Alþýðublaðið - 17.07.1996, Side 2

2
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 17. JÚLÍ1996
MMDimiíÐIU
21143. tölublað
Hverfísgötu 8 -10 Reykjavík Sími 562 5566
Útgefandi Alprent
Ritstjóri Hrafn Jökulsson
Fréttastjóri Jakob Bjarnar Grétarsson
Auglýsingastjóri Ámundi Ámundason
Umbrot Gagarín hf.
Prentun ísafoldarprentsmiðjan hf.
Ritstjórn, auglýsingar og dreifing
Sími 562 5566
Fax 562 9244
Áskriftarverð kr. 1.500 m/vsk á mánuði.
Verð í lausasölu kr. 100 m/vsk
Á villigötum
Ef.Reykjavíkurlistinn knýr í gegn byggingarleyfi fyrir þrjú
stórhýsi við Kirkjusand, skammt frá Sæbraut, er það alvarlegt
teikn um að meirihluti borgarstjómar sé ekki í tengslum við fólk-
ið í borginni. Áformaðar byggingar hafa vakið hörð viðbrögð
íbúa í grenndinni. Samt gáfu borgaryfirvöld Ármannsfelli hf.
leyfi til að hefja jarðvegsframkvæmdir áðuren frestur til að skila
inn athugasemdum var liðinn. Þetta er ekki í fyrsta sinn sem slíkt
leyfi er veitt, en vinnubrögð af þessu tagi em vitanlega í hrópandi
mótsögn við kosningaloforð R-listafólks um grasrótarlýðræði og
meiri áhrif borgarbúa á einstakar ákvarðanir.
Fleiri rök mæla gegn stórbyggingunum við Sæbraut. Einsog
fram kemur í frétt Alþýðublaðsins í dag benda allir útreikningar
verkfræðinga til þess, að hávaðamengun verði langt fyrir ofan
leyfileg mörk. Steindór Guðmundsson verkfræðingur hjá Rann-
sóknarstofnun byggingariðnaðarins gerði úttekt á þessu í vor. Þar
kemur meðal annars fram, að í húsinu sem á að reisa næst Sæ-
braut mælist hávaði við húsvegg á fjórðu til sjöundu hæð um 66
desibil (dB). Nokkumveginn sama máli gegnir um hinar bygg-
ingamar tvær. Samkvæmt byggingareglugerð má hávaði við hús-
vegg í nýbyggingum ekki fara upp fyrir 55 dB. í úttekt Morgun-
blaðsins í gær á hávaðamengun kom meðal annars fram, að við
hávaða yfir 55 dB er erfitt að halda uppi samræðum með eðlileg-
um raddstyrk, við 70 dB verða menn að kallast á og við 75 dB
heyrist talað mál ekki úr eins metra fjarlægð. Hækkun um aðeins
þijú dB þýðir tvöfalt meiri hávaða, og því munar miklu hvort rætt
er um 55 dB eða 58 dB, svo dæmi sé tekið.
Hávaðamengun í íbúðarhúsnæði hefur verið mjög til umræðu
að undanfömu, vegna athugana umferðardeildar borgarverkfiræð-
ings á umferðarhávaða í Reykjavík. Yfírlit yfír götur þarsem há-
vaði er yfir 65 dB við húsvegg leiðir í ljós vandamál við Hring-
braut, Laugaveg, Hverfisgötu, Miklubraut og Kleppsveg. Þá er
umferðin þung og hávær við Skólavörðustíg, Stórholt, Snorra-
braut, Hofsvallagötu, Skipholt og Tryggvagötu. Stefán Her-
mannsson borgarverkfræðingur segir að áætlaður fjöldi íbúða
þarsem hávaði við húsvegg er 65 dB eða meiri sé eittþúsund og
sjöhundmð.
IHilmar er einn af þessum tónlistarmönnum sem lifir sig augljóslega
inní tónlistina og er þá á svipinn eins og fólk almennt er þegar það
situr á klósettinu - get ég ímyndað mér.
cc
<
O
Framúrstefnuspunanútímajass
með eskatologísku ívafi
Búmm, búbúbúmm, kling, klang,
durudururu, duvuuuííííí, bing. ...
Tikkitikkitikki tikk tatikk.
Brúrúrúúúúú! Bing... bong.
Orðin tóm |
Ismail Wadada Leo Smith
trompetleikari var ásamt meðspilurum
og ljóðskáldum með tónleika á efri
hæð Sólon Islandus á sunnudags-
kvöldið. Að sjálfsögðu var tónlistar-
gagnrýnandi Alþýðublaðsins mættur á
staðinn. Á efnisskránna er rituð eftir-
farandi orðsending frá Leo Smith:
,,A piece of improvisation is done, and
after it's done, there's nothing to be
said about it because it affects your
life whether you like it or not.”
