Tíminn - 23.11.1968, Blaðsíða 4

£etii CiÍ Ajénðam
Á föstudagskvöldið í síðustu viku
ar sýndur fyrsti þátturinn í nýj
um myndaflokki, sem nefnist
Vinginíumaðurinn1.. Er hér um
ð ræða „Villta vesturs“-myndir,
en ýmsir munu hafa saknað slíkra
' ynda í íslenzka Sjónvarpinu er
laverick hvarf úr dagskránni.
ersónulega fannst mér þessi nýja
mynd langdregin og leiðinleg, og
tel reyndar að stíkar myndir eigi
ekkert erindi í sjónvarpið okkar.
En það eru víst ýmsir, sem aldrei
fá nó.g af slikri dellu, og auðvitað
verður að sndða efni Sjónvarpsins
etftir óskum sem flestra.
Af langri dagskrá laugardagsins
ha-r af þátturinn „Hér gal-a Gauk-
ar“, en segja verður, að al-lir þætt
ir þeir, sem Sextett Ólafs Gauks
og Svanihildur hafa haft í Sjónvarp
inu, hafa verið bráðskemmtilegir,
nema „Skrallið í Skötuvik“ sem
var le-iðinlegur. í þættinum á
1-augardaginn voru sniðug atriði,
skem-mtileg lög og textar, vel út
fœrð. Og ýmsir þátttakendanna
, að auk þess að vera hljóm
listarmenn og söngvarar, eru þeir
afbragðs leikarar, ekki sízt Karl
Möller í skeg-gvandræðunum
miklu.
Laugardagsdagskránni lauk með
þýzku kvikmyndinni „Síðasta brú
in, ,,-sem var góð ei-ns og við var að
búast. Aftur á móti mun textin-n
hafa slegið öll fyr-ri met í Sjón
vai'pinu, og er þá mikið sagt. Er
það í rauninni furðulegt, hvernig
höndum virðist oft kastað til
gerða á textum í Sjónvarpinu, þótt
auðvitað séu allmargar heiðarleg
ar undantekningar. Þar sem slík
vinnubrö-gð eru óþörf, er þess að
vænta að sjónva-rpsáhorfendur
verði lausir við þau í framtdðinni.
Dren-girnir þrír frá Ólafsfi-rði,
sem komu fram í „Stundinni okk
ar“ á sunnudaginn og sýn-du leik
fimi, vö'ktu athygli. Sýndu þeir,
ásamt þjálfara sínum, ýmsar
skemmtilegar æfingar. Sýna þeir
einnig í barnatímanum á morgun.
Á sunnudagskvöldið var sýnd
enn ein kanadísk kvikmynd um
börn — „Með barnsaugum1, —
Á mánudagskvöldið að loknum fréttum koma Hljómar frain og flytja nokk-
; ur lög, þar á meðal 5 ný lög eftir Gunnar Þórðarson.
Myndin er úr einu atriði þáttarins. Við borðið sitja Rúnar Júlíusson, Engil-
; bert Jensen, Gunnar Þórðarson og Erlingur Björnsson, en söngkonan, Shad
1 fo Owens fylgist með.
og var hún reglulega skemmtileg.
Skemmtiþátturinn „Inga“ frá
finnska sjónvarpinu, var aftur á
móti einstaklega langdreginn og
leiðinlegur. Bandaríska kvikmynd
in, sem sýnd var þetta kvöld —
„Eftir þrælastríðið", va-r léleg.
Þátturinn „Syrpa“, í umsjón
Gísla Sigurðsson, hóf göngu sína
á ný eftir nokkurt hlé á mánudag
inn, og e-r gaman að þessu-m
þætti.
Þriðjud-agsdagskráin var sú
bezta í vikunni se-m leið, og hófst
að loknum fróttum, á þættinum
„Munir og minja-r“. í þeim þætti
lýsti Dr. Kristján Eldjá-rn, forseti
Íslands, Grænlandssýningunni, sem
var í Þjóðminjasafninu í vor. Er
skemmst f-rá því að segja, að þessi
þáttur var skemmtilegastur og
fróðlegastu-r allra þeirra góðu
'þátta, s-em fluttir haf-a verið í
„Munir og minjar“. Frásögn Dr.
Kristjáns var skýr, fræðandi og
lifandi, og spannaði yfir alla sögu
íslenzkra manna á Grænlandi til
forna.
Að loknum þessum ágæta þætti,
var mynd í myndaflokknum „Holiy
wood og stjörnurnar“, og v-ar hún
ágæt, enda fjallaði hún um trúða
'bvikmyndanna. Síðan hófst mynda
flokkurinn „Engum að treysta“
eða „Heimur Ti-m Fracer“, eins
og hún heiti-r í beinni þýðingu.
Þessi mynd e-r raunar allmjög
öðruví-si en „Meli-ssa“, þar sem
Tim Fr-acer, aðalpersóna sögunnar
er á mlála hjá brezku leyniþjón
ustunni, en ætti ekki að vera síð
u-r spennandi fyrir því.
„Tartuffe“ eftir Moliére var
sýnt á miðvikudagskvöldið, o-g var
hið skemmti-legasta, enda vel leik
ið.
Nokkrir athyglisverðir dagskrár
liðir eru í Sjónvarpsdagsbrónni í
n-æstu vi-ku, og mun hér minnst á
þá helztu þeirra, fyrir utan föstu-
þætti-na, sem óþa-rfi er að ræða
mánar um.
Klúkkan 20.50 á sunnudagskvöld
ið — eða að loknum fréttum og
Myndsjá — er blukkustun-dar þótt
ur, sem n-efnást „Konsert fyrir tvö
píanó“. Þei-r Vladimir Askenazy og
D-aniel Barenboim leika konsert fyr
ir tvö píanó eftir Mozart, en í upp