Alþýðublaðið - 12.10.1994, Page 8

8 ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Miðvikudagur 12 október 1994
Á síðasta ári biðu 17 bana í UMFERÐARSLYSUM:
Fæst banaslys
fráárinu 1969
- Mikil fækkun ölvaðra ökumanna á síðustu árum
Asíðasta ári létust 17
manns í umferðarslys-
um hér á landi og hafa
jafnfáir ekki látist í umferðar-
slysum á einu ári í 24 ár eða frá
því á árinu 1969. Um 1.430
manns slösuðust í umferðinni í
fyrra, þar af 246 alvarlega.
Færri ökuinenn eru teknir fyrir
meinta ölvun við akstur með
hverju ári sem líður.
Þessar upplýsingar koma
fram í nýútkominni skýrslu
Umferðarráðs um umferðar-
slys á íslandi 1993. Sem fyrr
segir létust 17 í umferðarslys-
um í fyrra en árið áður létust
21. í skýrslunni má sjá að frá
1966 hafa samtals 654 látist í
umferðarslysum. Langflest
voru banaslysin árið 1977 þeg-
ar 37 létust. Umferðarslys voru
flest í ágúst í fyrra eins og svo
oft áður eða 109 og næst flest
slys voru í maí eða 100. Slysin
voru fæst í janúarmánuði eða
65. Hér er átt við slys sem lög-
reglumenn gerðu skýrslu um.
Þegar litið er á yfirlit um aldur
ökumanna sem áttu aðild að
slysum í fyrra sést að 45%
þeirra voru 17 ára.
Hlutfallslega látast flestir á
aldrinum 17 til 20 ára í umferð-
arslysum. Á árunum 1972 til
1993 létust alls 95 á þeim aldri
eða að meðaltali 23,75 úr
hverjum aldursárgangi. Til
samanburðar má geta þess á
Fjöldi ökumanna
Meint öivun við akstur
1980-1993
'80 ‘81 '82 ‘83 ‘84 '85 ‘86 ‘87 ‘88 ‘89 '90 91 ‘92 '93
"" * f •
’
■

þessu tímabili létust 103 á aldr-
inum 25 til 40 ára eða 6,9 úr
aldursárgangi. Á aldrinum 41 -
64 ára létust 100 eða 4,3 úr ald-
ursárgangi.
Á árunum 1975 til 1993 slös-
uðust 2.496 börn á aldrinum 0
til 14 ára í umferðarslysum og
59 létust.
1 skýrslunni má sjá að í fyrra
voru samtals 1.955 ökumenn
teknir fyrir meinta ölvun við
akstur. Hafa þeir ekki verið jafn
fáir á þeim tíma sem súlurit í
skýrslunni nær yfir eða frá
1980. Af þeim sem voru teknir
fyrir meintan ölvunarakstur í
fyrra voru 914 teknir í Reykja-
vík og 1041 utan borgarinnar.
Árið 1987 voru samtals 2.664
ökumenn teknir fyrir meinta
ölvun við akstur en síðan hefur
þeim fækkað ár frá ári.
Þótt færri hafi verið teknir
fyrir ölvunarakstur en áður
fjölgaði ölvuðum ökumönnum
sem lentu í umferðarslysum. í
fyrra voru þeir 52 en 46 á ári
næstu tvö ár á undan.
Alþýðublaðsmynd / Einar Ólason
Dagur hvíta stafsins verður á laugardaginn og verður þá
opið hús hjá BLINDRAFÉLAGINU að Hamrahlíð 17:
í sporum blindra
Alþjóðlegur dagur hvíta
stafsins er á laugardag-
inn, 15. október, og
verður þá opið hús hjá Blindra-
félaginu að Hamrahlíð 17.
Dagurinn hefst með því að
gengið verður um Kringluna og
þaðan að Hamrahlíð og mun
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
borgarstjóri fara í broddi fylk-
ingar með bundið fyrir augun
og bera hvítan staf.
Hvíti stafurinn er aðalhjálp-
artæki blindra og sjónskertra
við að komast leiðar sinnar.
Hann er jafnframt forgangs-
merki þeirra í umferðinni. Það
krefst langrar þjálfunar að læra
að nota hvíta stafmn svo að
hann komi að sem mestum not-
um. Þjálfunin er fólgin í að
læra að beita stafnum á réttan
hátt, læra ákveðnar leiðir og að
þekkja kennileiti. Þegar blindur
maður eða sjónskertur þarf að
komast yfir götu, heldur hann
hvíta stafnum skáhallt fyrir
framan sig. Ökumenn og aðrir
vegfarendur taka í æ ríkara
mæli tillit til blindra og sjón-
skertra sem nota hvíta stafinn.
INGIBJÖRG SÓLRÚN
GÍSLADÓTTIR borgar-
stjóri ætlar að sína blind-
um samstöðu á laugar-
daginn með því að ganga
í broddi fylkingar með
bundið fyrir augu og bera
hvítan staf
Alþýðublaðsmynd
Aðal vandamál blindra eru
kyirstæðir bílar á gangstéttum.
