Tíminn - 16.11.1969, Síða 14

30
TIMINN
SUNNUDAGUR 16. nóvember 1969.
Fríkirkjuveg.
Helgi Bergs,
Fundur um
EFTA-aðild
Framsóknar-
fólag Reykja-
víkur heldur
fund um aðild
íslands að
EFTA n. k-
miðvikudag
kl. 8,30 í nýja
salnum í Fram
sóknarhúsinu við
Framsögu hefur
ritari Framsóknar-
flokksins. Nánar verður sagt frá
fundinum síðar í blaðinu.
Kópavogur
Aðalfundiur Framsóknarfélags
Kópavogs verður haldinn fimmtu
daginn 20 þ. m. að Neðstutröð
4, og hefst kL 20.30.
Fundarefni, auk venjulegra ^ð-
alfundarstarfa auglýst síðar.
Stjórnin.
Aðalfnndnr
Framsóknarfélags
Reykjavíknr
Aðalfundur Framsóknarfélags
Rcykjavíkur verður haldinn laug-
ardaginn 29. nóv. í Framsóknar-
húsinu kl. 2 síðdegis. Stjórnin.

FASTEIGNAVAL
Skólavörðustí*! 3A II. hæð.
Sölusím? 22911.
SELJENDUR
i,átið okkur annast sölu á fast-
eignurr yðai. Áherzla lögð
á góða fynrgreiðslu. Vinsam-
íegast hafið samnanc við skrif-
stofu vora er bér ætlið aró
selja eða kaups fasteignir sem
ávallt eru fyrii hendi í míklu
•.irvai: hjá okbuT
JÖN ARASON, HDL.
Fasteignasaia Máiflutningur.
Hemlaviðgerðir
Renmum bremsuskáiar. —
slípum fcremsudselur.
Límuai á bremsuborða og
aSrar almennar viðgerðir.
HEMLASTILLING H.F.
Súðarvogi 14 Simi 30135.
JÓN í BRAUÐHÚSUM
Frámhald af bls. 32.
Ö. Stephensen, Valur Gíslason
og Jónína H. Jónsdóttir.
Magnús Pálsson hefur gert
leikmyndir, sem minna á aust-
urlenzkan bæ að nokfcru í
rúst. Þetta er í fyrsta sinn,
sem Magnús gerir leikmyndir
fyrir sjónvarpið. Hann er af-
burðasn j all leikmyndasmiður,
en því miður gefast fólki of
sjaldan tækifæri að sjá verk
hans- Magnús genði m. a. leik
myndir við sýningar á „Rétt
arhöldunum“ eftir Kafka og
„Sú gamla kemur í heimsókn"
eftir Durrenmatt í Iðnó og
„Skálholt" Kambans í Þjóðleik
húsinu.
Gunnar Reynir Sveinsson
hefur samdð tónlist við verkið,
sem leikin er á trommu og
flautu. Hún er áhrifamikil og
hæfir sögunni.
— Ég held ég fjölyrði efcki
meira um „Jón í Brauðhúsum“
en það hefur verdð mjög gam
an að vinna þetta af síðum
bókarinnar.
LAXNESS
Framhald af bls. 32
— Ég á ekkert afrnæli nú,
þetta er bókarafmæli. En
mér þykir ánægiulegt að
fólk skuli hafa svo mikinn
áhuga á verkum mlnum.
— VinniS þér aS ákveSnu
verki um þessar mundir?
-Ég er smávegis aS
vinna, glugga í eitthavS. Ekki
aS neinu elnu verki.
SJÖ DAGA GANGAN
Framhald af bis. 25 j
inn, en fóikið hefur smáim sam-
an höggvið hann niður,“ sagði
hr. Prajapati, þar sem við stóð
um á hlíðartoppnum og horfð-
um í kringum okkur. Hann
benti á leiðioa sem hann og
ástralskur skógfræðingur
höfðu farið fótgangandi til
nyrzta hluta Trisuli vatnaskil-
•anna.
Hin áfta daga ganga með sex
burðanmönnum er sú fyi*sta
landkönnun, sem hópurinn
verður að fara á næstu fjór-
um árum. Fæturnir eru oft ein
ustu tækin, sem hægt er að
■ komast áfram á. akvegir eru
fáir, malbikaðir vegir enn
færri. Stundum hafa fjallalæk-
írnir, sem ekki eru lengur
iiamdir af skógarþykkninu,
skolað stígunum hurfu.
