Tíminn - 22.09.1968, Qupperneq 11

SUNNUDAGUR 22. sept. 1968
11
4-2/
DENNI
DÆMALAUSI
— Ég nota þetta aldrei. Ég
mundi aldrei meiða fugla eða
hunda eða ketti, og nabbi segir
að ég megi ekki skjóta á fólk.
síðari hluta 19. aldar gerífi
það að ævistarfi sínu að
teikna allar fuglategundir
Ameríku, um 700 að tölu, og
flestar dýrategundir álfunnar
svo vel að engin Ijósmynd
væri nákvæmari. Þessi mynd
rekur ævi Audubon og sýnir
margar teikningar hans.
Þýðandi og þulur: Jón B.
Sigurðsson.
21.00 Tónakvartettinn frá Húsa-
vík syngur.
Kvartettinn skipa Eysteinn
Signrjónsson, Ingvar Þórarins
son, Stefán Sörensen og Stef
án Þórarinsson.
Undirleik annast Björg Frið
riksdóttir.
21.10 Nýjasta tækni og vísindi
Þessi mynd fjallar um líf-
færaflutninga og þá einkum
nýrnaflutninga.
Þýðandi og þulur: Ólafur
Mixa.
(Franska sjónvarpið)
21.35 Harðjaxlinn
Aðalhlutverk: Patrick Mc
Goohan
íslenzkur texti: Þórður Örn
Sigurðsson.
Myndin er ekki ætluð börn-
um.
22.25 Dagskrárlok.
/ z 3 y T
b
7 W/ Hfff 9
/o
// 1! /Z
/3 /y w
/r
Lárétt: 1 Leyfi 6 Forföður 7 Öfugt
nafnháttarmerki 9 Hvað 10 Ell 11
Tveir eins 12 Mynni 13 Óhreinka
15 Vígsla nýs félaga.
Krossgáta
Nr. 123
Lóðrétt: 1 Sönglaði 2
Tónn 3 Bónus 4 Tónn 5 Frá
Ítalíu 8 Fæða 9 Flissaði 13
Úttekið 14 Tveir eins.
Ráðning á gátu nr. 122.
Lárétt: 1 íslands 6 Æla
7 L1 9 Af 10 Aldanna 11 NM
12 In 13 Rfs 15 Skratti.
Lóðrétt: 1 írlands 2 Læ 3
Albanía 4 Na 5 Sofandi 8
Ilm 9 Ani 13 RR 14 ST.
— Mér skilst að hann fari ekki eins mikið i kirkju og hann ætti að gera
TÍMINN
25
ar en aðrir. Eigi að síður reyndi
hún eftir stundarkorn að losa
sig svo lítið bar á. Að sleppa frá
honum var ógerningur í þessum
þrengslum.
— Slepptu mér! hvíslaði hún,
þegar ný hláturroka skall yfir.
Hann laut aiður, svo varir hans
námu við eyra hennar.
— Já, ef þú lofar mér næsta
valsi — og svolítið meiru.
— Einum valsi og tveim mín-
útum þá, hvíslaði hún.
Að sýningu lokinni hófst dans
inn á ný og sumt af eldra fólk-
inu tók að kveðja og tína sam-
an börn sín, er auðvitað vildu
vera lengur. Það var orðið áliðið.
þegar kerran frá Hellulæk rann
úr hlaði.
— Þessi hátíð heppnaðist vel,
sagði Anna.
— Já, hún var mjög skemmti
leg, tók amma undir
— Ég var bara svo hrædd um
að pabbi hellti í sig of miklu
brennivíni og talaði eitthvað af
sér. Hann er nógu orðhvatur þar
fyrir utan.
Amma hló. — Þú gerir þér
óþarfa áhyggjur, eins og fyrri
daginn. Framkoma þeirra Óla Pét
urs og Enoks var til fyrirmyndar.
— Grunsamlega góð. að því er
Enok snertir, sagði Jóhann. —
Hann hefur eitthvað bák við eyr-
að, sá gamli refur. en látum karl-
ana bara sjá um sitt Við hinir
höfðum mikið gagn af þvi að
koma saman og ræða eitt og ann-
að.
Agnes reið á eftir vagninum
og tók nú ákafan þátt í sámræð-
unum.
Ég ræddi líka við Þor-
björn, sjálf, sagði hún. — Um
hænsn.
— Gerðir þú það?
— Ja-há, því hann er svona
eitthvert húsdýra. . .naut. . .ráða-
naut. Að hverju eruð þið að
hlæja?
— Að þér, svaraði faðir henn
ar — Það heitir að vera ráðu-
nautur.