1 tilefni dagsins hefur verið
ákveðið að hafa opið hús fyrir
almenning í húsi Blindrafélags-
ins að Hamrahlíð 17. Dagurinn
hefst með því að klukkan 13
verður gengið um Kringluna og
þaðan að Hamrahlíð 17. Borg-
arstjóri, Ingibjörg Sólrún Gísla-
dóttir, ætlar að sína blindum
samstöðu með því að ganga í
broddi fylkingar með bundið
fyrir augu og bera hvítan staf.
Klukkan 14 hefst opna húsið
að Hamrahlíð 17, þar sem
Blindrafélagið og Sjónstöð Is-
lands kynna starfsemi sína.
Gefin verður kostur á að sjá
fólk að störfum, sjá hjálpartæki
og jafnvel að upplifa það að
starfa á sjónar. Selt verður kaffi
og heitar vöfflur með ijóma.
HELGIHJÖRVAR,
framkvœmdastjóri
Blindrafélagsins, mun
standa í ströngu nœst-
komandi laugardag
þegar alþjóðlegur dagur
hvíta stafsins verður
haldinn hátíðlegur.
Alþýðublaðsmynd / Einar Ólason
Ritstjóri Víkur-
blaösins segir
Alþýðublaðið
vera hátind
íslenskrar
blaðamennsku
Jóhannes Sigurjónsson,
hinn gráglettni ritstjóri og
altmuligmaður Vtkurblaðsins
á Húsavík, er í íslenskum
ljölmiðlaheimi einna helst
þckktur sem glöggur stjóm-
málaskýrandi og þykir djúp-
hyglinn með eindæmum.
Kappinn velti fyrir sér fram-
boðsmálum Jóhönnu Sig-
urðardóttur í blaði sínu lyrir
stuttu. Jóhannes einbeitir sér
þar að sínum heimaslóðum;
nefnilega Þingeyjarsýslu og
skrifar nteðal annars:
„Þegar Jóhanna heitin frá
Örk fékk þá flugu í höfuðið í
Frakklandi forðum að hún
væri útsendari erkiengla og
hefði ákveðnu hlutverki að
gegna, fylgdu henni fjölmarg-
ir pótentátar og herramenn
sem á hana trúðu, eða töldu í
það rninnsu. :>ð þeir hlytu af
auknar mannvirðingar.
Nú hyggst önnur Jóhanna,
Sigurðardóttir, þeysa um ís-
lensk héruð og safna liði á
lista. Og verða þá væntanlega
rnargir kallaðir en fáir útvald-
ir. Fólk á Norðurlandi eystra
sent hyggur á franta í pólitík
sér þama kjörið tækifæri til
að komast á þing, minnugt
þess þegar Kolbrún Jóns-
dóttir fór svo óvænt inn um
árið fyrir Bandalag jafnaðar-
manna. En hvurjir koma
helst til greina, til dæmis hér í
Þingeyjarsýslu, sem oddvitar
Arkar-listansT
Jóhannes skrifar síðan að
fyrst hljóti böndin að berast
að óánægðum krötum. Hins-
vegar sé þar úr vöndu að ráða
þar sem enginn óánægður
krati finnist í kjördæminu. „-
Þetta er svo dæmalaust já-
kvætt fólk og jafnaðargeðs-
legt,“ skrilar riLstjórinn.
Hversu ótnilegt sem það nú
hljómar.
Þá telur hann að hugsan-
lega komi til greina að leita til
fólks sem ákveðinna einka-
hagsmuna hafi að gæta, lil að
mynda Árna Loga meindýra-
eyðis. Sá mun helst hafa á
stefnuskránnk að útrýma öll-
um rottum á Islandi og telur
Jóhannes að þar myndi þing-
setan óneitanlega hjálpa til.
„Hugsanlega hafa einhverj-
ir Mývetningar áhuga á því
að komast á þing, með það í
huga að setjast í stól mennta-
málaráðhcrra, vegna undan-
genginnar reynslu af þeim
málaflokki. Og einhver taldi
að ritstjóri Víkurblaðsins
þyrlti að komast á þing til að
redda ríkisstyrk til handa
blaði sínu,“ skrifar Jóhannes
ennfremur, en hann hefur ein-
sog kunnugt er lengi strög-
glað einn við það hugsjóna-
starf að korna Víkurblaðinu
út.
Rilstjórinn tekur af öll tví-
ntæli og segist hafa hafnað
þessari hugmynd nú þegar og
ætlar ekki að stefna á frama í
pólitík. En ekki eni þama öll
kurl komin tii grafar: „Hans
takmark í lílinu er hinsvegar
að komast á hátind íslenskrar
blaðamennsku og gerast rit-
stjóri Alþýðubltiðsins.“ Þessi
voru lokaorð pistils Jóhannes-
ar Sigurjónssonar, ritstjóra
Víkurblaðsins...