Tíminn - 15.03.1969, Blaðsíða 3

Tíminn - 15.03.1969, Blaðsíða 3
J^UGARDAGUR 15. marz 1969. TIMINN 3 Með morgun- kaÍFfinu Tvaer eldri konur tóku sér far með flluigvél. Strax og fiuigvédin var komdn á ioft, kölluðu þær á filiu'gfneyjuina. — Viiitu biðja flg- manininn að filjúgia ekki hnaðar en hi'jóðið. Okíkur luagar tdl að taia saimiain á leiðiinni. — Einn af ykkur kcmur í fréttum allra blaða á morgun. Hver haldið þið að það sé? — Hvað á ég að gera, ef storkurinu kcmur á meðan þið eruð í bui-tu? Siggi litl'i hiafði verið óþægur, svo pabbi hams skaimmiaði hainn og saigði honum að fiana í skamm- arkrólkian. Þar stóð Siggi skæl- amdi, en hætti sáðan snögigleiga að skælia. — Æt-larðu nú að vera þægur? spunði pabbi. — Nei, ég er bara að hvólia mig svolítið, svamaðii Siggi. Fyrir alimörg'um ánum var til í læknadeld Háskólans gúmmlik- an af koniu, og var það motað við kennslu og oft látið stan-da í eimni kennsluigtofiu'nni. Eiirnn góðain veð- undag kemur kari einn upp í Há- skólia til að firuma húsvörðiinn að mádi. Þegar karlinin var í þann veginn að kveðja, verður homum litið þar inn um opnar dyr og sér hvar gúmmíkenlingin stend- ur á miðju gólfii. Kariiinm starir á hama góða stund, segir svo vð toúsvörðnn: — Mikil hornigrýtis fienna er kerlimgia að standa þarna alisþer á aiirmanmiafæri og hafia hvorki lamgsjal eða léneftskMt um mjaðm irmar. „Ég þord að fuilyrða, að það sem ég veit uim umferðarreglur, er nóg til þess að fylia bedia bók.“ „Já, og það sem þú veizt ekki, ©r nóg tid að fyllia heilt sjúkra- hús.“ E'iimhvem tímm, þegar ednn „foss. inn“ kom tid Reykjavíkur eftir liaruga útivisit, hafði viss tegund skordýra boriat á marga skipverja í erlienidum hafnarborguim. Þegar landfestar höfðu verð bundnar upp, var messadrengurin'n óðara seindur upp í apótek og þar bað bainin um grásalva. „Hvað mikið?“ spurði stúlkan. Éftdr nokfcra um'huigsun svaraði strákur: „Ja, — handa eimmi skips böfm.“ í fyrsta skipti, sem Óld kom tdl stórbongarinnar, meyddist hann tii að fara á opinbert sailennd. Hann sá þar mamm siltja bak við 'gi'ecr- rúðu og Ódd, sem var mjög ófram- færina, beið lerngi vel. Loks gat banin ekki beðið liengur, gedck að rúðu'opimu og sagði: „E'rtu ekki bráðum búkm?“ Guðdómilíaga fadiieg Ijóska seitt- ist í tanndæknisstólinn og var hræðilega taugaóstyrk. Tanmlæknirinn var að taka til tæki sín, og tauigastyrkur hieaoar jókst ekíci við að sjá borimn. „Guð,“ sagði hún skjálfrödduð, „óg er svo hrædd við tanndaekna að ég vildi heldiur fæða bam en láta spóla í mér tönn.“ „Jæja,“ sagði tanndækndrinn, ,,þá held ég, að þér ættuð að á- kveða ySur, áður ea ég stillii stól- inn.“ Aðliaðandi þrjátíu og sjö ára gömul ensk ekkja hefur aug- lýst sjáifá sig til sölu, hún lit- ur ekki við tiiboðum sem eru undir hálfri miiljón ísienEkra króna. Ekkjan heitir Constance Dawbea’, og maður hennar lézt þegar þau böfðu verið giifit í tvö ár, en bún á sjö ára dótt- rnr. Hún hefur boðið siig til sölu bæsfibjóðanda, því hún á edgn sem heffur hrapað mjög í verði, og þairf því mjög á fé að halda. Frúin vill láta kaupa sig þetta háu verði, því hún álít- ur að hún eigi það fyllilega skilið fyrir að bjóða sig til sölu á frjálsum mankaði. Það fylgir sögumni að firúin býr í útjaðri Lundúna, og 'hefur þegar fengið mörg tilboð, en bíður eftir fleirum. Það hefur eflaust elkki farið fram hjá nednum, að Friðrik