— Nú, það er nærri þvi sama,
sagði Agnes og andaði léttar. —
Hann kann að minnsta kosti á
hænsni. Ég sagði honum. að ég
ætlaði að fá mér hænsni næsta
vor, og útungunarvél og allt, og
það fannst honum ágætt.
— Þetta hefur þá verið af-
bragðs kvöld í heild, fyrst Agnes
hefur haft gagn af því láka, mælti
Jóhann að síðustu.
— Já, sagði Anna. — Kristín
og Jón halda líklega út aUa nótt-
ina.
Og vitanlega hélt unga fólkið
út. Þegar bælt grasið í hlaðvarp-
anum gerðist blautt af næturdögg
inni, flutti það sig út í stóru
hlöðuna, enda var hún rækilega
sópuð í tilefni dagsins. Rafmagns
Ijós voru í öllum útihúsum á
Neðrabæ, og komið hafði verið
fyrir röð af mislitum kertaper-
um neðan á sperrum Báru bær
hæfilega birtu. án bess of bjart
yrði. Skær bita á ekki vel við
dans í hlöðu.
Svo sem gjarna er venja til,
hófst hljóðfæraleikurinn með
valsi eftir hlé það. er á hafði
orðið. Hinrik gekk rakleitt til
Kristínar.
— Má ég? sagði hann.
Hún hristi höfuðið. — Næsta.
Þessum er ég búinn að lofa.
— Skeifnasm:ðnum?
— Já Hvað um það?
— Nei, það var ekkert. Þú get-
ur svo sem dansað við hvern sem
þér sýnist.
— Já. bað vona ég að minnsta
toosti.
— Jæja, þú ert þá þarna! Þetta
var glaðlega röddin hans Óla.
— Þennan vals á ég. Og fjórar
mínútur á eftir, bætti hann við
um leið og þau gengu í dansinn.
— Tvær.
— Tvær mínútur af valsinum
glötuðust meðan ég var að leita
að þér. Kanntu ekki að leggja
saman? Tveir og tveir eru fjórir.
Kristín hló. — Þú kannt að
hafa þitt fram!
— Ekki eins og ég vildi helzt.
— Þú vildir kannski að tveir
og tveir væru fimm, eða jafnvel
meira.
— Ég vildi gjarna vera meira
með þér. Tekurðu ekki eftir því?
-g reyni það þó að minnsta kosti.
Nú var hann í rödd hans, þessi
hlýi, ómótstæðilegi tónn, um leið
og hann laut niður og lagði vanga
sinn að hennar.
Hann tók þéttar um hana í
því er hann snart kinn hennar.
Og þegar í stað fór þessi létti
skjáífti um hana — engin óþæg-
indakennd.
— Það er erfitt að útskýra það,
en þú kemur mér tU að óska mér
alls þess, sem mér hefur áður
fundizt einskis virði, kona og
börn og það.
Kristín óttaðist þetta al og
þennan hreim, það var svo örð-
ugt að verja sig, er hann viðhafði
það — og það þótt hún vissi, að
ekki fylgdi því mikil alvara. Eigi
að síður gat legið einhver vott-
ur alvöru að baki þessara óska.
. . . Og við það kemndi hún sig
sem konu, með nokkrum hætti.
— Nei, heyrðu nú! svaraði hún
og reyndi af öllu afli að rrfa sig
frá þeim hugblæ, sem hann var
að skapa — Þegar maður er á
hátíð. og það annari eins stórhá-
tíð og þessari, á ekki að óska sér
neins, aðeins lifa fyrir líðandi
stund og skemmta sér.
Varir hans snertu létt vanga
hennar.
— Einmitt núna ert þú hjá
mér, hvíslaði hann. — Nú óska,
ég mér einskis annars.
Þarna hafði hún lagt honum lag
legt vopn upp í hendurnar! Óli
naut þess sem sé hvað bezt eins
og á stóð, að lifa lífinu, áhyggju
lausu og ínnihaldsríku. Og það,
var smitandi. Það var svei mér
ekki svo auðvelt að halda aftur
af honum.
— Ekki ég heldur, anzaði hún.
— Yfirleitt hugsa ég ekkert núna.
bara dansa.
— Við mig........
Hún hló. — Já, og þú dansar
líka vel, þess vegna óska ég mér
ekki heldur neins annars, eins
og á stendur
Þetta átti að láta hversdagslega
í eyrum. en það var líka hægt
að skilja það á annan hátt. Varir
hans snertu kinn nennar á ný,
og tak hans breyttist svo ein-
kennilega, hvort sem það var Ut
af masi þeirra um að nú þyrfti
einskis að óska sér t'rekar Vals-
inn endaði með nokkrum tang
dregnum tónum.
