Vísir - 09.01.1981, Page 16

16
Föstudagur 9. janúar 1981-
VÍSIR
Leiðigjarnt
ndlflur um
laun Hngmanna
Hákon hringdi:
„Ekki skil ég hvirs vegna fölk
og fjölmiölar eru síog æ að fárast
yfir launum aljjingismanna.
Þetta eru menti,; sem margir
hverjir leggja nótt^iö dag I vinnu
sinni, og unna s^r ildrei hvfldar.
Þaö væri nær aft vekja máls á
launum ýmissa er|bættismanna,
sem hafa komist Ir^ á gafl i' kerf-
inu í skjóli pólitiskíar spillingar,
og hafa þar engu öðru hlutverki
Hvernío má
komast í
sambanfl
við lal-
stöðvaklúdb?
Pétur hringdi:
Mig langar aö koma þeirri
fyrirspurn á framfæri, hvemig sé
hægt að komast i samband viö þá
talstöðvarklúbba sem starfandi
eru hér á landi?
Ástæðan fyrir þessari fyrir-
spurnminni er sú, aö ég er nýbú-
inn aö festa kaup á talstöö, en
gallinn er bara sá, að ég veit ekk-
ert hvert ég á að snúa mér til að
fá kallnúmer og aðrar upplýsing-
ar sem nauðsynlegar eru.
Ég veit að hér eru starfræktir
þrir klúbbar, þ.e. Farstöðva-
klúbbur Reykjavikur, Talstöðva-
klúbbur Islands og Bylgjan. Eini
klúbburinn, sem er I slmaskránni
er Bylgjan, en það númer hefur
ekki svarað. Ég ætla að afla mér
upplýsinga um þessa klúbba áður
en ég set stöðina upp. Þær spum-
ingar sem mig langar til að fá
svarað, auk ofangreindra, eru:
Hversu fjölmennir þessir klúbbar
eru, hvað það kostar aö vera i
þeim og hvað þeir bjööa félags-
mönnum sinum uppá?
Þessum spurningum Péturs er
hér með komið á framfæri og þess
vænst að forsvarsmenn um-
ræddra klúbba svari fyrirspum-
um hans.
að gegna en aö hirða laun sin
mánaðarlega. Fjöldi manns, sem
hægt væri að nafngreina, hefur
verið ráðinn i sannanlega þarf-
lausar stöður og hafa jafnvel
einkaritara til þess að aðstoöa sig
i aðgerðarleysinu.
Allflestir þingmannanna skila
þó vinnu fyrir þau laun sem þeir
þiggja, — það er meira en hægt er
að segja um marga pótintátana I
stjórnarráöinu. Það væri þarfara
verkefni fyrir frjáls dagblöð aö
gera úttekt á þessum hlutum en
leggja siöu eftir siðu undir leiði-
gjarnt nöldur vegna þingmanna-
launa.
Ljðt
mynd
(
Nlogga
Sigriður Pétursdóttir
hringdi:
Ég er alveg bálreið og stór-
hneyksluð á myndinni sem birtist
i Morgunblaðinu i morgun (7.
jan.) og er eftir þennan Sigmund.
Ég er með fullt hús af börnum
og unglingum og blaðið var varla
fyrr komið innúrdyrunum, þegar
litiö barn, 6ára, byrjaði aö spyrja
mig um hitt og þetta I sambandi
viö myndina. Ég veit að ég var
ekki ein um þessa skoðun, þvi
kona hér i næsta húsi var svo
stórhneyksluð, að hún átti ekki
orð yfir ósómann.
Þessir menn virðast halda aö
það megi bjóða fólki hvaö sem er.
En þótt þeir ef til vill hafi gaman
af svona „grini” sjálfir, þá ættu
þeirað láta þaö vera að bera þaö
inn i annarra manna hús i óþökk
kaupenda Morgunblaðsins.
Mönnum finnst sem gosdrykkirnir séu orðnir óheyrilega dýrir á veitingahúsunum
OKURVERÐ VEITINGA-
HÚSA A GOSDRYKKJUM
G. Gunnarsson hringdi.
Eins og allir vita þá er það vin-
sæl iðja okkar íslendinga að
skreppa á öldurhús i svartasta
skammdeginu og ylja okkur þar
við „tár af sterku” upp á gamla
móðinn.
