Vísir - 19.06.1978, Blaðsíða 11

VISIR Mánudagur 19. júnl 1978
11
SÉR GRIFUR GRÖF...
Alþýöubandalagiö hefur undan-
farna mánuöi gert allt sem i þess
valdi stendur til aö koma at-
vinnuvegum þjóöarinnar á kné til
þess eins aö styrkja stööu sína i
kosningunum. Aöferöirnar eru
gamalkunnar og byggjast á þvl
aö misnota áhrifin 1 lykilstööum
innan verkalýöshreyfingarinnar.
Eins og áöur er látiö I þaö sklna,
aö tilgangurinn sé aö rétta hlut
þeirra, sem lökust hafa kjörin.
Viö skulum kanna þetta aöeins
nánar.
Á hverjum bitna aðgerð-
irnar?
1 nafni kjarabaráttunnar var
látiö til skarar skriöa meö vorinu
i þvi skyni aö hafa áhrif á kosn-
ingarnar.
Aö áliti Alþýöubandalagsins
eru þaö verstu óvinir þjóöarinnar
sem stunda þá iöjuaö flytjavörur
til landsins og dreifa þeim I verzl-
anir. Þetta eru heildsalarnir,
þessir, óþörfu milliliöir”, sem
neyöa fólk til aö kaupa glys og
glingur. Var ekki eölilegast aö
uppræta þennan „braskaralýö”
og stööva þess vegna innflutning
til landsins um skeiö. Hvers
vegna var þetta ekki gert? Getur
veriö, aö frambjóöendur Alþýöu-
bandalagsins, sem sumir reka
verkalýösfélögin eins og
deild í flokknum, hafi óttast
óvinsældir fólksins I landinu?
Fólksins, sem þurfti á vörunum
aö halda. Fólksins, sem fyrir
kosningar, er kallaö „háttvirtir
kjósendur”.
Hvaö gera menn, þegar kjark-
inn brestur, enhlýönin viö flokks-
forystuna neyöir þá til aögeröa?
Þá er reynt aö finna leiöir, sem
koma ekki eins viö fólk strax;en
hafa sömu áhrif, þegar fram i
sækir. Þess vegna var „brask-
aralýöurinn” látinn i friöi, en
ráöist aö undirstööuatvinnuveg-
inum. Nú var sett á útflutnings-
bann.
/-----------v----------\
Friörik Sophusson
sjötti maöur á lista
Sjálfstæðisf lokksins í
Reykjavík skrifar:
Hvað gera menn, þeg-
ar kjarkinn brestur en
hlýðnin við flokksfor-
ystuna neyðir þá til að-
gerða?.... „Braskara-
lýðurinn" var látinn í
friði, en ráðist að und-
irstöðuatvinnuvegun-
um með útflutnings-
banni.
En fólk er ekki eins illa aö sér
og flokksþrælar Alþýöubanda-
lagsins viröast halda, og augu
manna eru aö opnast fyrir þvi, aö
þessar aögeröir snerta fyrst og
fremst umbjóöendur verkalýös-
foringjanna. Vinnan i sjávar-
plássunum dregst saman. Fjár-
vana fyrirtækjum er haldiö gang
andi meö aöstoö bankanna, sem i
þegar hafa sprengt af sér öll út-
lánaþök. Og I staöinn neita bank-
arnir hinum almenna launa-
manni um lán. Þetta eru stað-
reyndir, sem eru umhugsunar-
veröar fyrir þá, sem hafa treyst
þessum forystumönnum til aö
annast hagsmuni sina i kjarabar-
áttunni. Sér grefur gröf, þótt
grafi.
Viðbrögðin i vinstri
stjórn
Þaö er ennfremur Ihugunar-
vert, aö á valdatlmum vinstri
stjórnarinnar 1971—74 sem sjálf
kallaöi sig,,stjórn hinna vinnandi
handa”, breikkaöi biliö á milli
þeirra, sem bágusthöföukjörin og
hinna, sem meira höföu til aö
moöa úr. Þessi sama stjórn vann
ennfremur þaö afrek aö marg-
falda veröbólguna og koma henni
á þaö litt viöráöanlega stig, sem
hún er nú á. Hver voru viöbrögö
Alþýöubandalagsins þá? t staö
þess aö takast á viö vandann eins
og menn, var fyrst reynt aö klóra
I bakkann, en siöan var gefist
upp. Og uppgjöfin algjör vegna
óttans viö óvinsældir ábyrgra aö-
geröa. Eina herbragö kjarkleys-
ingjans er flóttinn og til þess var
gripiö.
Um hvað er kosið?
Langstærsta verkefniö, sem er
óleyst er aö vinna bug á veröbólg-
unni, þvi aö hún er sá þjófur, sem
mestu stelur frá þeim lægst laun-
uöu. Veröbólgan veröur hvorki
kveöin niöur meö verkföllum né
slagoröum, heldur meö úrræöum
þeirra, sem hafa kjark til aö horf-
ast i augu viö staöreyndir og þor
til aö leita viötækrar samstööu.
Alþýöubandalagiö hefur ekki bent
á neinar raunhæfar lausnir Þaö
vill sundrungu en ekki sam-
stööu. 1 kosningunum stendur
valiö ekki um þaö hvort núver-
andi rikisstjórn heldur velli
heldur um þaö, hvort Sjálfstæöis-
flokkurinn fær tækifæri til aö hafa
áhrif á stjórnarmyndun eöa hvort
mynda skuli nýja vinstri stjórn.