Kakani er ein af rannsókn-
arstöðvuraum, sem verður ein
af miðstöðvunum fyrir . félág-
ana, þegar þeir ferðast um.
Það er aðeins smá þorp, sem
setndur sitt hivorum mcgin við
stíginn, sem snýr sig upp raorð
urhlið hiíðarinnar. Það er eVki
einp sinni þorp, varla meifá en
verzlunarstaður, þyrping leir-
kofa, þar sem fjaliabændurn-
ir, kaupmennirnir og burðar-
mennirnir. semja og súpa á
tekkrakku.
Nokkrir tugir manna ráfa
um og bráitta um verð á hreðk
um. Kátar Tamangkonur, í-
klæiddiar sare, unglingar og
börn þvaðra öðrum megin. Nið
ur með veginum stendur há
bambussveifla eins og kjarr
miðað við hin kaldranalegu
toppabelti, sem teygja sig um
160 mílur inn í móðu sjóndeild
arhringsins. Hérna. nálæg’t
Kathmandu. má búast við að
sjá ókunnuga. Ofar, nálægt
Himalajaifjöllunum, voga að-
eins fjallabúarnir sér.
En það er upp í Himalaja-
fjlöllunum, í raun og veru
Tibetmegin, sem ein af tnikil-
feraglegustu eiignum Nepgls er
upprunriin, verðmæti, sem ó-
stjómað geta breytzt í áburð:
vatn. „Vatn er óþrjótandi gull
vökvi í Nepal,“ segir hr. Aung
Din, hinn hljóðláti skógfræð-
ingur frá Burma, sem er for-
iragi áætlunarmanna. „Ef þú
getur beizlað árnar gæturðu
dreift afli og vatnsorku fyrir
70% af landinu. Nepal gæti
flutt út orku til Indlaods."
Milljónir kílówatta rafmagns
væri hægt að framileiða á þenn
an bátt og þannig unnt að
breyta náttúruauðæfum í aðal-
stoð efnahagslífsins. Enn sem
komið er hafa þessi verðmæti
lítið verið notuð. Stærsta vatns
veituáætlunin er nú í rannsókn
á vegum SameinuSu þjúðanna,
en hún verður við ána . Sun
Kosi.
Nú sem stendur gerir vatnið
sínar eigin áætlanir, notar hið
stjórnlausa skógarhögg til mik-
illa skemmda með eyðingu og
flóðum. Samgöngur eru oft
truflaðar, vatnsveitur skemmd-
ar og vatnsþrær o-g aflstöðvar
G AylíMiA^te-funin , er að bTóýta
bessu öilu, stjúrna vatninu og
skapa samræmi milli landbún-
aðariras, iðnaðarins og sam-
félagsþróunarinnar. Það er á-
form af ótakmarkaðri vídd fyr
ir Sameinðu þjóðirnar.
Næ-stu þrjú og hált ár —
undirbúningurinn var hafinn
í áigúst 1966 — munu öll vatna
skil Trisuli árinnar verða rann
sökuð, svæði sem er 2.800
km2. Útkoman mun þjóna sem
fyrirmynd fyrir þróun og varð
veizlu allra fjallahóraðanna í
Nepal. FAO mun útvega meira
en 23 vinnuár af alþjóðlegri
sérfræðingaaðstoð. Skógfræð-
ingar búfræðingar, félags-
fræðingar, næringarfræðingar
og hagfræðingar munu starfa í
Kathmandu, í borginni Trisuli
. Bazar, þar sem aðalstöðvarnar
munu verða staðsettar, og í
12 minni stöðvum. Þeir munu
byrja að safna saman öllum
úpplýsiragum og tölum. í létt-
um flugvólum og þyrlum munu
- þeir ljósmynda hið mikla land
,.svæði, sem enn hefur ekki ver
ið rannsakað, frá útjaðri höf-
uðborgarinnar til norður landa
mæranna, þar sem tindarnir
rísa í 20.000 fet. Hlið við hlið
munu hinir alþjóðlegu tækni-
fræðingar fá liðsauka frá
Nepalmönnum, mönnum, sem
munu koma frá þessu starfi,
sem þjiáilfaðir sérfræðingar til-
búnir til að taka til við önnur
landsvæði án utanaðkomandi
hjálpar.
