Vísir - 23.12.1978, Page 10

10
Laugardagur 23. desember miVISlR

Otgefandi: Reykjaprent h/f "
Framkvæmdastjóri: Davfö GuÖmundsson
Ritstjórar: Þorsteinn Pálsson ábm.
. ólafur Ragnarsson
Ritstjórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Elías Snæland Jónsson. Fréttastjóri
erlendra frétta: Guðmundur G. Pétursson. Umsjón með Helgarblaöi: Arni
Þórarinsson. Blaöamenn: Berglind Asgeirsdóttir, Edda Andrésdóttir, Glsli
Baldur Garðarsson, Jónlna AAichaelsdóttir, Jórunn Andreasdóttir, Katrín Páls-
dóttir, Kjartan Stefánsson, Oli Tynes, Sigurveig Jónsdóttir, Stefán Kristjáns-
son, Sæmundur Guðvinsson. Iþróttir: Gylfi Kristjánsson og Kjartan L. Pálsson.
Ljósmyndir: Gunnar V. Andrésson, Jens Alexandersson. Otlit og hönnun: Jón
Oskar Hafsteinsson, AAagnús Ölafsson.
Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson.
Dréifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson
Auglýsingar og skrifstofur:
Sföumúla 8. Slmar 86611 og 82260.
Afgreiösla: Stakkholti 2-4 simi 86611.
Ritstjórn: Slöumúla 14 slmi 86611 7 llnur
Askrift er kr. 2500 á
mánubi innanlands.Verö I
lausasölu kr. 125 eintakib.
Prentun Blaöaprent h/f.
Að setja hann
sín megin
Jólahald Islendinga er orðið með hefðbundnum hætti
og aðdragandi þess keimlíkur frá ári til árs, jólagjafa-
kaup, jólabakstur, hreingerningar og annars konar
undirbúningur. Umræður um boðskap jólanna eða þann,
sem þessi fæðingarhátíð er helguð hafa yfirleitt verið
heldur fyrirferðarlitlar á jólaföstunni.
Nú ber nýrra við. Mikil og hörð deila hef ur f arið f ram í
fjölmiðlum um Jesúm Krist í tilefni af útkomu barna-
bókar eftir sænskan höfund, en henni var snúið á ís-
lensku með styrk úr opinberum sjóði.
Svíinn hefur þar kosið að gera Jesúm að róttækum '
skæruliðaforingja og miðar efnismeðferð hans að því að
þurrka út þann helgiblæ, sem Jesús er sveipaður í hugum
kristinna manna.
Það var því eðlilegt að þessi afskræming ofbyði guð-
hræddum og grandvörum Islendingum og íslensk útgáf a
þessa verks yrði til þess að leiðtogar kristinna saf naða í
landinu gæfu út sameiginlega yf irlýsingu, þar sem þeir
vöruðu við efni bókarinnar.
Ýmsir þeir sem f ram til þessa hafa ekki látið almenna
niðurrifsstarfsemi róttækustu afla þjóðfélagsins setja
sig úr jafnvægi, töldu að nú væri mælirinn fullur. Þeir
vildu fá að hafa trúarskoðanir sínar í friði og töldu frá-
leitt að almannafé væri notað til þess að eyðileggja þau
trúarsannindi, sem felast í helgum boðskap jólanna.
Það er lika undarleg ónáttúra, sem felst í því að vilja
brjóta niður það sem fólki er heilagt og læða inn í saklaus
barnshjörtu slíkri vantrú á Jesúm Krist, sem gert er í
þessu bókarkveri.
En þetta er í sjálf u sér ekkert nýtt. Á þeim tæplega tvö
þúsund árum, sem liðin eru frá því að Jesús lifði og
starfaði hér á jörð hafa ýmis öf I reynt að gera hann að
allt öðru en hann í rauninni var og er.