— Hvað eru fjórar mínútur
langur tími? spurði Óli.
Sem betur fer er ekki hægt að
komast langt á fjórum mínútum.
hugsaði Kristín. Sízt af öllu hefði
hún þorað að vera ein með hon-
um núna, hún hefði ekki mátt
treysta sjálfri sér Ef hann hefði
sagt, eins og honum var svo tamt:
„Þú ert stúlkan min, er það
ekki?“, gat vel verið að hún
hefði ekki varizt því að svara ját-
andi.
Nei, engin loforð og engin
bönd.
Hún minntist þessa meðan
hún dansaði næsta vals, sem hún
grunaði Hinrik um að hafa pant-
að sérstaklega fyrir þau. Hún
hafði eitt sinn látið þau orð falla,
að valsinn gerði sig svo veikgeðja
og viðráðanlega.
Þau dönsuðu þegjandi tti að
byrja með. Hinrik dansaði líka
vel. þótt ekki væri af þvílíkri inn
lifun og eldi sem Óli. Hún gat
hugsað. þótt hún væri að dansa
ÚTVARPIÐ
ISunnudagur 22. september.
8,30 Létt morgunlög. 8,55
Fréttir. Út-
dráttur úr
forystugrein-
um dagblaðanna. 9,10 Morgun-
tónleikar. 11. Messa í safnaðar
heimili Langholtssóknar. —
Prestur séra Sigurður Haukur
Guðjónsson. Organleikari: Jón
Stefánsson. 12,15 Hádegisút-
varp. 13,30 Miðdegistónleikar.
15.00 Endurtekið efni: Dagur
á Dalvík. Stefán Jónsson talar
við fólk þar á staðnum. 16.05
f Sunnudagslögin. 16,55 Veður-
fregnir. 17,00 Barnatimi: Einar
Logi Einarsson stjórnar. 18,05
Stundarkorn með Tsjaíkovski:
Sinfóniuhljómsveitin í Minnia-
polis leikur. 18,20 Tilkynning-
ar. 18,45 Veðurfregnir. Dag-
skrá næstu viku. 19,00 Fréttir.
Tilkynningar. 19,30 Platero og
ég. Ljóðrænir þættir eftir
spænska höfundinn Juan Ram-
ón Jiménez, fluttir af Nínu
Björk Árnadótxu’- og Guðbergi
Bergssyni. 19 50 Hljómsveitar-
músik. 20,20 Dublin. Vílhiálm-
ur Þ. Gislason fyTrverandi út-
varpsstjóri flyi.ur erindi. 20,50
Einleikur á níanó 21,05 „Perl-
ur og tár“, smásaga eftir P.G.
Wodehouse, — 'vrri hluti. —
21,30 Lög frá Kubanhéraði í
Sovétríkjunum. 21,45 Spékopp-
ar. Árni Trvggvason leikari !es
ljóð í léttum dúr. 22,00 Fréttir
og veðurfregnir 22,15 Datfsiög
23,25 Fréttir í stuttu máli. —
Dagskrárlok.
Mánudagur 23. september.
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Há
degisútvarp. 13.00 Við vinnuna
14.40 Við, sem
heinaa sitjum.
Kristmann
Guðmundsson rith. les sögu
sína „Ströndina hláu“ (6). —
15.00 Miðdegisútvarp. Fráttir,-
tilkynningar 16.15 Veðurfregn-
ir. fslenzk tónlist. i7 00 Frétt-
ir. Klassísk tónlist. 17.45 Lestr
arstund fyrir litlu börnin. —
18.00 Óperutónlist. Tilkynning
ar. 18.45 Veðurfregnir. Dag-
skrá kvöldsins. 19.00 Fréttir.
Tilkynningar. 19.30 Um daginn
og veginn. Bjöín Bjarman rit-
höfundur. 19.50 „Vorið góða,
grænt og hlýtt“ Gömlu ltigin
sungin og leikin 20,10 Valds-
menn i Vesturheimi. Vilmund
ur Gylfason og Baldur Guð-
laugsson flytja þætti úr for-
setasögu Bandaríkjanna, —
fyrri hluta. 21.00 Ballett-tón-
list. 21.10 „Perlur og tár" —
21.30 Ballötur eftir Hugo Wolf
og Carl Loewe. 21.45 Búnaðar-
þáttur Óli Valur Hansson ráðu
nautur talar um jsymslu garð-
ávaxta 22 00 R'’-éttir o| æður-
fregnir 22.15 íþróttir Örn Éiðs
son segir frá. 22.30 Kvartettar
Bartóks. 23.05 Fréttir í stuttu
máli. Dagskrárlok.