Sérfræðingar, aðstoðarmena
og skari ranrasóknarmanna,
verkamenn, skógarverðir, ritar
ar og aðrir munu til samans
vinna næstum 380 vinnuár í
einni fjögurra ára fram-
kvæmdaáætlun. Svæðinu mun
verða skipt í þrjá hluta, aðal-
lega eftir aðgengileika, en
líka eftir íbúafjölda þeirra og
loftslagi og Húgreinum hérað-
anna. Flest tólk býr í minnsta
héraðinu í suðvestri oig þetta
svæði hefur ecrið ákveðið sem
leiðarvísir áætlunarinnar,
vegna eyðingar, áætlunar um
sfcógrækt eflingu framleiðni
landbúnaðar og hjálp og leið-
sögn til handa bændum og
þorpsbúum i að byggja upp og
endurskipuleggj.a sveitastofn-
anir og þjiónustufyrirtæki.
Sams konar meginreglum, en
með meiri áherzlu á skógríekt,
mun verða beitt í strjálbýlli
héruðum norðursins, og í hér-
uðum lengst til norðurs, þar
sem fjöll Nepals bylgjast fyr-
ir neðan tinda Himalajafjall-
anna.
Ný trjiátegund mun verða
reynd. Það er ekki auðvelt
verk að flytja höggvið timbur
niður fjaillshilíðarnar. Hemil
verður að hafa á skógareld-
um, eldstjórnun verður að
koma fram sem hiuti af varna
skilastjiórninni. Einnig eru þar
sfcógarbeitir. Skynsamlega
stjlórnað gæti það fallið inn i
hið nýtilega landsvæði og
þannig hjálpað fjalla'búunum
að komast betur af.
Efnilegum skógariðnaði, eins
og sögunarmyllum, viðar’kvoðu
framleiðslu, timiburgagndreyp-
ingu, grasrækt og heimilis-
iðnaði mun verða komið af
stað meðan ranmsókn beinist að
annarri starfsemi sem þarfn-
ast mieiri fjárútláta.
Mörigum erfiðum spurning-
um verður að svara á hverju
sviði áætlunarinnar áður en
sýningarsviðinu er náð. Fyiiir
fólkið í Nepal, sem hefur svo
lengi verið útilokað frá sam-
skiptum við útlendinga, munu
svörin og áraragur þróunarinn-
ar hafa næstum draumkennd
áhrif. Landið er ekki gert fyrir
auðveldar saimgöngur og líf
vnargra Nepa'lbúa er eins fjar
lægt hvers annars og þeir.
væru frá hinum hluta verald-
ar.
Það er efcki laragt síðan dag-
ar Rananna voru. hinar stein-
lögðu miðaldabahgötur Kath-
mandu og annarra fornra
borga munu sennilega standa
I mörg ár enn. Á meðan vinn-
ur Nepalbúinn að því ákafur
að eyða áhrifum af sinni fyrri
einangrun frá öðrum löndum
og frá nýtízku land'búnaðar-
tækni.
SVAR HÉRAÐSNEFNDAR
"■'ramhialci af eis 23
kvæmdir á fyrsta stigi þessarar
áætlunargerðar, eins og þetta væii
afgreitt mál, og í því trausti, að
henni takist að knýja síðar frarn
breytingu á Laxárvirkjunarlöggjöf
inni sér í bag.
Stjórn Búnaðarfélags íslands
hefur nýlega skilað álitsgerð um
Laxárvirkjunarmálið, vegna til-
mæla Náttúruverndarráðs og
leggst einhuga gegn fyrirætlun-
um Laxárvirkjunarstjórnar um
hina stóru Gljúfurversvirkjun, þar
sem sú framkvæmd mundi hafa
í för með sér mikinn hnekk fyrir
húskaparaðstöðu í Þingeyjarsýslu.
Þetta álit undirstrikar það sjón-
armið okkar að meta beri nátt-
úruleg verðmæti og hagsmuni
þeirra, sem héraðið byggja, áður
en staðarval og virkjunarathafn
ir eru ákveðnar.
Meðan Skjálfapdafljót og Jök-i
ulsá á Fjöllum renna óbeizluð
til sjávar og jarðihitinn bíður í
Reykjahverfi og Mývatnssveit,
vantar öll rök fyrir því að raska
vatnahverfum heils héraðs til stór
tjóns fyrir Léraðsbúa og eyðing-
ar ómetanlegrar náttúru —
sökkva einum fegursta dal lands
ins á kaf í vatn og stofna fjölda
fólks í lífshættu. Orkuþörf Norð-
austurlands má örugglega full-
nægja á hagstæðan hátt um ára-
tugi án slíkra aðgerða.
