Morgunblaðið - 09.11.2003, Blaðsíða 8

8 B SUNNUDAGUR 9. NÓVEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Sælkeri á sunnudegi
Steingrímur Sigurgeirsson
VÍNFYRIRTÆKIÐ Bava í Pied-mont er framsækið fjölskyldufyr-irtæki undir stjórn þriggja
bræðra, þeirra Roberto, Guilio og Paulo.
Kynnti Roberto vín fyrirtækisins hér á
landi í lok október í tilefni af því að þau
voru að koma í sölu 1. nóvember. Bava
Montferrato Bianco 1999 er hvítvín úr
Chardonnay og Piedmont-þrúgunni Cort-
ese. Vínið er farið að sýna þroska í nefi,
ávöxturinn hefur dofnað en er marg-
slunginn en mjög fínlegur ilmur, stein-
efnakenndur með þurrkuðum apríkósum
og ferskjum. Bragðið er milt en þétt, við-
urinn rennur saman við þroskaðan ávöxt-
inn og í lokin situr eftir keimur af sviðinni
eik. 1.990 krónur. 17/20
Bava Libera Barbera d’Asti 2000. Þægileg
angan af þroskuðum kirsuberjum og
kóngabrjóstsykri, jafnvel blómum. Milli-
þungt, með þægilegri sýru í munni. 1.690
krónur.16/20
Bava Arbest Barbera d’Asti 1997 er glæsilegt
vín, dökkt súkkulaði og dökk skógarber í
nefi, örlítið kryddað. Í munni stórt og ris-
mikið með kröftugri sýru og mjúkum
tannínum. 1.990 krónur. 18/20
Barbera Stradivario þungt og þurrt í nefi
sem munni. Ristuð angan, kaffi og viður,
ávöxturinn svartar sultaðar plómur.
Djúpt í alla staði og flauelsmjúkt. Mæli
með umhellingu.3.690 krónur. 19/20
MontGras Reserva Chardonnay 2002 er týp-
ískur ungur Chile-Chardonnay. Mildur
sítrus, fíkjur, aprikósur og þurr vanillu-
sykur. Í munni sætur ávöxtur, mild sýra,
létt, þokkaleg lengd. Ágætt en dæmigert.
1.300 krónur. 16/20
MontGras Reserva Cabernet Sauvignon 2002
er sömuleiðis vel gert vín í dæmigerðum
Chile-stíl. Megn og aðlaðandi sólberja-
angan í nefi og örlítil mynta. Í munni
þægilegt og ávaxtamikið, mjúkt og milt.
1.340 krónur. 16/20
Hilltop Riverview Kekfranos-Merlot 2000 er
ungverskt rauðvín þótt nafnið og umbúð-
irnar séu mjög alþjóðlegar. Mildur, hlut-
laus ávöxtur í nefi og létt og þægilegt í
munni. Aðgengilegt en nokkuð einkenna-
laust. 1.140 krónur. 12/20
Barbera frá Bava og MontGras
ÞAÐ þekkja eflaust flestir það stress erfylgir því að fá fólk í heimsókn og stund-um er tíminn til að undirbúa veitingarekki mikill. Það getur því verið sniðugt
stundum að fá þær tilbúnar og geta borið veit-
ingarnar fram með lítilli sem engri fyrirhöfn.
Nýr kostur sem Íslendingum stendur til boða
er að panta franskar snittur, kökur og smárétti á
Netinu og fá vörurnar sendar frosnar heim.
Bæði eru til sætar kökur (petit fours) í miklu úr-
vali og makkarónur með fyllingu (macarones).
Jafnvel er hægt að kaupa heilar kökur á borð við
sítrónuköku og tiramisu. Ef ekki er um kaffiboð
að ræða heldur t.d. standandi boð eða smárétti
fyrir mat er hægt að fá brauðrétti með mismun-
andi fyllingum, s.k. kokkteil mini-báta fyllta með
t.d. laxa- og dillfrauði eða anda- og oregano-
frauði. Einnig er hægt að fá litlar tartalettur eða
bökur, 120 stk. í kassa, í mismunandi útfærslum,
pizza, quiche og roquefort svo eitthvað sé nefnt.
Rúsínan í pylsuendanum eru hins vegar smá-
réttir úr smiðju Alain LeNotre. Hann starfaði
sem kokkur á einu virtasta veitingahúsi Parísar,
Grand Vefour, en rekur nú eigið fyrirtæki og
kokkaskóla. Á LeNotre-bakkanum eru fjórar
mismunandi smjördeigs-snittur, sniglar með
hvítlauk og steinselju, geitaostur á eplaskífu,
þorskur á la provençal og „méli-melo“ með
grænmeti og oregano. Eina sem þarf að gera er
að baka korter í ofni. Verulega gott og það sem
stóð upp úr af því sem ég smakkaði auk petit-
four sætindanna og böku með geitaosti, tómöt-
um og kryddjurtum.
