Tíminn - 15.06.1969, Qupperneq 16

Vairfl'a hálfrar klu'kkusfaindair
aikstur frá Reykjaivík nokkru
eftdr að komi'ð er úr MosfeUs-
dalwuim steodur bærinn Selja
brekka sujMWin þjóðvegar. Á
vetrum er fáförulit á þessum
slóðum. Stöku sinnwm eiga
bændur úr Þiogvallasveit og
af efstu bæjum Mosfellssveit-
ar, eða áhugasamir skíðamenn
leið fram hjá. Þess utan fádr
aðrir. í mai lifnar yfir sam-
göngum og um hásumarið er
hér eion fjölfarnasti vegur
landsins unz umferðin fer að
fjara út á nýjan leik í septiem
ber. Það er því ekki síðuc
umferðin en grængresið og
gróandinn, sem boðar heimiiis
fólki að Seljabi-ekku sumar-
komuna. Fleiri en bílar og
m-enn eiga leið um veginn
skammt norðan við bæinn. Þar
fara einn-ig u-m hestar og
hestamenn og m-argir geta ekki
rið-ið hjá garði án þess að eiga
viðdvöl hiá Guðmundi Þorláks
syni. bónda, og kon-u hans
Bjarnvei-gu Guðjónsdótitur. Guð
mu-ndur er en-da l-ands-þekktur
hestamaðuT frá fornu fari og
ýmsurn borgarbúum hef-ur
hann gert þan-n greiða a-ð hafa
fyrir þá reiðhesta. — Þau
hjón hafa lifa-ð tvænn-a fcíma að
Seljabrekku. Áður fy-rr var
fáförlara um sveitina en nú,
en þó hefur bærinn alltaf ver
ið í þióðbraut. A fyrstu bú-
skaoarárum þeirra var stór
viðburður að bifreið æki fram
hiá en m-enn ferðuðust e-a-nsandi
og á hestum, og næturgestir
voru tíðir. Guðmundur hefur
ra-un-ar a-lltaf átt heima i þjóð
brau-t, han-n fæddist og ólst
upp á Korpúlfsstöðum, en þar
voru hestar langferð'am-ann-a
geymdir á þeim fcíma og upp
úr tvítugu var hann í nokkur
ár u-msjónarmaður á Hótel
Héklu í Reykja-vík, þar sem
hann kynntist mörgum eftir-
minnilegum mön-num.
Við áttum ieið hjá Selja-
brekku fyrir helgima o-g notuð-
um ,æk'ifærið að spjalia við
Guðmund. Þau hión eru á átt-
ræði-saldr’, hamn tæpl-ega m-eð
almaður á hæð en kvikur og
hress og ekki eru heldur elli
merki á húsfreyju-nni, grá-
hærðri myndarkomu.
Þau eiga sex fuliorðin böm
og 19. júní er gulibrúðkaup
þeirra.
Okkur var te-kið hið bezta,
borið kafii og pönn-ukökur,
m-eða-n morgunsólin skein úti
fyrir og hv-ein í hús-inu, en
norðaiustianáttin er verst átta
þarn-a, að sögin Guðmundar
— Ég byggði hér á auðu
lan-di 1934, segir ha-n-n. Hér
hafði ekk-i ver-ið bær áður eða
ön-nu-r maninvirkd. Hvammurinn
hér rétt hjá heitir Jón-ssel og
Markúsans-el er kallað við tjörn
ina hér skamimt fyrir n-orðan,
þar er heillmikið af tóftum.
Þar hefur verið haft 1 seli
frá Mosfeli, en þar kva-ð eitt
sin-n haf-a verið pres-tur að
nafn-i Maricús. Jörð-in ér að
mesfcu úr Mosfellslandi en síð
ar fékk ég viðbót frá Bringu
og eftiir það má Seljafond kall
ast mjög sæ-mleg jörð. Við
bjuggum í tjöldum sumarið
1934 en uim haustið var kjall
ari þessa húss, ba-r se-m við e-r-
uim, ti'ibúinn og fluttum við þá
•' h-ann, en efri hæðiinni var
ekki lokið fyrr en 1936.
Frá því ég féikk umráð yfir
þessu lamdi er ég búinn að
byggja út úr því nýbýlið Sel-
kot. Ten-gdasonur minn byggði
þar upp og niú býr dótfcurson
ur minn þair.
— Erfcu upprun-ninn úr Mos-
fefesveit?
