Alþýðublaðið - 26.09.1996, Blaðsíða 7

FIMMTUDAGUR 26. SEPTEMBER 1996
ALÞÝÐUBLAÐH)
7
S
viskubrunnurinn
1. Hver var síðasti konurtgur ís-
lendinga?
2. Yfirlýsingar Ólafs Ragnars
Grímssonar forseta um sam-
göngumál hafa vakið mikla at-
hygli. í hvaða sýslu landsins er
ástand vega verst, að mati for-
setans?
3. Friðrik Þór Friðriksson gerði
á sínum tíma myndina „Rokk í
Reykjavík". Eitt af þeim lögum
sem hvað mesta athygli vakti
var Reykjavík, ó, Reykjavík.
Höfundur textans hefur nú
skipað sér á bekk með efnileg-
ustu skáldum okkar. Hvað heitir
hún?
4. Nýverið náði íslenskur hand-
knattleikskappi þeim áfanga að
skora þúsundasta mark sitt í
fyrstu deild. Hvað heitir hann?
5. íslendingar hafa átt misjöfnu
gengi að fagna á Ólympíuskák-
mótinu í Armeníu. Hver leiðir
sveit íslands?
6. Hver orti svo:
Ég eraðeins barnshöfuð
i rorvitnisferð
um glæpi stundanna.
7. Hvaða þrjár konur eru í þing-
flokki Framsóknar?
8. Hinn 11. október verður til-
kynnt hver hreppir friðarverð-
laun Nóbels. Nóbelsnefndinni
hafa borist 120 tilnefningar en
sérstakur samningamaður
Bandaríkjanna á Balkanskaga
þykir líklegastur til að hreppa
hnossið. Hvað heitir hann?
9. Spænski einræðisherrann
Franco safnaðist til feðra sinna,
tékkneska tennisstjarnan Mart-
ina Navratilova fékk hæli í
Bandaríkjunum og Guðmundur
Sigurjónsson varð annar stór-
meistari íslands í skák. Hvaða
ár þetta?
10. Hverer maðurinn?
•uejsjaiujois uossje|p ^uquj OL SZ.61 Q!JV '6 a>|oojq|OH pjeqojy g ujofieLuoq ejj jjuopstjjaAS jnQjaö|e/\ 60 Jjuop
-sjjaiQjjj Ajs 'Jj»opeuj|ed 6jofqj6u| 7 jJLuen ?jj uujajsjoq 9 uossjnjad jja6jei/\| g uossujaAS jnQjnÖjS 'V eppia £ eisAsjepuejjseQjeg z X u?fls!JX 'L
■ Guðrún Kristjánsdóttir er ný-
tekin við ritstjórn Helgarpóstsins
og fetar þar í fótspor margs af-
reksmannsins í blaðamennsku.
Guðrún er 30 C að aldri, hún kann
að kokka karlmenn uppí rúm til sín
og hún lofar því að HP verði kven-
legri en áður
Ritstýran
b I ó m s t r a r
„Ég er búin að vera blaðakona í 10-11 ár með námshléi
og barneignafríi. Ég hef verið á DV, Alþýðublaðinu,
Heimsmynd, Pressunni, Morgunpóstinum og HP, auk þess
að hafa unnið verkefni hingað og þangað."
Sérðu einhverja þróun íþessu hjá þér?
„Ekki nema að ég verð gáfaðari með hveiju árinu.“
Hver er uppáhaldsmaturinn þinn?
„Það er kjúklingur með dilli og vorlauk."
Ertu góður kokkur?
„Alveg ffábær segja þeir sem þekkja mig. Ég get kokkað
karlmenn uppí nim.“
Kemur matreiðslan þér til góða í starfi?
, Já, svo sannarlega. f fyrsta lagi skrifa ég um matseld og
svo er það besta sem ég geri eftir annasaman dag að ein-
beita mér í tvo til þrjá klukkutíma við eldamennsku. Það
nær úr mér öllu stressi."
Ætlar ritstýran að halda áfram að skrifa um mat?
,Jaaaá, en það verða þá kannski fersku og fljótlegu rétt-
imir í bili.“
Ætlarðu kannski að taka upp dálk með veitingahúsa-
gagnrýni eins og kunnir ritstjórar hafa gert?
„Hver veit, þegar ég hef ekki tíma til að elda heima fer
ég á veitingahúsin."