Það góða við þessar vörur er að þær eru ekki
einungis ódýrar heldur einnig tilbreyting frá
hinu hefðbundna smáréttaúrvali hérlendis sem
oftar en ekki tekur mið af hinu danska eldhúsi
en hinu franska. Fljótlegt og auðvelt er að panta
vörurnar á www.meistaravorur.net. Þar er hægt
að skoða úrvalið, panta með því að setja í „inn-
kaupakörfu“ og greiða.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Einfalt í veisluna
BELGAR eru ein-hverjir bestubruggarar veraldarog því ber að fagna
því þegar góðir belgískir
bjórar sjást hér á landi.
Upp á síðkastið hafa nokkr-
ir af toppbjórum Belgíu
verið að koma í sölu og eiga
þeir að fást að minnsta kosti
í Kringlunni og Heiðrúnu.
Þetta eru ekki hefðbundnir
pilsner-bjórar líkt og uppi-
staðan í bjórneyslunni held-
ur þungaviktarbjórar sem
eiga virðingu skilda og að
sjálfsögðu að þeir séu born-
ir fram í sínu rétta glasi.
Orval er bruggaður af munk-
um í samnefndu klaustri
(raunar Notre-Dame d’Orv-
al) sem stofnað var árið
1070. Nafnið Orval er forn
franska og þýðir hinn gyllti dalur
sem væntanlega myndi útleggjast
Vallé d’Or á nútímafrönsku. Sag-
an segir að prinsessa frá Toskana
hafi misst gullhring í vatnið í daln-
um og heitið því að byggja klaust-
ur ef Guð færði henni hringinn á
ný. Og viti menn, silungur kom
upp á yfirborðið með hringinn og
hún efndi loforð sitt. Það liggur
mikil vinna á bak við hverja flösku
af Orval. Byggið er sérvalið og
maltað í klaustrinu samkvæmt
stöðlum Orval. Bjórinn sjálfur er
þríbruggaður og er þriðja og síð-
asta gerjunin flöskugerjun. Þegar
henni lýkur er áfengismagnið yf-
irleitt um 5,2% en þar sem gerj-
unin heldur oft áfram er notað
miðgildið 6,2% á flöskumiðunum.
Í fyrstu er bjórinn ferskur og
ávaxtamikill en hann þroskast á
flösku rétt eins og góð vín gera og
breytir því um eðli, verður þurrari
og ilmmeiri. Hver flaska af Orval
kostar 620 krónur. Ekki ódýrt en
enda enginn venjulegur bjór á
ferðinni heldur einn magnaðasti
bjór veraldar.
Blanche de Namur er eins og nafnið
gefur til kynna yfirgerjaður
hveitibjór (Weissbier á þýsku og
Witbier á flæmsku). Ferskur og
þurr með góðu eftirbragði. 193
krónur flaskan.
Rodenbach flokkast hins vegar
undir það sem kallast „rauðu“
bjórarnir og koma frá vesturhluta
Flanders. Bjórinn frá Rodenbach
er yfirgerjaður og að því búnu
geymdur á stórum eikarámum í
nokkur ár. Sumir vilja kalla Rod-
enbach eina af þjóðargersemum
Belgíu og vissulega er hann sér-
stakur og góður. Nokkrar teg-
undir eru framleiddar og sá sem
er seldur hér á landi er blanda úr
nýjum bjór og eldri, þroskuðum
bjór. Eikin kemur vel fram og
bragði hans er stundum lýst sem
allt að því „súrsætu“. Flaskan
kostar 210 krónur.
St. Louis er loks bjór úr fjölskyldu
„Gueuze“-bjóranna sem eru af
stórfjölskyldu „lambic“-bjóranna.
Það eru hveitibjórar er byggjast á
sjálfbærri gerjun. Engu geri er
bætt við heldur eru gluggar opn-
aðir og náttúruleg ger látin
streyma inn yfir nóttina. Bjórar
þessir eru gjarnan látnir þroskast
á eikartunnum. Bjórinn, sem loks
er settur á markað, er yfirleitt
blanda af gömlum og ungum bjór,
ekki ósvipað því sem gerist með til
dæmis sérrí eða kampavín. Bland-
aður lambic-bjór er kallaður
Gueuze. Flaska af St. Louis kost-
ar 210 krónur.
Belgískar
gersemar