Alþýðublaðið - 07.03.1996, Blaðsíða 8

V *
'mwnu/
4 - 8 farþega og hjólastólabílar
5 88 55 22
Fimmtudagur 7. mars 1996
M»YIIU RIMII
38. tölublað - 77. árgangur
Verð í lausasölu kr. 100 m/vsk
■ Heimsóknartími fanga á Litla-Hrauni stytturtil muna
A
Eg átta mig ekki á þessu
■ Nýtt tímarit
Djöfullinn
gengur
laus
f gær kom á götuna, lit-
prentað í bak og fyrir, nýtt
tímarit sem nefnist Séð og
heyrt og er mjög sniðið eftir
tímaritum á Norðurlöndum
sem njóta mikilla vinsælda.
Ritið, sem er gefið út af
Fróða, mun koma út hálfs-
mánaðarlega, en ritstjórar
eru Kristján Þorvaldsson
og Bjarni Brynjólfsson.
Það efni sem áreiðanlega
vekur mesta athygli í fyrsta
tölublaðinu er viðtal við
biskupshjónin, Ólaf Skúla-
son og Ebbu G.B. Sigurðar-
dóttur. Þar segja þau meðal
annars að þau telji bak við
ásakanirnar á hendur bisk-
upi um kynferðislega
áreitni sé eitthvert „mast-
ermind“. Biskup segir einn-
ig að eftir reynslu sína hafi
hann sannfærst um að hinn
illi sé að verki í mannheim-
um. „Djöfullinn gengur
laus í mannheimum,“ segir
hann í viðtalinu.
Af öðru efni blaðsins má
nefna heimsókn til Guðrún-
ar Pétursdóttur og Ólafs
Hannibalssonar, sundferð
með Jóni Baldvini Hanni-
balssyni og frásögn af
kynnum Ólafs Ragnars
Grímssonar við heldra fólk
á Indlandi.
-segir Vilhjálmur Grímsson formaður Verndar. Verndarmenn hyggjast beita sér gegn gegn breytingunum
„Ég átta mig ekki á þessu sjálfur,
ég verð að játa það,“ segir Vilhjálm-
ur Grímsson, formaður Vemdar, um
breytingar sem Fangelsismálastofn-
un hefur gert á högum vistmanna á
Litla- Hrauni. Heimsóknartími vist-
manna hefur verið styttur úr sjö og
hálfri klukkustund í tvær og nú er
föngum óheimilt að taka á móti vin-
um og ættingjum í eigin klefa.
Sigurður Steindórsson, deildar-
stjóri á Litla-Hrauni, gat ekki gefið
blaðinu neinar skýringar á þessari
ákvörðun. Formaður Vemdar segist
ekkert skilja í henni, en samtökin
hafi í hyggju að ræða þessi mál við
fangelsismálayfirvöld, enda séu
Vemdarmenn þeim ósammála.
Heimsóknartími fanga hefur verið styttur úr sjö og hálfri klukkustund í
tvær og nú er þeim óheimilt að taka á móti vinum og ættingjum í eigin
klefa.
„Þeir gætu hugsanlega gefið þær
skýringar að með þessu væri verið
að draga úr kostnaði við eftirlit og
gæslu. Ég ímynda mér að þetta liggi
í því að það er meiri vinna að fylgj-
ast með traffíkinni og hafa stjórn á
henni. Svo er alltaf vandamál út af
fíkniefnasmygli í heimsóknum,"
sagði Vilhjálmur en segir um leið að
þau rök breyti engu um afstöðu sína.
Eins og fyrr segir hyggjast Vernd-
armenn gera athugasemdir við málið
og kanna hvernig sambærilegum
málum er háttað annars staðar svo
þeir geti haft einhver áhrif á aðgerð-
ir Fangelsismálastofnunar.
Þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir náði
Alþýðublaðið ekki í Harald Johann-
essen fangelsismálastjóra í gær.
Ritstjórarnir Kristján Þorvaldsson og Bjarni Brynjólfsson og blaðamaðurinn Gerður Kristný voru sátt við tímaritiö sitt á
útgáfudegi.
■ Forsetaframboð
Höfum
nógan tíma
— segirÁslaug Ragnars,
starfsmaður á skrifstofu Guð-
rúnar Pétursdóttur.
„Kosningabaráttan er auðvitað ekki
hafin en við notum tímann til að
skipuleggja hana,“ segir Aslaug Ragn-
ars en hún er meðal helstu skipuleggj-
enda kosningabaráttu Guðrúnar. As-
laug segir verkefni starfsmanna skrif-
stofunnar nú vera meðal annars að
byggja upp stuðningsmannakerfi úti á
landi, huga að blaðaútgáfu og skipu-
leggja heimsóknartíma Guðrúnar hjá
félagasamtökum og vinnustöðum.
„Guðrún er að kynna sig. Hún er
gjaman beðin um að koma á félags-
fundi og hún fer á þá. Hún hefur ekki
farið mikið um landið en er á leiðinni
norður á næstunni, í öðrum erindum,
og ætlar að kynna sig í leiðinni," segir
Aslaug að lokum, en eiginleg kosn-
ingaskrifstofa verður ekki opnuð á
næstunni.