Finnst þér leiðaramir hans Jónasar Kristjáns á DV góð-
ir?
,Já, ég er mjög hrifin af þeim - yfirleitt."
Hvað ertu gömul?
„Við köllum það 30 C á kvennamáli."
VerðurHP mildari og kvenlegri undirþinni stjóm?
„Ekki kannski mildari, en kvenlegri. Konur eru ekkert
endilega mildari en karlar. Þær geta verið harðari ef því er
að skipta."
Eru konur ekki bara miklu grimmari en karlar?
„Ekki grimmari heldur...“
M iskunnarlausari ?
„Nei, skynsamari tilfinningaverur."
Eru þœr ekki bara kaldrifjaðri á tilfinningasviðinu?
„Ekki þegar þær eru orðnar 30 C eins og ég. Þá eru þær
orðnar vitrar og búnar að læra ýmislegt."
Ertu með einhvem kokkaðan uppírúmi hjáþér núna?
,J3kkiíkvöld...“
Nú ? Heldurðu að það sé nokkur séns að...
„.. en þessa dagana - stundum."
Nú. Má segja hverþað er?
, Ja, ég kokka og hann skáldar."
Nú hefur þú verið þekktfyrir það öðru fremur á löngum
ferli að fjalla um skemmtanalífið. Verður aukin áhersla á
þann angaþjóðlífsins?
„Ekki meiri en verið hefur. Jafnmikil og góð enda hefur
sýnt sig að aðrir í fjölmiðlum hafa tekið upp þann þráð.“
En hverjir voru hvar?
Guðrún Kristjánsdóttir: Ég verð gáfaðari með hverju
árinu sem líður.
„Þeir sem voru þar.“
Hverjar eru vœntingar þínar til framtíðarinnar, vonir og
þrár?
„Ég hugsa yfirleitt ekki mikið um framtíðina. Það er nóg
að lifa af daginn í dag.“
Hver er eftirlœtis stjómmálamaðurinn þinn?
„Ingibjörg Sólrún."
Kýstu Kvennalistann?
„Nei, ég hef nú ekki gert það.“
Studdirðu Ólaf Ragnar?
,Já, ég gerði það.“
Og ert stolt afþví?
, Já, ég er það. Hann er að verða Forsetinn."
Líturðu til einhvers sem fyrirmyndar t'þínu starfi?
„Nei, ég geri það ekki. Ég tilheyri annarri kynslóð og er
kona í þokkabót."
Hvemig stendur íslensk blaðamennska í samanburði við
erlenda?
„Bæði vel og illa. Við förum ekki yfir strikið hvað varðar
umfjöllun um einkalíf fólks, finnst mér. Við segjum frá því
á skemmtilegan máta, og erum ekki að meiða fólk mildð,
en á hinn bóginn vantar meiri rannsóknarblaðamennsku. En
það er svo spumingin um tjármagn."
Er illa búið að blaðamönnum á íslandi?
, Já, ég verð að segja það.“
Vantar samstöðu ístéttina?
, Já, ætli það ekki.“
Hefur verið að halla undanfœti hjá stéttinni?
„Launalega kannski en það er alltaf að koma fram víð-
sýnna fólk á sjónarsviðið, fólk sem hefur skemmtilegar
skoðanir og þorir að setja þær fram. En eru blaðamenn ekki
hataðasta stéttin um heim allan?“
Hvert er óþœgilegasta atvikið sem þú hefur hent þig í
starfi?
„Þau eru mörg pínleg atvikin en það er ekkert sem kem-
ur í hugann einn, tveir og sjö.“
Harðna menn upp íþessu starfi og mynda skel?
„Á vissan hátt. Það er hætt við því en það er eitthvað sem
maður þarf að taka sjálfan sig í gegn með reglulega. Ég tel
mig ekki hafa harðnað með árunum. En ég á auðveldara
með að leiða hjá mér ósanngjama gagnrýni." ■
o r m u r i n n
Bækurnar sem Valgerður Matt-
híasdóttir er að lesa:
„Ég er alltaf með nokkrar bækur í
umferð. Ein þeirra er With Nails
og er eftir breska leikarann Ri-
chard E. Grant. Þetta er sérlega
skemmtileg dagbók sem hann hef-
ur skrifað undanfarin ár og lýsir
hans upplifun, til dæmis segir
hann frá því þegar hann kom til
Bandaríkjanna og fór að leika hjá
Scorsese og fleiri aðilum.