Það þjóðfélag, sem hann ólst upp í var gjörólíkt nú-
tíma þjóðfélagi og því er ekki hægt að líkja aðstæðum
hans og okkar saman. Það hef ur því enginn leyf i til að
gera Jesúm aðfulltrúa einhverra ákveðinna stjórnmála-
skoðana. Yfir það er hann hafinn.
Einn presta landsins vakti sérstaka athygli á þessu
atriði í guðsþjónustu á jólaföstunni og komst svo að orði,
að Jesús hefði hvorki verið sósíalisti eða sjálfstæðismað-
ur, hvorki framsóknarmaður eða alþýðuflokksmaður.
Hann hefði ekki óskað eftir því að vera dreginn í neinn
pólitískan dilk, því að ríki hans væri ekki af þessum
heimi.
Þetta er rétt. Menn verða að gera sér grein f yrip því,að
Jesús er svo stór og svo áhrifamikill, að þeir komast ekki
hjá því að taka afstöðu til hans. Hann er of stór til þess
að hægt sé að laga hann að einhverjum ákveðnum stjórn-
málaskoðunum. Hann getur hvorki orðið sjálfstæðis-
maður eða sósíalisti, eins og presturinn benti á. Hann
getur heldur hvorki orðið talsmaður Samtaka um vest-
ræna samvinnu eða Samtaka herstöðvaandstæðinga þótt
útgefendur sænska bókarkornsins vilji gera hann að
hernámsandstæðingi.
Menn verða einfaldlega að gera sér grein fyrir því
meginatriði þessa máls, að þeir geta með engu móti sett
Jesúm sín megin og lagað ímynd hans að sínum skoðun-
um. Þeir verða sjálfir að tileinka sér grundvallarkenn-
ingar hans og laga sig að ríki hans. Þannig geta þeir orð-
ið hans megin.
Vísir óskar landsmönnum öllum gleðilegrar jólahátíð-
Þessi yfirskrift er úr ljóði,
jólaljóði, sem birtist i Kirkjurit-
inu áriö 1941. Höfundur þess er
Jóna H. Jónsdóttir. Hún nefnir
ljóö sitt „Nóttin helga”.
Ekki þurfum viö aö spyrja
hver sá er sem dreifir ljósi um
allan kristinn heim út til
veraldarinnar yztu marka,
hvarvetna þar sem nokkurt
hjarta slær, þar sem nokkra
manns sál er aö finna. Þaö er
vitanlega hann sem á jólum
fæddistihann sem borinn var
barn I Betlehem á helgri nótt.
Hvernig má slikt veröa?
Þaö er vegna þess, aö hér er
ekki um hiö ytra ljós aö ræöa
sem séö veröur meö berum aug-
um. Heldur hitt aö þaö er vegna
þess, aö orö hans, boðskapur
hans, fagnaöarerindið, hvar
sem þaðer boöaö, lýsir þaö inn i
hvers manns hjarta,allra, sem
taka á móti oröi hans, gera þaö
ljóst og lifandi. Þar lýsir þaö
upp hugskotiö , veröur andleg
næring, afl og orka.sem styrkir
manninn i áföllum lifsins,
fagnar meö honum á gleöi-
stundum, lýsir honum i dimmu
sorgarinnar.
Aö þetta megi veröa er allt
undir þvi komiö aö maöur opni
huga sinn og hjarta fyrir
boöskapnum, lesi ritningarnai;
hlusti á erindiö,biöji um náö til
aö ganga Kristi á hönd i raun og
sannleika.
En þaö er alls ekki vist, já þaö
er m.a.s. næsta ótrúlegt, þvi
miöur, aö kristnum mönnum sé
þetta ljóst. Jólasiðir þeirra,
raunar allt jólahald, benda til
þess aö svo sé ekki,—
Einn merkasti kennimaöur
okkar á þessari öld — sr. Þor-
steinn Briem — sagöi frá þvl I
stólræöu á aöfangadagskvöld,
aö fyrstu jólin, sem hann var aö
heiman, hafi hann hafnaö heim-
boöi góöra frænda og setið einn i
litlu herbergi — aleinn á aö-
fangadagskvöld. Voru þetta
ekki döpur jól fyrir hinn unga
námsmann?
