Morgunblaðið - 15.01.2004, Qupperneq 45

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 15. JANÚAR 2004 45
bezta með ríka frásagnargáfu,
myndvirk með afbrigðum og hörku-
dugleg, en í muna efst á kveðjustund
er hlýja hjartans og það yndislega
viðmót sem ég og mitt fólk urðum
ævinlega aðnjótandi.
Heimili hennar var ætíð hið
smekklegasta, enda Inga fagurkeri í
eðli sínu, þangað var gott að koma og
vera og það fengu börn mín tvö svo
sannarlega að reyna er þau áttu hjá
henni vetrarvist á Eskifirði vegna
skólagöngu og einlægt er þakklæti
þeirra nú er leiðir skilja, alúðarfull
umhyggjusemi hennar aldrei þökkuð
sem skyldi.
Hún Inga mín var um svo margt
gæfumanneskja, eigandi sex dug-
andi efnisbörn, sem eiga sér lífssögu
góða og hafa komið sér vel áfram í
lífinu, en of oft skyggði að í hennar
lífi. Áfallið mesta er hennar vel
gjörði og harðduglegi eiginmaður
Sigurður Jónasson hvarf í hafið með
skipsfélögum sínum á Hólmaborg og
aldrei fengizt vitneskja um hversu
hinztu örlög þeirra bar að. Þá voru
yngstu synirnir enn á barnsaldri og
hin börnin á aldrinum 14–22ja ára.
Þegar þessi hörmulegu tíðindi
dundu yfir komu sér vel afburða-
dugnaður ekkjunnar og útsjónar-
semi, ásamt öllum öðrum góðum
mannkostum sem hún Inga var búin.
Fleiri urðu áföllin á lífsins leið og
þess skemmst að minnast er dótt-
ursonur hennar og sonur hans fórust
í snjóflóðinu á Flateyri. En Inga bar
ekki sorgir sínar á torg þótt hjartans
undir hafi blætt, sem barn átti hún
við harðneskju að búa, þegar hún
eins og fleiri systkini hennar urðu að
fara úr foreldrahúsum til ókunnugra
til ótrúlegra erfiðisverka og átti hún
Inga margar sögurnar af því í sínu
trúa minni.
Hún átti hins vegar atlæti gott á
Eskifirði eftir að hún ung að árum
fór þangað og minntist oft Vilborgar
fóstru sinnar sem hún svo kallaði og
kærleika hennar, en Vilborg var
kona móðurbróður hennar, Helga.
Og fagrar voru minningarnar um ást
og elsku foreldranna fyrir norðan,
sem bjuggu við svo kröpp kjör, en
áttu undurmargt að gefa.
Henni Ingu var enda tamara að
tala um sólskinsstundirnar í lífi sínu,
hún var ljóssins barn, trúuð mjög og
var búin ófreskigáfu góðri, sannfærð
um vegferð okkar á öðrum leiðum að
lokinni lífsgöngu hér. Við Hanna og
okkar fólk kveðjum með djúpri þökk
og virðingu þessa miklu öndvegis-
konu, þessa síungu konu reisnar og
rausnar.
Við sendum frændsystkinum mín-
um einlægustu samúðarkveðjur.
Megi för hennar verða björt og
góð á þeim ljóssins leiðum sem hún
trúði svo einlægt á að gengnar yrðu.
Veri elskuleg frænka og vinkona
kært kvödd.
Helgi Seljan.
Elsku amma, þú varst skemmtileg
kona og hreinskilin. Hafðir mjög
gott minni og áttir auðvelt með að
glæða frásagnir húmor og gleði, þess
vegna var fróðlegt og notalegt að
vera með þér.
Þú hafðir ákveðnar skoðanir, gafst
okkur góð ráð og varst óspör á að
hrósa okkur fyrir það sem við gerð-
um og þér líkaði. Við erum þér afar
þakklát fyrir alla hlýju straumana
sem við fengum frá þér í gegnum ár-
in.
Oftast komstu til okkar færandi
hendi og oftar en ekki með fallega
hluti, sem þú hafðir sjálf búið til
handa okkur. Ólíka hluti sem hafa
undanfarin ár raðast í kringum okk-
ur hérna heima og bera smekkvísi
þinni og vandvirkni glöggt vitni.
Þeirra á meðal eru jólatrén tvö, sem
áfram munu lýsa hjá okkur um jólin.
Elsku amma, við þökkum þér fyrir
að vera amma okkar, á þinn fram-
úrskarandi hátt.
Hinstu kveðjur,
Hlíf, Sigurður, Jónas Grétar
og Kristinn Arnar.
Góða nótt, elsku langamma, og
flögrandi englar syngja þar til þú
hvílist.
Sjáðu, englar allt um kring.
Róbert og Clara Rún.
HINSTA KVEÐJA
Ég kynntist Ernu
fyrir rúmum tuttugu
árum þegar við hófum
starf saman í skóla-
tannlækningum í
Reykjavík. Þetta var í Álftamýrar-
skóla. Það leiddi til samstarfs okkar
á stofu minni í Reykjavík; fyrst á
Lindargötu 50 og síðar Ármúla 26
þar sem Erna starfaði síðan óslitið
eins og heilsa hennar leyfði.
Eitt af mikilvægari störfum
starfsstúlku tannlæknis er móttaka
sjúklings. Hún er oft fyrsta persón-
an sem sjúklingur talar við og það er
því mikilvægt að þau kynni séu sem
best. Þetta ræktaði Erna vel. Hún
var mjög næm á þennan þátt og virt-
ist henni eiginlegur. Hún hafði þægi-
lega nálgun við sjúklingana ekki síst
þá sem voru svolítið viðkvæmir við
sína fyrstu komu á stofuna.
Maður kynnist samstarfsmanni
nokkuð vel á löngum tíma á litlum
vinnustað og í gegnum tíðina höfum
við átt margar samræður hvort held-
ur um persónuleg málefni var að
ræða eða það sem efst var á baugi á
hverjum tíma. Oft fóru fram líflegar
umræður á kaffistofunni þar sem
dægurmálin og stjórnmálin voru
gjarnan krufin og var Erna fylgin
sér í pólitíkinni. Svona stundir eru
ljúfar í minningunni.
Fjölskyldan var Ernu mjög mik-
ilvæg. Hún ræddi oft um fólkið sitt
sem hún var mjög stolt af og ég
AÐALHEIÐUR ERNA
GÍSLADÓTTIR
✝ Aðalheiður ErnaGísladóttir fædd-
ist í Reykavík 1. júlí
1941. Hún lést á líkn-
ardeild Landspítal-
ans í Kópavogi 23.
desember síðastlið-
inn og var útför
hennar gerð frá
Fossvogskirkju 6.
janúar.
skynjaði fljótt hvað það
var mikill miðpunktur í
hennar lífi. Hún sakn-
aði þess að hafa ekki
eina barnabarnið sitt
Einar svolítið nær en
svo sem kunnugt er býr
fjölskylda hans í
Bandaríkjunum.
Erna var félagsvera.
Hún naut sín í góðra
vina hópi. Hún var til
margra ára virkur fé-
lagi í áhugaleikhúsi í
Mosfellsbæ. Hafði hún
góða leikhæfileika
hvort sem um var að
ræða röggsama ráðskonu eða grín-
ara svo eitthvað sé nefnt.
Við kveðjum Ernu í dag. Ég minn-
ist hennar með hlýhug og þakklæti
fyrir gott samstarf og við hjónin
sendum fjölskyldu hennar okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Sigurjón Sigurðsson.
Við nágrannar Ernu og Odds í
Stórateig minnumst konunnar með
bjarta brosið, sem var einn af land-
nemum í götunni okkar á sínum tíma
þegar hún var skipulögð og byggð.
Lengstur hluti af ævi okkar hefur
farið hér fram, um þrjátíu ár. Það
var stutt leið eftir gamla hitaveitu-
stokknum milli húsanna okkar á
hlýjum sumardegi að hittast og
skrafa saman.
Erna var öflugur stuðningsmaður
Leikfélags Mosfellssveitar, sem í
dag hefur það orð að vera eitt sterk-
asta áhugamannaleikfélag landsins.
Hún menntaði sig í leiklist sem ung
kona og varð síðan einn af stofn-
félögum Leikfélags Mosfellssveitar.
Það varð leikfélaginu mikill styrkur
að fá hana til liðs við sig. Erna leik-
stýrði sakamálaleikritinu Gildrunni
á sínum tíma og lék mörg hlutverk
um tíðina á sviðinu, bæði í Hlégarði
meðan leikfélagið hafði aðstöðu þar
og síðan í Bæjarleikhúsinu, sem hef-
ur nú aðsetur í gömlu Áhaldahúsi
Mosfellsbæjar. Þetta hús þarf nú
innan tíðar að hverfa vegna nýrra
skipulagshugmynda og væri ekki úr
vegi að í minningu Ernu sem frum-
kvöðuls menningarmála í Mos-
fellsbæ yrði stutt við nýtt húsnæði
fyrir leikfélagið. Erna tók sér hlé um
nokkurt skeið frá leiklistinni, en kom
síðan aftur til starfa sl. haust í revíu
Leikfélagsins, sem fjallaði um inn-
ansveitarmál, en þar kom hún sterk-
ust fram í hlutverki konu, sem fór
með aldraða móður sína á heilsu-
gæslustöð.
Erna féll fyrir aldur fram vegna
okkar skæðasta sjúkdóms. Eigin-
manni hennar, Oddi Gústafssyni,
dætrum og fjölskyldu eru sendar
samúðarkveðjur.
Gylfi Guðjónsson, Elfa
Guðmundsdóttir og fjölskylda.
Kveðja frá Leikfélagi
Mosfellssveitar
Stillt og hljótt
í stjakans hvítu hönd,
milt og hljótt fer sól
yfir myrkvuð lönd.
Ei með orðaflaumi
mun eyðast heimsins nauð.
Kyrrt og rótt í jörðu
vex korn í brauð.
(Jón úr Vör.)
Það var ekki ónýtt fyrir nýstofnað
leikfélag í litlu sveitarfélagi árið 1978
að hafa innanborðs Ernu Gísladótt-
ur. Hún hafði útskrifast frá Leik-
skóla Leikfélags Reykjavíkur árið
1965. Flutti í Mosfellssveitina upp úr
1970 og varð einn af stofnendum
Leikfélags Mosfellssveitar.
Hún fylgdi því frá upphafi, sá það
vaxa og dafna og tók þátt í starfi þess
af atorku alla tíð.
Lék, leikstýrði, sat í stjórn og
nefndum. Hún sagði sínar skoðanir
umbúðalaust og lét menn heyra ef
eitthvað vantaði upp á metnað og
vandvirkni. Bar hag félagsins mjög
fyrir brjósti.
Okkur félaga hennar óraði ekki
fyrir því á liðnu vori þegar við kvödd-
umst eftir ánægjulegt leikár að það
væri í síðasta sinn sem Erna yrði
með okkur. Við höfðum öll góð orð
um að hittast aftur að hausti á nýju
leikári og halda áfram að vinna sam-
an að góðri leiksýningu. Það var því
skarð fyrir skildi þegar við hittumst
aftur snemma vetrar og Ernu vant-
aði. Við höfðum frétt á haustdögum
að hún væri veik en vonuðum öll að
það gengi yfir og hún mætti aftur
einn daginn hress og kát. Það fór á
annan veg, nú þegar hún hefur siglt
út á haf eilífðarinnar og hverfur okk-
ur við sjóndeildarhring þar sem við
félagar hennar stöndum hnípnir eftir
í svörtum fjörusandinum munum við
geyma mynd hennar og minningu
um góðan félaga í hjarta okkar um
ókomna daga. Leikfélag Mosfells-
sveitar þakkar Aðalheiði Ernu Gísa-
dóttur samfylgdina og biður Guð að
blessa minningu hennar. Við sendum
Oddi, Diljá, Hildi, tengdasonum og
barnabarni innilegar samúðarkveðj-
ur.
Zewdu Daniel
Woube kom hingað til
Íslands frá Eþíópíu
fyrir tæpum 20 árum.
Hann hafði þá stundað
nám í jarðfræði í
heimalandinu og kom
hingað til frekara náms í Jarðhita-
skóla Sameinuðu þjóðanna. Að námi
loknu bar honum að fara aftur til
heimalands síns. Því hafnaði hann al-
gjörlega og óskaði eftir hæli sem
pólitískur flóttamaður. Hann hafði
ótta af ógnarstjórn Mengistus, sem
stjórnaði Eþíópíu með aðstoð hers-
ins og í anda Afríku-kommúnismans.
Án efa taldi hann einnig afkomu
sinni betur borgið hér en í Eþíópíu
þar sem ríkti hungursneyð og hall-
æri.
Um tíma stóð í stappi um hvort
hann fengi landvist hér og var hann
þá nánast í felum af ótta við að verða
sendur úr landi. Eftir mikið þjark
fékk hann landvistarleyfi. Hann
kvæntist íslenskri konu, Oddnýju
Sverrisdóttur. Þau eignuðust eina
dóttur, Hönnu Karen.
Zewdu fékk ekki starf á sviði jarð-
fræði og vann um tíma sem verka-
maður í Vestmannaeyjum og Eyja-
firði. Síðan ákvað hann að fara í
Tækniskólann og nema röntgen-
tækni. Námið gekk vel og lauk hann
prófi 1993. Hann starfaði um tíma á
Landspítalanum, en eftir að hann og
Oddný slitu samvistum fluttist hann
til Danmerkur. Hann var þá orðinn
íslenskur ríkisborgari og var alsæll
ZEWDU DANIELS
WOUBE
✝ Zewdu DanielsWoube fæddist í
Eþíópíu 22. júlí 1962.
Hann lést í Dan-
mörku 31. desember
síðastliðinn og fór
útför hans fram í
Kalundborg 6. jan-
úar.
með það öryggi, sem
ríkisborgararéttinum
fylgdi. Í Danmörku
fékk hann gott starf á
sjúkrahúsi og kynntist
þar danskri konu,
Rikke Möller. Þau gift-
ust og settust að í Kal-
undborg. Þau komu sér
vel fyrir í fallegu húsi
og lífið blasti við þeim
og þremur börnum
þeirra. Aðfaranótt
gamlársdags lést
Zewdu í svefni. Hann
mun hafa fengið blóð-
tappa í hjartað.
Hann varð aðeins 41 árs gamall.
Zewdu hafði ákveðið að heim-
sækja heimaland sitt, Eþíópíu, 17.
janúar og hefði það orðið í fyrsta
skipti frá því hann fór að heiman fyr-
ir um 20 árum. Hann ætlaði að
kveðja aldraðan föður sinn, sem vart
var hugað líf eftir mikil veikindi.
Enginn veit sína ævina fyrr en öll er.
Zewdu bjó lengi á heimili undirrit-
aðs. Hann var einstaklega ljúfur og
góður maður og munu flestir minn-
ast hans með mikilli hlýju, einkum
börnin, sem mjög löðuðust að hon-
um. Zewdu kom úr menningarheimi,
sem mjög er ólíkur okkar. Á stund-
um var líf hans erfitt og jafnvel þján-
ingafullt. En hann gafst aldrei upp
og síðustu árin, með fjölskyldunni í
Kalundborg, voru hans hamingju- og
blómaskeið. Hann unni Íslandi, dótt-
ur sinni, Hönnu Karen, og bar mik-
inn hlýhug til fyrrverandi eiginkonu
sinnar. Þessu sérstaka lífshlaupi er
nú lokið og margir syrgja elskulegan
mann, sem örlögin skópu óvenjuleg-
an lífsferil á ströndum fjarri heima-
högum.
Vilji einhverjir senda samúðar-
kveðjur til Kalundborg, þá er vef-
fangið >rikke.möller@adr.dk<.
Árni Gunnarsson.
Bróðir okkar,
STEINGRÍMUR ARASON
verkfræðingur,
Kópavogsbraut 1c,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu föstu-
daginn 16. janúar kl. 15.00.
Bjarni Arason,
Snjólaug Aradóttir,
Guðmundur Arason.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
FRIÐRIK INGÓLFSSON,
Laugarhvammi,
Tungusveit,
lést á Heilbrigðisstofnun Skagfirðinga sunnu-
daginn 11. janúar síðastliðinn.
Hann verður jarðsunginn frá Reykjakirkju
þriðjudaginn 20. janúar kl. 14.00.
Sigríður Magnúsdóttir,
Erling Jóhannesson, Hulda Garðarsdóttir,
Helgi Friðriksson, Sigríður Viggósdóttir,
Sigurður Friðriksson, Klara Jónsdóttir,
Jónína Friðriksdóttir, Stefán Sigurðsson,
Sólveig Friðriksdóttir, Kolbeinn Erlendsson,
Rúnar Friðriksson,
afabörn og langafabörn.
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐBJÖRG MARÍA SIGFÚSDÓTTIR
frá Stóru-Hvalsá,
Hrútafirði,
andaðist á St. Jósefsspítala í Hafnarfirði
aðfaranótt þriðjudags 13. janúar.
Gunnbjörn Jónsson,
Kristín Gróa Gunnbjörnsdóttir, Ingimar Kristjánsson,
Sigfús Brynjar Gunnbjörnsson, Anna Björk Brandsdóttir,
Jón Valdimar Gunnbjörnsson, Ragna Jóna Helgadóttir,
Sólbjörg Gunnbjörnsdóttir, Rósinkar Snævar Ólafsson,
Kristbjörg Gunnbjörnsdóttir, Heimir Lárus Hjartarson,
Guðjón Heiðar Gunnbjörnsson, Elínborg Sigvaldadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.