Tíminn - 15.10.1969, Blaðsíða 5

MEÐVIKUDAGUK 15. október 1969.
5
TÍMINN
l&wm
fc-3
þessa átt. Á meðan: Sporin eftir gripina
eru greiniieg Butler. Og þar sem þau
enda, þar munum viS finna einhverja
Adams-bræSur að ræna þeim.
Ég veit ekki hve-r á þessa gripi, en við
ættum samt að safna þeim saman áður
en einhver sér þá! Sjáið, gripirnir eru
með tvenns konar mörk, jæja það gerir
'' ÍVAGA ,k|
’ waHts |
P//AHTOM.
ekkert, rekið þá gegnum gatið! Ræningj
arnir taka hjarðir Butiers og Adams. Og
ef að áætlun mín fer eins og ég ætla, þá
munu tvær fjölskyldur koma ríðandi i
r WHAT M
POES THAT
r MEAM?
lUAGA WaPTS
PríAproM/
.GA 1
3.MTS '
poM't knojv.
SOME CODE —
EVER/ FEW *
MINUTES —FROM
BENGAH. COFFEE,
__ PtEASE. „
Luaga vantar Dreka . . .! Luaga vantar Dreka"! Hvað merkir þetta? Veit það
ekki. Dulmál frá Bengali, láttu mig fá
kaffr!
Eina framtíðar-
lausnin
Eins og kunnugt er hafa ver
i<V nokkuð skiptar skoðanir urn
lækivamiðstöðvar og livernig
koma skyldi þcim upp. Hafa
sunis staðar sprottið af þessu
persónulegir árekstrar og leið-
indi fyrir heil byggðarlög. Hinu
meg'a menn ekki horfa frarn hjá,
að fullkomnar læknamiðstöðv
ar eru eiua lausnin, sem sjáan*
leg er í framtíðiimi, á lækninga
vandamálum (trcifbýlisins og
þær eru einar megnugar að
veita íbúum dreifbýlisins þá
heilbrigðisþjónustu, sem krefj
ast verður fyrir þeirra hönd,
ef ætlunin er að koma í veg
fyrir að þeir búi við svipað mis-
rétti á því sviði í framtíðinui
og nú má með sanni segja a'ð
sé hlutskipti þeirra í skóla-
og menntamáluin. TK.
Aísoey
HVERT STEFNIR?
Kæri Landfari.
Vi'Il Timinn vera menningar-
blaS? Vill Tímin-n efla það,
sean horfir til fratnfara, ekki
aíteins í veraldlegum efnutn,
■hieldur lika á andlega sviðinu?
Vill tolaö'ið glæöa þær dyg-gðir,
s-em sérhver þjó'ð' verð-ur að
leggja stund á, ef h-ún á að
liifa? - Efna-hagsráðstafanir
nægja efcki, ef þjó'ðina sfcortir
andlega reisn. Menntun
kemur ekki að haldi, ef æsk-
an á ekki siðferðilega kjöl-
festu í ró-ti tím-anna.
Landfari min-n, ég u-ndrast
enn til-h-neigingai Spegils Tím-
ar.s til að birta tnyndir af því,
sem vaegast sagt er hæ-pið og
saurugf, innan utn allt mein-
la-us-t gutli'ð, sem annars fyilir
þessa síðu. Síðasta dæmið var
í gær. 8. ok-t. Þai- cr stór, klúr
mynd, ása-mt þeirri frétt, að
Þj'óðverjar flýkkist ti-1 Svíþjóð-
ar lil að sjá kvik-mynd af kyn-
mökun dýrs og kv-entnanns.
Vart. getur ó-h-ugnantegri óná-tt-
úru en klausa þessi segir frá.
Svíar eru með þessu emn einu
sin-ni að auglýsa, á h-vaða sið-
ferðis- o-g þroskastigi su-mir
. ,tne n n i n-g-arf íximu ð ir “ þeirra
stand-a. Það er ekki ýkjulangf
síðan m-aður nokkur sæ-nskur
'ga-f út bók. þar sem hann krafð
ist þess, að ails kon-ar óeðli
yrði við-urkennt sem réftmætt,
a-f yfirvöldunutn jafnt sem al-
men-nmgi. Menn, sem viidu t.
d. náigast lík, æf-tu að fá tæki-
færi til þ-es-s. Og kunnug-t er, að
kynvillinigar vi-lja fá sambúð
sína viðurkennda sem ,,hjó-na-
toönd". E-nn má 1-esa í biöðurn
frá Danmörku um „hóphj'óna-
bönd“ þar í la-ndi o.s.frv. Allt
eru þetta sj ú k d óms e in ke n n i.
Þetta er voltur um up-piausn
o-g rotn-un í andlegu lífi þjóð-
anna.
Svona fer, þegar virðkigi-n
fyrir hinu heilaga fer forgörð-
u-m, þegar menn hætta að hlíta
valdboði guðs o-g skeyta því
efcíki, h-vað h-a-n.n kallar rétt og
rang-t, sæmd og synd. Þá kem-
ur hni-gnunin, fyrst í lífi ein-
stakli-nganna, svo á heimiiun-
um, og síða-n hrifcfir í undíi'-
stöð-um þijóðfélagsins. Þá nægir
tovorki fé né forn fræ-gð. Þá er
ógæfa-n fraimiu-ndan. Mannkyns-
sa-gan segir, að við höfum lifað
utn tut-tu-gu tnenimng-arskei'ð.
5ll átt-u þau sitt upphaf, bióma
skeið' — og endalok. Er það
ekki rétt, að ei-tt af því, sem
eirtkenndi hrun þeirra, var sið-
leysi o-g óskammfeilni?
Landfari góður, þetta eru
líka orðin vand-amál í okkar
lilffla þjóðfélagi, þótt þau jafti-