(Spunaverk hefur verið flutt og að því
loknu er ekkert um það að segja því
það hefur haft áhrif á líf þitt hvort sem
þér líkar betur eða verr.) Ég hlýt að
mótmæla þessu fyrir mína hönd og
kollega minna. Ef það er ekkert um
tónleika að segja væri stéttin atvinnu-
laus. Og það gengur náttúrlega ekki.
Auðvitað er ýmislegt um þetta að
segja.
Byrjunin lofaði sannarlega góðu. I
miðasölunni var enginn annar en Ámi
Óskarsson bókmenntaífæðingur - ein-
hver sá allra menningarlegasti í
Reykjavík og þó víðar væri leitað. Ef
ég stend einhvern tíma fyrir menn-
ingarviðburði þá ætla ég að fá hann til
að rífa af miðunum. Einkar góður
upptaktur. Það var rólegt hjá Áma að
þessu sinni. Fremur fámennt var á tón-
leikunum - en góðmennt. Vemharður
Linnet var að sjálfsögðu mættur sem
og Guðmundur Emilsson tónlistargúrú
á Ríkisútvarpinu; pattaralegur, brúnn
og sællegur með sólskyggni á gleraug-
unum sínum. Ég neyðist þó til að
vekja athygli á því að báðir fóm þeir í
hléi. Ég veit svo sem ekki hvað er
hægt lesa út úr því. Sjálfsagt eitthvert
barnapíuvesen. Ási f Gramminu sat
hins vegar allt til loka.
Því miður var ekki eins fámennt
niðri á Sólon. Þar vantaði ekki
ölþyrstan og háværan kaupstaða-
lýðinn. Ekki er hægt að segja að þetta
sé ákjósanlegur tónleikastaður.
Húsakynni em eins og hönnuð til þess
að magna upp hlátrasköll og
glasaglaum sem berst milli hæða eins
og ekkert sé. Það fór í fínustu taugar
þegar einn rallhálfur hrópaði upp stig-
ann: Hættiði þessum látum! Miðað
við glauminn var eins og hver kjaftur
á neðri hæðinni sæti að sumbli en það
passar ekki þvf kaffimaskínan var í
önnum við að framleiða cappucino.
Enn og aftur vek ég athygli á þörfmni
fyrir tónlistarhús. Það er ekki hægt að
bjóða virtum tónlistarmanni eins og
Leo Smith uppá annað eins.
Já, vel á minnst. Leo og hljóm-
sveitin. Ef ég á að vera alveg hrein-
skilinn þá er erfitt að skilgreina þessa
tóna sem vom í boði. Engin rythmi.
Engar laglínur. Og það var eins og
tónlistarmennimir spiluðu ekki saman
heldur hver fyrir sig. Eitt bong á
bassatrommuna, bíbb á gítarinn og
svo framvegis. Mér fannst eins og ég
gæti spilað þetta sjálfur. En var það
ekki Órganistinn hans Laxness sem
skilgreindi sanna list á þann hátt að
hún væri sú sem allir héldu að þeir
gætu framkallað sjálfir?
Frammúrstefnuspunanútímajass
með eskatologísku ívafi.
Samt er kannski ekki alveg rétt að
tala um nútímaeitthvað bæði vegna
þess að Leo Smith, sem er 55 ára
gamall, er búinn að spila þessa sömu
tónlist í 30 ár og eins vegna þess að
tónlistin minnti mig á músík sem
hljómsveit sem ég var í á mennta-
skólaárunum spilaði. Hún hét
Danshljómsveit Lárusar Húnfjörð og
var uppá sitt besta á pönktímabilinu.
Við vorum þá allan tímann að spila
frammúrstefnuspunanútímajass með
eskatologísku ívafi án þess að vita
það. En þetta var útúrdúr sem segir
ekki mikið. DLH átti harðan að-
dáendahóp en seint verður hægt að
segja að hann haft verið stór.
Tónlistarmennimir sem vom með
Leo Smith voru þeir Matthias
Helmstock á trommur, Pétur
Grétarsson á slagverk og Hilmar
Jensson á gítar. Þeir FÍH strákar,
Matthías og Hilmar, eru ekki mjög
listamannalegir útlits, en ágætir
hljóðfæraleikarar. Hilmar er einn af
þessum tónlistarmönnum sem lifir sig
augljóslega inní tónlistina og er þá á
svipinn eins og fólk almennt er þegar
það situr á klósettinu - get ég ímyndað
mér. Og þó þeir virtust ekki alltaf vera
að spila sama lagið þeir félagar þá var
þessi svipur í sama dúr og remb-
ingslegur tónninn í trompetinu.