Hversu oft heyrum viö ekki
sagt frá umkomuleysi, sem felst
i þvi aö vera einn — aleinn á
sjálft aöfangadagskvöldiö. Er
þaö ekki alltaf taliö hámark ein-
manaleikans?
" .▼ -------------------\
S é r a G í s I i
Brynjólfsson skrifar
jólahugvekju.
Hvaö sem um þaö er þá full-
yröir Þorsteinn Briem aö þessi
einverujól hafi verið andlegustu
jólin.sem hann hafi lifað. Hann
las jólaguöspjalliö f huganum,
las þaö i bæn, sem lauk upp
himninum.
Og hann heldur áfram:
„Einveran opnar augun. Hún
opnar lika eyrun fyrir hverju
óvæntu smáhljóöi og hún opnar
umfram allt hjartaö.
Já hjartaö. Og þangaö,einmitt
þangaö, á fagnaöarboöskapur-
inn aö komast, beint og af-
dráttarlaust, án þess aö hann sé
hindraöur meö öllu þvi hávaöa-
sama og innihaldslausa prjáli
hins veraldlega jólahalds.
Eitt af skáldum vorum hefur
einhvers staöar sagt aö jólin séu
sú hátiö ársins, sem sé hjartanu
skyldust, aö þau eigi erindi viö
hjartaö umfram allt, viö barniö
I sálum okkar — hiö saklausa*
einfalda, óspillta. Þetta kemur
vel fram I hinu kunna kvæöi
Matthiasar þegar hann — lifs-
reyndur maður — minnist sinna
bernskujóla fyrir hálfri öld:
Lát mig horfa á litlu kertin
þín,
ljósin gömlu sé ég þarna mín.
Ég er aftur jólaboröiö viö
ég á enn minn gamla sálar-
friö.
Þaö er vlst og satt, aö þetta
mundi margur maöurinn —
þreyttur af lifsins amstri og
áhyggjum heimsvolksins, viljaö
hafa getaö sagt, hafa eignast
þessa reynslu, upplffa þetta á
sinum fulloröins árum. Eflaust
er þetta hægara sagt en gert.
Aldarandinn og umhverfiö
býöur ekki upp á hinar hljóöu,
kyrru stundir, hvorki á jólum né
endranær.—
En þó er þetta okkur öllum
mikil nauösyn, ég vil segja and-
leg lifsnauösyn, aö eignast tóm
tíl aö lifa sig inn i himneskan
fögnuö jólanna meö þviað biöja
meö einlægni barnshugans,
endurvakinni barnatrú sinni á
Guö og góöa engla sem hann
sendi til að boöa hin miklu
fagnaðartiöindi á hinum fyrstu
jólum.
En minningin um bernskujól-
in heima,máske i lágum bæ viö
fátækleg föng,og sá ylur sem
hún veitir inn i hjartaö og verm-
ir hugann meö, hún er okkur
trygging fyrir þvl aö jólanna
innsti kjarni og sanna tilefni,þaö
er allt annaö heldur en þær um-
búöir sem viö vefjum þær meö á
okkar nægtariku öld.
Og ef viö leggjum rækt viö
þær minningar, þá má vera aö
þaö rætist á okkur, sem segir I
ljóöinu sem vitnaö var til i upp-
hafi:
Ég undur lit, Guös einkason
sem ungbarn reifum vafiö.
Minn hugur fyllist helgri von
I hjarta er undriö grafiö.
ö, hvilik ást á hrjáöum heim
sinn helga son aö gefa
og heita* blessun börnum þeim
er boö hans viljaei efa.
Gleöileg jól
3fí#oíw Djé§o wm DiKi^tooíníin)'7
ar.