Vísir - 06.08.1981, Síða 27

Fimmtudagur 6. ágúst 1981
27
VÍSIR
Að ofan mynd frá Sauðárkrók en aö neðan mynd frá Þorlákshöfn.
Þessir staöir berjast enn hart um hvar steinullarverksmiöja eigi aö
risa. Þaö hefur áður komiö fram i samtali Visis viö Hjöríeif Gutt-
ormsson iönaöarráöherra að ákvaröana um staöarval sé aö vænta i
þessum mánuöi.
Stelnullarverksmiðjan: i
Hverju breytlr ný |
kðnnun starfsmanna í
Iðntæknlstotnunar? |
Enn eru málefni Steinullarverksiniöju i brennidepli eftir að Visir |
birti upplýsingar um skýrslu frá Iðntæknistofnun, þar sem fram •
kemur að útflutningur á steinull sé varla arðbær, miöaö viö aðstæð- .
ur i dag. Þessar nýju upplýsingar stangast mjög á við fyrri upp- J
lýsingar. Þá þykir einkennilegt inn i langtimaathugun skuíi stööugt J
gengi islensku krónunnar i dag gagnvart erlendum gjaldmiölum, J
sem er útflutningi óhagstætt, vera tekið sem röksemd gegn hugsan- I
legum útflutningi steinullar i framtiöinni.
Visir leitaöi álits tveggja aöila á hinni nýju skýrslu, fulltrúa Jarð- I
lefnaiðnaöar á Suöurlandi og Steinullarfélagsins á Sauðárkrólki. I
„Elnsýnt að sauðárkrók-
ur verður fyrir valinu”
- segir Árni Guðmundsson formaður
Stelnullarfélagsins h.f.
en geta siðan aukiö afköstin ef
þörf er. Þá er einnig ljóst að
sandurinn hér er eina hrdefnið
sem við getum nýtt okkur til
iðnaöarframleiðslu en á Suöur-
landinu er fjöldi möguleika.”
Er þá hugmyndin um verk-
sm iðju á Suðurlandi úr sögunni?
„Ef eðlileg fjármagns- og
markaðslögmál hafa einhvern
forgang iþessu máli, þá held ég
að Sauðárkrókur hljóti að verða
fyrir valinu. Otflutningurinn er
vonlaus, þvi miður, og ég held
að það sé þjóðhagslega miklu
skyrisamlegra að setja þau fyr-
irtæki Ut á land, sem þar geta
verið”, sagði Arni Guðmunds-
son.
— AS
„Eriendir aðiiar kaupa allí
sem vlð getum boðið”
- seglr ófeigur Hjaitested iramkvæmdastjóri
Jarðefnaiðnaðar n.i.
„Við erum i þann veginn að
ljúka við skýrslu um þessi mál
og þar kemur ótvirætt hið gagn-
stæða i Ijós”, sagði Ófeigur
Hjaltested framkvæmdastjóri
Jarðefnaiðnaðar hf., um skýrslu
þá sem Iðntæknistofnun hefur
gert.
„Eðlilegast er að ráðherra fái
þessar upplýsingar og meti
þær, og skeri siðan úr um þetta
mál, eftir að við höfum lagt
fram okkar rekstraráætlanir,
hvor aðili fyrir sig”, sagði
Ófeigur.
Ófeigur benti á að eingöngu
hefði verið rætt við menn tengd-
um St. Gobain i umræddri
fræðsluferð Iðntæknistofnunar,
en fyrirtækið St. Gobain hefur
boðið Sauðkræklingum verk-
smiðjutæki til sölu. Sá böggull
fylgir þó skammrifi að ef úr
ól'eigur Hjaltested: „Niöur-
stööur okkar athugana leiöa hiö
gagnstæða i Ijós”.
(Visism. Þó.G.)
kaupum yrði, væru Islendingar
skuldbundnir þvi aö selja ekki
steinull til útflutnings.
„Málið er það að i hverju
landi eru oft tveir til þrir aðilar
sem stjórna sölu á steinull og
auðvitað telja þeir mjög óæski-
legt að við komum inn á
markaðinn, með vöru sem við
getum boðið á ódýrara verði en
þeir.
Dreifendur steinullarinnar
íengju ullina ódýrari frá okkur
en sölusamtökum stóru hring-
anna og þvi stendur ekki á þeim
að kaupa það sem við getum
boðið. Annað er það aö þessir
aðilar færu aldrei út i veröstriö
við okkur, á sinum heima-
markaði þar sem við værum
aldrei með meira en prósentu-
brot af markaðnum”, sagði
Ófeigur Hjaltested.
—AS
„Þessar upplýsingar frá Iðn-
tæknistofnun koma heim og
saman við okkar niðurstöður.
Við höfum talið að i rauninni sé
ekki möguleikiá steinullarverk-
smiðju nema miðað sé eingöngu
við innanlandsmarkað,” sagði
Arni Guðmundsson formaður
Steinullarfélagsins hf., er Visir
innti hann eftir viðhorfum Sauð-
kræklinga varðandi hinar nýju
upplýsingar frá Iðntæknistofn-
un.
