Alþýðublaðið - 22.06.1994, Page 7

Miðvikudagur 22. júní 1994
ALÞÝÐUBLAÐIÐ 7
LYÐVELDISHATIÐ
✓
Avarp júlíusar Hafstein, formanns lýðveldishátíðamefndar
Reykjavíkur við setningu þjóðhátíðar í Reykjavík:
„Lét brand orðsins dynja,-
ekki sveðju v%amannsins“
JÚLIUS HAFSTEIN: „[Jón Sigurðsson] var framfarasinni í
orðsins bestu merkingu, sem lét brand orðsins dynja, en ekki
sveðju vígamannsins. “
Alþýðublaðsmynd / Einar Ólason
Aþjóðhátíðardaginn, 17.
júní, var haldin mikil
þjóðhátíð venjunni
samkvæmt í Reykjavík. Veðrið
lék við Reykvíkinga þann dag
og hina næstu og héldu í það
minnsta 30 þúsund manns upp á
50 ára afmæli lýðveldisins á
hefðbundinn hátt í borginni á
sama tíma og þúsundir sátu fast-
ir í umferðarhnút á vegunum að
Þingvöllum. Þjóðhátíð í
Reykjavík, sem var reyndar litin
illum augum af ýmsum og talin
„samkeppni“ við Þingvallahá-
tíðina, hefur því örugglega
komið í veg fyrir að enn verra
ástand skapaðist. Hátíðin í
Reykjavík stóð reyndar í 3 daga
og tók mikið ljölmenni þátt í há-
tíðahöldunum alla dagana. Júlí-
us Hafstein, formaður Lýðveld-
ishátíðarnefndar Reykjavíkur
setti hátíðina að morgni þjóðhá-
tíðardagsins. Avarp Júlíusar fer
hér á eftir:
Virðulegur forseti fs-
lands, Vigdís Finnboga-
dóttir, góðir hátíðar-
gestir! Loksins kom þessi dag-
ur, dagurinn sem íslenska þjóð-
in hafði beðið svo lengi eftir -
fullt frelsi og lýðveldi stofnað.
Aldalöng sjálfstæðisbarátta,
sem lauk með fullum sigri á
Þingvöllum 17. júní 1944.1 dag
minnumst við þess með hátíða-
höldum um land allt, að lýð-
veldið á Islandi hefur staðið í
hálfa öld.
A stund sem þessari, er hollt
að gefa því gaum, að þjóðfrelsið
fékkst ekki afhent á silfurfati,
heldur með aldalangri baráttu,
þar sem skiptust á skin og skúr-
ir. Okkur, sem nú lifum og höf-
um tekið í arf strit kynslóðanna,
er bæði rétt og skylt að minnast
þess að íslensk þjóð mátti í eina
tíð búa við ófrelsi og allsleysi,
sem virðist svo órafjarri þeirri
velferð sem við nú búum við.
Það er ágreiningslaust í hug-
um íslendinga, að Jón Sigurðs-
son hafi verið fremstur meðal
jafningja í sjálfstæðisbaráttu
þjóðarinnar.
Hann skilaði heilladrjúgu
ævistarfi í þágu lands og lýðs og
skynjaði öðrum íslenskum
mönnum betur strauma og
stefnur í stjómmálum samtíðar-
innar. Hann skildi hveiju fijáls
þjóð í frjálsu landi gæti fengið
áorkað og hafnaði ákaft boðum
og bönnum afturhaldssamra
stjómvalda, hvort sem þau
beindust gegn atvinnulífi eða
stjómarháttum. Hann var fram-
farasinni í orðsins bestu merk-
ingu, sem lét brand orðsins
dynja, en ekki sveðju víga-
inannsins. í minningarljóði um
Jón Sigurðsson, sem Hannes
Hafstein, ráðherra og skáld, orti
í tilefni þess að 100 ár vom lið-
in frá fæðingu Jóns, lýsir Hann-
es honum svo:
Áfram bauð hann: „Ekki víkja".
Aldrei vildi heitorð svíkja.
Vissi: Hófœ verður ríkja,
vilji menn ei undanhald.
Víðsýnn, framsýnn, fastur, gœtinn,
fjáði jafhan öfgalœtin,
kostavandur, sigri sœtinn
sótti réttinn, skildi vald.
Þessi fleygu orð fyrsta ráð-
herra landsins segja meira um
frelsishetjuna Jón Sigurðsson
en flest annað sem um hann hef-
ur verið sagt. Tileinki íslensk
þjóð sér þennan boðskap, þá
getur hún á tímamótum sem
þessum litið upplitsdjörf og
ókvíðin til framtíðar.
Þótt þjóðin sé fámenn, er hún
stór í andanum og hefur á
skömmum tíma skilað miklu
dagsverki og gengið greiðlega
götuna ffá fátækt til bjargálna.
Við minnumst forvígismann-
anna í djúpri virðingu um leið
og við höldum hátíð til að minn-
ast fullnaðarsigurs í frelsisbar-
áttu þjóðarinnar.
Hátíðahöldin hér í höfuð-
borginni munu standa yfir
næstu 3 dagana. Hér í miðborg-
inni í dag og í kvöld og næstu 2
daga í Laugardalnum. Það er
von lýðveldishátíðamefndar
Reykjavíkur að allir finni eitt-
hvað við sitt hæfi og við göng-
um glöð og hamingjusöm í átt
að 100 ára afmæli íslenska lýð-
veldisins.
Virðulegu tilheyrendur - til
hamingju með afmælið - þjóð-
hátíð í Reykjavík 1994 er sett.“
pákntí(4tóm kömuÍ í
Einn góðviðrisdag fyrir stuttu brugðum við okkur til Suðumesjabæjar og tókum púlsinn á mannlífinu. Löngum hefur
loðað við þennan hluta landsins að ef ekki sé þar rok og rigning - þá sé þar rigning og rok. En það er auðvitað bábilja ein...,
allavega þennan dag. Einsog flesta aðra daga þegar sólin skín og vindurinn hefur hægt um sig iðaði allt af lífi.
Mannlífeflóran blómstraði. Suðumesjabær fékk þama dágóðan skammt af Íslandsblíðunni sjaldgæfu.
Alþýðublaðsmyndir / Einar Ólason
Hvað er betra ígóða veðr- Fórnarlamb grassprett-
inu en að pútta svolítið? unnar íhugar stöðu mála.
Sumir mála kantsteina, aðrirýta barnavögnum.
Arfinn reyttur, kantarnir skornir og allt ílagi...
Skemmtileg og falleg sjón
en svosem engin ný-
ung...
Línu-, lijóla- og rúllu-
skautar, magnað tnaður,
magnað!
Úúúúútiitex, liva’ er ’etta Við œtlum að sigla í
mar’? Þetta erfínt. kvöld, skilaðu kveðju í
bœinn.
Spáð í spilin og dyttað að smábátunum í blíðunni.