Alþýðublaðið - 20.07.1994, Qupperneq 7

Miðvikudagur 20. júlf 1994
UMRÆÐA
ALÞÝÐUBLAÐIÐ 7
PALLBORÐIÐ: Steinar Ágústsson
Hvert er eiginlega hlutverk Samtaka um Kvennalista?
Lítill árangur í heilan áratug
,3verju hafa
samtökum
Kvennalista
fengið áorkað öll
þessi ár sem þau
hafa verið í
pólitík?Mérog
sjálfeagt mörgum
öðrum finnst það
heldur lítið eftir
rúman
áratug...Mér
hefur alltal'
fundist
hálfgerður
kommaþefur af
öllum þessum
samtökum, sem
konumarí
Kvennalista
koma úr“
Hlutur kvenna mætti vera
stærri í okkar landi. En við
hvem er að sakast nema þær
sjálfar? í mínum flokki em þrjár
sómakonur á Alþingi okkar og
fjöldi í sveitastjómum vítt um
landið. í tíu manna þingflokki
okkar höfðum við einn ráð-
herra, konu, en Sjálfstæðis-
flokkur með tuttugu og sex
þingmenn og höfðu ekki efni á
að hafa einn kvenráðherra.
Sæmdarkona
Það er svo skarð fyrir skildi
að sú mikla sæmdarkona og
sannur jafnaðarmaður, ffú Jó-
hanna Sigurðardóttir, skyldi
segja af sér sem félagsmálaráð-
herra. Hún hefur með sóma
staðið sig og við söknum henn-
ar öll. Og ekki stendur á hræ-
gömmunum í stjómarandstöð-
unni að bjóða henni í selskap-
inn. Þeir vilja allt til vinna að fá
hana til að yfirgefa flokk sinn,
Alþýðuflokkinn. Það verður
vonandi aldrei. Við jafnaðar-
menn getum ekki án hennar ver-
ið og hún ekki án okkar.
Er það ekki skondin staða hjá
Kvennalistanum að vænlegasti
kosturinn til stjómarsamstarfs
er að efna til samstarfs við Sjálf-
stæðisflokkinn? Hún er skrítin
tík, pólitíkin. Þessar elskur vom
á móti álveri. Jafnvel þótt það
skapaði fjölda manns atvinnu
og auknar tekjur í þjóðarbúið.
En viti menn! Eftir síðustu al-
þingiskosningar vorið 1991
vom konumar að sporðrenna
einu og einu álveri ef þær kæm-
ust í stjómarsamstarf. Er ekki
kominn tími til að athuga hvað
er til bóta fyrir láglaunafólk, at-
vinnulausa sem em við hungur-
mörkin, gamla fólkið og öryrkj-
ana? Ekki heyrist stuna eða
hósti frá Kvennalista um hækk-
un skattleysismarka né yfirleitt
nokkuð til breytinga til hins
betra í þjóðfélaginu.
Ranglæti
Ranglætið er orðið til
skammar í landinu okkar. A
sama tíma og alþýðufólk veitir
sér þann munað að fara í bíó og
öðm hvom á pöbb eða freistar
gæfunnar í lottó, em fjármagns-
eigendur á kaft í verðbréfa-
braski og krafsa upp margfaldar
tekjur verkafólks. Ekkert heyr-
ist frá Kvennalista.
Ég vona nú bara að stjómar-
flokkamir taki sig nú til og fari
að leggja láglaunafólki lið við
þessar aðstæður. Ekki heyrist
neitt frá dauðadæmdri stjómar-
andstöðu sem bíður í startholun-
um og væntir þess að taka yfir
stjómarráðið, - sem verður von-
andi ALDREI. Svona úrtölulið
sem ekki sér til sólar um hásum-
arið á ekkert erindi í stjóm
landsins okkar. Kvennalisti og
Alþýðubandalag em gamaldags
samtök sem skilja ekki sinn vitj-
unartíma.
Nýir tímar
í sambandi við Evrópusam-
bandið og GATT sýna samtökin
um Kvennalista og Alþýðu-
bandalag hvað þau em langt frá
þróuninni í breyttum heimi, nýj-
um áherslum sem enginn fær
vikist undan. Framsókn er nú
eins og oft áður óheil í þessum
málum en er þó að bæta ráð sitt.
Nýir tímar em að renna yfir
hinn stóra heim. Við íslending-
ar höfum ekki efni á að horfa á
aðra framkvæma hlutina, án
þess að hreyfa legg né lið. Við
emm einfaldlega ekki einir í
veröldinni. Nei, undir farsælli
stjóm landsins, komumst við
með tímanum út úr okkar erfiðu
stöðu í dag.
í öllum samdrættinum er
ástandið ekki eins svart og víða
erlendis. Með samstöðu, kjarki
og þori munum við með tíð og
tíma vinna okkur út úr erfiðri
stöðu dagsins í dag. Við höfum
aldrei gefist upp, íslendingar,
og förum varla að gera það nú.
Við emm ekki svo illa stödd að
við eigum hvergi heima.
Skrum og
kjaftæði
Það er nefnilega málið að
vera þakklát fyrir það sem við
eigum og gefast ekki upp. Það
er aðeins til einn jafnaðar-
mannaflokkur á Islandi.
Skmm og kjaftæði breytir þar
engu um. Saga Alþýðuflokksins
er saga alþýðunnar í landinu,
sem brotist hefur frá örbirgð til
álna, torfbæjalífi sveitanna til
bjartari framtíðar.