Kosið veröur um þaö, hvort leita
eigi leiða i frjálslyndum viöhorf-
um Sjálfstæöisstefnunnar eöa i
rikisforsjárhugmyndum vinstri
manna, sem hika ekki við aö mis-
nota völd sin, en flýja af hólmi
þegar á móti blæs.
Bessi Jóhannsdóttir
kennari skrifar: Al-
menningur hefur vax-
andi tilhneigingu til að
iáta mata sig af ein-
földum staðreyndum, í
sjónvarpi virðist skipta
meira máli, hvað menn
sjá, en þau rök sem
menn hafa fram að
færa.... Þetta kailar á
ný vinnubrögð innan
skólans... Kennarinn
má aldrei líta á sig sem
trúboða ákveðinna
kenninga.

J
grein grunnskólans. Þar lærir
nemandinn ekki samsafn þurra
staðreynda, heldur þann kærleik
og þá mannúð sem sizt má vikja á
þeim timum þegar öfl mannfyrir-
litningar og neikvæðni hafa náö
tökum á allt of mörgum.
Viö vitum um kennarana sem
tala um þjóöfélagsmál út frá sinu
pólitiska gildismati og tala þá
jafnan eins og um viöteknar staö-
reyndir. Kennarinn sýnir oft
fyrirlitningu sina á fornum verö-
mætum s.s. viröingu fyrir vald-
höfum, foreldrum eöa kirkjunni.
Hann hlær við þegar vísir menn
eru nefndir eöa segir brandara og
nefnir háöugleg dæmi, sem litil-
lækka þá i augum nemandans.
Kirkjuna sækja skritnir menn.
Ungt fólk i kristnum söfnuöum er
venjulega taliö klikkaö. Kirkjuna,
þessa úreltu stofnun,ætti helzt aö
leggja niöur. Dagblöö og fjölmiöl-
ar eru mjög dregin I dilka.
Kjaftabloð, klikublöö, ihalds-
snepill, þröngsýnn og ofstækis-
fullur eöa viösýnt blaö verkalýös-
ins, sem auövaldiö hefurekki náö
tökum á.
„óvinir rikisins”
Hverjir þekkja ekki aöferöir
kommúnista meöal herstööva-
andstæöinga. Þeir ganga um
skólana meö limmiöa, sem sýna
skýrt skoöanir þeirra: ÍSLAND
ÚR NATO — HERINN BURT.
Þegar nemendur vilja vita nánar
um merkiö, þá fá þeir langan
fyrirlestur um það hvern hag
auövaldiö á Islandi hefur af veru
okkar i NATO. Kennarinn notar
þá jafnan viss hugtök til aö haföa
til tilfinninga unglinganna, s.s.
auövald, aröræningi, auðvalds-
flokkur, kapitalisti. Lögö er
áherzla á stéttaskiptinguna. Is-
land er stéttskipt, lágstétt, sem er
kúguö og arörænd, og hástétt,
sem er ekkert annað en þjófar og
ræningjar, blóösugur á alþýö-
unni. Hugmyndir eru venjulega
sóttar tillanda sem eiga fátt sam-
eiginlegt meö Islandi á þessu
sviöi. Stéttaátök eru æskileg,
stéttasamvinnuhugtakiö heyrist
aldrei, nema sem blekking auö-
valdsins.
Undirskriftasöfnun Varins
lands sýndi ótviræöan vilja vilja
landsmanna og setti óvænt strik i
málflutning kommúnista, enda
hafa þeir ekki dregiö af sér aö
rægja þá menn, sem aö henni
stóöu. Aö hafa aöra skoöun en
kommarnir i Alþýöubandalaginu,
heitir aö vera landráöamaöur.
Enn er ekki mikiö fariö aö tala
um „Ovini rikisins” en þaö mun
aukast eins og heyra mátti i
borgarstjórnarkosningunum þeg-
ar einn frambjóöenda þeirra
Guðrún Helgadóttir sagöi eitt-
hvaö á þessa leiö, aö annaöhvort
þyrfti að endurhæfa embættis-
menn borgarinnar eöa reka þá.
Þjóöviljinn tók undir þessi orö
Guörúnar i ritstjórnarpistli þ.
10.6.78. Fleiri mega eflaust eiga
von á þeirri einkunnagjöf ef Al-
þýöubandalagiö kemst ein-
hvern tima i þá aöstööu aö
stjórna landinu.
Hreiðra um sig í
fræðslukerfinu...
Við skulum vera minnug þess
aö kommúnistar hafa tekiö upp
þá aöferö aö reyna aö slá ryki I
augufólks. Þeirra bylting er ekki
hvaö sizt fólgin i þvi, aö hún á að
koma innan frá, þ.e. aö stuöla aö
þvi aö þeim gildum er rikt hafa i
samfélaginu veröi komiö fyrir
kattarnef. Þeir hreiöra um sig i
fræöslukerfinu, stéttarfélögun-
um, rlkisfjölmiölunum, og beita
þeim siðan til aö villa um fyrir al-
menningi. Sósialisminn er eins og
baneitraö eplisem aldrei má blta
i.
Þaö er ljóst af ofansögöu aö viö
þurfum að hefja sókn gegn slikum
áróöri. Til þess aö svo megi vera
veröa allir aö taka höndum
saman er unna lýöræöi og frelsi
lands okkar. Látum ekki deigan
siga þó kommúnistar risi upp á
afturfæturna og kalli okkur Úlum
nöfnum, þaö þýðir jú ekki annaö
en aö viö höfum komiö viö kaunin
á þeim. Ef svo er þá erum viö á
réttri leiö.
Bessi Jóhannsdóttir.