Alþýðublaðið - 17.08.1994, Blaðsíða 2
2 ALÞÝÐUBLAÐIÐ
UMRÆÐA
Miðvikudagur 17. ágúst 1994
iMBVBLMB
HVERFISGÖTU 8-10 - REYKJAVÍK - SÍMI 625566
Útgefandi: Alprent hf.
Ritstjóri: Sigurður Tómas Björgvinsson
Setning og umbrot: Alprent hf.
Prentun: Oddi hf.
Ritstjórn, auglýsingar og dreifing:
Sími: 625566 - Fax: 629244
Áskriftarverð kr. 1.400 á mánuði.
Verð í lausasölu kr. 140
Atvinnuástand
batnar
Fyrr á þessu sumri kom það fram í máli forsvarsmanna
ríkisstjómarinnar að botni kreppunnar væri náð, og fram-
undan væri bjartari tíð. Þessum tíðindum tóku margir með
varúð; og stjómarandstaðan beinlínis gerði grín að þeim,
og taldi að með þeim væru stjómarflokkamir að slá ryki í
augu kjósenda, og undirbúa haustkosningar.
Staðreyndin er hins vegar sú, að þeim teiknum fjölgar á
himni efnahagsmála, sem renna stoðum undir þá skoðun,
að efnahagslægðin sé að ganga yfír. Nýbirtar tölur um af-
komu ríkissjóðs sýna mun meiri tekjur hins opinbera en
ætlað var, og þessi óvænti tekjuauki stafar fyrst og fremst
af meiri veltu í þjóðfélaginu. Hjólin snúast einfaldlega
hraðar en áður. Jafnhliða hefur það gerst, að fjöldi fyrir-
tækja sýnir mun meiri hagnað en menn ráðgerðu, sem
jafnan er traust vísbending um heilsufar atvinnulífsins.
I gær vom svo birtar tölur um fjölda atvinnulausra í síð-
asta mánuði, sem sannarlega gefa tilefni til að ætla, að
bjartsýni ráðamanna hafí verið á rökum byggð. I heild er
atvinnuleysið 3,2 prósent; þar af er atvinnuleysi karla 2,1
prósent en hjá konum er það enn 4,8 prósent. Þetta er að
sjálfsögðu of mikið atvinnuleysi, en þróunin er hins vegar
afar jákvæð, einsog sést ef skoðuð er fækkunin milli júní
og júlí. Þá kemur í ljós, að atvinnuleysi milli mánuðanna
minnkar um hvorki meira né minna en 20,9 prósent!
Að sönnu er það svo, að oft fækkar atvinnulausum milli
júní og júlí. Fækkunin núna er hins vegar miklu meiri en
fækkun milli sömu mánuða á undanfömum ámm. Þetta
sést best ef skoðað er meðaltal breytinga síðustu tíu árin.
Þá kemur í ljós, að milli júní og júlí fækkar að meðaltali
atvinnulausum um 2,9 prósent yfir áratuginn. Fækkunin
núna er því meira en sjö sinnum meiri en í meðalári.
Steinar Agustsson
- verkamaður í Vestmannaeyjum
Fæddur 16. febrúar 1936 - Dáinn 7. ágást 1994
Sunnudaginn 7. ágúst
síðastliðinn lést á
Sjúkrahúsi Vest-
mannaeyja, Steinar Ágústs-
son, Steini kokkur, eins og
hann var oftast nefndur hér í
Eyjum, eftir stutt en erfið
veikindi.
Steinar var fæddur í
Reykjavík og ólst þar upp.
Hann byijaði ungur að stunda
sjó og var starfsvettvangur
hans að sjá um matargerð á
hinum ýmsu skerjum og var
hann um tíma á millilanda-
skipum og sigldi víða um
heim.
Snemma á sjöunda ára-
tugnum flutti Steinar hingað
til Vestmannaeyja og átti hér
heimili til dauðadags. Lengst
af stundaði hann sjómennsku
hér en seinni ár vann hann al-
menna verkamannavinnu.
Steinar hafði mikinn áhuga á
íþróttum, sérstaklega knatt-
spymu og lét sig sjaidan
vanta og var ötull stuðnings-
maður Í.B.V.
Oft skrifaði hann greinar
hér í bæjarblöðin með hvatn-
ingu til leikmanna. í Reykja-
vík hafði hann fylgt fram og
var það hans lið á fastaland-
inu.
Ungur gekk hann til liðs
við Alþýðuflokkinn og var
mikill og dyggur stuðnings-
maður jafnaðarstefnunnar og
verkalýðshreyfingarinnar og
skrifaði margar greinar um
þau mái, bæði í bæjarblöðin
hér í Eyjum og svo í Alþýðu-
blaðið.
Steinar var kröftugur liðs-
maður í Alþýðuflokksfélagi
Vestmannaeyja, mætti vel á
fundi og tók oft til máls, og
sagði skoðanir sínar tæpi-
tungulaust. Þá var hans þáttur
í kringum kosningar, hvort
sem um var að ræða Alþingis
eða til sveitarstjómar, dijúg-
ur.
Alþýðuflokksfélagar í Eyj-
um þakka Steinari samfylgd-
ina og sjá á eftir góðum fé-
laga langt um aidur fram.
Megi minningin um góðan
dreng og mikinn jafnaðar-
mann geymast í huga okkar
allra.
Steinar far þú í friði, hafðu
þökk fyrir allt og allt.
