Vísir - 22.09.1977, Qupperneq 2

Fimmtudagur 22. september 1977
c
I REYKJAVIK
-----v-----
J!
Velur þú frekar íslenskar
vörur en erlendar ef þú
getur valiö?
Erna Ingólfsdóttir, menntaskóla-
nemi: Já, ég vel frekar islenskt ef g
þess er kostur, en þau föt sem ég |
kaupi eru þó frekar erlend. I
Oddgeir Einarsson, vagnstjón:|
Já, maður reynir það nú, en þó|
kemur fyrir að ég syndgi! Fólk eri
sjálfsagt ekki nógu vakandi fyrirl
þessum hlutum.
I
Þórunn Jónasdóttir, nemandi:!
Já, ég vel frekar islenskar vöruri
ef þær eru eins góðar.
I
Margrét Guðmundsdóltir, leik-®
kona : Já, ég vel frekar islenskar}:
vörur ef þær eru eins góðar.
Friðieifur Kristjánsson, vél-
stjóri: Já, ég kaupi frekar is-
lenskt, en þar sem ég er á far-
skipum kaupi ég þó einnig mikið
af ódýrum vörum erlendis.
■
■
■
I
■
I
■
I
I
■
I
I
HMHHHHfHHBHHMHHHHBHHHHHHHHHHHHHHHHHIHHHHHpBBf
Frá æfingu á Grænjöxlum í Breiðholtsskóla.
Vísismynd: JA
FRUMSYNA GRÆNJAXLA
í BREIÐHOLTSSKÓLA
Fyrsta frumsýning
Þjóðleikhússins í
höfuðborginni á þessu
hausti verður i Breið-
holtsskóla.
Það er á föstudagskvöld, sem
leikritið „Grænjaxlar” verður
frumsýnt þar, en leikritið samdi
Pétur Gunnarsson ásamt Spil-
verki þjóðanna, leikstjóra sýn-
ingarinnar, Stefáni Baldurs-
syni, og leikhópnum. Það er ætl-
að til sýninga i framhaldsskól-
um og viðar.
,,í leikritinu er brugðið upp
svipmyndum úr lifi unglinga og
umhverfi oger það allt í fremur
gamansömum tón. Ekki er um
að ræða samfelldan söguþráð,
heldur er brugöiö á leik —
leikarar og söngvarar fara úr
einu i annað, sýna unglinga,
samskipti þeirra innbyrðis, við
foreldra og annað fólk”, segir I
frétt frá Þjóðleikhúsinu.
Spilverk þjóðanna hefur sam-
ið tónlist, sem er töluverö í sýn-
ingunni, og kemur jafnframt
þar fram. Leikarar eru Helga
Jónsdóttir, Sigmundur örn Arn-
grimsson, Þórhallur Sigurðsson
og Þórunn Sigurðardóttir, en i
Spilverkinu eru Egill ólafs
son, Sigrún Hjálmtýsddttir,
SigurðurBjólan og Valgeir Guð-
jónsson.
„Grænjaxlar” taka um eina
og hálfa klukkustund i flutningi
og er verð aðgöngumiða hið
sama og á skólasýningar Þjóð-
leikhússins. Fyrstu sýningarnar
verða eins og áður segir i Breið-
holtsskóla.
— ESJ.
Iðnminjasýning í Árbœjarsafni í dag
Iðnminjasýning verður opnuð i
dag I Árbæjarsafni, sem nú minn-
ist 20 ára starfsafmælis sins.
Forseti tslands, dr. Kristján
Eldjárn, opnar sýninguna, en
ávörp flytja Gunnar Thoroddsen,
iðnaðarráðherra og Sigurður
Kristinsson, forseti Landssam-
bands iðnaðarmanna. Guðmund-
ur Guðni Guðmundsson stjórnar
athöfninni.
Sýningin er haldin i tilefni iðn-
kynningar i Reykjavik. Þar eru
kynntar nokkrar iðngreinar, sem
sumar hafa verið stundaðar hér
frá öndverðu en aðrar siðar, er
þarfir manna og lifnaðarhættir
breyttust. Enn fremur er
Iðnaðarmannafélagið kynnt.
A sýningunni eru deildir um
skósmiði, ullariðnað, húsgagna-
smiði, bátasmiði og úrsmiði.
— ESJ.