Kri'stjánsson, Daniakóngur varð sjötugur nú í vikuinni, ein mik- ið veður var geirt út af þessu affmæli í Dairamörku, eins og kannski vonlegt var. Efcstra Bladet skýrir svo frá, að hið fyrsta sem kóngiu[rin.n gerði við upphaf aifmælisdaigsiins klukkan tólf á miðnætti, hafi vei'ið að standa upp frá nótt- verðairborðinu, sem hainn sat að með fjölskyldu sinni, og dnaga þrjá brjóstsykurspoka upp úr buxnavösunuim og gefa þá dætruun sínuim, þeim Mar- gróti, Bemediiktu og Önnu Mairíu. „Þið vitið," sagði kóngur, „að á hverju áii, þegar ég á afmæli, hef ég gefið ykkur brjóstsykurspolka. Það fáið þið lílka í dag. Gjafinmar tll mín skulið þið líkia eins og venju- lega bíða með þangað til í fymamálið.“ 1 Kaupmianinahöfn voru farn ar mifclar skrúðgönigur kon- ungi til beiðu'ris, og mdkill miannifj'öldi safnaöist samjan frannan við konramgshöllina, þar vonu börn í meirihluta, og þau veifuðu fiámuim sínum og sungu: „Konge, komge kom tnú fnean ellens gár vi aidrig hjem.“ Kom þá fcómgsii fnam á svadirn- ar ásamt fjölskyldu skimi og mannfjöldiran fayllW þau. Salome heitir huin þessi, og Spámverjar segja að húm sé í hópi þeirtra bezbu dægurlaga- söngvara. Myndin er ammars tefcin af hemni í tilefni af því að hún mun tafca þátt í „Eunovisiion song Contest“, sömgkeppni sem Nýlega var fná þvi skýrt í ísttieinzkuim blöðum að ný at- vinnustótt heffði hasllað sér völl hér á landi, reyndar starf- aði aðeins einn maður við um- nætt fag, en sá mum starfa í „Tónabæ", skemmtistað unga fólksims, og hafa þann stanfla með höndum að stjónna plöt- um imn á plötuspilana. Hefur hann því gjarman verið kall- aður plötusnúður, hvort sem það nafm festist við hamn í framtíðimmi eður ei. Ekki virðist þumfa meima imenntun til þess að gegna þessu starfi plötusmúðs, þaö sýnor að minnsta fcosti það, að vinsælasti pttötusniúður í heimi er talinm vena hin þriggja ára og þriiggja mánaöa Beatriz dte Labamda sem reyndar er bana kölluð „Ouehi-Cuehi“, en húm kynnir nýjar plötur fyiír spánskia útvarpið. Beatriz er mjög vimsæl í stanfi sínu, en hún byrjaöi í þvi fyrir tilvidj- un, faðir henniar sem er stjórn- andi hljómiplöfudeildiar út- varpsLns lót hama lesa kynm- iragar í útsemdingartímia út- varpsip'S, vegna veikindafor- falla, ög þannig fór að hlust- endur kröfðust þess að Bea- tniz yrði fastráðiim. Beatriz sagði fyrir skömmu að hún vittdi efcki vera hljóm- plötúkynnir allia ævi, helzt vildi hún vena hjúfcnunarkona eða bara koma. baiMin verður í Madrid urn næstu mánaðanmót, eins og fná var skýrt hér á siðuirani um daginn. Og iagið sem Salomie mun syngja, og hún er frægust fyrir mefmist „Vivo Contamdo“. Salome er fulltnúi lf/nds síns í keppninni. ★ Nýlega lmku svifflúgóhu'ga- mtemm í Þýzkalandi samíðii á stærstu keppnissviffluigu, sem smiðuð hefur verið í faeimim-. um. Það voru meði'lmir svifflug- félags Tælkni'háskólams í Bra- umschweig, sem smiðuðu flag- uma í frístúndum sinum, og er faún gerð að öllu leyhi úr tnefjagleri, sem er í senn létt effni og sterkt. Vængbafið er hvorfci meina mé ir.imma em 21.6 metrar, og var óttazt, að bún kynmi að vera erfið í stjórm vegma þessa, en' svo reymdist efcki. SmiðirmÍT vörðu 10.000 stundum við flugusmíðina, og hefði hún kostað nærri mdíijón ki’ónur, ef þeir hefðu tefcið fé fyrir vinmu síma. Efmið toost- aði um 50.000 torónur.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.