Vísir - 04.11.1978, Blaðsíða 26

BIFREIDA-
EIGENDUR
Komið inn úr
kuldanum.
Hreinn eg bjartor salur,
og góð aðstaða til að þrifa,
bóna og gera við
hvað sem er.
Sparið og gerið við
bilinn sjólf
Bilaþjónustan á horni
Dugguvogs og Súðarvogs
RAFVIRKJAR
Óskum að róða rafvirkja.
#
Upplýsingar gefur Oskar Eggertsson,
Hótel Loftleiðum
Póllinn hf. ísafirði
Kl. 2 sunnudag í
Iðnaðarmannahúsinu
við Hallveigastíg
Meðal vinninga er:
SÓLARLANDA FERÐ
fró ferðaskr. Urval og
ÍRLANDSFERÐ
fró Samvinnuferðum
að auki margir góðir munir m.a.
eldhúsborð og stólar, gjafakort
fyrir úttekt ó herrafötum,
matarmiðar ó Esjubergi og
Hótel Loftleiðum o.m.fl.
Engin núll —
Ekkert happdrœtti
Allur ágóði rennur til styrktar
Fjölfötluðum börnum —
Komið og styrkið gott málefni
LIONSKLUBBURINN TÝR
Laugardagur 4. nóvember 1978 Vldlii
Frá árinu 1931, þegar ég kvaddi
prestdóminn I Eyjafiröi, og til
ársins 1935, þegar ég kvæntist aö
nýju og settist aö á Eyrarbakka,
var heimilisfesta min i Reykja-
vik. För min suöur voriö 1931 átti
aöeins aö vera skyndiferö, en svo
þegar ég datt i þingritarastörfin,
þá frestaöi ég för minni noröur.
Þegar suöur kom, leitaöi ég á
náöir vina minna Guömundar
Gestssonar og Vilborgar Bjarna-
sóttur konu hans, en þau voru þá
húsveröir Menntaskólans i
Reykjavik. Þau visuöu mér til
sængur i risherbergi I húsinu. Þar
var ég sambýlismaöur Siguröar
Guömundssonar, siöar ritstjóra
Þjóöviljans, og hófust þar okkar
kynni. Þegar ég var svo horfinn
frá aö snúa aftur til Akureyrar og
ég tók aö huga aö framtiöar-
vistarveru i Reykjavik, þá fékk
ég kvistherbergi á Mímisvegi 2
hjá systursyni Vilborgar, Valdi-
mar Runólfssyni byggingameist-
ara, sem nú situr á fööurleifö
sinni, Hólmi I Landbroti. Þar bjó
ég til hausts næsta ár, en fékk þá
herbergi uppi á lofti hjá Erlendi i
Unuhúsi og haföi alltaf aögang aö
þvi, þegar ég kom úr minu flakki
hverju sinni, þar til ég flutti úr
bænum og settist aö á Eyrar-
bakka.
Skömmu eftir aö ég kom til
Reykjavikur gekk ég I Kommún-
istaflokkinn. Eg sótti alla flokks-
fundi mér til mikillar ánægju og
lifsfyllingar, þegar ég var I bæn-
um. Ég var þegar einn af hinum
sjálfsögöu ræöumönnum á opin-
berum áróöursfundum, sem oft
var boöaö til um þessar mundir,
ásamt þeim Einari, Brynjólfi og
Guöjóni bróöur minum, Jóni
Rafnssyni og Stefáni Pét-
urssyni, svo aö nokkrir séu nefnd-
ir. Flokkurinn var I frumbernsku
sinni, haföi á aö skipa álitlegum
hópi liösmanna, sem voru brenn-
andi i andanum og töldu
sér þaö öllu ööru skyldara
aö leggja allt i sölurnar
fyrir hugsjón sósialismans.
Þaö var i óöaönn veriö aö
skipuleggja flokkinn á sviöum
þjóölifsins, velja hverju sviöi sinn
starfshóp og hverjum hópi sem
ákjósanlegasta forustu. Mér var
falin forusta I málum landbúnaö-
arins, enda einn af fáum, sem
höföu þar viö reynslu aö styöjast.