HK> NÝJA FJÁRHAGSRÁÐ LANDSINS
Sú var tiðin og ekki langt um
liðið, að ekki mátti byggja garð í
kringum hús án tilskilinna leyfa
frá rikisstofnun, þar sem póli-
tlskir fulltrúar deildu fram-
kvæmda- og gjaldeyrisleyfum
til hinna verðugu. Leyfastofn-
unin hét ýmsum nöfnum, eins og
Viðskiptanefnd og Fjárhagsráö.
Með þessum skömmtunarstofn-
unum náði pólitiska valdið al-
gjörum yfirráöum yfir einstakl-
ingnum og gerði suma rika og
aðra fátæka. Þeir sem t.d. urðu
að standa næturlangt i biðröð til
að geta keyptföt i Última, muna
enn eftir troöningnum og ósköp-
unum, sem gengu á, loksins
þegar verslunin opnaði kiukkan
niu að morgni til að selja sér-
réttindafatnað sinn. Bila-
leyfi fengustekkinema á bak viö
væri þrýstingur heilla flokks-
deiida, vináttu- eða fjölskyldu-
tengsl. Aðrir fengu kannski
stuttan fyrirlestur um það hve
hættulegt væri að aka bilum hjá
þeim nefndarmanni sem flaut-
aði fyrir horn.
A timum viðreisnarstjórnar-
innar var þessum höftum aflétt
og við byrjuðum aftur að hegða
okkur að hætti siöaðra þjóða,
sem freista þess að afla gjald-
eyris fyrir innkaupum þegn-
anna. En nú fimmtán árum siö-
ar er aftur byrjað að skammta
og deila og drottna I gjaldeyris-
málum með sömu formerkjum
og i Fjárhagsráöi fyrrum.
Nema nú heitir vina og vensla-
nefndin Gjaldeyrisnefnd bank-
anna. Yfir henni situr sjálfur
viðskiptamálaráðherra lands-
ins, sem flokkslega hefur aldrei
verið alinn upp við það lág-
marksfrjálsræði að fá óhindrað
að gera erlend viðskipti. Siðast
þegar Framsóknarfiokkurinn
vari stjórn, að fráskildu vinstri-
stjórnarævintýrinu sem lauk
1974, var skömmtunin i fullum
gangi.
Gjaldeyrisnefnd bankanna
getur aldrei verið nema til
vandræða,hversu vandaðirsem
þeir menn annars eru, sem þar
starfa. Eöli málsins samkvæmt
er þeim skylt að vera með putt-
ana i hverju einasta gjaldeyris-
leyfi, hvort sem það er nú fyrir
bil eða utanferð. Maður sé þá
fyrir sér þveitast blóðinu i alls
konar fyrirgreiöslum, aiveg
eins og fulltrúar Fjárhagsráðs á
sinum tima. Gjaldeyriseyðslan
verður siðan á endanum svona
nokkurn veginn eins og hún
hefði orðið án Gjaldeyrisnefnd-
ar bankanna, en i millitiðinni er
með frestunum og ýmiskonar
puttagangi búið að afla tilkostn-
aðar, sem i raun hækkar þann
gjaldeyri i verði, sem til ráð-
stöfunar er á hverjum tima.
Menn sem koma t.d. langt að til
að sækja bil, sem þeim hefur
verið lofaö, verða kannski að
biða i viku eða hálfan mánuð
eftirþvi að gjaldeyrisleyfi sé af-
greitt. Jafnframt hlaöast vaxta-
greiðslur á bilaumboðið. Þetta
er látið viðgangast á sama tima
og dollarinn i hverri nýrri bif-
reið er á áttunda hundrað krón-
ur.
Gjaldeyrisnefnd bankanna er
skömmtunarhneyksli, sem nú-
verandi rikisstjórn veröur að
færa haldbetri rök fyrir en hún
hefur gert hingað til. Sé þörf
fyrir gjaideyrisskömmtun á að
segja það upphátt og opinskátt
og taka þá upp gamla kerfið I
einhverri mynd, sé svo komið að
ekki sé hægt að lifa í landinu án
skammtana. Hálfgerð leyni-
skömmtun undir forsæti krata,
sem hingaðtil hafa verið taldir f
st jórnarandsöðu, er svona
ámóta gáfuleg og afhenda
stjórnarandstöðunni meirihluta
i velflestum bankaráðum.
Löngunin til að drottna pólitiskt
I gegnum skömmtunarkerfi á
ekki að ná yfirráðum yfir um-
svifum I þjóðfélaginu fyrr en
hún hefur verið samþykkt sem
stefnumið i kosningum. Þangað
til ættu króniskir skömmtunar-
stjórar að hafa hægt um sig.
Svarthöfði