Vísir - 06.08.1981, Qupperneq 12

12
Fimmtudagur 6. ágúst 1«81
vísm
Eldri
borgarar
- létlir á fæti og ungir í
anda á terö um Reykjavík
bæjarsafn i síöustu viku. Við
höfðum slegist if ör um Reykjavik
eina dagstund með eldri borgur-
um sem búsettir eru í höfuðborg-
inni. Sumarferðir aldraðra á veg-
um Fél a gsm ál as tof nu na r
Reykjavikurborgar eru árvissar
og jafnan fjölsóttar. Viða hefur
verið farið I sumar meðal annars
að Úlfljótsvatni, Krisuvfk og
Kjósarskarð og siðasta dags-
ferðin var farin fyrir rcttri viku
um sjálfa höfuðborgina. Lagt var
af stað frá Alþingishúsinu i sjálfri
Kvosinni, ekið um gamla vestur-
bæinn, staldrað við i Höfða og
kaffisopi drukkinn i Dillonshúsi i
Árbæ. Já, vissulega er þaö skrltið
að ala aldur sinn I Rcykjavík og
hafa aldrei i Arbæinn komið.
Sannar það okkur ungum sem
öldruðum að fæstir eru spámenn I
eigin landi. Reykjavikurferð fyrir
borgarbúa með fróöum farar-
stjóra opnar augun fyrir ýmsu
„Ja, skritið er það, hingað hef
ég aldrei komiö og nánast fæddur
og uppalinn i Reykjavik”, hraut
af vörum eins ferðalangs við Ar-
Margrét Sveinsdóttir
Margreti
gleyma
peir ekki
,,Ég fer allar minar ferðir
og vinn hálfan daginn i fisk-
vinnu hjá Bæjarútgerð
Reykjavikur”, sagði Margrét
Sveinsdóttir. Við tylltum okk-
ur niöur hjá henni, drukkum
saman kaffi viö húsvegginn á
Dillonshúsi og spjölluðum.
,,Ég er fædd I Reykjavik og al-
in upp i Arnessýslu ekta flóa-
fifl...Margrét cr hress I
máli” Já, ég vinn ennþá úti, og
þeir hjá skattinum muna eftir
mér þó ég sé komin hátt á ni-
ræðis aldurinn, já ég er 87 ára
gömul. Það eru nú ekki marg-
ir sem vinna eftir áttrætt svo
mér finnst að þessir herrar
hjá skattinum gætu gleymt
manni”, Margréti var ekki
auðvelt að gleyma þó aöeins
hafi veriö spjallaö viö hana i
nokkrar minútur undir hús-
vegg. Hér er á ferðinni hress
kona sem fer allar slnar
ferðir.
Systurnar Þorbjörg og Margrét
Lýðsdætur kváðust taka mikinn
þátt i öllu starfi eldri borgara á
vegum Félagsmáiastofnunar.
..Stundum gengur illa að fá fólkið
á staðinn, en þegar það hefur einu
sinni komið kemur það aftur og
aftur. Enda er þetta starf mjög
gott og fólkið glatt”.
A tröppum Höfða I islenskum búningi stóöu þessar heiðurskonur, jafn-
öldrurhar Elin Guðmundsdóttir og Sigriður Einarsdóttir. Eftir að
blaöamaöur hafði spurt þær til nafns og nánari frétta, hafði önnur
þeirra á orði að þær væru jafnöldrur, lá þá beinast við að spyrja hvað
árin að baki væru mörg? ,,Þau eru allmörg eða 86” var svarið. Þau eru
borin af reisn.
V isism
/Emil
ViðDiUonshús var

sem gengið er framhjá á hvunn-
dagsgöngu um borgina. t lág-
reistu húsi við Hafnarstræti bjó
Jörundur Hundadagakonungur,
daga sem hann gisti hér forðum
og sögur fara af þvi að þar sé
hann enn á kreiki.i Laugarnesinu
er Hallgerður langbrók grafin og
,.guðlastið” eru nefndar götur á
Skólavörðuholtinu, þcssar sem
kenndar eru við goðin fornu.
öldruðum, helst vildum við setja
þetta orð aldraðir innan gæsa-
iappa. þvi'allt samferðafólkið var
létt á fæti og ungt í anda.
—ÞG
Umsjón:
Þórunn
Gestsdóttir.
Þetta er örlitið brot af þeim
fróðleik sem fararstjórinn Kristin
Njarvik miðlaði til ferðalanga i
umræddri ferð. Fyrir utan fróð-
leiksmola fararstjórans gerði
samferða fólkiö sem var einstak-
lega glaðlegt og skemmtilegt og
hafði lika frá ýmsu aö segja þessa
Reykjavikurferð minnisstæða.
Gott var að vera I fylgd með
„Við erum á okkar
besla alflri” -taar
„Hvað viltu tala við okkur,
galgopakerlingarnar”? spurðu
þær Súsanna EUasdóttir og
Stefania Sigurðardóttir blaða-
manninn. Til dæmis fá frekari
skýringu á nafngiftinni
„galgopakerlingar” ?
„Við erum alþekktar saman,
getum gert að gamni okkar og
hlegið mikið. „Við erum lika á
okkar besta aldri núna, höfum
aldrei haft það eins skemmti-
legtog gott. Hvarbúum við? Við
búin i gamla vesturbænum, ekki
saman, en förum i öll ferðalög
saman. Nú erum við kallaöar
skotastelpurnar já, já, að visu
ekki i skotapilsum,' en samt
kalla þeir okkur skotastelpur”,
þær hlægja dátt stöllurnar Sú-
sanna og Stefania. 1 slðasta
mánuði brugöu þær sér til Skot-
lands og áttu þar góöa daga. En
þær höfðu orð á þvi að fyrir vik-
ið heföu þær misst af tveggja
daga ferö til Akureyrar, sem
farin var um miðjan júlimánuð I
á vegum Félagsmálastofnunar. |
„Við förum iallar ferðirsem við
getum, en ekki getum við verið
alls staöar” meö þeim orðum
stigu þær léttar i fasi upp i rút-
una sina áfram skyldi för hald- I
ið. —ÞG |
„Skotastelpurnar” Súsanna og Stefania.