I þaö lagöi ég mikiö starf. Á ferö-
um minum úti um land kynntist
ég persónulega áhugamönnum
um þau efni til og frá um landiö,
fékk spurnir af öörum og leitaöi
kostgæfilega meöal félaga i bæn-
um, sem margir hverjir voru
sterkum böndum tengdir ein-
hverjum byggöarlögum landsins,
hvort þeir gætu bent á einhverja I
þeim héruöum, sem llklega væru
til samstarfs. Fengi ég jákvæöar
upplýsingar, þá sendi ég linur og
óskaöi eftir linum til baka meö
svörum viö fyrirspurnum um
efnahagslegt og pólitiskt ástand I
héraöinu. Oftast gekk þessi eftir-
leitan min aö óskum, og aflaöi ég
mér þannig samstarfsmanna
viösvegar um land og jók þann
hóp meö ári hverju. Þaö var skip-
uö nefnd, sem skyldi hafa forustu
innan flokksins um stefnumótun I
búnaöarmálum og um áróöur
meöal bænda. 1 þeirri nefnd voru
tiö mannaskipti, og komu þar
mörg nöfn viö sögu, en frá fyrstu
árunum er mér Ingólfur Gunn-
laugsson af Sveöjustaöaætt lang-
minnisstæöastur. Svo er þaö I fe-
brúar 1932, þegar ég er kominn úr
Eiöaleiöangrinum, aö bænda-
nefndin hleypir af stokkunum
bændablaöi, sem hlaut nafniö Nýi
timinn, sjálfsagt meö tilliti til
hins gamla Tíma. Ég var
ábyrgöarmaöur þess. Þetta var
fjögurra siöna blaö i broti sem
likustu Vinnunnar, sem ég hef
fyrir framan mig á boröinu. 5
fyrstu blööin voru vélrituö, og
mun Jakob J. Jakobsson hafa
staöiö fyrir þvi tæknistarfi, en
hann var i bændanefndinni um
skeiö. Þá var fariö aö prenta
blaöiö I prentsmiöjunni á Berg-
staöastræti 19. Argangurinn kost-
aöi kr. 1,50. Fyrsta áíiö komu út
II tbl. og tvö næstu ár 12 hvort ár,
svo aö enn stóö blaöiö viö sitt fyr-
irheit. En svo rann þessi blaðaút-
gáfa út i sandinn um sinn. Rit-
stjórinn haföi lika veriö prentari,
en var kominn I annaö byggöar-
lag og tekinn aö fást viö aöra hluti
af ööru tagi.
En fleiru haföi ég aö sinna en
landbúnaöarmálum þessi fyrstu
ár min i flokknum. Þar var i mörg
horn aö lita. Þaö var I óöaönn ver-
iö aö skipuleggja hann jafnt aö
skoöunum sem starfi, og aö þvi
var gengiö meö djúpri alvöru.
Skyldurnar voru miklar, en hvert
misstigið spor gat veriö örlaga-
rikt. Þaö uröu mikil átök um
hina réttu linu, og eru sögur um
þá baráttu þjóökunnar, þótt saga
hennar hafi þvi miöur aldrei veriö
rituö. Ekki gæti ég bætt úr þvi,
þótt ég væri allur af vilja geröur.
Sökum þess hve yfirhlaöinn ég
var af störfum dagsins og hve oft
ég var langdvölum fjarri miö-
stöövum þeirrar deilu, þá fylgdist
ég ekki svo meö, aö mér yröi hún
mál allra mála. A flokksþinginu
haustiö 1932 varö ég þess fyrst
var, aö þaö var búiö aö draga mig
i vinstri dilkinn, og skal nú sagt
frá litlu atviki i sambandi viö þaö.
— Þegar Reykjavikurdeildin
kaus fulltrúa á þingiö, þá varö ég
atkvæöahæstur. Stefán Péturs-
son, sem var einn hinna kjörnu
fulltrúa, kom til min aö talningu
lokinni og óskaöi mér til ham-
ingju meö þaö, aö svo virtist sem
ég heföi mesta lýöhylli allra
félagsmanna utan miöstjórnar-
innar, en hún var öll sjálfkjörin
eftir gildandi reglum. En svo i lok
þingsins, þegar kosiö var til
nýrrar miöstjórnar, þá vantaöi
aöeins nokkur atkvæöi á, aö ég
Sjólfs-
gagnrýni a
sellufundi
Helgarblaðið birtir kafla úr bók Gunnars
Benediktssonar „Að leikslokum"
. sem Örn og Örlygur gefa ót fyrir jólin
Að leikslokum —Áhugaefni og ástríður, nefnist
fjórða og siðasta endurminningabók séra
Gunrar.s Benediktssonar sem bókaforlagið örn
og örlygur gefur út fyrir jólin, en fyrri bækurnar
fengu góðar viðtökur. I þessu fjórða bindi„skýtur
upp flestum árum frá þvi hann kveður prest-
skapinn vorið 1931 og til nýliðins sumars, en hann
dagsetur síðustu setninguna 10. júlí þegar stritast
er við að hamra saman ríkisstjórn að af-
stöðnum sögulegustu kosningamánuðum í þing-
ræðissögu þjóðarinnar.", eins og segir á kápusíðu. i
bókinni fjallar Gunnar um áhugaefni sin,—sam-
félagsmál dg stjórnmál—, og ástríður,—ritstörf og
ræðuhöldj þessari bók gefst besta tækifærið til að
komast i kynni við höfundinn", segir á kápunni.
Helgarblaðið birtir hér með leyfi útgefanda kafla
úr hinni nýju bók Gunnars Benediktssonar.
Fyrirsögn er Helgarblaðsins. -AÞ
9
Sr. Gunnar við ritvélina.