Ég held að úr þessu sé einsýnt
að Sauðárkrokur verði fyrir val-
inu. Viö höfum til dæmis verið i
sambandi við eina erlenda aðil-
ann sem Utvegað getur vélar
sem henta okkar markaði. Þær
bjóða uppá 5000 tonna ársafköst
Arni Guðmundsson: „Þjóö-
hagslega skvnsamlegt að setja
fyrirtækið út ó land”.
Hættuiegasta giftlngarstúss aldarinnar
Þá er forkostulegasta brúö-
kaupi aldarinnar lokiö og Karl
Bretaprins og Lady Diana geng-
in i það heilaga. Er vonandi að
þeim farnist vel i hjónabandi
eins og ööru venjulegu fólki, þvi
fyrir utan konungsstandiö, sem
bíður þeirra, skyldi maöur ætla
aö um venjulegt fólk væri aö
ræða. Giftingar af þessu tæi eru
siður en svo þýöingarlausar
pólitiskt, enda þótt þær séu ekki
annað en ómur frá gömlu
heimsveldi, sem nú heyrir sög-
unni til. Varla getur talist aö
samveldiö eigi sama kónginn
eöa drottninguna lengur, þótt
þessu tignarfólki sé fagnað
sæmilega eigi þaö leiö um
bæjarhlöð samveldisins. En
Bretum er konungsfólk sitt
kært, og því er ekki ástæöa til aö
vera að amast við þvi, þótt þeir
geri sér dagamun á giftingar-
dögum, sem fyrst og fremst eru
þýðingarmiklir vegna þess aö
þá er nokkur von til þess aö
„dynastyiö” haldist viö. Aö öðru
leyti eru þessar giftingar næsta
þýðingarlausar. Muggeridge
segir i Time að þessi giftingar-
mál séu rekin eins og tilhleyp-
ingarstassjónir eða „Stud
farms”, og verður sá gamli aö
fá að hafa sinar skoöanir á þvi.
Bæði eru ungu hjónin hiö
geðslegasta fólk og Lady Diana
hin snotrasta kona. Er þess aö
vænta, sé einhver kynfesta i
henni, aö hún komi til meö að
breyta einhverju um útlit
kóngafólksins brezka, sem get-
ur ekki fritt talist, þótt það hafi
losnaö viö fótaveiki Hinriks átt-
unda og skalla Elísabetar
fyrstu, að ekki sé minnst á Ját-
varð, sem var haldinn þeirri
veiki aö vilja lifa fyrir ástina.
Fram að siöustu heimsstyrjöld
voru þaö einkum kotfylki i
Þýskalandi, sem lögðu til prin-
sessur og prinsa i þá hjóna-
bandspúliu og giftingarmiðlun,
sem rekin var af þrótti um alla
Evrópu. Nú er farið að leita út
um allt að viðunandi kroppum i
þetta undaneldisstarf, en þýsk-
ar jússur látnar lönd og leið
Útför Viktoríu drottningar
var talin marka timamót i
evrópskum stjórnmálum á öðr-
um áratug aldarinnar. Upp úr
miklum samsöfnuöi konunga,
sem flestir voru frændur hinnar
látnu, eða tengdir henni með
einum eöa öðrum hætti, spratt
heimsstyrjöldin fyrri, og er ekki
vitaö til að menn hafi oröiö jafn
saupsáttir við jaröarför með
jafn hrikalegum hætti hvorki
fyrr eða siðar. Ekki er þess að
vænta að samsöfnun forseta og
forsetafrúa nú eigi eftir að hafa
önnur eins áhrif. Engu að siður
hefur borið á þvi að einstöku
manneskju hafi verið skipað of
aftarlega á bekk f kirkjunni hjá
Húnka erkibiskup, eða þá aö
einhver hafi veriö settur niöur
viö hliöina á slikri minniháttar
manneskju. aö þaö hafi veriö
taliö til móögunar. Út af sliku
hefur ef til vill fyrri heimsstyrj-
öldin hafist, og mega þá allir sjá
hversu alvarlegt málið er.
Aftennposten i Oslo tekur á
þessu máli hinn 30. júli, en þá
sagði blaðið:
„Nancy Reagans kjente smil
bleknet nok en tanke for aö si
det mildt, da hun I sin lyseröde
stas ble anvist plass pa sjette
rad ved siden af den islandske
president Vigdís Finnbogadott-
ir.”
Þá höfum viö það svart á
hvitu frá viröulegu norsku blaöi.
En þótt Nancy Keagan fölni I
Westminster Abbey veldur það
varla heimsstyrjöld. Banda-
rikjamenn fara ekki aö segja
frændum sinum breskum stríð á
hendur, þótt Villi keisari væri
svo vitlaus að gera þaö, þrátt
fyrir það að Bretar höfðu haldið
Albcrt mann Viktoríu uppi á
kost og lóssí meðan hann hafði
getu. Og fjandinn hafi það að
Reagan forseti fari að hata ts-
lendinga vitt og breitt, þótt svo
megi skilja á blaðafregninni, að
frú hans hafi oröið mikiö um að
setjast við hlið islenska forset-
ans.
Auðvitaö kom heimsstyrjöld-
in fyrri ekki meö rekunum. Viö
verðum þvi að blöa og sjá.
Svarthöföi.