Síðan var ég að draga fram gamla
og skemmtilega bók eftir Shirley
MacLaine, It’s All in the Playing,
en þar lýsir hún því þegar hún var
að gera sjónvarpsþætti sem urðu
frægir fyrir um það bil áratug.
Svo hef ég verið að glugga í
myndina íslenskar lœkningajurtir.
Ég hef mikinn áhuga á að skoða
BE YOURSELF ‘J6
fréttaskot úr fortíð
í september 1937 skrifaði Alþýðublaðið um
rómað listaverk eftir ungan myndhöggvara,
Sigurjón Ólafsson, og spurði:
Hvað á að gera
við listaverkið?
Siguijón Ólafsson myndhöggvari er
þegar kominn í fremstu röð íslenzkra
listamanna. Hefir hann brotist áfram
með ódrepandi áhuga og hjálp góðra
manna, sem hafa skilið, að í þessum
ljóshærða ungling bjó listamannseðl-
ið.
Sigurjón Ólafsson sækir flest við-
fangsefni sín í líf íslenzkrar alþýðu,
enda er hann af alþýðufólki kominn,
sonur fátæks verkamanns frá Eyrar-
bakka.
Eitt frægasta verk hans og veiga-
mesta er lágmynd, er hann nefnir
„Saltfiskstöflun“. Hefir hann haft
þessa mynd á sýningum í Danmörku,
og hefir hún hlotið þar einróma lof.
Einn listdómarinn segir meðal ann-
ars:
„Samstundis sem maður kemur inn
í hringmyndaða salinn verður maður
svo gagntekinn af hlutum af stórri lág-
mynd eftir Sigurjón Ólafsson, að erf-
itt er að festa augun á nokkru öðru.
Þetta er sýnilega myndhöggvari - þótt
enn sé á unga aldri - sem með inn-
blæstri og markvísi getur glímt við
stórkostlegt (monumentale) viðfangs-
efni, og hefir bæði nóga persónu og
nægilega sköpunarhæfileika til þess
að ráða fram úr þeim. Það er sjald-
gæft, að nokkrir bútar, steyptir í gips,
tali svo glöggu máli um verk fult af
hvernig við getum notað ýmis
grös og jurtir, í okkar nánasta um-
hverfi, í te og meðul. Ég var einn-
ig að lesa nýjasta hefti Life og þar
er mjög áhugaverð grein um það
hvernig vestrænir læknar eru farn-
ir að nota í æ ríkara mæli óhefð-
bundnar lækningaaðferðir sam-
hliða vísindum og nútímatækni-
nýjungum í læknisfræðinni.
Höggmyndin sem um ræðir, „Salt-
fiskstöflun", stendur nú við Stýri-
mannaskólann í Reykjavík.
fegurð og stórfengleik."
Merkasta listablað Dana, „Samler-
en“, segir um sama listaverk:
„Lang veigamesta höggmyndin er
hin mikla lágmynd Sigurjóns Ólafs-
sonar, „Saltfiskstöflun". ... Það er
fagurt og óbrotið. Þessar kröftugu, af-
mörkuðu myndir, rólegar í hreyfing-
um. ... Ólafsson hefir séð viðfangs-
efnið með augum mikils myndhöggv-
ara og ráðið fram úr því án krókaleiða
málarans eða sálarfræðingsins. Höfuð-
in, búkarnir, fötin og fiskurinn hafa
fengið sama þrungna stílinn, sem lið í
einni plastiskri heild. ... Með þessari
lágmynd hefir hann getið sér mikið
naíh.“
Þannig rita beztu listdómarar um
listaverkið.
En hvað á nú að gera við þetta lista-
verk?
Ágæt hugmynd hefir komið fram
um það. Er hún sú, að hún verði steypt
inn í vegg Fiskifélagshússins út að
Skúlagötu.
En bæði listaverkið sjálft og vinnan
við að koma því fyrir á vegg hússins
myndi kosta um 20 þúsund krónur, og
það fé vantar.
Er þvi mælst til þess, að hafm verði
almenn samskot í þessum tilgangi og
væri Alþýðublaðið fúst til að taka á
móti samskotum.
Greinin er birt stafrétt.