Tíminn - 02.08.1969, Blaðsíða 3

LAUGARDAGTJK 2. ágúst 1969.
3
TIMINN
Morðingjar!
Meö
morgun-
kaffinu
Pétur litli er mjög málgeí-
inn í skólanum, og að lokum
missir kenn.slukonan þolinmæð
ina og skrifar á miða, sem
hún sendir Pétur iweð heim.
Á miðanum stóð: Pétur tal-
ar of mikið.
Daginn eftir kemur svo Pét
ur í skólann, rneð annan miða
sem pabbi hans hafði skrifað.
þar stóð: Þá ættuð þér bara
að heyra í mömmu hans.
Kennarinn spurði nemend-
urna í bekknum: — Hver var
það sem stal eplunum í garð-
inum hans Jóns í gærkvöldi?
Enginn svaraði og kennarinn
endurtók spurninguna. Enn
kom ckkert svar ,og þá sagði
kennarinn: — Pétur, heyrirðu
ekki hvað ég segi. Hver stal
eplurn úr garðinum hans Jóns
í gærkvöldi?
— Nei, ég heyri ekki, það
heyrist svo ila hingað til
miín, sagði Pétur.
Þessu trúði kennarinn ekki
og lagði til að þeir skiptu um
sæti, svo hann gæti afsannað
staðhæfingu Péturs. Þegar Pét
ur kom að kennaraborðinu,
spurði hann: — Hver var það,
sem læddist heim til kennslu-
konunnar í gœrkvÖldi?
— Þetta er rétt hjá þér,
það heyrist iMa hingað, sagði
þá kennarinn.
— Afsakið herra forstjóri,
en konan mín bað mig um að
spyrja yður, hvort ég gæti ekki
fengið svolitla kauphækkun.
— Nújá, gerði hún það. Að-
eins augnablik, ég ætla að
hringja í konuna mína og vita,
hvað hún segir um það.
Sjúklingur, sem þjáðst hafði
af svefnieysi, fór tiil þekfcts sál-
fræðings.
— Ég hef skrifað bók um
svefnleysi, sagði læknirinn. —
Hafið þér lesið hana?
— Hún er ágæt. Eftir að
hafa lesið tvær blaðsíður sofn
aði ég eins og steinn.
— Ég sef alltaf með peninga
veskið undir koddanum.
— Það get ég ekki, ég þoii
ekki að hafa hátt undir höfðinu.
— Erindi mátt í kvöild fjail-
ar um arfgenga heimsku.
— Ég vona, að þú hafir efcki
verið svo ókurteis að bjóða for
eldrum þínum.
DENNI
DÆMALAUSI
— Stökktu yfir hann! —
Stökktu yfir hann!
Sönigvarinn Eddie Fisher, sá
er eitt sinin var kvæntux Elísa-
betu Taylor og síðan Debbie
Reynoldis, miætti nýlega í skiln
aðarréttinium í Samta Monica í
Alexander Skimner, yfirlög-
reiglulþjónn í Manchesiter, féfclk
sér fyrir skömmu dæmd 2500
pund í skaðabætur fyrir meiðisl
er harnn hlaut við að renma á
b a n a n aihýði. YfMögreglulþjónn-
inm rann á hýðiinu, þegar hann
var að fara með tvo fanga úr
réttansal í famgelsi.,Hatm kr.afð.
ist ska’ðabóta á þeirri fofsehdu,
að banamahýðið hafi verið stað-'
sett á opinberu góifi rétltansal*
arinis og vegna meiðslanna sem
hamn hlaut við að detta, geti
hann efcki lenigur stumdað eftir-
lætiis tómstundaiðiju síma, þ. e.
skoakan dans og fcnattspymu.
Og rétturinn komst að þeirri
niðurstöðu, að mjög slæmt
væri fyrir Sfcinner að geta
tovorki damsað upp á stoozkan
miáta, né leifcið fcnatitspyrniu,
því féfcfc hann pundin sín 2500.
★
Nofcfcrum mánuðum fyrir
dauða sinn saigði bamdarísfci
leifcarinn Jetflf Humter „Ég
verð efcki miklu eldri. Ég dey
bráðleiga, og dauðann mun bera
að á einihve,rn Mægilegam hátt“.
Þegar hann var á Spámi að
leifca í „Viva America“, varð
að Ijúfca við tiöfcu myndarimnar
ám hans, því að hamn lá á
sjúkrahúsi vegna meiðsla. Þeg-
ar hanm eitt sinn var á Ítalíu
Nærsitaddir söigðu, að fólkið
hafi sikemmt sér imjög vel, það
var í góðu sfcapi, já reyndar al-
veg rífaimdi skemimitilegt, enda
blindfiulllt. Karlmenn púuðu
virndla í gríð og erg, slæmidu
höndunum utan um girönn mitti
stúlfcnainna, marigir veifuðu lit'l
urn þjóðfánum Bandarífc.iamna,
og stundum sáust karímenm í
j'aikkaifötum eða konur í veizlu-
klæðnaði detta endilöng í sumd
lauigina. Þetta var sem sé hið
alamerígka fyrirbæri „surnd-
laugarsamlkvæmi". Og þátttafc-
endur voru tæknimenn og kon-
ur NASA, -S ..alda upp á það,
að í sameiningu hafði þeim tek-
izt að koma þrem löndum sín-
um til tuimglisins — og aftur til
jarðiar.