Eins og áður hefur komiS frani
í ályktunum og yfirlýsinguin,
setja Þingeyingar sig ekki á móli
jafnrennslisvirkjun í Laxá innan
þeirra marka, að ekki verði stífl-
að hærra en svo, að vatn hækki
ekki í Birningsstaðaflóa í Laxár-
dal, enda heimila lög um Laxár
virkjun ekki, að gengið verði
lengra. Jafnframt verði þá gert
samkomulag aðila um að horfið
verði frá öllum frekari virkjunar
áformum í Laxá.
Þegar þessi greinargerð er sam
in, hefur nefndin ekki tekið til
meðferðar greinargerð s.n. Laxár-
raefndar, en það mun síðar verða
gert.
10. okt. 1969.
Héraðsnefnd Þingeyinga
í Laxárvirkjunarfálinu.
GAGNRÝNENDUR
Framhald af bl.s 27.
ykkur sé ekkert um, að ég
spyrði þessi tvö rit saman, en
þið megið ekki gleyma því, að
The Stage gerir tækniatnðurn
jafn'ítarleg skil og þið. V’ð vit
um það, að leikarar geta keypt
þesú blöð.
Gagnrýnendum Encore má
eflaust skipa í tvo flokka a,nn-
ars vegar eru fræðimenn og
hins vegar klikumenra, sem
fjalla um þessi mál á sinn sér
staka hátt. Og þið skrifið fyrir
lesendahóp, sem er að mestu
leyti sama sinnis og þið. Þið
eigið enga heimtingu á því, að
Daily Mirror setji markið jafn
hátt og Encore. Þið getið ekki
heldur krafizt þess, að DaLy
Mirror skrifi sams konar gagn-.
rýni og The New Statesman.
Áðstandendur þessara mál
gagna gera sitt ýtrasta til þess,
að blöðin seljist og þeir hafa
listdómara til að vekja áhuga
almennings á leikhúsmálum
Ég hugsa þess vegna, að eng-
um leiklhúsmanni sé greiði
gerður með því að segja: „Við
verðurn að ganga á milli bois
, og höfuðs á þessum lævísu erki
þrjótum, sem bnugga ráð sam
an og hittast á karlaklósettinu
í hléinu til að koma sér sam-
an um hvort þeir eigi að skera
leikinn niður við trog“.
Charles Marowitz:
Ég vildi gjarnan beina um
ræðunum inn á aðra braut, ef
þess er annars moikkur kostur.
Martin Esslin og Peter Brook
hafa báðir látið í ijós skoðun,
sem mætti ef til vill í stuttu
máli túlka á þann veg, -að það
væri ákjósanlegt, að leikdómar-
ar væru í nánum tengslum við
leifclistarheiminn eða með öðr-
um orðum tækju á einhvern
hátt virkan og ábyrgan þátt í
leikstarfsemi eins og annað
starfandi leikhúsfólk eða þá að
þeir hefðu að minnsta kosti
notið tilsagnar og menntunar
í sérgrein sinni hjá réttum að
ilum. Er þetta rétt skilið hjá
mér?
Martin Esslin:
Nei, ég er alls ekki þeirrar
skoðunar. Ég álít aftur á móti,
að gagnrýnendur eigi fyrst og
fremst að vera blaðamenn eða
gætu að minnsta kosti gegnt
því starfi. Áður en ég held
áfram, langar mig til að segja
þetta. Nú er þessum máium
þannig háttað, að flugmála-
fréttaritarar eru oftast nær
fyrrverandi flugmenn og
Jþróttafréttaritarar, gamlir
íþróttamenn. Á sama ’hétt tel
ég nauðsynlegt, að gagnrýn-
endur hafi aflað sér staðgóor-
ar þekkingar á þeirri listgrein,
sem þeim er falið að dæma,
enda þótt þeir séu ef til vilí
ekki fyrrverandi leikarar. Ég
veit, að Milton Shulman hefur*
eflaust gert þáð, en maður
kynnist oft mönnum, sem
stæra sig af vanþefekingu sinni
og segja: „Við erum aðeins
óbreyttir áhorfendur. Við erum
eins og kvikmyndavél, sem fest
ir ekki á filmuna myndir af
öðru en því, sem gerist á
myndfletinum fyrir framan
ljósopið.