Ekki eru þaö þó allir sem
kneyfa drykkina óblandaða enda
ekki á allra færi og er ég einn
þeirra sem vilja hafa örlitið gos
saman við. Og þá kem ég að efni
þessa bréfs sem er það hvernig
þjónar haga sér i sambandi við
sölu á gosdrykkjum.
Nú skilst mér að álagning á
gosdrykki á veitingastöðum sé
frjáls og er þá ekkert við þvi að
segja þótt þeirséu seldirdýrt, eða
á rúmlega 1000 gamlar krónur.
En það er ekki öll sagan sögð.
Hvernig þjónarnir afgreiða
drykkina hinsvegarmeðáfengier
annað og alvarlegra mál, og ekk-
ert nema hneyksli til yfir þaö.
Þegar Pétur eða Pail biður um
tvöfaldan brennivin i kók svo
dæmi sé nefnt þá byrjar þjónninn
á að setja hrúgu af ismolum i
glasiö, I nær öllum tilfellum allt of
mikinn is. Siðan hellir hann
brennivininu yfir, og er þá ekki
oröið mikið rými eftir fyrir gosið.
Sett er smáskvetta yfir svona til
þess að fá lit og það látið nægja.
Þetta væri I lagi, ef þeir reiknuöu
ekki veröið á þessari slettu eins
og um fuila kókflösku væri að
ræða.
Nú er þvi ekki lengur til að
dreifa að maöur geti beðið um að
fá flöskuna á boröið þvi gosið er
nú afgreitt úr einhverjum vélum,
og er þá ekki um annað að ræða
en að kaupa tvö glös, annað með
is og áfengi og hitt meö kók i. Að
visu er þetta dálitið amstur i
þrengingunum sem ávallt eru á
börunum, en með þessu móti
fengi maður gos til að blanda i
þrjá drykki I stað eins fyrir sama
verð. Nú önnur lausn er sú að
hafa með sér gospillur á veitinga-
staðina og biðja svo um vatn með
áfenginu.
Glaðuraöfii
ekki hækkun!
J H.H.hringdi.
j Ragnar Amalds fjármálaráð-
j herra og kommi sagði i' Sjón-
j varpinu i gær (miðvikudag) að
I hann væri þvi feginn aö Kjara-
I Ragnar Araalds
I
I
dómur hefði ekki hækkað laun I
þeirra ráðherranna. Þetta er ef- j
laust sagt i þeim tilgangi að j
sýna geislabauginn, eða þannig j
virkaði þaöá mig,ekki hvað sist |
þegar sýnt var rétt á eftir á |
skjánum að mánaðarlaun ráð- j
herranna nema tæpum 30 þús- j
und krónum á mánuði eða hátt i j
árslaun verkamanna.
Mér finnst það furðulegt að |
ráðherra sem starfar fyrir |
verkalýðinn i landinu, en það i
telja þeir kommar sig gera,' ■
skuli geta staöið I svona málum
eins og að þiggja þessi laun auk J
friðindanna sem þeim fylgja.
Svo geta þessir menn komið *
klökkir I Sjónvarpið og sagt aö I
þeir harmi það að alþingismenn I
fái launahækkun umfram I
verkalýðinn á sama tima og j
þeir hafa þessi himinháu laun j
sjálfir.
i
Frá Hornströndum
Hornstranda-
myndina altur
Ferðalangur hringdi:
Mig langar til að beina þeim til-
mælum til sjónvarpsins, að end-
ursýna myndina um Hornstrand-
ir, sem sýnd var á annan i jólum.
Þarna var um að ræða sérlega
góða mynd. Texti ómars Ragn-
arssonar var skýr og lipur og féll
ágæta vel að þvi sem birtist á
skjánum. Þá var myndataka
einnig mjög góð. Þessi mynd sýn-
ir vel hvilikar perlur finnast i Is-
lensku landslagi og sannar jafn-
framt að óviða finnast fegurri
staðir en hér. Umrædd mynd er
þvi ekki aðeins ánægjuauki fyrir
okkur Islendinga, heldur væri
einnig upplagt aö nota hana til
landkynningar.
En uppástunga min um að sýna
hana aftur er til komin vegna
þess, að mér er kunnugt um að
margir misstu af henni, þegar
hún var sýnd. Annar dagur jóla er
timi fjölskylduboðanna og undir
slikum kringumstæðum er litið
tiðkað að horfa á sjónvarp, eins
og menn vita. Þess vegna misstu
margir af góöri mynd.