Ég mótmæli því að Alþýðu-
flokkurinn sé að rústa velferðar-
kerfi þjóðarinnar. Hvaða flokk-
ur hefur unnið eins mikið að því
að breyta landbúnaðarófreskj-
unni? Að fólk geti keypt sitt ís-
lenska lambakjöt án miðstýr-
ingar að ofan.
Um þessi réttlætismál heyrist
ekki neitt frá stjómarandstöð-
unni. Einfaldlega vegna þess að
þetta fólk svartnættisins þorir
ekki að taka réttláta afstöðu til
þessa mikla hagsmunamáls
heimilanna á ári Qölskyldunnar.
Góð félagsleg pólitík stjómar-
andstöðunnar segir alls staðar til
sín.
Ömurleg pólitík
Þessir flokkar og samtök reka
ömurlega pólitík, enda munu fá-
ir kjósa þetta ógæfulið yfir sig.
Orð em til alls fyrst. Þegar kem-
ur að kosningum ræður atkvæði
öllu um úrslit. Það verða
Kvennalistakonur að skilja. Það
fær enginn meiri stuðning ffá
kjósendum en kemur í ljós að
talningu lokinni. Ef ekki nást
þau áhrif sem til þarf til áhrifa,
hvort sem er á þingi eða í sveit-
arstjómum, verða menn að setj-
ast niður og ræða málin réttlát-
lega, án hroka eða heimtufrekju.
Þetta verða blessaðar kvennalis-
takonumar að fara að skilja.
Svona er þetta í lýðræðisríki og
ekkert annað kemur til greina
og það skilur hvert mannsbam.
I dag þurfum við Islendingar
á allt öðm en sundmngu að
halda. Allir skilja vandann og
hann leggst ekki af að sjálfu sér.
Afl framtíðar
Alþýðuflokkurinn er afl
framtíðarinnar og allir sem vilja
vera með í eðlilegri þróun mála
og vinnu að bættu mannlífi á Is-
landi styðja Alþýðuflokkinn.
Við eigum öll samleið með Al-
þýðuflokknum. Hann skilurkall
nýrra tíma.
Höfundur er verkamaður i
Vestmannaeyjum.
Hveiju hafa Samtök um
Kvennalista fengið
áorkað öll þessi ár sem
þau hafa verið í pólitík? Mér og
sjálfsagt mörgum öðmm finnst
það heldur lítið eftir rúman ára-
tug. Þær verða bara, þessar elsk-
ur, að skilja það að við búum
við lýðræði og þar gildir vægi
atkvæða í öllum kosningum.
Einræði og miðstýring er ekki
til í okkar þjóðfélagi.
Kommaþefur
Margar af þessum heiðurs-
konum í forystu innan Kvenna-
listans em vel menntaðar og
starfa í kerfinu og er allt gott um
það að segja. Þær hafa margar
verið í friðarsamtökum ís-
lenskra kvenna, í samtökum
hernámsandstæðinga, Fylking-
unni, Sósíalistaflokknum og Al-
þýðubandalaginu og em svo
sem ekkert verri fyrir það. Auð-
vitað er öllum fijáls að finna sér
vettvang og kalla sér völl í þeim
félagsskap sem það kýs sér. En
ekki finnst mér þessi félags-
skapur gefandi né þroskandi.
Það er auðvitað enginn Islend-
ingur sem vill hafa herstöð í
landi sínu að þarflausu. En
ástandið var nú ekki friðvænlegt
fyrst eftir heimsstyijöldina eins
og allir vita, sem komnir em á
miðjan aldur.
Mér hefur alltaf fundist hálf-
gerður kommaþefur af öllum
þessum samtökum, sem kon-
umar í Kvennalista koma úr.
Sem betur fer er kommúnism-
inn nú liðinn undir lok. Ofbeldi,
miðstýring og kúgun heyrir að
mestu fortíðinni til. Blóði drifin
jörð og kramin hjörtu fortíðar-
innar í alræðisríkjum kommún-
ismans heyra vonandi brátt sög-
unni til. Að hugsa sér allt sem
þetta blessaða fólk hefur mátt
þola gegnum árin.
Nátttröllin
Hvert hefur hlutverk Kvenna-
listans verið í velferðarmálum í
þjóðfélagi okkar. Ekki finnst
mér það hafa verið stórt. Ekki
fer mikið fyrir láglaunakonum í
samtökum um Kvennalista.
Hvemig skyldu nú laun kvenna
vera í þessu þjóðfélagi? Þau eru
víða til skammar hjá ræstinga-
konum og í verslunum og
sjoppum. Hvað þá í verksmiðj-
um og fiskverkun. Launamis-
réttið er orðið allt of mikið.
Oréttlætið og svínaríið lætur
Kvennalistinn óátalið að mestu.
En Alþýðuflokkurinn hefur
alla tíð í sögu sinni unnið fyrir
þessa hópa, alla þá sem minna
mega sín í þjóðfélaginu. Enginn
vefengir það nema nátttröll
stjómarandstöðunnar. Allir
gömlu flokkamir hafa unnið vel
hver á sínu sviði þó með mis-
jöfnum árangri, því miður. Það
þurfti engan Kvennalista til að
koma á fullkomnasta heilbrigð-
iskerfi í veröldinni eins og er
hér í dag.