var rafvirki í öðru húsi þar sem aðrir múrarar voru að verki við góifílögn, spurði Ingólf hversu marga poka af sementi hann hefði notað í gólfílögnina. Hann fékk svar við því. Þá upplýsti rafvirkinn að hinir múrararnir hefðu notað næstum helmingi meira magn af sementi í svipaða gólfstærð. Ekki var svo að skilja, að sementið væri ótæpilega spar- að í lögnina heldur hitt að daginn fyrir ílögnina notaði hann eina eða tvær klukkustundir til þess að finna hæsta punktinn í gólfinu og var síðan lagt í gólfið út frá því, lítil lögn var lögð yfir viðmiðunar- punktinn. Á þennan hátt sparaði hann húsbyggjendum ekki svo lít- ið fé. Ég sagði áður, að Ingólfur hefði verið sérstaklega duglegur og ósérhlífinn. Ég man ekki eftir að hafa séð mikið duglegri mann við vinnu. Þess vegna hrökk ég eilítið við um jól fyrir nokkrum árum, þegar ég var í heimsókn hjá lng- ólfi að hann sagði við mig að hon- um hefði fundist að Friðfinnur, bróðir hans, hefði verið of vinnu- harður. Ég vildi vita nánar um þetta. Þá var það að þegar Frið- finnur var foringi í múrarahópn- um lét hann t.d. alla vinna til kl. 4 á aðfangadag, síðan þurftu þeir að hreinsa verkfærin, hjóla heim, þvo sér og vera mættir inn í stofu til ömmu Sólveigar fyrir kl. 6. Gamla konan var ákveðin og þegar inn í húsið hennar var komið, var ljóst að þar réði gamla konan enda þótt sumir synirnir væru bæði frekir og fyrirferðarmiklir. Ingólfur var mjög greiðvikinn maður og mátti ekkert aumt sjá. Sérstaklega barngóður var hann, enda hændust börn að honum, hann barst aldrei neitt á. Það sem gladdi hann mest, bæði um jól og við önnur tækifæri, var að gefa gjafir. Hann var alla tíð ókvæntur og barnlaus. Hann og systir hans, Ingibjörg, hugsuðu um og bjuggu með móður þeirra í gamla húsinu við Suðurgötu. Móðir hans var blind og rúmföst síðustu árin sem hún lifði. Hún lést 17. desember 1952, á fimmtugasta afmælisdegi yngsta sonar síns, Ingólfs. Liðin eru tæp 30 ár frá því, að Ingibjörg systir hans lést. Allan tímann síðan bjó hann einn við Suðurgötuna. Hann eldaði sjálfur, hreinsaði húsið og þvoði þvottana sjálfur. Hann var mikið snyrti- menni. Þótt Ingólfur færi ekki oft í kirkju, var hann maður trúaður. Hann trúði því og hlakkaði til að hitta aftur fjölskylduna sína hinum megin. Það er ljóst að vel hefur verið tekið á móti honum. Ég bið frænda mínum allrar blessunar um leið og ég og fjöl- skylda mín þökkum honum kær- lega fyrir samfyigdina. Hrafnkell Ásgeirsson. t Hjartkær frændi okkar Ingólfur J. Stefánsson múrarameistari, Suöurgötu 25, Hafnarfiröi veröur jarðsunginn frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfiröi þriðjudaginn 8. janúar kl. 13.30. Fyrir hönd ættingja Ragnhildur Ásgeirsdóttir Almennar kaupleiguíbúðir Húsnæðisnefnd Reykjavíkur óskar eftir umsóknum um 10 almennar kaupleiguíbúðir. Ibúðir þessar eru tveggja herbergja íbúðir í nýbyggingu við Ásholt-Laugaveg, byggðar af Ármannsfelli hf. íbúðum fylgir bílskýli. Um úthlutun íbúðanna gilda eftirfarandi reglur: a) Umsækjandi skal hafa haft lögheimili í Reykjavík a.m.k. frá 1. des. 1989. b) Umsækjandi skal hafa hærri tekjur en viðmiðunartekjur samkv. 80. gr. laga nr. 86/1988 með óorðnum breytingum. c) Umsækjandi má ekki eiga íbúð fyrir eða samsvarandi eign í öðru formi. d) Við úthlutun verður tekið tillit til fjölskyldustærðar og húsnæðisaðstæðna umsækjanda. Umsóknareyðublöð verða afhent á skrifstofu húsnæðisnefndar, Suðurlandsbraut 30, og verða þar veittar allar almennar upplýsingar. Umsóknarfrestur rennur út 21. jan. n.k. RAÐAU GL YSIJXT GAR L LANDSVIRKJUN Útboð á vélum og rafbúnaði fyrir Fljótsdalsvirkjun Landsvirkjun auglýsir eftir tilboðum í framleiðslu, afhendingu og uppsetningu á vélum og rafbúnaði fyrir 210 MW virkjn í Jökulsá í Fjótsdal samkvæmt útboðsgögnum FDV-21. Verkið felur í sér hönnun, framleiðslu, afhendingu og uppsetningu á tveim 105 MW Pelton hverflum ásamt rafölum og tilheyrandi búnaði. Utboðsgögn verða fáanleg á skrifstofu Landsvirkj- unar, Háaleitisbraut 68, 103 Reykjavík, frá og með miðvikudeginum 9. janúar 1991 gegn óafturkræfri greiðslu að fjárhæð kr. 9.000 fy rir fyrsta eintak en kr. 4.000 fyrir hvert viðbótar eintak. Tilboðum skal skila á sama stað fyrir 12.00, mið- vikudaginn 20. mars 1991. Tilboðin verða opnuð kl. 14.00 sama dag í stjórnstöðvarhúsi Landsvirkjunar, Bústaðavegi 7 í Reykjavík. Reykjavík 4. janúar 1991 Landsvirkjun Norræna húsið verður lokað vegna viðgerða frá 2.—19. janúar 1991. Skrifstofa Norræna hússins verður opin virka daga frá 7. janúar kl. 9—16.30. Gleðilegt nýár og velkomin í Norræna húsið frá og með 19. janúar. Laus staða yfirlæknis er heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra veitir Staða yfirlæknis við fyrirhugaða réttargeðdeild er laus til umsóknar. Læknirinn skal hafa sérfræðiviðurkenningu í geð- lækningum og sérþekkingu eða reynslu á sviði rétt- argeðlækninga. Umsóknir ásamt upplýsingum um nám og störf sendast heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytinu, Laugavegi 116, 150 Reykjavík, fyrir 5. febrúar 1991. Allar nánari upplýsingar eru veittar í ráðuneytinu. Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið 4. janúar 1991

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.