— Já, ég er fæddur á Korp
úlfsstöðum og var þar fram
yfir tvítuigt. Eimar Benedikts-
son átti jörðina og fadir minn
bjó þar þarngað til Thor Jen
sen keypti Korpúlfsstaði.
í Reykjavík kynntist ég stð
ar Ei-nard náið, en hann er
eftirminmilegasti maður, sem
ég hef þe-kkt. Ég hefð-i viljað
gefa mikið fyrir að hafa verið
m-eð segulband eiifct sinn er
ég heyrði h-amn flytja bæn
uppi í Þrúðvamgi (við Lauf
ásveg). Eioiar hringir til mín
og biður mig að komia til sín
og koma fljótt ef ég viiji
hjálpa sér að lifia örilítið leng
uir. Ég kaiupi hálfa sérriifllösku
og fer til Einars. Hann situr í
þessuim d'júpa íeðurstól og
þegar ha-nin sér flöskuma er eins
og ég hafi giefið hornum alfon
heim-iinn. Hann leggur filöskun-a
á munsi sér og drekkur
— það var ekki meira en
svona niður að miða. Síðan
fllutti hann bæn til guðsmáittax
ins og bað ha-nn um að 1-eyfa
sér að lifa, koma hu-gsiunum
sínum í fraimkvæmd o-g verða
eftirmi-niniiegri en aðrir menn.
Óðara og ha-nn hafði lokið bæn
inn-i sofnaði ha-nm fraim á borð
ið og ég lét hann eim-an. Það
voru ótrúlegir hl-utir, sem hon
um g-at dottið í huig, og til-
svördn gleymast ekki þótt orð-
bragðið væri ekki a-lltaf hefl-
að. Hano vair sýslumiaður í
Rainigá-rva-llasýslu í 3—4 ár og
*l>egar hann hætti lét hann
svo uimmælt að það væri ekki
vand-averk fyrir eftirmano
sin-n a-ð taka við starfinu, því
þegar ha-n-n hefði byrjað störf
hefðu aðei-ns verið tveir menn
í sýs-lunini, sem ekki voru
sauðaþjófar, en nú væru þar
aðeins tveir sauðaþjófar og
hvoru-guir hætfcu-l-egur. Honum
var m-einilllia bæði við Tryggva
m rr,-',,
Gunnarsson og Jón Magnússon,
og það var um aoman hvom
þeirria sem hanm sagði gjarn
an: „Það helvlti, hann verð-
skuldar 20 ára tukthús."
— Fóristu sn-emma að vera
á hesfcum?
— Allt frá fyrstu tíð. Við
H-endrik Ottósson ólum-st upp
samia-n og við ásamt fleiri strák
um gættum ferðam-anniahasta,
sem voru geymdir á Korpúifs
stöðum, Keldum og Gufuoesi.
Við vorum aiMtaf á hestum og
allttaf berbaikt. Ég hef aðeins
einu sinini orðið verulega
hræddur á hesti og það var á
þessum árum. Árið 1907 voru
um 120 hestar í Geldin-gamesi
ve-gna konum-gskomumoar. Og
eitt si-nm sem offcar voru strák
ar frá Gufuoesi sem voru éldri
en ég að leika sér að fara á
bak helztu gæðimgu-num þar.
Heima var jarpur hestur, sem
Karl Be-rndsen átti, og hafði
mér verd-ð hai'ðba-nn-að að fiara
á bak honum svo óviÖráamfLeg
ur átti hiann að vana. Mér
þótti þetta hart og fór á bak
í óleyfi og reið n-iður að Eiði
til sfcráfca-n-nia og þóttist heldur
góður því allt gefcfc vel. Þeir
voru líba á hestum og ein-hver
sbafck upp á að við skyldum
hleypa. Óðara þeystist sá
jarpi af stað út Eiðið og vest
ur Geldim-gamieis á ofsahraða og
nam efcfci sbaðar fyrr én yzt
á smarbrattri hamrabi-ún og
muinaði minmstu að ég færi
franj af honum. Mér var ekki
um sél að ríð-a hestioum til
baka en þorði ekfci arnn-að því
ég hélt að fétegar míni-r gerðu
ella svo mikið grfn að mér.
En ég fór mér hægara þá
„ ieiðina.
— Hvað stórt bú hafið þið
núna?
— 150 kindur og of mö-rg
Framhald á bls. 5.
Guðmundur Þorláksson, bóndi á Seljabrekku, og Bjarnveig Guðjónsdóttir, húsfrsyja.
Tímamyndir GE

BONDINN í NÁGRENNIREYKJA VÍKUR
SER VORIÐ KOMA EFTIR VEGINUM
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm