Alþýðublaðið - 19.04.1922, Blaðsíða 2

1
ALÞYÐUBLAÐÍÐ
Heykviksk reiðmenska.
Verkafólk
óskast til fisliþvotta.
H. P. D u u s.
■ i
Reykvíkingar eru miklir reið
menn. Það sést bezt ef maður
stendur einhvern góðviðrisdag úti
hjá Tungu og sér alla þá hópa
af fínum herrum og frúm þeysa á
.gæðingum* sínum út úr bænum,
Og það lasta eg nú ekki að menn
og konur sem það geta fari f út
reiðartúra og hristi af sér rykið.
En einu taka menn eftir bjá þess-
um reiðgörpum, og þá sérstak-
lega aðkomumenn, og það er að
Reykvíkingar kunna ekki jafn vel
að sitja hest og þeim þykir það
gatnan.
Eg var á gangi niðri í Aðal-
stræti f gær, og varð starsýnt á
einn af þessum reykvfksku reið
görpum, þar sem hann þeysti
suður Aðalstræti. Hesturinn sem
hann reið var ferðlúinn, maðurinn
rfghélt f tauminn og danglaði með
fótunum f síður hestsins, auð
sjáanlega til að láta hestinn sýn-
ast sem viljugastan Hestgreyið
hélt höfðinu hátt og gapti, því
járnbeislisstengur voru og járn
mélin hafa farið óþægilega f munni
hestsins. Við þetta sýndist hest
urinn feykilega viljugur þeim sem
ekki tóku eftir þvf að maðurinn
sparkaði < sfðu hestsins með fæt
inum. En reiðkúnstir mannsins
voru ekki alveg búnar. Alt í einu
henti hann ser niður á makka
hestsins og slepti taumunum, lík-
lega eins og til að láta sýnast
vera uppgefinn að halda viðil En
við það að hann slepti taumunum
sá maður að besturinn var ekkert
sérlega viljugur. Þessar kúnstir
endurtók nú maðurinn hvað eftir
annað og hestgreyið vissi varla
hvað hann átti af sér að gera.
Þetta er ekki einsdæmi hér f
Reykjavik. Þetta er algengt, að
þessir nýmóðins reiðgarpar sjáist
Það er nauðsynlegt að benda
þessum reiðmönnum á (því ekki
sjá þeir það sjálfir) hvað þessi
reykvfkska reiðmenska er Ijót.
Þeir vekja ekki einungis fyrirlitn
ingu á sér hjá þeim sem á horfa,
heldur fara þeir mjög ilia með
hestinn. Og eg vii beina þvf til
hins nýstofnaða hestaeigendafé-
lags, að áður en kappreiðar fara
hér fram þarf félagið að fá hing-
að sveitamann til að kenna þess-
um ,ffnu* að sitja hest Þvf þeir
mega ekki halda áfram að halda
að þetta sé fallegt.
Það þarf að venja þá af þessu.
Hestaeigendur sem leigja hesta
sfna út, eiga ekki að lána hesta
sína þessum mönnum fyr en þeir
hafa fengið tilsögn bjá sveita-
manni. Það þarf að útrýma þeim
öllum eins og rottunum.
Rvfk, á 2. páskad. 1922.
Þó er svið hugsunarhátternis frem-
ur þröugt, en það orsakast af
gamalli verzlunaránauð. Þó er hið
fyrnefnda a. m. k. að Iagast eftir
þvf sem menn koma betur auga
á kosti og gæði sveitarinnar. En
það hefir orðið mörgum mannin-
um erfitt að opna augun til að
sjá, hve Vopnafjörður er dýrðleg
sveit. (Frh)
J. Br.
jístanðið á Vopnajirði.
Ritstjóri þessa blaðs hefir beðið
mig að skrifa um ástandið á Vopna-
firði. Vildi hann með þvf fá fram
f dagsljósið hvernig ástatt væri
meðal almennings í hinum fjærztu
kauptúnum landsins, f þeim kaup
túnum, þar sem Iftið er um fram-
farir eða framkvæmdir þær, er
heill og velferð fólksins byggist á.
Vopnafjörður er stór og fjöl-
menn sveit. Hún er mjög fögur
og aðlaðandi, þegar alt er f blóma.
Hið neðra er gróðurríkt iágiendi,
mjög auðugt að stör og hálfgresi
og öðru þvf, er f hlöðu verður
flutt. Hið innra eru blómríkir daiir
með grænu kjarri, forsandi lind
um og syngjandi fuglum. Yfir
hvflir værð og friður f blámóðu
sólarinnar yfir dölum og hálsum.
Hið efra gnæla tignarlegir hamrar
með landsiegum tignarsvip. Bú-
sæid er víða mikil og fiestar jarðir
liggja vel við umbótum. Fram-
tíðarmöguleikarnir eru takmarka-
lausir, enda er sveitin með þeim
beztu á þessu landi. Hin þykka,
dökka gróðcrmold getur f fram
tfðinni gefið fólkinu mikinn arð
og jafnan öllum þeim mönnum,
er vilja til hans vinna.
Fólkið er að upplagi hraust og
ötuit, enda af góðu bergi brotið.
Þakkarávarp
Hjartanl. þakklæti mitt færi eg
öllum þeim, fjær og nær, sem á
margvfsiegan hátt hafa rétt mér
hjálparfiönd og kærleiksríka hlut-
tekningu, útaí hinu sorgl. fráfalli
m.nösias míns, Þórarins Jónsson-
ar, og bið Guð að launa þeim
góðverk þeirra vlð mig.
Frambæ á Eyrarbakka, >5/4 1922.
Guðrún Jóhannsdóttir.
St. Skjalðbreið nr. 117.
Skemtikvöld á föstudaginn.
Fiokkabardaginn endar.
Kaffi og fleira.
Harmonikur,
einfaldar og tvöfaldar. FrefölÆ
harmonika með tækifærisverði.
Hijóðfærahús Ryíkur,
Laugaveg 18 A.
Þróttur
fyrsta sumardag. Drenglr og
telpnr sem viija selja hann komf
á Klapparstíg 25 til afgreiðslu*
mannsins, kl. 10—II árdegis.