Fyrir hönd
Alþýðuflokksfélags
Vestmannaeyja,
Þór I. Vilhjálmsson.
Athugasemdir vegna umfjöllunar Alþýðublaðsins um
bókina SKREIÐARANNÁL:
Ekkí eíntóm axarsköft
Aiis staðar á landinu fækkar atvinnulausum, og talsvert
meira dregur úr atvinnuleysi kvenna en karla. Á Aust-
fjörðum, Suðurlandi og Vestfjörðum, auk höfuðborgar-
svæðisins, er nú minna atvinnuleysi en í fyrra. Á lands-
byggðinni eru að vísu fleiri atvinnulausir í júlímánuði en í
fyrra, en þó hefur þeim fækkað um næstum 30 prósent
milli júní og júlí. Þetta eru afar jákvæðar fréttir fyrir þróun
atvinnumála á landsbyggðinni.
Skýringamar liggja í því, að aflabrögð eru ágæt; átaks-
verkefni á vegum hins opinbera skipta líka miklu, en íyrst
og síðast er tekið að gæta uppsveiflu í sumum atvinnu-
greinum. Þá er líka rétt að rifja upp, að Þjóðhagsstofnun
birti fyrr á þessu ári spá, þar sem leiddar voru líkur að því,
að á næsta ári myndu fjárfestingar loksins aukast, en þær
hafa dregist saman á sfðustu árum. Auknar fjárfestingar
spegla í senn traustari grunn atvinnulífs, og vaxandi bjart-
sýni þess á framtíðina.
Minnkun atvinnuleysis, auknar fjárfestingar, vaxandi
velta í þjóðfélaginu og fregnir af góðum hagnaði fyrir-
tækja eru allt vísbendingar um að íslendingar eru að rétta
úr kútnum. Stefna ríkisstjómarinnar og gætni í íjármálum
hefur skilað árangri; kreppan er á fömm.
- segir OLAFUR B JORNSSON, fyrrverandi stjómarformaður
Samlags skreiðarframleiðenda og höfimdur bókarinnar
Varðandi umfjöllun Al-
þýðublaðsins um
Skreiðarannál vill höf-
undur bókarinnar, Ólafur
Björnsson, koma á framfæri
nokkrum athugasemdum við
umfjöllunina, sem að sjálf-
sögðu voru orð blaðsins en ekki
höfundar.
Ólafi finnst of sterkt að orði
kveðið að meta starf ráðuneyta
sem vanhæfni. Sér hafi þó
stundum fundist þau sinnulaus.
Þá hafi bankastjórar yfirleitt
ekki framið nein afglöp, en
vissulega sé það rétt að sumir
þeirra gerðu mistök, sem af-
drifank urðu. Hjá Landsbanka
og Seðlabanka hafi tveir banka-
stjórar komið að málunum, en
rangt sé að alhæfa í þessu efni.
í sambandi við nótukaup, það
er kaup á ríkisverðbréfum Níg-
eríu, segir Ólafur að Lands-
bankinn hafi aðeins keypt af
ÓLAFUR BJÖRNSSON.
SÍS, en ekki Bjarna V. Magn-
ússyni í Islensku umboðssöl-
unni. Bjami hafi verið með sín
viðskipti í Útvegsbankanum. „í
þeim banka þekkti ég lítið til og
hef aðeins hugmyndir um að
ekki hafi allt verið slétt og
fellt“, segir Ólafur. í sambandi
við samstarf þeirra „Skreiðar-
bræðra“ segir Ólafur að hann
meti það svo að ekki sé rétt að
nefna Bjama V. Magnússon í
þessu sambandi.
Þá segir Ólafur að Norðmenn
hafi aðeins lítillega komið við
sögu í undirboðum á skreið á
Nígeríumarkaði. Þar vom ís-
lenskir aðilar skæðastir.
Samskiptin við bankastjóra
segir Ólafur yfirleitt hafa verið
greið. Til dæmis hafi gengið
vel að ná til Helga Bergs í
Landsbankanum og Björns
Tryggvasonar í Seðlabankan-
um og ekki síst Björgvins Vil-
mundarsonar, en sá síðast-
nefndi kom sáralítið að vanda-
málum skreiðarviðskiptanna.
Þau vom í höndum Helga
Bergs að mestu í Landsbanka
og Bjöms í Seðlabanka. Sverr-
ir Hermannsson tók hinsvegar
við þessum málaflokki í Lands-
bankanum þegar Helgi hætti.
Tókst Ólafi aldrei að fá viðtal
við hann, þrátt fyrir margar til-
raunir og ærin tilefni.
Ólafur sagðist ekki skrifa
undir að Landsbankastjórar hafi
„gleymt að leysa til sín fé sem
beið á banka í Nígeríu mánuð-
um og ámm saman...“. Þetta
hefði ég frekar orðað svo, segir
Ólafur: „Landsbankinn hirti
ekki um að ganga eftir fé sem
beið á banka í Nígeríu“, segir
Ólafur.
Hann segir að sér þyki miður
ef lesandinn fái það út úr lestr-
inum að bankamenn hafi gert
eintóm axarsköft. Svo hafi
hreint ekki verið, enda þótt
mistök hafi vissulega átt sér
stað. Verst hafi sér þótt að yfir-
völd bankanna heyktust á að
koma skreiðarsölunni á eina
hendi eins og allir voru þó sam-
mála um að væri okkar eina
lausn.