Einar Már Guðmundsson las
nokkur ljóða sinna við undirleik tón-
listarmannanna. Fyrst fór hann með
þau á íslensku og síðan á ensku. Einar
Már er frábært skáld og auk þess
hástemmdur og skemmtilegur upp-
lesari. Hann er engin tildurrófa og það
er sko enginn amerískur tónn í
enskunni hans Einars Más. Ramm-
fslenskur framburður: Mæ sikk sakk
fúttstepps in ðe snó... Konan hans Leo
Smiths, Harumi Makino Smith, varð
til þess að ljá gerningnum öllum
einkar fjölþjóðlegt yfirbragð. Hún las
líka ljóð eftir sjálfa sig, fyrst ensku og
svo á japönsku. Sessunautur minn og
félagi varð til þess að vekja athygli
mína á því að konan er með
afbrigðum mittismjó.
Tónleikamir urðu kannski ekki til
að hafa grundvallaráhrif á líf mitt. En
óneitanlega voru þeir sérstakir. ■
Borgarverkfræðingur hefur beðið um aukafjárveitingu til að
ljúka gerð tillagna um hvemig eigi að bregðast við hljóðmengun.
Það skýtur því skökku við, svo ekki sé meira sagt, ef borgaryfir-
völd ætla á sama tíma að leyfa byggingar húsa þarsem hljóð-
mengun er langt ofar leyfilegum mörkum. Vonandi ber R-lista-
fólk gæfu til að koma í veg fyrir hinar áformuðu byggingar. Verði
byggingaleyfi hinsvegar veitt er það til marks um að Reykja-
víkin-listinn er á villigötum. Og þá getur R-listafólk tæpast vænst
þess að rétta úr kútnum í skoðanakönnunum á næstunni. Ef
vinnubrögð af þessu tagi eru viðhöfð munu sjálfstæðismenn fá
Reykjavíkurborg á silfurfati eftir tæp tvö ár. Og það eiga þeir
enganveginn skilið. ■
Atburðir dagsins
1212 Her kristinna manna sigr-
ar múslima í orustu við Toledo
á Spáni. 1453 „Hundrað ára
stríðinu" lýkur með ósigri
Breta fyrir Frökkum í orustunni
við Castillon. 1793 Charlotte
Corday, sem fjórum dögum áð-
ur stakk byltingarleiðtogann
Jean-Paul Marat til bana með
brauðhníf, hálshöggvin í París.
1815 Napóleon gefst upp fyrir
Bretum við Rochefort. 1930
Þýska loftskipið Graf Zeppelin
kom til íslands. 1946 fslend-
ingar háðu fyrsta landsleik sinn
í knattspymu, við Dani, og töp-
uðu 0-3. 1959 Billie Holiday
deyr; hún var ein dáðasta jazz-
söngkona allra tíma. 1968
Teiknimynd Bítlanna, The
Yellow Suhmarine, frumsýnd í
Lundúnum. 1991 Arnór Guð-
johnsen skorar fjögur mörk í
landsleik gegn Tyrkjum.
Afmælisbörn dagsins
Maksim Litvinov 1876, sov-
éskur stjómmálamaður. James
Cagney 1899, bandarískur
leikari. Wayne Sleep 1948,
breskur ballettdansari og leik-
ari.
Annálsbrot dagsins
Alþing fjölmennt. Þar háls-
höggvinn Árni Björnsson,
Grímssonar smiðs, úr Reykja-
dal norðan, er átt hafði barn við
konusystur sinni, er Kristín hét
Halldórsdóttir; henni drekkt í
Laxá í Reykjadal, skömmu ept-
ir þingið.
Vallaannéll 1705.
Tilboð dagsins
Meðaumkvun kostar ekkert -
enda einskis virði. Josh Billings.
Málsháttur dagsins
Það kvelur ei auga sem ei kem-
ur í það.
Orð dagsins
Ég vildi égfengi að vera strá
og visna ískónum þínum,
því léttast gengirðu eflaust á
yfirsjónum mínum.
Páll Ólafsson.
Skák dagsins
Popova hefur hvítt í skák dags-
ins og á leik gegn Kasinova.
Hvftur hefur byggt stöðu sín
upp samkvæmt kúnstarinnar
reglum og lýkur nú taflinu með
glæsibrag.
Hvítur mátar í fjórum leikj-
um.
1. Dxh7+H Kxh7 2. Hhl+
Kg8 3. Hh8+ Kf7 4. Rg5 Skák
og mát!