■ Fréttamenn fara
í mál við íslenska
útvarpsfélagið
Ófriður á
Stöð 2
A föstudaginn verður dómtekið í fé-
lagsdómi mál sem fréttamenn á Stöð 2
og Blaðamannafélagið höfða gegn Is-
lenska útvarpsfélaginu, eigendum
Stöðvar 2. Mikil óánægja hefur verið
meðal fréttamanna Stöðvar 2 að und-
anfömu og var það orðað svo í samtali
við blaðið að þar á bæ sé ríkjandi
„gríðarleg taugaveiklun".
Deilur fréttamannanna við stjóm ís-
lenska útvarpsfélagsins standa fyrst og
fremst um greiðslur vegna stórhátíðis-
daga. Fyrirkomulag þeirra hefur verið
samkvæmt samningi frá 1991, en um
síðustu páska ákváðu stjómarmenn að
breyta þeim einhliða. Fylgir því nokk-
ur kjaraskerðing. Ekki hefur hins veg-
ar verið hróflað við samningum
myndatökumanna og eru fréttamenn
óánægðir með að vera settir skör
lægra en þeir.
Fréttamenn Stöðvar 2 mótmæltu
þessu athæfí stjómarinnar strax eftir
páskana í fyrra og aftur eftir jól. Þegar
þeir fengu ekki svör gáfu þeir stjóm-
inni frest til að hverfa frá ákvörðun
sinni. Hann rann út 10. febrúar og þá
var ákveðið að höfða mál.
Að sögn starfsmanns á Stöð tvö
sem Alþýðublaðið hafði tal af finnst
fréttamönnunum þar eins og verið sé
að „plokka af þeim launin", enda hafi
fréttatímum verið fjölgað að undan-
fömu og þeir lengdir, en á sama tíma
hafi yfirvinna verið skorin niður að
miklu leyti.
lÁrni Johnsen, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, í umræðum um frumvarp dómsmálaráðherra um réttindi samkynhneigðra á Alþingi
Ættum við þá ekki á leyfa fjölkvæni og barnagiftingar?
- Margrét Pála Ólafsdóttir, formaður Samtakanna 78: Þessi ummæli segja dapra sögu um þann sem tekur svona til orða
„Ég tel að ósk samkynhneigðra sem
fjallað er um í þessum lögum og geng-
ur mjög skammt, að minnsta kosti að
þeirra mati, sé krafa um sérréttindi. Ef
samkynhneigt fólk á að fá réttindi til
staðfestrar samvistar, eins konar
vígslu fram hjá kirkjunni, af hverju
ættum við þá ekki að leyfa ijölkvæni
og bamagiftingar sem tíðkast víða um
heim.“ Þessi orð lét Ami Johnsen, al-
þingismaður Sjálfstæðisflokks, falla í
umræðum á Alþingi í fyrrakvöld, en
þá lagði flokksbróðir hans, Þorsteinn
Pálsson dómsmálaráðherra, fram
fmmvarp ríkisstjómarinnar um stað-
festa samvist samkynhneigðra.
í frumvarpinu er kveðið á um að
samkynhneigðir geti stofnað til sam-
vista og njóti þá að ýmsu leyti réttinda
sem væm þeir í hjónabandi, til dæmis
hvað varðar erfðarétt, almannatrygg-
ingar og félagslega aðstoð. Gerðu
flestir þingmenn góðan róm að fmm-
varpinu og töldu reyndar sumir gengið
of skammt.
Ámi Johnsen var hins vegar á ann-
arri skoðun og taldi gengið of langt.
Varð honum tíðrætt um kristna sið-
fræði og að samkynhneigð væri
skekkja. Orðrétt sagði þingmaðurinn:
„Það er kannski talið hart að segja
það, en það er mín sannfæring að kyn-
villa sé skekkja." Varaði hann ítrekað
við því að með frumvarpinu væri ver-
ið að veita samkynhneigðum sérrétt-
indi umfram aðra hópa og taldi að það
gæti „raskað æði rnörgu".
Loks setti Ámi frumvarpið í sam-
hengi við upplausn í samfélaginu sem
hann sagði vaða víða yfir: „Upplausn-
in veður yfir nútímaþjóðfélag, aga-
leysi, oft virðingarleysi og ég held að
tilhliðmn í þessum efnum sem hér um
ræðir sé ekki af hinu góða,“ sagði
þingmaðurinn.
Alþýðublaðið bar málflutning Áma
Johnsen undir Margréti Pálu Ólafs-
dóttur, formann Samtakanna 78 og lét
hún svo um mælt að fávisku af þessu
tagi væri vart svarandi: „Hér er talað
tungumál sem ekki er talað af meiri-
hluta þjóðarinnar. Því miður segja
þessi ummæli dapra sögu um þann
sem tekur svona til orða. Ég lít ekki
svo á að þau séu á nokkum hátt sam-
kynhneigðum til smánar, heldur þeim
sem lætur eftir sér hugsun af þessu
tagi.“
Margrét Pála sagði ennfremur að
hún væri þess fullviss að meirihluti
fólks styddi að samkynhneigðir nytu
sambærilegra réttinda og aðrir: „Þetta
er afskaplega einfalt mál og það eina
sem þarf til að skilja það er að fólk afli
sér þekkingar, ástundi víðsýni og sýni
umburðarlyndi. Það vom margir þing-
menn, úr öllum flokkum, sem tóku til
máls í gær, og þeir höfðu þetta að
segja, þar á meðal dómsmálaráðherra.
Það gladdi mig mikið."
Árni Johnsen varaði við því úr
ræðustóli á Alþingi að með frum-
varpi dómsmálaráðherra væri ver-
ið að veita samkynhneygðum sér-
réttindi.