„Partíið" var haldið sfcammit
frá aðalstöðvunum í Huoston,
og fólfcið hópaðist umhverfis
Kaliforníu, en þar var konu
hans, leifctoonunni Connie Stev-
ens veit,,ur skiimaður frá hon-
um með réttardómi.
★
meiddiist hamn ^alvarí-ega í bif-
reiðaáretostri. í Madrid hlaut
hanin eitt sinn þriðja stigs
bruna og varð að ligigja ménuð-
uim saman.
Hann var ætíð ðheppinn, og
á símu stutta lífsiMaupi lenti
hann margsininis í ýmiss komar
...óhöppum, misjaMega aivarleg-
um — en eitt áttu þau þó sam-
ðigi'nleigt, þau vorú öll furðu-
ieg, mæstum hlægileg, en nú er
hann dauður og dauðann bar að
fyrir fjandans óheppni, hamn
datt aftunfyrir sig úr tröppu.
★
Sfcólalóð gagnfræðastoólians í
Segamat, en Segamat er þorp,
staðsett uim það bil hundrað og
fjör-utíu fcm. sunnar en Kuala
Lumipur, var vígivöllur í síðari
heimisstyrjöldinmi. Reymdar er
lóðin etoki beinMmis vígivöllur
emn þá, nema hvað einhverjir
afrístoir andiar eru famir að
herja á stúllkurnar í skólianum.
Þessi gaignfræðasbóli er
kvennasfcúli og nýlega var leik-
firni bætt inin á stundasfcrá
stúlknianna. í byrjun virtist aMt
giamiga vel mieð þessa leilfefimi-
kennsilu, en þó kiom að því, að
sex stúllkur féllu í ömgvit í
sikólagarðinum, en leifefimin fer
fram undir berum himmi, og
stuittu eftir að hinar sex höfðu
lauigima, étandi og tírefckanidi,
einlkuim þó dreklkandi, enda var
þetta stórtoastlegf samkvæmi,
gcstirnir eitthvað í kri-ngum
þrjú þúsund. Miikill h'luti þessa
fjölda fékfc sér bað í laugimni
áður en laufe, flestir fuMfclædd-
ir, aðeios hin fáfclædda dans-
mey var í bikini-baðlfötum.
Veizlam mun hafa staðið alla
nóttina, en um morguninii. voru
allir farnir, aðeins þvottafcon-
an, sem ýtti á undan sér risa-
stónri ryiksuigu, eða bónfcú'Sti,
minnti á að þarna nefði verið
veizla, og kannsfci hefur þvotta-
kon-an laumnzt til að taika sér
bað, þe-gar engimn s? til. Nú
orðið er efckert samtovæmi hald
ið í Bandarífcjunum, svo orð sé
á gerandi, niem-a við sundlaug,
og allir sem teiijast vilja menn
með mön-num hafa því fyrir
lön-gu komið sér u-pp ve-glegri
sundlauig.
Engin sikýring hefur verið
veitt á þessum sfcilm-aði, srvo
orsökin er áreiða-niega hin sí-
gilda „amdleiga grimmd . . . “
failið í valimrn, féfclk eiin stú'ltoan
möðursýfciiskast og fór að gráta
ofsalega.
Viku seimna héldu undarlegir
atburðir áfram að gerast. Fjóx-
ar féllu þá í önigivit — ein
stú'Ikmanina byrjaði allt í einu
að tala enisku með áströlskum
hreimi, og aliit í eimu fór vin-
kona hennar að silá um sig á
þýzfcu, ítölsiku og imandaríma-
kímverstou. Fjórir galdralætonar,
svofcalaðir bóimómar, og einm
miúlhameðsfcur prestur vor-u sótt
ir tiil þess að stuigga hinum illu
öndu-m á brott, en efcfcert gekfc.
Þá brá retotor sikiólans á það
ráð, að hann samidi við andana:
Stúltounn-ar fara aldrei frarnar
í leikfimi á stoólalóðinni, og þá
sfculu andam-ir h-ér eftir láta
þær í friði. Andamir sam-
þykktu þessar tillögur og rekt-
or sa-gði: — Ég er mjög ánægð-
ur með að þeir sfculi nú láta
stú-llku-mar í friði, en við verð-
um ætíð að viirða ósfcir and-
amrn-a, a-nnars -getur eitthvað illt
hen-t mememdurn-a.