i-st ekki á við nauð’ir stórþj'óð-
anna í þessum efnum. Hér er
farið að taia um neyzlu eitur-
Aðstoðarlæknir óskast
Kristneshælið óskar eftir að ráða aðstoðarlækni
strax til afleysinga í veikindaforföllum. Ráðning-
artími minnst 3 mánuðir.
Umsóknir með upþlýsingum um aldur, námsferil
og fyrri störf sendist stjórnarnefnd ríkisspítal-
anna, Klapparstíg 26, Reykjavík.
Reykjavík, 13. október 1969.
Skrifstofa ríkisspítalanna.
Lyfjafræðingur óskast
Ríkisspítalarnir óska eftir að ráða lyfjafræðing
frá 1. desember eða 1. janúar næstkomandi að
telja.
Umsóknir með upplýsingum um aidur, námsferil
og fyrri störf sendist stjórnarnefnd ríkisspítal-
anna, Klapparstíg 26, fyrir 15. nóvember 1969.
Reykjavík, 13. október 1969.
Skrifstofa ríkisspítalanna.
JÓN ODDSSON hdl.
Málflutningsskriístofa.
SambandshúsliHi
vitJ Sölvhólsgötu. Simt 1 30 30.
lyfja. Lö-gbro-t magn-ast. Klám-
mynd-ablöð er-u að verða al-
me-nn-ur söluvarnin-g-ur. Má
benda á, að nó-g er að senda
peninga í ákveðið pósthólf, og
þá fá menn heimsend rit með
æsileg-um nöfnum. Aldur kaup-
enda skiptir en-gu máli, ef sö<lu
maðurinn fær sína peninga.
Nektard-ansmeyjiar h-ald-a inn-
reið sína á skemm-tistaði höfuð
borgarijinar, o-g er einn s-taður
kunnastur fyrir siík-t. Ætlar
Tíminn svo að s-lást í förina?
Eða hvað á maður að halda,
þegar ki-úrar my-ndir blasa við
auigum, þegar biaðið er opnað?
Ein-n ritstjóri Tímans er einn
af k'U-nnustu rithöfund-um þjóð-
arinnar. Það með öðru vekur
þær vonir, að blaðið viiji vera
menningarblað o-g sporna við
því, sem veiklar okk-ur. Nema
hvað?
Við verðum öll, sem unnum
æsku-nni og þjtóðerni okkar, að
tafca sam-an höndu-m. Sfcerizt
ekki úr 1-eik! Á það hef-ur áður
verið bent í dálkum þínum, að
það er s-vo margit, s-em getur
verið fróðlegt og skem-mtilegt,
þó að það sé bara manniegit o-g
i-nnan mark-a al-menns velsæm-
is. Reynum að byrg-jia sfcolprör
in. Hér eru ótal tærir fjalia-
læfcir!
M-eð virði-ngu,
Reyk j avík-ur-Rún-a.
SENDIBÍLAR
Alls konar flutningar
STÖRTUM
DRÖGUM BÍLA
A VlÐAVANGI
L æ k n a m iðstöðva r
og dreífbýli
í grein, sem Brynieifur Stein
grínisson, héraðslæknir, ritar í
blaðið Suðnrland um nauðsyn
þess að koma upp læknamið-
stöðvum segir liann m. a.:
„Það cr óþarft að minna á
þa'ð hér að læknaþjóiKtsta dreif
býlisins hefir verið mjög tii
umræðu að undanförnu og þar,
að sjálfsögðu, gætt margra
grasa. Hefir margur verið
morgunsvæfur um þcssi mál
en heilbrigðisstjórn landsins
venjulega verið tekin á sæng-
inni af árvökum baráttumönn-
urn sýslu- og sveitarfélaga. En
þai' mun vera kjarni þessa
máls. Heildarskipulag hefir
vantað hjá ríkisvaldinu og þar
af leiðandi verið erfitt að mæta
réttlátum kröfum dreifbýlisins
uni bætta skipan mála. HeiÞ
brigðismálastjórnin og Lækna
félag fslands munu nú að
mestu sammála um nauðsyn
læknamiðstöðva, þar sem þær
eru landfræðiiegur möguleiki.
Svo að segja má nú, áð til sé
orðin eða sé að skapast heildar
áætlun um þessi mál og ber áð
fagna því. Lögin, sem sam-
þykkt voru á Alþingi i apríi
miða í þessa átt og áiyktun
L. í. er um hagkvæma skipan
mála.
Það má því ljóst vera áð
læknamiðstöð, sem tekur yfir
fleira en eitt hérað verður reist
fyrir fé úr ríkissjóði svo og út-
búin tækjum. Og gildir það að
sjálfsögðu einnig uni lækua-
miðstöð á Selfossi. En það, sem
vinnst við það að hafa læfcna
stöð og sjúkrahús undir sama
þaki er ekki aðeins vinnuhag-
ræðiug og nútíma þróun mála,
heldrn- og stórfeildur spaniað
ur og fjárhagslegur vinningur
fyrir sýslur þær, sem að sjúkra
húsinu standa. Gert er ráð fyr
ir sameiginlegum rannsúknar-
stofum, röntgenmyndatöku, af-
gi'eiðslu og margt fieira mætti
telja. En síðast og ebki sízt
vegur það þungt að hægt mun
að nýta ailan vinnukraft sam
eiginlcga og þar af Ieiðandi fá
m-un betri þjónustu en clla.
bæði hvað snertir Árnesinga og
aðra.“
DREKI

mose sretres r/omG
TH&OOGH
fiOL£
W
ll'/ AVAA/T

TA